واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۲ دی ۱۳۹۳ - ۱۲:۵۶
سرشماری پاییزه قرقاول در زیستگاه پارک ملی گلستان در شهرستان گالیکش انجام شد. به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این سرشماری به منظور تعیین جمعیت قرقاول و چگونگی پراکندگی آنها در این زیستگاه مورد ارزیابی قرار میگیرد. در این سرشماری 4 تیم 4 نفره متشکل از کارشناسان محیط زیست پارک ملی گلستان و یک نفر ناظر از حوزه محیط بانان لهندر، تنگه گل و خاندوشان فعالیت داشتند. این سرشماری با استفاده از فرمولهای ثابت سرشماری حیات وحش به روش سرشماری آوا انجام شد که تراکم نسبی از جمعیت این گونه پرندگان را در زیستگاههای پارک ملی گلستان مشخص کرده است. بر اساس اعلام روابط عمومی اداره کل محیط زیست گلستان، هدف از این کار، تعیین عواملی همچون وضعیت پناهگاه، آب و هوا، امنیت، شکار و صید و توسعه انسانی که حضور و تراکم پرنده را در منطقه تحت تاثیر قرار میدهد، انجام شده است. این پرندهها در بیشهزارها و درختزارهای حاشیه پارک ملی گلستان زیست میکنند و پراکندگی آن در زیستگاههای مذکور یکسان نیست و تراکم آن بر حسب موقعیت مکانی و فعالیتهای موجود انسانی و کشاورزی متفاوت است. قرقاول گونهای از تیره ماکیان است که عموما در جنگلهای مرطوب و بوتهزارهای تمشک و گاهی درختان پهن برگ آشیانهسازی میکنند، جمعیت این گونه منحصر بهفرد از زیبایی خیرهکننده برخوردار است. قرقاول نر با سری به رنگ سبز براق، پوست برهنه دور چشم به رنگ قرمز گلی، گوش پرهای کوتاه و بدن به رنگ قرمز گلی با رگههای سیاه موجدار از قرقاول ماده که به رنگ قهوهای خاکستری رنگ است، متمایز است. قرقاول نر 85 سانتیمتر و ماده 60 سانتیمتر با احتساب دم طول دارد و به واسطه دم بلند و رنگین و راه رفتن با شکوهش از سایر ماکیان متمایز است. قرقاول از گونههای بومی و حمایت شده کشور است و شکار و نگهداری آن طبق قانون ممنوع و در سالهای اخیر این گونه و زیستگاههای زادآوری آن بدلیل افزایش آگاهی مردم و تلاش محیط بانان پارک ملی گلستان با ایجاد امنیت زیستگاهی در شرایط مطلوبی حفاظتی قرار گرفته است. پارک ملی گلستان بزرگترین و قدیمیترین پارک ملی کشور با مساحتی 91 هزار و 895 هکتار در شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی واقع شده است. پارک ملی گلستان در سال 1354 به عنوان ذخیرگاه زیست کره در زمره 50 ذخیرگاه بیوسفری جهان در لیست یونسکو ثبت شده است. این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین باعث شده این پارک دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد. تنوع زیستی و ریزبومهای بومی پارک تحت تاثیر ارتفاع پارک از سطح دریاست که این ارتفاع از 400 متر شروع شده و به 2411 متر از سطح دریا میرسد. مهمترین کوهها و درههای پارک ملی عبارتند از ارتفاعات قره قون، تنگه گل، شاخا، یکه قدم، المه، قره قاشلی، قوفی قورچی و دره های آلمه، آنسر، قرغون، آق سو، آلی دالی و ... است. گونههای جانوری این پارک شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوهای، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، لاکپشت چهار چنگالی، مارمولک بی پا، مار آبی، مار قیطانی، گرزه مار و افعی قفقازی است. گونههای پرندگان این پارک نیز شامل بالابان، بلبل، بلدرچین، تیهو، توکای باغی، جغد خالدار، چکاوکها، چکچکها، چرخ ریسکها، دارکوب سیاه، دلیجه، دال سیاه، دال، دم سفید، دم سرخها، زنگوله بال، زردپرهها، زنبورکها، سار صورتی، سارگپه، سارگپه پا بلند، سکسکها، سنگ چشم، سهرهها، قرقاول، قرقی، عقاب دو برادر، عقاب دریایی دم سفید، کوکر سینه سیاه، کبک و کوکو است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]