واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: ناپایداری دیوار حکومتوحدتملی افغانستان
تشکیل حکومت وحدت ملی در حالی که پس از تأخیر چندماهه اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری افغانستان مسکن آرام بخش برای مردم بود اما گذشت زمان نشان داد که دیوار حکومت وحدت ملی نیز پایدار نیست.
تسنیم: تشکیل حکومت وحدت ملی پس از 5 ماه تأخیر در اعلام نتایج انتخابات ریاستجمهوری افغانستان، مسکن آرام بخشی برای مردم این کشور شد و آنها که سالیان بسیار رنج ناامنی و خشونت را تحمل کرده بودند پس از دلهره و اضطراب 5 ماهه، تصور میکردند پایان جنجالهای انتخاباتی سرآغاز تحولات مثبت در زندگی و کشورشان است.
مردم افغانستان میگفتند که رهبران سیاسی این کشور پس از این، مشکلات را با عقلانیت و شیوههای مدنی حل وفصل خواهند کرد تا در وضعیت موجود این کشور تغییرات مثبتی ظهور کند اما با گذشت زمان خوشبینیها چندان دوام نیافت و اختلافات نشان داد که دیوارحکومت وحدت ملی نیز چندان استوار نیست و امکان ریزش آن وجود دارد.
بنابراین از خوشبینیهای گذشته مردم بتدریج کاسته شد و اکنون آنها از خود میپرسند که چرا پس از سپری شدن نزدیک به 2 ماه، کابینه دولت تشکیل نشده و امیدی هم برای تشکیل سریع آن نیست. در عین حال سخنان چندی قبل «عبدالله عبدالله» رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی نیز تأیید کننده نگرانی مردم این کشور است.
عبدالله رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی، در پنجم آذر در یک نشست خبری گفته بود که برای تشکیل کابینه فقط با «محمد اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان صحبت خواهد کرد. "کسان دیگری که سخن از تشکیل کابینه میگویند خبر درستی ندارد".
سخنان عبدالله واکنشی در برابر گفتههای ژنرال «عبدالرشید دوستم»، معاون اول رئیس جمهور افغانستان تعبیر شده که پیش از این گفته بود: عبدالله خواستار تقسیم قدرت بطور مساوی بین هر دو تیم است. یعنی سران تیم «اصلاحات وهمگرایی» به اندازه تیم «تحول و تداوم» خواستار سهیم شدن در قدرت هستند و از مواضع خود نیز عقبنشینی نخواهند کرد.این گفتوگوها در پشت پرده سیاست هر چه که باشد نشان از اختلافات عمیق 2 تیم دارد در حالی که هیچ نشانهای نیز دلیل بر رفع اختلافات آنها مشاهده نمیشود.
به نظر کارشناسان، نبرد کنونی بر سر تقسیم قدرت بین تیمهای انتخاباتی، به آسانی قابل حل نیست زیرا هر دو تیم خود را مستحق اصلی، واقعی و پیروز انتخابات میدانند. اگرچه عبدالله ضمن تعیین شروطی با عقب نشینی از مواضع خود، حاضر به تصدی مقام ریاست اجرایی حکومت وحدت ملی افغانستان شد اما پیش از این وی با توجه به سابقه تشکیلاتی و کارهای سیاسی که در پنج سال گذشته در زمان حکومت حامد کرزی انجام داده و با توجه به کسب آرای بالا در دور نخست انتخابات ریاست جمهوری افغانستان تا حدودی خود را مستحق پیروزی و تشکیل کابینه دولت میدانست.
حال که تیم رقیب عبدالله بدون آرای شفاف مردم و پیرو یک جنجال انتخاباتی پیروز میدان شده و وی نیز با فشارهای بینالمللی از مواضع خود عقب نشینی کرده است بنابراین تعیین وزرای کابینه بصورت مساوی بین او و رقیبش را حق خود میداند.
از سوی دیگر در زمان انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، افراد سرشناس و صاحب نفوذ و همچنین گروههای کوچک و بزرگ سیاسی از عبدالله حمایت کردند تا در زمان به قدرت رسیدنش در دولت او سهیم شوند.
بنابراین عبدالله از منظر قومی خود را نماینده بخش بزرگی از تاجیک تباران در حکومت وحدت ملی میداند که پس از پشتونها حاءز بیشترین نفوس در افغانستان هستند همچنین وی نمایندگی (غیررسمی) بخش بزرگی از مجاهدان گذشته را نیز به نوعی بدوش میکشد. در نتیجه زمانی که بر سر تقسیم قدرت چانهزنی میکند یعنی قدرت را برای کسانی میخواهد که با اعتماد به او در دوران انتخابات ریاستجمهوری حمایتش کردند. پس اگر نتواند امتیازی در کابینه حکومت وحدت ملی بدست آورد بتدریج از چشم همکاران و دوستان گذشته خود خواهد افتاد و جایگاه سیاسی خود را نیز در اذهان عمومی از دست خواهد داد.
در نتیجه اگر بخواهد برای مدت طولانی به عنوان یک فعال سیاسی تأثیرگذار در محور سیاست این کشور قرار گیرد، ناگزیر باید اعتماد مردم و نهادهای مردمی را کسب کند و پیشتیبانی بازیگران سیاسی را نیز به همراه داشته باشد زیرا با توجه به روند موجود و وضعیت فرهنگی، همچنین تحولات آهسته و خزنده در افغانستان، تغییر فرهنگ اجتماعی، ذهنیت مردم و قدرت سیاسی در این کشور سالیان متمادی با ساختار قومی ادامه خواهد یافت و تغییر پارادایم قدرت از صورت قومی بصورت مدنی بزودی میسر نخواهد شد.
با همه این اوصاف مشکل پیش روی هر 2 تیم این است که بازیهای پشت پرده برای اکثر مردم افغانستان توجیه پذیر نیست، آنها براحتی خواهند گفت که اختلافات اشرف غنی و عبدالله بر سر منافع شخصی یا گروهی است و منافع مردم در اینگونه بازیها مد نظر قرار نمیگیرد.
در هر صورت جدال بر سر تقسیم قدرت یکی از چالشهای مهم در حکومت وحدت ملی به حساب میآید و انتظار میرود که تیمهای انتخاباتی منافع کلی افغانستان را در نظر گیرند و این واقعیت را نیز درک کنند که رسیدن به توافق و تشکیل کابینه، اعتماد مردم را بیش از پیش بسوی آنها جلب خواهد کرد و سالیان سال میتوانند بر مسند قدرت باقی بمانند اما در غیر اینصورت ممکن است با جمع شدن خشم مردم پشت سد قدرت، ناگهان سیلی همه و حتی قدرتمندان را درکام خود فرو برد.
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۳۹۳ - ۱۴:۲۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]