محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842963352
مجید یراق‌بافان: برخی مجریان به بهانه صمیمیت، حرمت‌ها را می‌شکنند/ فقط برای نوکری امام رضا(ع) خانواده ام را ترک میکنم/ برای اجرا سراغ دوهزار کتابم می‌روم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مجید یراق‌بافان:
برخی مجریان به بهانه صمیمیت، حرمت‌ها را می‌شکنند/ فقط برای نوکری امام رضا(ع) خانواده ام را ترک میکنم/ برای اجرا سراغ دوهزار کتابم می‌روم
مجری سیما گفت: برای خانوادهام خیلی احترام و وقت قائلم، مثلا گاهی اوقات برای چند شب اجرا در شهرستان چند میلیونی پیشنهاد می‌شود، ولی من نمیروم، چون نمیتوانم بدون زن و بچههایم جایی بروم.
سایت مشرق نوشت: شاید بارها و بارها برای شما پیش آمده که پای تلویزیون نشسته‌اید و مثلا یک برنامه تخصصی را تماشا می کنید؛ اما بی اطلاعی مجری از موضوع بحث، شما را آزار داده است و با خود گفته اید چرا آقای مجری این سوال بی ربط را از میهمان و یا کارشناس برنامه پرسید و یا چرا فلان سوال مهم را از او نپرسید. اینکه آیا مجریان برای حضور در رسانه ملی می‌بایست دوره هایی را طی می کند؟ مکانیزم انتخاب مجریان چگونه است؟ شرایط اجرا چگونه باید باشد؟ آیا نظارت بر عملکرد مجریان وجود دارد؟ اساساً محدودیتی در اجرا وجود دارد و اگر دارد چیست؟سوالاتی بود که پاسخ همه آنها را از "مجید یراق بافان" که برای ساعاتی میهمان ما در مشرق بود جویا شدیم. یراق بافان از جمله مجریانی فراری از شهرت است، در کار خود تخصص دارد، اهل مطالعه است، به مطالبی که مقابل دوربین می گوید باور دارد، اهل خانواده است و پیشنهادات بسیاری را به دلیل داشتن مسوولیت در خانواده رد می کند. آنچه در مقابل دیده گان شماست گفتگوی مشرق با مجری است که چندی پیش رهبر انقلاب از وی با عنوان "مجری خوش زبان" یاد کردند. * کار اجرا پیشنهاد کسی بود یا خودتان رغبت داشتید؟ من از سال 68 کار قرآنی انجام می‌دادم و یک‌سری کتاب در این زمینه نوشتم و همین طور داوری یک‌سری مسابقات را انجام می‌دادم. در یکی از مسابقات استان تهران، یک گروه تلویزیونی آمده بود کار بکند، گزارشگر آنها نیامده بود، به من گفتند می‌شود شما مصاحبه کنید، ما مصاحبه کردیم و گفتند می‌شود بالا بیایید تست بدهید، ما هم رفتیم. آن موقع آقای نوری‌زاد (علیه ما علیه!) مدیر گروه معارف شبکه سه بود. البته مدیریت ایشان دیری نپایید. بعد آقای حسین طاهری مدیر گروه معارف شدند. ایشان قبلا مدیر گروه سپاه بود، بعد مدیر گروه معارف شد. ما به عنوان گزارشگر تا سال 73 کار کردیم. برنامه‌ای بود به اسم "چشمه‌های نور جُنگ قرآن"، اولین برنامه‌ی تلویزیونی قرآنی در طول تاریخ بود که هر روزه و روتین پخش میشد. سیدکاظم احمدزاده اجرا می‌کرد، اولین برنامه‌ای بود که اجرا می‌کرد. بعد از یک سال گفتند می‌خواهیم یک مقدار جابه جایی بشود. دو سال هر روز آن برنامه را برای شبکه سه اجرا کردم. بعد شبکه یک 24ساعته شد. بخشی از برنامه‌های 24ساعته آن تأمینی از شبکه‌های مختلف بود از جمله همین "چشمه‌های نور" که برنامه بعدازظهر شبکه سه اذانگاهی شبکه یک شد، یعنی تکرار شبکه یک پخش میشد. سه سال آن را اجرا کردم بعد خسته شدم، حمید خیرخواه را معرفی کردم که خدا رحمتش کند، ایشان کنار ما آمد، دو سه روز من اجرا می‌کردم، دو سه روز ایشان و بعد خودم را پیدا کردم. بخواهم بگویم باید 21 سال را توضیح بدهم. * الان بیشتر کار تولیدی انجام می‌دهید یا کار زنده؟ بیشتر زنده ولی تولیدی هم هر از گاهی، دیگر خیلی حوصله کار تولیدی ندارم. * شما وقتی وارد صدا و سیما شدید آموزش اجرا هم دیدید؟ این که بخواهم اول دوره بگذرانم بعد جلوی دوربین بیایم، نه. من در حین کار، اجرا را آزمون و خطا کردم ولی دوره‌های گویندگی را دیدم. * چون معمولاًٌ، اگر بخواهیم بعضی جاها را فاکتور بگیریم، کسی که بخواهد اجرا کند حتماً باید دوره‌ای در اجرا ببیند. نه، حتما این طور نیست. * حالا اساساً این است مگر این که کسی یک خلاقیتی داشته باشد یا خودش خیلی توانمند باشد. ظاهرا سال‌های اخیر خیلی نظام‌مند شده. در این سه ساله اخیر که آقای دکتر دارابی بر ساماندهی مجریان تلویزیون خیلی تأکید کردند چون یک مقطعی در باز شد هر کسی از جام جم بالا می‌آمد، می‌توانست جلوی دوربین تلویزیون بنشیند و صحبت کند و این خیلی بد بود. دو تا عیب داشت، یکی این که مجریان جوان دوره ندیده جلوی دوربین می‌آمدند و به همان میزان، آنهایی که کار کرده بودند و تجربه‌مند بودند کنار می‌رفتند. آقای دکتر دارابی جلوی هر دو را گرفت. آقای پورحسین را به عنوان مسئول ساماندهی مجریان سیما گذاشت و تفکیک شبکه‌ای قائل شد و آموزش آنهایی که خیلی توانمند نبودند. دو سه آزمون برگزار شد، آرام‌آرام بعضی ها محترمانه کنار رفتند و اخیراً در این دو سه ساله بر این خیلی تأکید شده که آموزش و پژوهش سیما دوره‌های گویندگی بگذارد و دوره‌های مستمر را برگزار کند. چند سال پیش آماری منتشر شد که بالای هشتاد درصد از مجریان صدا سیما به صورت اتفاقی وارد عرصه‌ی اجرا شدند. به طور اتفاقی که وارد سازمان نشدند ولی به طور کاملاً اتفاقی مجری شدند. پس شما الان می‌گویید روند سازمان به شکل دیگری است و مکانیزمی دارد. الان خودتان به عنوان مجری از این روند راضی هستید؟ بالاخره برنامه‌های صدا سیما و شبکه‌های مختلف را رصد می‌کنید، چنگی به دل خودتان می‌زند؟ بخواهید نمره بدهید به آن ها چند می‌دهید؟ ما را به جان رفقایمان نیندازید. خوب است. حتماً ایده‌آل نیست. اولاً معتقدم در دو سه ساله اخیر با این محدودیت‌ها و ضابطه‌مندشدن‌ها، قطعاً برای ما مشکل درست کرده (یعنی هر قانون‌مندی یک‌سری محدودیت دارد؛ اما آدم باید ببیند چه از دست می‌دهد، چه به دست می‌آورد)، قطعا این قانون‌مندشدن محدودیت‌هایی داشته اما برکاتش بیشتر بوده. ولی اینکه این قانون‌مندشدن توانسته این سطح اجرا را به لحاظ کمی و کیفی به آن حد مطلوب برساند، هنوز نه. من هنوز معتقدم که سطح آموزش برای مجریان موجود به آن سطح ایده‌آل نرسیده و همکاران من ضمن اینکه به همه‌ی آنها احترام می‌گذارم اما همه‌ی آنها مجریان ایده‌آل و صددرصد مطلوب نیستند چه به لحاظ دایره‌ی واژگانی که باید داشته باشند، هم وسعت و هم فاخربودن آن، چه به لحاظ ارتباط با مخاطب و رعایت این که صمیمیت با حفظ حرمت دو مقوله جداست. به بهانه صمیمت نمی‌شود همه حرمت‌ها را شکست و به بهانه راحت بودن نمی‌شود هر طور نشست و هر طور صحبت کرد. این دو در اجراهای ما خیلی خلط شده. اگر مجری بخواهد راحت باشد حالا اخیراً این دو سه ساله ری‌اکشن و بازخورد مردم باعث شده که رفقای ما یک مقدار حواسشان را جمع کنند؛ اما تا پیش‌تر این بود که هر کسی بی‌پرواتر و بی‌حرمت‌تر اجرا می‌کرد، می‌گفتند صمیمی‌تر است. اینها نیست. بالاخره هر صنفی اقتضائات خاص خود را دارد. * هنوز فعالیت قرآنی دارید؟ الحمدلله. عضو برخی از شوراهای تخصصی کشور هستم. معمولاً در مسابقات یا نشست‌هایی که برای برگزاری مسابقات جشنواره‌ها تشکیل می‌شود به عنوان کسی که صندلی پرکن باشد دعوتمان می‌کنند. * در کدام محله زندگی می کنید؟ تهرانپارس * مسجد خاصی می روید؟ نه ندارم. زن و بچه‌ام دارند، ولی خودم ندارم. اما مسجد برای نماز خواندن می روم، ولی مسجد ثابت ندارم. من معمولاً موقعی که وقت نماز باشد هر جایی که باشد سعی میکنم (تف به ریا!) نمازم را بخوانم. * مسجدی که با آن شروع کردید کجا بوده؟ یعنی مسجدی که دوره‌ی کودکی و نوجوانی می‌رفتید. همان اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70، مسجد ابوالحسن بود، که قدیم به آن می‌گفتند مسجد خرابات که پدر بزرگ خود من معمارش بوده است و جلسات مسجد خداداد را میرفتم. به واسطه اینکه من دانش آموزی دبیرستان مدرسه مشهدی رحیم شهدا در خیابان غیاثی بودم، مسجد شهدا خیلی میرفتم. یعنی یک بخش عمدهای از عمر ما در مسجد شهدا گذشت. خیلی از زمان زندگی من هم در مسجد امام رضا(ع) و مسجد الزهرا(س) نفیس اتابک سپری شد. ضمناً به خاطر جلسات قرآن مسجد شیخ فضل الله که جلسات استاد مولایی در ماه رمضانها در آن برگزار می شد، به آن مسجد هم می رفتم. * خودتان تدریس هم میکردید؟ بله. * در چه سطحی؟ تجوید در سطح عالی. * شما غیر از تجوید، تخصص قرآنی هم دارید؟ بله، من در سطح دانش آموزشی رتبه دوم اذان کشوری دارم و رتبه هفتم مسابقات استان تهران در سطح سازمان اوقاف، اینها همه برای قدیمهاست. ***مخاطب وقتی برنامه را مشاهده میکند، شما را فقط به عنوان مجری میبیند و هیچ وقت به عنوان کارشناس به شما نگاه نمیکند. با این سطح اطلاعات و توانمندی در این حوزه چرا نظری نمیدهید. من معتقدم هر کسی یک صندلی دارد و من یک جاهایی دعوت میشوم به عنوان سخنران آنجا باید سخنرانی کنم ولی روی صندلی مینشینم به عنوان مجری آنجا باید مجری باشم نه کارشناس. * آخر این مرزشان در برنامه‌های دیگر خیلی مشخص نیست. من اعتقاد دارم -در جلسات تلویزیون هم گفتم- که مجری ما در برنامه گفت وگو محور یا برنامه تخصصی، باید از یک کارشناس کارشناستر باشد، به خاطر اینکه ممکن است فی البداهه یک تصمیمی گرفته شود و یک اتفاقی بیفتد و موضوعی وسط بیاید که بگویند شما مثلا سه شنبهها راجع به تواضع حرف میبزنید، یا مثلا بگویند حالا امروز بحث شکرانه سلامتی حضرت آقا هم پیش آمده چند دقیقهای هم راجع به این حرف بزنید، ممکن است آن کارشناس خیلی توانمندی حرف زدن نداشته باشد ولی تو باید این آمادگی را داشته باشی، یا نه، شما در یک عنوانی صحبت می‌کنید، بحث را مخاطبین به سمت و سویی میبرند، باید بتوانید خوب طرح موضوع کنید و بتوانید خوب حواستان باشد که اگر کارشناستان به بیراهه میرود جمعش کنید. به این دلیل مجری باید از کارشناس کارشناستر باشد؛ اما اینکه از کارشناس کارشناستر بیان کند نه. یک ایرادی وجود دارد در بین بعضی از رفقای من و خود من البته، آن هم این است که یک وقتهایی اگر بخواهیم آن داشتههایمان را مطرح کنیم و خودنمایی کنیم مخاطب زود میفهمد باید دانستههای فراوانی داشته باشیم ولی به رخ نکشیم. بخواهیم به رخ بکشیم زود مخاطب میفهمد و موضع میگیرد. * اشاره کردید به بحث سلامت حضرت آقا، احیانا خودتان جلسات مختلف و غیر رسانهای شاید خدمت ایشان بودید و در این اواخر هم که رهبر انقلاب با تعبیر «مجری خوش زبان» از شما تعریف کردند، احیانا خاطرهای از اجرا در حضور ایشان دارید؟ همه اش خاطره است. من دو سه تا خاطره میگویم. یکی از خاطراتم برای افتتاح بوستان ولایت است، ایشان آمدند و آقایان به ما گفتند که شما بیایید برای اجرا، آقای وزیر آن زمان که وزیر جهاد کشاورزی بود آمد گزارش داد و یکی دو تا آقای دیگر هم همین طور. احساس کردم آقا خیلی سرحال نیامدند و بعد من یک دفعه به ذهنم آمد که هر جایی که بحثهای این طوری پیش میآید وجود نازنین ایشان با توسل خیلی خوب می‌شود و یک دفعه یاد آن فراز سروده آقای گرمارودی افتادم که بحث درختکاری بود، گفتم بگذار گره بزنیم به ابی عبد الله(ع) گفتم درختان را دوست دارم که به احترام تو قیام کردند و آب را که مهریه مادر توست. یک دفعه دیدم آقا خندیدند و سر حال آمدند و پشت آن استیج خودشان اظهار لطف و تفقدی کردند. این اتفاق امسال هم در مسابقات افتاد یعنی ما وقتی مظهر ایشان مشرف بودیم یک جایی به عنایت خود حضرت صدیقه من یک چیزی از حضرت زهرا(س) گفتم که گل از گل ایشان شکفت و یکی هم همین پری روز که محضرشان مشرف بودیم آقای محمدی گلپایگانی داشتند من را به ایشان معرفی میکردند چون یکی یکی خدمتشان رسیدیم در حالی که دست ایشان در دستم بود، آقای محمدی گلپایگانی داشتند توضیح میدادند و مقداری به آقا از حقیر تعریف کردند و آقا بلافاصله فرمودند که بله ایشان همان مجری خوش زبان ما هستند. این تعبیر ایشان بین این همه واژهای که صحبت می‌کنند خیلی برای من جالب بود. * چقدر مطالعه می‌کنید و چه چیزی میخوانید؟ من مطالعه را فقط کتاب خواندن و روزنامه خواندن نمیدانم، من الان که با شما صحبت میکنم این را یک نوع منبع مطالعاتی میدانم. اگر بر این اساس بخواهیم حساب کنیم بیش از ده ساعت در روز، چون من خیلی از حرفهایی که تلویزیون میزنم و در اجرایم استفاده میکنم از همین منابع مطالعاتی به دست میآید و معتقدم که اگر یک مجری بخواهد تاریخ مصرفش زود تمام نشود باید مطالعه کند. شاید من الان چند ده هزار بیت شعر در ذهنم داشته باشم، شعرهایی که مخاطب اصلا یادش نیست ولی اگر برنامه‌ای را در یک شبکه‌ای اجرا میکنم به یک مناسباتی و بعد از ظهر برای اجرا به همان مناسبت به مسجدی می‌روم میگویم نکند چهار نفر برنامه ظهر را دیده باشند و دلم نمیآید همان شعر را بخوانم و یک چیز دیگر میخوانم. به همین دلیل به نظرم میآید که اگر بخواهم خودم را حفظ کنم باید مطالعه کنم. * حالا صرف نظر از مطالعه در شبکه‌های اجتماعی، مطالعاتی در حوزه تخصصی اجرا هم دارید یا مثلا الان که شما کارشناس مذهبی و مجری مذهبی هستید، در حوزه کتب دینی و تاریخ اسلام و .... مطالعه می کنید؟ مطالعات من محصور و محدود نیست. در حوزههای مختلف مطالعه میکنم اما تمرکز بیشترم در حوزه ادبیات و تاریخ اسلام است. به دلیل اینکه کتاب را از اول نمیگیرم که تا آخر بخوانم. بر اساس نیازم به آن مراجعه میکنم. خیلی شاید عنوان کتاب را به شما نتوانم بگویم ولی مثلا الان به من بگویند برنامه امشب موضوعش این است، تقریبا شاید دو هزار جلد کتاب در کتابخانه خودم به واسطه تدریس همسرم در دانشگاه و هم بالاخره کاری که خودمان نیاز داریم در طبقههای مشخص شده هست. بر اساس آن چیزی که نیاز دارم امشب میگویم موضوع این بحث که می‌خواهیم صحبت کنیم، راجع به حدیثش و غیره مطالعه میکنم و یکی هم کتابهایی که معمولا آقایانی که به برنامه ما میآیند محبت می‌کنند و هدیه می‌کنند ولی اینکه کتاب را از اول تا اخر بخوانم نه نمیخوانم. * در گرافیک هم ظاهرا شما سررشته دارید؟ یک ذره. من برای خودم کار میکنم. * برای دکور و ... نظر می‌دهید؟ بله، حتما نظر میدهم. یعنی دکورهایی را که نپسندم را اصلا در آن نمینشینم. البته این موضوع بر اساس بضاعت مالی و فضای موجود است و حتما ایده آل نیست. اینکه بگوییم دکوری که تو بنشینی پس صد در صد مورد تأیید توست، نه. ولی نظراتم را میدهم تا حدی هم که بشود اعمال می‌کنند. * درباره حضورتان در فضای مجاری و مشخصاً اینستاگرام توضیح می دهید؟ اصلا چرا اینساگرام را انتخاب کردید؟ بله. من در فضای مجازی در هیچ جایی جز اینستاگرام نیستم و اینجا هم که هستم به واسطه این است که فیلتر نیست و تا زمانی هستم که فیلتر نباشد. بعضی‌ها می‌گویند اینها خشک بودن است یا هر چیز دیگر، می‌گویند فلانی در فیس بوک صفحه دارد، میگویم من نمیدانم آن چقدر برای ... هست یا نیست. ولی به من ربطی ندارد من معتقدم ما در کشور ولایی زندگی میکنیم و این کشور به غلط یا به درست میگوید این سایت فیلتر است، یعنی استفاده نکنید. هیچ فضای دیگری هم نیستم، یعنی من فیلترشکن اصلا ندارم. نه دخترم دارد نه پسرم دارد. شاید خیلی محدود شویم خیلی از چیزها الکی فیلتر شده و انسان به آن ها به عنوان منبع مطالعاتی نیازد دارد و شاید محروم می‌شود. ولی این یک اعتقاد است. ***برای خانواده و فرزندانتان و تربیت فرزندانتان چقدر وقت می گذارید؟ بیشتر مادرشان رویشان کار میکند ولی من برای خانوادهام خیلی احترام و وقت قائلم. یعنی استیجهای چند میلیون تومانی شهرستان به ما پیشنهاد می‌شود که مثلا 3 شب فلان جا، چند میلیون، ولی من نمیروم. چون نمیتوانم بدون زن و بچههایم جایی بروم، من فقط شیفتهای نوکری حرم امام رضا(ع) را می‌روم و هیچ شهرستان دیگری را بیشتر از یک شب باشد نمیروم، حالا شاید این به خاطر زیادی عاطفی بودن من باشد. البته تا 7، 8 سال پیش این طور نبود. حجهای دو ماهه میرفتم و عمرههای یک ماهه میرفتم. شاید آن مقداری که باید میرفتم را رفتم و کوپنم پر شده است. اگر فرزندتان بخواهد وارد سازمان صدا و سیما شود به او اجازه می‌دهید؟ پسر من وارد سازمان شده و در بحث گزارشگری فوتبال است، با اینکه خودش حافظ قرآن است البته نه کامل و قاری قرآن است و 11 سالش هست ولی کار گزارشگری را میکند و تست می‌دهد و میرود و میآید. خود شما هم علاقه دارید و دوست دارید وارد این کار شود؟ بدم نمیآید. البته الان برای تمرکز زود است. دخترم نه، ولی پسرم چرا. ترجیح میدهم دخترم جایی کار کند که ضرورت داشته باشد. البته دخترم پیش دانشگاهی و سال دیگر دانشجو است. * تفاوت بین شبکه‌های معارفی که در سطح ماهوارهای هستند را با شبکه‌های قرآنی ما، چه طور ارزیابی می‌کنید؟ ما هیچ محدودیتی در پرداخت به موضوعات در تلویزیون نداریم و هر کسی میگوید داریم، دروغ میگوید، مگر آن چیزهایی که با فضای سیاستهای کلی نظام و منویات رهبری منافات داشته باشد والا در حوزههای مختلف هیچ منعی برای پرداخت به موضوعات نداریم. این که گفته می‌شود اجبار می‌کنند، می‌گویند آمدید در سازمان چادر را بردارید یا چادر سر کنید، آمدید این رنگ را نپوشید و آنجا لباس دارند و می‌گویند میروی سر این برنامه این لباسی که ما میگوییم را تنت کن یا این سوالات را بپرس، هیچ وقت ما چنین چیزی نداریم. البته به این معنی نیست که ما اتاق فکر موضوعی نداریم یا معنیاش این نیست که ما کارشناسانی نداریم که در حوزه قاب تصویر بررسی و اظهار نظر کنند، ولی اینکه تو را مقید کنند به قیودی که این ده تا سوال این هم کارشناس و این هم آنتن و عین همینها را بپرس، لااقل برای من این طور نیست. * بهترین برنامه‌ای که در آن بودید و از آن لذت بردید چه برنامه‌ای بوده است؟ برنامه باران اربعین پارسال در کربلا. * اگر مخیر باشید الان دوست دارید با کدام شبکهها بیشتر کار کنید؟ همینهایی که هستم، چون من مخیرم برای انتخاب شبکه ولی اینها را انتخاب کردم. * واکنشی از مسئولان کشور در مورد اجراهای شما که زنگ بزنند و بگوید خیلی خوب بوده و یا نه این برنامه خیلی بد بوده تا حالا داشتید؟ کسی تا حالا در این 21 سال به من نگفته که چرا اینطور گفتی و این را گفتی و ...، واقعا در ذهنم نیست، نه ارزیابی سازمان و آنهایی که مکتوب برنامهها را ارزیابی می‌کنند و نه آقایان دیگر. حالا مخاطب یک موقعهایی میگوید چرا اخم کردی و چرا این خودش را می گیرد و یا من در خیابان عصبانی بودم و داشتم میرفتم و یکی پیچیده جلویم دستم را گذاشتم روی بوق و برنداشتم که سعی میکنم همه اینها را رعایت کنم، بعد پیامک آمده به برنامه که این مجری که نشسته آنجا مثل پسر پیغمبر نمیدانید که در خیابان چه کار میکند. اینها بوده است. * در صدا و سیما، در میان دوستانتان، اجرای کدام را بیشتر میپسندید؟ من اجرا را معتقدم از یک مقطعی که میگذرد و بالاتر میرود (که تا یک مقطعی مثل قرائت قرآن باید تقلیدی باشد) و به یک حدی که رسید آن قاری قرآن می‌تواند با تلفیق سبکهای مختلف مقلدینش، خودش صاحب سبک شود یا یک سبک جدید ابداع کند. برای اجرا هم همین را قائلم. برای همین میگویم هر مجری باید یک سبک خاص برای اجرایش داشته باشد هر کدام از این دوستانی که هستند، حسن آقای سلطانی را خیلی دوست دارم به واسطه اینکه درون و بیرونش یکی است و آن چیزی را که در آنتن میگوید همان چیزی است که در زندگی به پسرهایش میگوید و به دخترهایش میگوید. وقتی میگوید زیارت امام رضا(ع) بروید خودش وقتی این فضا برایش فراهم می‌شود با سر میرود و اینها را مخاطب میفهمد. یک مقطعی امیر حسین مدرس را اجرایش را خیلی دوست داشتم برای همان اوایل دهه ی هفتاد، هرمز شجاعی مهر را برای احترامی که برای مخاطب قائل است و در عین حال وزانت و صمیمت اجرا دوست دارم. اگر بخواهم اسم ببرم زیاد هستند، علی درستکار هم اگر یک مقداری شیطنتهایش را در اجرا کنار بگذارد دوست دارم. * الگو هم داشتید؟ از هر کسی سعی کردم یک چیزی یاد بگیرم البته تا یک مقطعی، تا هفت، هشت سال پیش. * الان خودتان صاحب سبکید؟ خودم را صاحب سبک نمیدانم چون میترسم به خودستایی برسد. * در مواقعی دیده می شود که برخی از مجریان برنامه های مذهبی و دینی شان آن برنامه و موضوع برنامه که دین است را رعایت نمی کنند. بالأخره شما و امثال شما نماینده قشر متدین و حزب اللهی هستید، بنده به عنوان یک مخاطب انتظار دارم لااقل مجری برنامه دینی و مذهبی به مطالبی که در برنامه می گوید اعتقاد داشته باشد. آیا آیین نامه یا مصوباتی وجود دارد که دوستان مجری شما را مقید به انجام این مسایل نماید یا خیر؟ بله، اینکه آیین نامههایی داشته باشیم که این چیزها ممنوع است، هست، که ناظران پخش دقت کنند. ولی من معتقدم که کار رسانه و مدیریت رسانه خیلی سخت است. تا چقدر میتوانند من را بپایند نه پاییدن حراستی و یا اطلاعاتی، پاییدن مراقبهای تا چه حدی؟ البته معتقدم رسانه ملی و تلویزیون خیلی بیشتر از این باید از ویترین خودش که مجریها هستند، مراقبه کند، هم به لحاظ تأمین مالی و هم به لحاظ تأمین فکری و هم به لحاظ تأمین روحی و اعتقادی، خیلی بیشتر از این. ولی در نهایت خود آدم باید خودش را مراقبت کند و باز از آن بالاتر خدا و اهل بیت(علیهم السلام) باید مراقب آدم باشند. بالأخره ما هم آدمیم و شهوت داریم، غضب داریم و نفس داریم، یعنی شما اگر که بدانید ما در چه فضاهایی هستیم، واقعا زندگی کردن سخت است. به من پیامک داده که نوشته با عرض سلام و ضمن عذرخواهی، از بینندههای برنامه باران هستم و اگر حرم تشریف دارید چند دقیقه حضوراً خدمت برسم، آدم میفهمد این زن است. یا دوباره فردایش نوشته سلام علیکم به واسطه بیان خیرتان، آقا امام رضا(علیه السلام) زیارتشان را بعد از چند سال روزی من هم کردند تا فردا بیشتر نیستم و خواستم حالا که فرصتی فراهم شده و دیگر مقدور نیست حضوری ببینمتان. تازه فهمیدیم کسی که به اسم مستعاری که الان شش ماه است به ما ایمیل می‌زند (ایمیلها را هیچ کدام جواب نمیدهم مگر مورد خاص) ایشان است. جالب است به شما بگویم بنده تمام ایمیلها و پیامک ها و کامنتها را با زن و بچه‌ام میخوانم. همه ما نه اینکه فقط من برای آن ها بخوانم. مثلا دخترم اولین پیامکی که برایش میآید برای من می فرستد. بعضی‌ها در خانه‌ی ما میآیند در خیابان و جلوی در سازمان. من میخواهم بگویم که آدم تا حدی می‌تواند مراقبت کند و من هم آدم هستم و من هم شهوت دارم. حالا تازه من هیچی نیستم، ببینید احسان علیخانی چی دارد، ببینید کسی مثل علی ضیا چه دارد، یک کسی مثل ... که متاسفانه بعضی از دختران ظاهر بین امروز ما ..... یک روز روی آنتن گفتم معمولا این پیامک ها میآید به برنامهها که خدایا شوهری مثل فلانی قسمت ما کند. تازه این ها متدینین و مؤدبترینشان هستند. من روی آنتن میگویم واقعا فکر نکن این هم تحفهای است بیایید توی خانه ما بدیهای ما را هم ببینید. پس خیلی دست سازمان نیست. الان شما بروید از مسجد یک سری بچه هیأتی ناب درجه ی یک نور بالا که الان اگر یک اتفاقی بیفتد اولین گلوله میخورد در پیشانی آن ها و شهید می‌شوند بیاوریم، چه ضمانتی وجود دارد که این آدم مجری خوبی هم باشد. صدا و لحن و سیمای خوبی هم داشته باشد؛ کما اینکه یک مقطعی وارد تلویزیون شدند، یک سری از آقایان طلاب حوزه علمیه به عنوان تهیه کننده برای اسلامی‌کردن تلویزیون و چند ماه بیشتر حضورشان بیشتر طول نکشید، چون این کار کاملاً کار تخصصی و رسانهای است. حالا اینکه تربیت کنیم و نیروهای موجودمان را فضاسازی کنیم با اینکه خیلی کار سختی است، اما باید اتفاق بیفتد. ولی با اینکه فقط بچه حزب اللهی ها را مجری کنیم موافق نیستم و شدنی نیست. * ارزیابی شما از عملکرد آقای ضرغامی چه بوده است؟ بد نبود، عالی هم نبود. خوب بوده است. اما اگر واقعا با توجه به مضیقههای موجود که از گنجشکفروشهای مولوی توقع دارند تا صنف سیرابیفروشها و صنف فوق تخصصان قلب و مجاری ادرار و ... ، اداره چنین سازمانی خدا وکیلی کار سختی است. آقای ضرغامی چند نقطه طلایی در کارنامه کاریش دارد. یکی بحث فتنه 88 است، یکی بحث 9 دی است، یکی بحث انتخابات پارسال 92 است. این ها واقعا نقطه طلایی عملکرد آقای ضرغامی است؛ ولی اینکه صددرصد مطلوب عمل کرده نه، اما اگر با بضاعت موجودش توانی که داشته و توقعی که از او داشتند بخواهیم ارزیابی کنیم، به نظر من نمره بسیار خوب میگیرد. یک جاهایی اغماضهایی که کرده است را نمیپسندم و یک جاهایی میدان دادن بیش از حد به فیلم و سریال و کم مهری کردن به گروه معارف را نمی پسندم. یک جاهایی زیاد وقع نهادن به هنرمندهایی که نمیخواهم بگویم غیر ارزرشی ولی کسانی که صددرصد معتقد به نظام و ولایت نبودند برای اینکه بالاخره یک موجی و یک گروهی از مردم دوستشان دارند این ها هم باید باشند را نمیپسندم، شاید چون اعتقاداتم این طوری است نمیپسندم، ولی باز اگر نگاه مدیریتی کلان کنیم میبینیم کار ایشان درست بوده است. * برنامه‌ای بوده است که دوست داشته باشید مجریاش باشید و نبودید؟ بله. دوست داشتم یک برنامه‌ای بسازم ولی در برنامه‌های موجود مثلا من دوست داشتم مجری فلان برنامه باشم نه. ولی برنامه‌ای که دوست دارم و داشتم که اتفاق بیفتد یک برنامه صددرصد آزاد در حوزه ی دین است. یعنی گفتمان دینی، خودم طراحی کردم چند سال پیش هم دادم تلویزیون و قرار بود انجام شود ولی نشد، یعنی خودم پیگیری نکردم نه این که محذوریتی داشته باشم. برنامه ای طراحی کردم به اسم «هرچه میخواهد دل تنگت بگو» که این برنامه را فقط مخاطب اداره میکند حضوری، با پیامک با میل و فکس و تلفن. علتش هم این بود که ما ادعا میکنیم که دین پاسخگوی همه پرسشهای مردم است. در همه زمینهها و این را باید اثبات کنیم. خیلی سوال در ذهن مخاطبین ما مخصوصا نسل جوان هست که می‌گویند شما ادعا می‌کنید که دین جواب دارد اگر دارد بیایید بدهید. *از قاریان قرآن چه؟ از داخلی یا خارجی از صدای کدام بیشتر خوشتان میآید؟ من مرحوم منشاوی را خیلی دوست دارم و داشتم و در اول قرائت قرآنم از ایشان تقلید می‌کردم و بعد آمدم سراغ مصطفی اسماعیل و در داخلیها هم آقای کریم منصوری به نظرم اعجوبهای هست و حامد شاکرنژاد هم جوان پسند میخواند. و اگر بخواهم اسم ببرم خیلی زیاد هستند. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه‌ها می‌باشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را باز نشر کرده است . بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
93/09/19 - 15:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
گوناگون
پربازدیدترینها