واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: «تازه به دروان رسیده ها» هم برای کشور دلسوزی بکنند!
چرا جامعه ای که هشت در دوران اصلاحات بنا بود آیین نقد و انتقاد را فرا بگیرد،آخرین حضور رئیس جمهور اصلاحات در دانشگاه را با توهین و استهزاء رئیس جمهور به پایان برد. چرا جامعه جوان ایرانی به تبع برخی از سیاستمداران که در مناظره های تلویزیونی که به جان هم افتادند و از خجالت هم در آمدند،باید در سال 88 به خاطر اختلاف در عقیده و اختلاف در سلیفه به رویارویی خشن با هم بپردازند؟
کد خبر: ۴۵۶۳۸۳
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۳ - ۱۵:۳۰ - 08 December 2014
«قدیم به دوران رسیده ها» هم یک زمانی بدون شک تازه به دوران رسیده بوده اند و تازه به دوران رسیده های کنونی هم تبدیل به قدیم به دوران رسیده می شوند! اما زمان به دوران رسیدن افراد چه ارتباطی با بیان نظرات و انتقادات آنان دارد؟ که آنها که تازه به دوران رسیده اند نباید انتقاد کنند.
به گزارش «تابناک»، چند ماهی است در کشور، انتقاد از رویه های موجود در کشور،بر اساس زمان به دوران رسیدن افراد مشروعیت و حقانیت پیدا می کند.هر چه زمان به دوران رسیدن افراد طولانی تر باشد،آنان محق تر به انتقاد و دلسوزی و هر که زمان به دوران رسیدنش کمتر باشد،مشروعیت کمتری برای اظهار نظر درباره امور جاری کشور دارند.
تابناک،از زمان به قدرت رسیدن دولت جدید،در زمره رسانه هایی بوده است که هر گاه مشاهده کرده که انتقاد ناصوابی بر دولت وارد شده،بدون هیچ چشمداشتی از دولت و دولتیان در مقابل آن ایستاده و از خود برای دولت و کارهایی که به گمانش درست بوده هزینه کرده است و بارها به طرفداری از دولت متهم شده است.
اما اینکه دولت برخی از منتقدان خود را به اشکال مختلف تحقیر می کند،حتی اگر انتقاد نادرستی هم از دولت ابراز کرده باشند وتلاش برای منکوب کردن لفظی آنان،شایسته رئیس جمهوری نیست که در مناسبت های مختلف دولت خود را دولت دانایان می نامند. انگ زدن به هر صورت،به مخالفان حتی بی انصاف و گاهی هم ناجوانمرد، در اوصاف دانایان نمی گنجد.
اینکه در ایران و در برخی از مسئولان و برخی از رسانه ها،آیین نقد و انتقاد رعایت نمی شود در آن تردیدی وجود ندارد.اینکه برخی از رسانه ها هجو و توهین را جایگزین نقد کرده اند هم شکی در وجود آن نیست.اینکه برخی از رسانه ها به بهانه تامین منفع شخصی و قبیله ای خود هر اقدامی اصلاحی را تخریب می کنند، اما قابل تردید نیست.
اما باید کمی اندیشید چرا جامعه ای که هشت در دوران اصلاحات بنا بود آیین نقد و انتقاد را فرا بگیرد،آخرین حضور رئیس جمهور اصلاحات در دانشگاه را با توهین و استهزاء رئیس جمهور به پایان برد. چرا جامعه جوان ایرانی به تبع برخی از سیاستمداران که در مناظره های تلویزیونی که به جان هم افتادند و از خجالت هم در آمدند،باید در سال 88 به خاطر اختلاف در عقیده و اختلاف در سلیفه به رویارویی خشن با هم بپردازند؟
آیا جز این است که دستگاه های رسمی آموزش کشور،آیین نقد و انتقاد و تحمل و بردباری مخالف را به جوان ایرانی نیاموخته اند.
چرا باید دولت خود سردمدار تحقیر مخالفان باشد؟ مخالفان و منتقدانی که چنته شان از حرف درست و حسابی خالی است در پیشگاه افکار عمومی سر افکنده اند،نیازی نیست رئیس دولت با الفاظی ناشایست آنان را بنوازد. اقبال مردمی بهترین ارزیاب و داور این جهانی است.افکار عمومی حرف فاقد منطق و عقلانیت و استدلال را دور می ریزد. دولت اگر بر بنیان استوار و اندیشه راسخ برنامه های خود را بچیند، نباید نگران منتقد و مخالف باشد و حتی تا پای تحقیر آنان نیز پیش رود.
دولت زمینه ها را برای پویایی فکر جامعه ایرانی مهیا کند در این مسیر هم چه باک اگر سوء استفاده هایی از این فرصت محدود تنومندی جامعه صورت پذیرد که مقابله با آن هم آیین و رسوماتی البته دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]