محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843109393
در مذاکرات هسته ای یک توافق خوب بهتر است یا شکست مذاکرات؟!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در مذاکرات هسته ای یک توافق خوب بهتر است یا شکست مذاکرات؟! تهران - ایرنا - سایت خبری تابناک می نویسد :ممکن است عده ای مجموعه ای از دلایل داخلی یا خارجی را توجیه این موضع بدانند که توافق نکردن در مساله هسته ای از رسیدن به حتی بهترین توافق هم بهتر است. شروع دوره هفت ماهه جدید برای رسیدن به توافقی جامع با همه جزئیات آن، زمان خوبی است که هر کسی موضع خود را در این باره اعلام کند.
نرسیدن مذاکره کنندگان هسته ای به یک توافق جامع و حتی چارچوب آن تا سوم آذرماه، نشان داد که دو دسته از ادعاهای مطرح به ویژه در هفته ها و روزهای پایانی مهلت یک ساله رسیدن به یک توافق جامع تا چه حد از حقیقت دور است.
دسته اول تحلیل ها و خبرهایی که نادرستی آنها اثبات شد، ادعاهای آنهایی بود که مدعی این بودند که مذاکره کنندگان ایران و غربی به یک نتیجه رسیده اند و برای جلسات پایانی کار چندانی باقی نمانده است یا این که مذاکره کنندگان ایرانی در پایان مهلت مذاکرات برای رسیدن به توافق، عقب نشینی خواهند کرد.
علی رغم این که برخی از موافقان تیم مذاکره کننده نیز چنین اعتقادی داشتند ولی اکثریت آنهایی که از توافق ایران و غرب خبر می دادند افرادی بودند که مدعی عبور تیم مذاکره کننده از خطوط قرمز تعیین شده و قربانی کردن منافع و دستاوردهای هسته ای در مذاکرات بودند. از جمله از یکی از نمایندگان مجلس نقل شده است که توافقات هسته ای بین ایران و آمریکا نهایی شده و مذاکره کنندگان برای رسیدن به توافق از خطوط قرمز هم عبور کرده اند.
پایان مذاکرات در وین بدون رسیدن به توافق جامع و تمدید مذاکرات نشان داد، ادعای آنهایی که مدعی عبور مذاکره کنندگان از خطوط قرمز و قطعی بودن توافق با این فرض بوده اند، چه قدر از حقیقت دور بوده است.
از سوی دیگر برخی از رسانه های نزدیک به دولت در روزهای منتهی به پایان مذاکرات با این فرض که مذاکرات به توافق رسیده است، فرصت را برای جناحی دیدن مساله و تخطئه مذاکره کنندگان قبلی مناسب دیدند. حتی یکی از چهره های کارگزارانی که البته سابقه و تخصصی در سیاست خارجی ندارد، از جانب خودش مردم را به جشن توافق هسته ای نیز دعوت کرد!
نرسیدن مذاکرات به توافق نشان داد که حتی بهبود کیفیت تیم مذاکره کننده و با تجربه تر بودن آنها نیز برای رسیدن به توافق و پر کردن شکاف عمیق بین ایران و به خصوص آمریکا در موضوع هسته ای کافی نیست.
پایان بدون توافق مذاکرات هسته ای و تمدید هفت ماهه دوره مذاکرات اگر چه از سوی مذاکره کنندگان فرصتی برای نهایی کردن توافق و نگارش جزئیات آن محسوب شده است ولی از سوی دیگر فرصتی مناسبی برای خرابکاری در مذاکرات هسته ای نیز هست.
نه تنها برخی از مقامات ایرانی، بلکه حتی بعضی کارشناسان برجسته روابط بین الملل در غرب معتقدند که رژیم اسرائیل برای حفظ شراکت استراتژیک خود با آمریکا به دشمنی مشترک با این کشور نیاز دارد و حتی اگر جمهوری اسلامی به توافقی تن دهد که همه خواسته های ادعایی و زورگویانه غرب نیز در آن گنجانده شود، باز هم اسرائیلی ها به آن رضایت نخواهند داد تا بلکه دشمنی با ایران و فشار بر اقتصاد و جامعه ایران ادامه پیدا کند.
با در نظر گرفتن چنین فرضی، در این فاصله هفت ماهه باید انتظار هرگونه ماجراجویی منطقه ای و تلاش برای شکست کشاندن مذاکرات از سوی رژیم اسرائیل و پشتیبانان تندروی غربی آن را ممکن دانست.
صرفا به عنوان یک یادآوری تاریخی، روند افزایش تنش میان ایران و آمریکا در اوایل قرن جاری و به ویژه پس از حوادث یازده سپتامبر قابل توجه است.
در دوره قبل و بعد از یازده سپتامبر، رئیس جمهور و دولت وقت ایران به دنبال تنش زدایی در روابط با غرب بود. مردم و دولت ایران در روزهای پس از حوادث 11 سپتامبر به ابراز همدردی با قربانیان پرداختند. ایران و آمریکا در مقابله با طالبان در افغانستان اشتراک مواضع داشتند. رسانه های غربی در روزهای پایانی سال 2001 از دست دادن وزرای خارجه ایران و آمریکا پس از بیست سال خبر می دادند و برخی در سنای آمریکا و از جمله جو بایدن معاون رئیس جمهور فعلی آمریکا از گسترش روابط پارلمانی سخن می گفتند.
ولی ناگهان در روزهای ابتدایی سال 2002 رژیم اسرائیل مدعی شد که ایران قصد فرستادن یک کشتی بزرگ سلاح برای فلسطینی ها را داشته است. در روزهای پایانی اولین ماه سال 2002، رئیس جمهور آمریکا نام ایران را در کنار عراق و کره شمالی در محور شرارت قرار داد و دوره ای از تنش بی سابقه در روابط ایران و آمریکا پیش آمد که سهم عظیم غیرقابل انکاری از آن بر عهده بازیگرانی بود که بیش از منافع ایالات متحده به فکر منافع رژیم اسرائیل بودند.
تقریبا یک سال پس از قرار گرفتن نام ایران در کنار عراق و کره شمالی، عراق مورد تجاوز آمریکا و متحدانش قرار گرفت ولی این اکنون یک واقعیت روشن است که در این یک سال، رژیم اسرائیل و سعودی ها همه تلاش خود را کرده اند که بوش را ترغیب کنند به جای عراق به ایران حمله کند.
هیچ دلیلی وجود ندارد که بتوان باور کرد این نوع نگاه اسرائیلی ها و سعودی ها به ایران تغییر کرده باشد. ممکن است این دو دولت از تبعات درگیری در منطقه هراس داشته باشند و مطمئن باشند امنیت و منافع آنها نیز به طور جدی قربانی درگیری احتمالی نظامی ایران و آمریکا خواهد شد ولی حفظ فشار بر ایران از راه ممانعت در مسیر توافق هسته ای سیاستی که همچنان با قدرت از سوی اسرائیل و سعودی ها و همکاران منطقه ای آنها پیگیری می شود. اگر نتانیاهو تمدید مذاکرات هسته ای در وین چندان نامطلوب نمی داند به این دلیل است که در طیف پنج مرحله ای نتایج محتمل مذاکرات در وین (توافق کامل، رسیدن به چارچوب توافق، توافق کلی سیاسی، تمدید مذاکرات، شکست مذاکرات)، گزینه تمدید مذاکرات، نزدیک ترین گزینه به شکست کامل مذاکرات بود. نتانیاهو اگر چه به گزینه بهینه مورد نظر خود یعنی شکست مذاکرات نرسید ولی قطعا تمدید مذاکرات را بهتر از رسیدن ایران وغرب به توافق می داند زیرا اسرائیلی ها هم این واقعیت را فهمیده اند که اگر توافقی در مذاکرات هسته ای به دست آید، ایران در آن توافق منافع خود را از دست نداده است و به عبارت دیگر، ایران تنها با یک توافق خوب کنار خواهد آمد و در هر توافقی تسلیم زورگویی طرف مقابل نمی شود.
حالت آیینه وار همین وضعیت در داخل ایران و در فضای سیاسی داخلی قابل تصور است. نتیجه مذاکرات ممکن است توافقی باشد که کلیت نظام آن را توافقی خوب بداند، حالت دوم رسیدن به توافقی است که فضای داخلی کشور در باره ان نظرات متفاوتی خواهد داشت، یعنی توافقی که عده ای آن را توافقی خوب می دانند و عده ای دیگر آن را توافقی بد خواهند دانست. حالت سوم وضعیتی است که شکست مذاکرات اعلام شود که آینده پس از آن چندان قابل پیش بینی نیست.
رفتار برخی رسانه ها و بازیگران داخلی به گونه ای است که انگار شکست مذاکرات حتی بهتر از رسیدن به یک توافق خوب است.
حالت افراطی چنین فکری، نه به عنوان واقعیتی که بتوان آن را بر موضع فرد خاصی تطبیق داد، بلکه به عنوان یک مثال توضیح دهنده، به حالتی شبیه مواضع طرف اسرائیلی شبیه می شود.
در حالی که اسرائیلی ها حتی بهترین توافق از نگاه آمریکا را رد می کنند تا تنش بین ایران و غرب همچنان باقی بماند، ممکن است کسی فرض کند که حتی اگر آمریکایی ها بهترین توافق ممکن هسته ای از نگاه ایران را بپذیرند باز هم توافق نکردن بهتر از آن توافق خوب است.
ممکن است طرفداران تفکری از این دست مجموعه ای از دلایل داخلی یا خارجی را توجیه این موضع بدانند که توافق نکردن در مساله هسته ای از رسیدن به حتی بهترین توافق هم بهتر است. شروع دوره هفت ماهه جدید برای رسیدن به توافقی جامع با همه جزئیات آن، زمان خوبی است که هر کسی موضع خود را در این باره اعلام کند.
منبع/ تابناک
اول **
17/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها