واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: دم خروس و قسم حضرت عباس دانشجويان و سياسيون مخالف دولت
داد و بيداد مخالفان بر سر دولت تمامي ندارد، حتي اگر اعتداليون همان كاري را بكنند كه آنها ديكته كردهاند. نشان روشن اين سياست در جريان برگزاري مراسم روز دانشجوي امسال و حضور رئيس جمهوري در دانشگاه علوم پزشكي ايران هويدا شده است. جايي كه طيف هاي دانشجويي مخالف دولت يكي پس از ديگري در فاصله كمتر چند ساعت تا برگزاري مراسم بزرگداشت روز 16 آذر، بيانيه مي دهند و عدم حضورشان در اين مراسم را اعلام مي كنند.
آفتاب: خرداد در ادامه نوشت: اينكه در جريان برنامه ريزي دولت براي برگزاري اين مراسم و همينطور نوع نگاه دولت به دانشگاه و دانشگاهيان، نقدهايي وجود دارد، شكي نيست. اما مساله مهتر دليل و توجيهي است كه مخالفان پيش كشيده اند تا بر اساس آن دولت را به تلاش براي تحكيم «تك صدايي» محكوم كنند و غايبان مراسم روز دانشجو باشند. غايباني كه البته خارج از جلسه رئيس جمهور با دانشگاهيان، تريبون هاي بسياري در ديگر دانشگاه هاي كشور در اختيار دارند و ليست برنامه هاي روز دانشجو هم نشان مي دهد كه اغلب دانشگاه ها ميزبان چهره هايي خواهند بود كه نزديك به اين طيف محسوب مي شوند. حتي دامنه برنامه هاي اين جريان به خيابان هم كشيده شده و جنبش عدالتخواهي دانشجويي اعلام كرده كه در پارك دانشجو تريبون آزادي با موضوع «بزرگترين راه مبارزه با آمريكا» برگزار كند.
فعلا كسي از فعالان دانشجويي و چهره هاي مخالف دولت پاسخ اين سوال را نمي خواهد بدهد كه كداميك از تشكل هاي دانشجويي نزديك به دولت و يا اصلاح طلب، حتي در همين دولت يازدهم امكان چنين كاري را دارند؟ از اين هم مي گذريم كه از پيش معلوم است موضوع اصلي اين تريبون آزاد دانشجويي، همانند بسياري از سخنراني هايي كه در روز دانشجو در دانشگاه ها انجام شده و مي شود، حمله به سياست خارجي دولت است.
مساله اصلي اما چيز ديگري است. بيش از يك دهه است كه مخالفان دولت امروز مدام تاكيد مي كردند كه دانشگاه نبايد سياست زده باشد. در چند روز اخير هم مدام تاكيدشان بر اين بود كه بايد نمايندگان دانشجويان بتوانند در حضور رئيس جمهور مسايلشان را مطرح كنند و اصرار داشتند كه دولت بايد چنين امكاني را براي دانشجويان فراهم كند. در اين اثنا هم كه هيچ كس از ياد نبرده كه همين طيف ها يكي از شرايط رشد علمي را هم غير سياسي شدن دانشگاه به معناي وابستگي سياسي مي دانستند.
حالا اما چه اتفاقي افتاده است كه آنها يكي پشت ديگري بيانيه مي دهند كه در مراسم روز دانشجو حضور پيدا نمي كنند؟ مقرر شده براي مراسم رئيس جمهور، به ده نفر از فعالان دانشجويي وقت داده شده تا صحبت كنند. اما اين ده نفر از تشكل هاي سياسي نيستند؛ نه چپ و نه راست. آنها از فعالان علمي، فرهنگي، صنفي و حتي ورزشي هستند. تصميمي كه گويا بدجور براي مخالفان دولت گران تمام شده كه هماهنگ با هم بياينه عدم شركت در مراسم 16 آذر را مي دهند.
حالا سوال از اين طيف هاي مخالف دولت اين است كه مگر خود شما ها نبوديد كه در به در به دنبال دانشگاهي مي گشتيد كه سياسی نباشد؟ مگر تصميم دولت براي دعوت از ده فعال علمي، فرهنگي، صنفي و ورزشي در راستاي همان خواسته شما براي تحقق دانشگاهي نبود كه سياست زده نباشد؟ اگر به شما تريبوني در اين مراسم نرسيد، فعالان اصلاح طلب هم از اين تريبون بي بهره بودند. چرا تشكل هاي اصلاح طلب كه 8 سال را در محاق كامل دولت مطلوب شما سپري كردند، چنين اعتراضي ندارند؟
تمام تشكل هايي كه بيانيه داده اند و تاكيد كرده اند كه نمايندگان دانشجويان در مراسم روز 16 آذر با حضور رئيس جمهوري افرادي دست چين شده هستند، هيچ سندي براي اين كار ارائه نداده اند. شايد آنها توقع داشتند كه فعالان علمي و فرهنگي و صنفي و ورزشي هم با تائيد و نظر طيف مخالف دولت انتخاب شوند.
به هر تقدير با موج بيانيه هاي مخالفان دولت قبل از روز دانشجو مشخص شد كه منظور آنها از دانشگاهي كه سياسي نباشد چيست. آنها دانشگاهي را مي خواهند كه كسي جز تفكر مطلوب خودشان در آن توان تحرك نداشته باشد. اگر غير از اين بود، نبايد انتخاب ده دانشجوي غير سياسي براي صحبت در حضور رئيس جمهوري آنها را اينگونه بر مي آشفت. آن هم در حالي كه همچنان غلبه طيف سياسي اين جريان بر فضاي رسانه اي كشور مشهود است و آمار برنامه هايي كه مي توانند در دانشگاه برگزار كنند، مشخص مي كند كه چه كسي در اين دولت اجازه حرف زدن ندارد.
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۳ - ۰۸:۴۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]