محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829837657
-روزهای خاکستری افغانستان
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
روزهای خاکستری افغانستان وقتی پس از چهار سال به عنوان خبرنگار به کابل، پایتخت افغانستان برمی‌گردی، متوجه می‌شوی که تعداد زیادی از خارجی‌ها این کشور را ترک کرده‌اند.
اینها افرادی بودند که برای بازسازی این کشور آمده بودند اما نبود بودجه کافی در این زمینه و عدم امنیت، بازگشت آنها به کشورهایشان را رقم زد. آنهایی که باقی مانده اند معمولا در مکان هایی اسکان دارند که از چشم بیشتر افغان ها پنهان است. رستوران ها، کافه ها و خانه هایی که میزبان این خارجی ها بودند، بسته شده اند و علت آن وقوع انفجاری در یک رستوران در مرکز کابل در ماه ژانویه بود که باعث کشته شدن 18 خارجی شد. همین موضوع باعث شده هزاران آشپز، راننده و مترجم شغل خود را از دست بدهند. کاهش تعداد نیروهای ناتوی حاضر در این کشور که قرار است تا پایان امسال به 12 هزار نفر برسد، یکی از دلایل اصلی کاهش این کمک هاست. البته این موضوع می تواند نشانه ای مبنی بر بازگشت به شرایط عادی باشد. تعهد طرف های بین المللی به ایجاد رونق و برابری جنسیتی به نظر می رسید همواره موضوعاتی غیرقابل دسترس باشند. پس از سقوط طالبان در سال 2001 ابتدا گام های مثبتی برداشته شد؛ در حالی که در زمان حکومت طالبان فقط 3 درصد از دختران افغان به مدرسه می رفتند، سازمان ملل این آمار را حدود یک سوم زنان افغان تخمین می زند. اما اکنون پیشرفت و توسعه با سرعت بسیار پایینی در حرکت است. در کنار دیگر هزینه های سنگین اشغال افغانستان توسط نیروهای خارجی (هزینه ای در حدود 30 هزار دلار برای هر افغانی)، میزان فقر این کشور طی این سال ها حدود 36 درصد بوده است. سیاست رو به سامان با وجود دیدگاه مثبت در میان عموم مردم، اما برخی از افغان ها دیدی معقولانه نسبت به چشم اندازهای کشور خود ندارند. افغانستان کشوری است که طی سال های اخیر با خشونت و بی سیاستی عجین شده و علاوه بر این، به عنوان فقیرترین کشور در آسیا شناخته می شود. شاید دهه ها طول بکشد تا افغان ها بتوانند یک دولت نصفه نیمه کارآمد داشته باشند. این در حالی است که وقوع سه بحران در عرصه سیاسی، اقتصادی و امنیتی این کشور باعث شد تا بسیاری از موفقیت های به دست آمده در این سال ها از بین برود. اولین بحران در حال کاهش یافتن است. در ماه سپتامبر و چهار ماه پس از انتخابات مناقشه برانگیز ریاست جمهوری، اشرف غنی و عبدالله عبدالله، دو نامزد این انتخابات بر سر یک توافق نامه تقسیم قدرت با یکدیگر به توافق رسیدند. براساس این توافق، اشرف غنی به عنوان رئیس جمهور و عبدالله به عنوان رئیس امور اجرایی یا همان نخست وزیر تعیین شد. هر دوی این افراد در دولت های پیشین افغانستان با یکدیگر همکار بودند. هیچ گونه فساد مالی در سابقه آنها مشاهده نمی شد. یک توافق سالم و جامع می تواند در بلندمدت به اختلافات قومی بین پشتون ها (گروه وابسته به اشرف غنی) و تاجیک ها (طرفداران عبدالله) پایان دهد. البته برخلاف عبدالله، اشرف غنی حزب سیاسی مشخصی ندارد و همین موضوع در انتخابات پارلمانی سال آینده یک عیب برای او به حساب می آید. برای جلوگیری از کنترل کامل پارلمان به دست عبدالله، غنی به مبارزات خود ادامه می دهد. از سوی دیگر، ثبات سیاسی عامل مهم برای شکوفایی اقتصاد به حساب می آید. در اولین دهه پس از طالبان، هر سال اقتصاد رشدی 9 درصدی داشت. در حالی که میزان درآمدهای دولتی در سال 2002 حدود 3 درصد از تولید ناخالص داخلی بود، این آمار در سال 2011 به حدود 11.5 درصد رسید. دو سال اضطراب و نگرانی به دنبال برگزاری انتخابات و ناآرامی ها باعث شد تا ضربه های مهلکی به اقتصاد بخورد. در نتیجه دولت انتظار دارد امسال کسری بودجه ای حدود 500 میلیون دلار داشته باشد که برای پرکردن آن چشم انتظار کمک های خارجی است. اقتصاد متزلزل در پارک شاری نو در مرکز کابل، جمعیتی از مردان بیکار یا در حال صحبت کردن هستند یا انجام بازی های سرگرم کننده. محمد اکرم چهل و هفت ساله که چهار فرزند دارد، حدود دو سال پیش شغل خود را به عنوان محافظ در یک شرکت خصوصی از دست داد. او که همچون بسیاری از افراد حاضر در آن پارک از طرفداران غنی است، می گوید: ما به شغل مناسب و امنیت نیاز داریم و منتظریم تا ببینیم رئیس جمهور می تواند این کار را انجام دهد. با توجه به این که هر سال حدود 400 هزار متقاضی کار وجود دارد، افغانستان نیاز به رشد سریع در زمینه تولید مشاغل دارد. برای جلب نظر سرمایه گذاران داخلی و خارجی، غنی قول داده که تلاش جدی برای مقابله با فساد انجام دهد؛ او در همین زمینه اعلام کرد افرادی که در دزدی یک میلیارد دلاری بانک کابل نقش داشته اند، بزودی محاکمه خواهند شد. او همچنین قصد دارد مخارجی را کاهش دهد که در زمان کرزای رشد کاذبی داشتند. یکی از مشاوران ریاست جمهوری در این زمینه گفت: ما اکنون به حدود 60 هزار معلم حقوق پرداخت می کنیم، اما اطلاعاتی در مورد تعداد دقیق آنها نداریم. این تعداد می تواند حدود 6000 نفر باشد. سعد محسنی، یکی از غول های رسانه ای افغانستان نیز گفت: با توجه به این که دولت گذشته ضربات سختی به بخش خصوصی زد، کمتر فردی تمایل به حضور در این زمینه را دارد. ما انتظار داریم دولت جدید شرایط را اصلاح کند. غنی دنبال این است که افغانستان را به یک مرکز تجاری تبدیل کرده و در این راه مرکز و جنوب آسیا را به قفقاز متصل کند. این کار نیازمند آن است که افغانستان، آذربایجان، گرجستان و ترکیه با یکدیگر همکاری کرده تا بار دیگر راه قدیمی ابریشم را احیا کنند. این ایده بسیار عالی است، اما شانس موفقیت افغانستان در این زمینه محدود است، زیرا اسیر بحران سوم است؛ مبارزه با طالبان. چشم انداز مبهم امنیت مسافرانی با یک اتوبوس در حال ورود به کابل هستند که در حاشیه جنوبی شهر متوقف می شوند. محمد اکبر، یکی از افراد سوار بر این خودرو که از استان لوگار است، می گوید: زمانی که به ایست بازرسی رسیدیم، نمی دانستیم نیروهای طالبان ما را متوقف کرده اند یا سربازان ارتش. او عقیده دارد مردم به این علت به سمت شبه نظامیان می روند که دولت ضعیف عمل می کند. یکی از دوستانش که اسم ملا را برای خود انتخاب کرده، نظری متفاوت دارد و می گوید: من طرفدار افرادی هستم که علیه دشمنان اسلام می جنگند. از زمان عقب نشینی نیروهای ناتو از میدان های جنگ در ژوئن 2013، حدود 350 هزار نیروی نظامی افغان مسئولیت انجام عملیات و مبارزه با شبه نظامیان را به عهده گرفته اند. طی دو سال گذشته حدود 9000 نفر از این نیروها کشته شده اند که این آمار سه برابر کشته شدگان نیروهای خارجی در افغانستان طی 13 سال گذشته است. با توجه به این که ارتش رسما حدود چهار سال پیش شکل گرفت، این آمار قابل توجه است. اما نکته این است که شورش و ناآرامی همچنان در حال گسترش است. طی نشست وزرای خارجه ناتو در سه شنبه گذشته، نوع کمک های ارائه شده به افغانستان مورد بحث و بررسی قرار گرفت. ناتو دنبال این است که برای سال پیش رو، 4000 نظامی غیرآمریکایی برای حضور در افغانستان پیدا کند. مهم تر این که با اتمام ماموریت نظامی ناتو در پایان سال 2015، غنی به دنبال راهکاری است تا جایگزین دیگری در این زمینه بیابد. زمزمه هایی در مورد امضای همکاری استراتژیک میان ناتو و افغانستان به گوش می رسد که براساس آن تعدادی از نیروهای آمریکایی یا تجهیزات نظامی با پایان زمان ماموریت شان، همچنان در افغانستان باقی می مانند. با این حال شکست ناتو در مقابله با طالبان نشان داد که راهکار نظامی نمی تواند برای ریشه کن کردن شبه نظامیگری در افغانستان موثر باشد. رهبریت طالبان در پاکستان قرار دارد که همین موضوع باعث شکست ناپذیری آنها شده است. از سوی دیگر، در نبود دولت قوی، بیشتر مقاومت ها در مقابل طالبان از سوی نیروهای محلی بوده است. معاهده صلحی که غنی امید دارد با طالبان امضا کند، ممکن است به نبرد پایان دهد، اما اخاذی و کلاهبرداری همچنان ادامه خواهد داشت. با این اوصاف به نظر می رسد افغان ها باید همچنان شاهد خشونت در کشورشان باشند. کابینه جدید افغانستان در هاله ای از ابهام در زمان توافق بر سر تشکیل دولت وحدت ملی در افغانستان اعلام شد ظرف 45 روز دولت جدید معرفی و تشکیل می شود. در حالی که نزدیک به دو ماه از این توافق می گذرد، نه تنها این دولت تشکیل نشده بلکه امیدها برای شکل گیری آن طی روزهای آتی نیز بر باد رفته است. به عقیده تحلیلگران، رهبران جدید افغانستان از جمله رئیس جمهور، رئیس اجرایی و دو معاون رئیس جمهور همزمان با زوال شرایط امنیتی در افغانستان برای تصمیم گیری های اولیه دچار مشکل شده اند. مشکل اصلی که قسمت های مختلف دولت به آن اذعان دارند، توافق تقسیم قدرت بین اشرف غنی و عبدالله عبدالله است. تا روز دوشنبه گزارش های خوشبینانه ای در رسانه های محلی منتشر و اعلام می شد دو طرف در آستانه معرفی کابینه جدید هستند، اما این خوشبینی ها یکباره رنگ باخت و آن زمانی بود که اشرف غنی در برنامه ای تلویزیونی اعلام کرد انتخاب کابینه دست کم چند هفته دیگر به تعویق خواهد افتاد. او همزمان اعلام کرد بسیاری از وزرای فعلی را که از دولت قبلی مانده بودند، بر کنار کرده است. بنا به گفته اشرف غنی، تا زمان معرفی وزرای جدید معاونان وزرای اخراج شده به عنوان جانشین آنها فعالیت خواهند کرد. از دیگر تصمیمات اشرف غنی که قرار است طی چند روز آینده عملی شود، این است که فرمانداران و ژنرال های پنج استان که نیروهای طالبان سال ها کنترل آن را به عهده دارند، بر کنار می شوند. استان های شمالی قندوز و بادغیس، استان های شرقی غزنی و ننگرهار که هم مرز با پاکستان هستند و همچنین استان هلمند در جنوب شاهد این تغییرات خواهد بود. رئیس جمهور جدید افغانستان قصد دارد همزمان با خروج نیروهای خارجی تا پایان دسامبر چارچوب جدیدی را برای نیروهای امنیتی این کشور ایجاد کند، اما اکنون سوال این است که این تغییرات چه تاثیری بر کشوری خواهد گذاشت که درگیر جنگ و فساد است؟ اکونومیست / مترجم: حسین خلیلی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها