تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804610569
یک پرسش ساده از وزارت بهداشت و درمان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: یک پرسش ساده از وزارت بهداشت و درمان تهران- ایرنا- روزنامه «اعتماد» در یادداشتی با عنوان «یک پرسش ساده از وزارت بهداشت و درمان» نوشته است: اقدامات وزارت بهداشت و درمان طی یک سال گذشته برای مردم جای امیدواری فراوانی داشته است. هرچند دولت از نظر منابع مالی در تنگنا و فشار است و وزارت بهداشت نیز از این فشار بودجه یی در امان نیست، ولی با این حال سروسامان دادن به وضعیت دارو، تکمیل و تصحیح نظام بیمه سلامت و همگانی کردن آن و کاهش سهم بیمار در پرداخت های درمانی، تقویت ابعاد نظارتی بر تعرفه های پزشکی، بهبود شرایط بیمارستان های دولتی و در این اواخر، حتی قول مجانی کردن دارو برای بیماران خاص مثل سرطانی ها، از اقدامات بسیار مهم این وزارتخانه بوده که رضایت نسبی مردم را در پی داشته است، و همین موارد بود که شخص آقای وزیر بهداشت و درمان را به چهره یی محبوب در میان وزرا و هیات دولت و نقطه قوت آن تبدیل کرده است.
در ادامه این یادداشت که امروز -شنبه- در ستون «حرف روز» اعتماد منتشر شده، آمده است: البته این محبوبیت دلایل دیگری هم دارد که در این میان اقدامات انسانی و غیرنمایشی وی در رسیدگی به بیماران و سایر فعالیت های وی نیز موثر بوده اند. با وجود این اقدامات نویدبخش یک پرسش اساسی در این میان وجود دارد که حتما آقای دکتر هاشمی یا وزارتخانه متبوع پاسخ مناسبی برای آن خواهند داشت. پرسش این است که؛ قیمت ارایه خدمات بهداشتی و درمانی از سازوکار عرضه و تقاضا تبعیت می کند. مردم اکنون خدمات بهداشتی و درمانی خود را در بیمارستان ها و مراکز دولتی ارزان تر و بهتر و با کیفیت بهتری نسبت به گذشته مصرف می کنند و به همین دلیل هم میزان مراجعه به آنها افزایش یافته است. این کاهش نسبی قیمت چگونه به دست آمده است؟ آیا افزایش بهره وری است یا آنکه سهم پرداخت های دولت و بیمه به بیمارستان ها افزایش یافته؟ یا اینکه از حقوق و دستمزد کارکنان بیمارستان ها و پزشکان کاسته شده است؟ پاسخ به این پرسش بسیار مهم است. البته از هر سه راه می توان مبلغ لازم برای حفظ تعادل هزینه تولید و عرضه خدمات بهداشتی و درمانی را تهیه کرد، ولی سهم هر یک باید مشخص باشد. به احتمال فراوان می توان گفت که افزایش بهره وری صورت گرفته است. به عبارت دیگر بخش مهمی از بیمارستان ها و کادر درمانی با بهره وری بیشتری مشغول به ارایه خدمت شده اند. ولی این متغیر چنان نیست که بتواند منابع مالی لازم برای اجرای طرح های درمانی و بهداشتی موجود را تامین کند، لذا بیمارستان ها باید از منابع عمومی جدید یا از طریق بیمه ها تغذیه شوند. ولی آیا دولت و بیمه ها می توانند و متعهد به تامین مداوم این منابع هستند یا خیر؟ زیرا اگر این منابع متکی به سرچشمه های پایداری نباشد، بخش درمان و بهداشت لطمه خواهد دید. و بالاخره اینکه آیا کاهش دستمزد و سرمایه گذاری در بیمارستان های دولتی نیز رخ می دهد یا آنکه به تناسب بهبودی بیشتر در ارایه خدمات درمانی، دستمزدها و امکانات سرمایه یی بیمارستان های دولتی نیز افزایش خواهد یافت؟ حال ببینیم که این پرسش چرا مهم است. بیایید فرض کنیم که ارایه خدمات درمانی مطلوب و با قیمت مناسب به مردم، نیازمند تزریق منابع مالی جدیدی باشد. ولی دولت به هر دلیلی نتواند این منابع را تامین کند و این فشار مالی بر بیمارستان های دولتی و کارکنان آن بیاید. در این صورت آنان دچار ورشکستگی خواهند شد زیرا از یک سو مجبورند که خدمات را نسبت به گذشته ارزان تر و با کیفیت تر در اختیار مردم قرار دهند و از سوی دیگر منابع لازم به آنها تعلق نخواهد گرفت. در این مرحله یا باید خدمات را گران کرد که برگشت به وضع گذشته است، یا باید کیفیت آن را پایین آورد که بدتر از گذشته خواهد شد، یا آنکه بیمارستان دولتی را خصوصی کرد که در نتیجه دسترسی مردم به خدمات درمانی دولتی کم شده و برای استفاده از آن باید در نوبت های طولانی قرار بگیرند، و عطای بیمارستان دولتی را به لقای آن ببخشند و راهی بیمارستان خصوصی شوند که چند برابر هزینه اش بیشتر خواهد بود، و بخش عمومی بهداشت و درمان کم کم تبدیل به خصوصی شود و بیمه های موجود نیز بدون بیمه تکمیلی، کارآیی نداشته باشند. و در این صورت گسترش کنونی بیمه های سلامت بدون معنا و مفهوم شود، و دفترچه های درمانی به کاغذهایی بی خاصیت تبدیل شوند. هم اکنون گفته می شود که نظام بیمه یی کشورها ارقام بسیار سنگینی را به وزارت بهداشت بدهکار است و با اضافه شدن این بدهی ها وضعیت نظام درمانی به کجا خواهد رسید؟بنابراین ضمن حمایت از سیاست های خوب وزارت بهداشت و درمان در توسعه خدمات بهداشتی و درمانی و بهبود کیفیت آن و نیز دسترسی آسان تر و ارزان تر به آن، باید نگران این نکته بود که آیا منابع مالی لازم برای تداوم این سیاست ها نیز فراهم می شود یا آنکه در میانه راه با وضع دیگری مواجه خواهیم شد؟
منبع: اعتماد
اول**1368**
08/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها