واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۴ آذر ۱۳۹۳ - ۰۹:۴۱
پژوهشگران دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، الکترودهایی تولید کردند که سبب افزایش حساسیت و حد تشخیص حسگرها و زیست حسگرها میشود؛ مهمترین مزیت این الکترود، قابلیت استفادهی مکرر با پولیش دادن سطح آن است. به گزارش سرویس علمی ایسنا، دکتر رحیم محمدرضایی، عضو هیأت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان و محقق طرح اظهار کرد: یکی از مشکلات الکترودهای اصلاح شدهی معمولی، نیاز به اصلاح کردنهای متوالی است. زمانیکه محیط آزمایش باعث کاهش دقت و صحت پاسخ الکترود و تکرارپذیری رفتار الکترود شود، این مسأله حادتر میشود. برای رفع این مشکل میتوان از الکترودهایی که به صورت حجمی اصلاح میشوند، استفاده کرد. یکی از این الکترودها، الکترود کربن سرامیک است. در این طرح پژوهشی، برای بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی و افزایش کارآیی الکترود کربن سرامیک، در ساختار سل-ژل، از گرافن به جای گرافیت استفاده شده است. وی در خصوص رفتار الکترود ساخته شده گفت: الکترود کامپوزیت سرامیک/گرافن دارای هدایت الکتریکی بالا، رفتار الکتروکاتالیستی خوب و قابلیت پولیش دادن بوده و میتواند بعد از هر مرحله پولیش دادن، دوباره مورد استفاده قرار بگیرد. محمدرضایی تصریح کرد: این الکترود اصلاح شدهی تجدیدپذیر را میتوان در ساخت حسگرها و زیستحسگرهای الکتروشیمیایی مورد استفاده قرار داد. باید دقت داشت به دلیل بکارگیری گرافن به جای گرافیت در ساختار الکترود، حساسیت حسگرها افزایش مییابد. وی در ادامه با اشاره به دلیل جایگزینی گرافن با گرافیت، افزود: در این کار پژوهشی، برای اولین بار از گرافن در ساختار الکترودهایی بر پایهی سل-ژل استفاده شده است. گرافن مزیتهای زیادی در مقایسه با گرافیت و نانولولههای کربنی دارد. این ماده یک نیمه هادی با باند گاف صفر است که به همین خاطر هدایت الکتریکی آن فوقالعاده بالاست. همچنین در عین حالی که بسیار سبک است، از لحاظ مکانیکی دارای استحکام بسیار بالایی (حدود 200 برابر فولاد) است. محقق طرح تصریح کرد: با توجه به نتایج، حسگر الکتروشیمیایی ساخته شده دارای حساسیت بالا، حد تشخیص پایین و تکرارپذیری خوب بوده و نسبت به الکترود کربن سرامیک دارای پتانسیل پایینتری برای اکسایش الکتروکاتالیستی آسکوربیک اسید است. وی درباره مراحل انجام این طرح گفت: در این کار پژوهشی نانوورقهای گرافن با استفاده از روش هامر تهیه شدند. سپس مقدار مشخصی از پودر گرافن در ساختار محلولی که حاوی پیشمادههای سل-ژل بود، پراکنده شدند. در اثر انجام واکنش هیدرولیز و سفت شدن ژل حاصله، گرافن در ساختار ژل به دام افتاده و به محصولی سیاه رنگ، هادی و سخت تبدیل میشود. در ادامه مقدار مشخصی از خمیر نهایی قالبگیری و به عنوان الکترود قابل پولیش استفاده شد. برای بررسی کارآیی الکترود ساخته شده از روشهای الکتروشیمیایی مانند ولتامتری چرخهای و آمپرومتری استفاده شد. محقق طرح یادآور شد: کلینیکهای پزشکی و تشخیصی و صنایع الکترونیک میتوانند از نتایج این طرح استفاده کنند. نتایج این پژوهش که حاصل همکاری دکتر رحیم محمدرضایی و دکتر حبیب رزمی از اعضای هیأت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان به دست آمده، در مجلهی Microchimica Acta به چاپ رسیده است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]