تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837070963
چرا توافق جامع هسته اي حاصل نشد؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۴ آذر ۱۳۹۳ (۷:۲۱ق.ظ)
جوان: چرا توافق جامع هسته اي حاصل نشد؟
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه جوان چنين نوشت:
«توافق ژنو تا 10 تير 94 تمديد شد.» اين خبر ديروز بعد از ظهر به سرعت در تمامي رسانه ها انتشار يافت و معناي دقيق آن، اين است که طرفين پس از يک سال مذاکرات جدي، سخت و نفسگير نتوانستند در دوره زماني تعيين شده (3 آذر 93) به توافق جامع و نهايي دست يابند. با توجه به سابقه طولاني مذاکرات ايران با گروه 1+5، اکنون اين سؤال مطرح است که دلايل اصلي و واقعي نرسيدن طرفين به توافق جامع چيست؟ آيا تمديد زمان مذاکرات مي تواند اين دلايل را برطرف سازد. در اين يادداشت به اختصار دو دليل اصلي و عمده نرسيدن به توافق نهايي مورد بررسي قرار مي گيرد. يکي از اين دلايل به ايستادگي ملت ايران روي حقوق خود و تسليم باج خواهي هاي غرب و امريکا نشدن بر مي گردد و دليل دوم که با دليل اول ارتباط دارد، مربوط به زياده خواهي ها و زورگويي هاي امريکا است که همچنان در تصور دوران نظام تک قطبي به سر مي برد.
1- ايستادگي و مقاومت دولت و تيم مذاکره کننده بر حقوق ملت
طي 12 سال گذشته و در تمامي دولت ها، نظام اسلامي با يک هدف راهبردي بر سياست مذاکره در موضوع هسته اي تأکيد و تاکنون اين مذاکرات را براي تحقق همين هدف، يعني تأمين «حقوق ملت ايران» دنبال کرده است. دولت يازدهم نيز در نهايت با آشکار شدن نيات طرف مقابل مبني بر عدم آمادگي براي پذيرش حقوق ملت ايران، ايستادگي و مقاومت بر خطوط قرمز ترسيم شده از سوي رهبر معظم انقلاب اسلامي را به صورت جدي در مذاکرات مورد توجه قرار داد.
امريکايي ها با يک برآورد غلط از وضعيت داخلي ايران، بر اين تصور بودند که در نهايت اين دولت ايران خواهد بود که از خواسته هايش عقب نشيني کرده و در برابر زياده خواهي هاي آنان تسليم مي شود. اما واقعيت صحنه به گونه اي ديگر و بر خلاف تصور غربي ها و امريکايي ها رقم خورد و تيم مذاکره کننده هسته اي با شجاعت و قاطعيت روي حقوق ملت ايران پافشاري کرد. اکنون در ايران يک اجماع کاملاً مشهود در موضوع مذاکرات ديده مي شود. در اين اجماع ملي که در اظهارات تمامي مسئولان و به ويژه دولتمردان و اعضاي تيم مذاکره کننده هسته اي قابل مشاهده و درک است، روي دو نکته اساسي تأکيد مي شود:
1- در قبال اقدامات اعتمادسازي ايران بايد طرف مقابل، ظرفيت غني سازي ايران را در سطح برطرف کننده نيازهاي کشورمان بپذيرد و ايران هرگز به يک تأسيسات هسته اي کاريکاتوري و نمايشي رضايت نمي دهد.
2- در قبال تعهدات و اقدامات اعتمادسازي ايران بايد تمامي تحريم هاي ظالمانه وضع شده عليه ايران لغو شود.
بديهي است که اين خواسته هاي قانوني و به حق جمهوري اسلامي در نقطه مقابل ديدگاه هاي امريکا قرار دارد.
2- زياده خواهي امريکايي ها
عدم پذيرش حقوق هسته اي ملت ايران از سوي امريکايي ها، از دلايل اصلي نرسيدن به توافق جامع و نهايي پس از يک سال مذاکرات فشرده و سخت بين ايران و گروه 1+5 است. امريکايي ها در مسقط با پيشنهاد هشت صفحه اي و با نوعي عقبگرد به گذشته نشان دادند که قصد ندارند حتي به آنچه در توافق ژنو متعهد شده اند، پايبند باشند و حقوق هسته اي ايرانيان را تحمل کنند. رفتار امريکا در خلال مذاکرات طي يک سال گذشته و به ويژه در مذاکرات مسقط نشان داد که آنان ميز مذاکره را فرصتي مي دانند براي تحميل خواسته هاي حداکثري خود به ملت ايران و بر همين اساس از يک طرف حاضر به پذيرش ظرفيت غني سازي در سطح واقعي و متناسب با نياز ملت ايران براي جمهوري اسلامي نيستند و از طرف ديگر، حاضر به لغو تمامي تحريم ها نمي باشند. در واقع روحيه زياده خواهي و خلق و خوي استکباري امريکايي ها سبب شده تا رفتار آنان در مذاکرات، بر خلاف فلسفه مذاکرات باشد. فلسفه مذاکرات آن است که در قبال اقدامات اعتمادسازي ايران نسبت به صلح آميز بودن فعاليت هسته اي کشورمان، طرف مقابل از يک طرف حقوق ملت ايران در حوزه دانش و فناوري هسته اي را بپذيرد و از طرف ديگر، تحريم هاي ظالمانه اي را که به بهانه تلاش ايران براي دستيابي به سلاح هسته اي وضع کرده تماما لغو کند.
رفتار امريکايي ها نشان مي دهد که آنان مانند 12 سال قبل اساساً نمي خواهند جمهوري اسلامي داراي چرخه سوخت باشد و وضع تحريم ها نيز اهدافي فراتر از فعاليت هاي هسته اي را دنبال مي کند و از نظرشان بايد ساختار اين تحريم ها براي حفظ فشار بر ملت ايران همچنان حفظ شود.
نگاه دولت اوباما به حقوق هسته اي ايران، همان است که ايشان در مصاحبه اي با صراحت گفت، اگر ممکن بود پيچ و مهره هاي تأسيسات هسته اي کشور مان را با دستان خودش باز مي کرد. رفتار امريکايي ها در خلال مذاکرات نشان مي دهد که آنان قصد دارند ايران را در مسيري به حرکت در آورند که اگر موفق نمي شوند پيچ و مهره ها را باز کنند، در نهايت ايران را از يک تأسيسات هسته اي کاريکاتوري و نمايشي بر خور دار سازند!
آقاي اوباما طي ماه هاي اخير، بار ها اين جمله را تکرار کرده که از نظر دولت وي عدم توافق با ايران بهتر از يک توافق «بد » مي باشد. فرانسوي ها نيز اين گزاره را تکرار کرده و گفته اند براي توافق هسته اي با ايران عجله اي ندارند. امريکايي ها در هر نوع توافقي با ايران به دنبال کسب رضايت متحدين خود در منطقه از جمله صهيونيست ها و آل سعود هستند. «آيپک» قوي ترين و مؤثر ترين گروه فشار صهيونيستي در امريکا به حساب مي آيد و تجربه نشان مي دهد تصميمات و نوع نگاه کميته امور عمومي امريکا و رژيم صهيونيستي (آيپک) که بزرگ ترين لابي اين رژيم در ايالات متحده است، همواره بر تصميمات دولت امريکا و کنگره اين کشور تأثير گذار بوده است اخيراً اين کميته با انتشار مطلبي در بخش «ايران» وبگاه خود، خواستار در نظر گرفتن شش شرط مشخص در هر گونه توافق نهايي با ايران بر سر بر نامه هسته اي شد. اين شروط عبارت است از :
1- ايران بايد زير ساخت سانتريفيوژ هاي خود را بر چيند به گونه اي که هيچ راهي براي تبديل اورانيوم به يک بمب هسته اي نداشته باشد.
2 - ايران بايد تأسيسات آب سنگين اراک را برچيند يا اينکه آن را به يک رآکتور آب سبک تبديل کند، در نتيجه هيچ راهي براي تبديل پلوتونيوم به يک بمب هسته اي نداشته باشد. 3 - بازرسان بين المللي بايد اجازه دسترسي به هر نقطه اي را داشته باشند تا تقلب ايران را کشف کنند! 4 - ايران بايد به طور کامل تلاش هاي گذشته خود را براي مسلح شدن (به بمب اتم) توضيح دهد. 5 - کاهش تحريم ها بايد به صورت مرحله به مرحله انجام شود تا زمان کافي براي قضاوت در مورد پايبندي ايران (به تعهداتش) وجود داشته باشد. 6 - توافقنامه اي که بتواند برنامه هسته اي ايران را محدود کند، بايد براي دهه ها (چندين دهه) و نه چندسال باشد.
رصد مذاکرات و تحليل محتوايي اظهارات مقامات امريکايي نشان مي دهد که آنان براساس همين شش خواسته صهيونيست ها به دنبال تحميل خواسته هاي خود به ايران براي رسيدن به يک توافق نهايي و جامع هستند. بديهي است تا اين دو دليل تغيير نکند، نبايد اميدي به توافق هسته اي با گروه 1+5 داشت و معناي اين سخن آن است که ملت و دولت ايران هرگز نبايد حل مشکلات کشور را به مذاکرات گره بزنند. جمهوري اسلامي براساس منطق خود مذاکرات را پي خواهد گرفت، لکن مذاکرات يک سال اخير بايد اين درس بزرگ را براي مسئولان ما داشته باشد که با فرض ادامه تحريم ها براي سال هاي طولاني، بايد در جست و جوي راه هاي حل مشکلات کشور بود و اين راه ها وجود دارد.
نويسنده: دکتر يدالله جواني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها