واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهد
روایت جهانپور از «ما وشان»/ مشاهیر همدان 2 هزار سال فریاد خاموشاند
علی جهانپور، نویسنده و پژوهشگر پیشکسوت، مشاهیر همدان را 2 هزار سال فریاد خاموش میداند.
به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، برنامه نکوداشت علی جهانپور، نویسنده و پژوهشگر پیشکسوت در همدان در راستای تجلیل از خدمات این هنرمند ارزنده صورت میگیرد. علی جهانپور متولد 1315 در همدان و معلم بازنشسته آموزش و پرورش است و 47 سال سابقه تدریس در مدارس مختلف را دارد. «شکوه الوند»، «باغبان عرفان»، «از تبار پهلوانان»، «همدان دروازه تاریخ» و «الوند کوه» از جمله کتابهایی است که تاکنون از این نویسنده منتشر شده است. از دیگر آثار وی میتوان به تألیف بیش از 50 مقاله پژوهشی در نشریات مختلف و همکاری با صدا و سیما در زمینه تهیه برنامههای مستند تاریخی و ادبی اشاره کرد. «ما وشان» کتابی دیگر از جهانپور است که امروز همزمان با برگزاری مراسم نکوداشت این نویسنده، این کتاب هم رونمایی میشود و همین موضوع بهانهای شد تا با وی به گفتوگو بنشینیم. جهانپور در این گفتوگو از خاطرات 47 سال تدریس میگوید و به دریافت دیپلم بینالمللی در مسائل تربیتی جوانان و نوجوانان اشاره میکند. وی میگوید: تخصص من آموزش ابتدایی است و 47 سال در این زمینه سابقه دارم؛ 35 سال به صورت رسمی و 12 سال در مدارس غیرانتفاعی. این معلم بازنشسته با بیان اینکه در دوران تدریس دیپلم بینالمللی در زمینه مسائل تربیتی جوانان و نوجوانان را کسب کردم، ادامه میدهد: این مدرک را سازمان پیشاهنگی و هلال احمر اعطا کردهاند. وی در پاسخ به این سئوال که تألیف را از کی شروع کردید؟، اظهار میکند: در دوران تدریس بیشتر مطالعه داشتم و به جمعآوری اسناد و مدارک مشغول بودم و بعد از بازنشستگی این فرصت فراهم شد تا آنچه را که فرا گرفته و گرد هم آورده بودم به شکل کتاب نگارش کنم. جهانپور با بیان اینکه «شکوه الوند» نخستین کتابش بوده و در سال 75 منتشر شده است، خاطرنشان میکند: این کتاب درباره جغرافیای درهنشینان الوند و نخستین متنی است که به صورت نثر و کتاب درباره الونده گفته شده است؛ البته پیش از این هم مطالبی در این خصوص عنوان شده بود، اما این مطالب به صورت شعر است. وی با تأکید بر اینکه این کتاب در سال 93 به چاپ دوم رسید، میگوید: چندی پیش فردی به نام دکتر علی فرزانه با من تماس گرفت و گفت دوست دارد با بنده ملاقاتی داشته باشد، به منزل ما تشریف آورد و سیدی به من داد که از دیدن آن بسیار خوشحال شدم. آقای فرزانه گفت سه سال پیش در آلمان دانشجو بودم و با دوستان دانشجو تیم کوهنوردی تشکیل داده بودیم تا دایرةالمعارف کوههای جهان را تهیه کنیم، من هم بخشی از کتاب شکوه الوند را ترجمه کرده و در این دایرةالمعارف از آن استفاده کردم. وی ادامه میدهد: کوهستان الوند از جمله نقاطی است که بسیاری از باورها و پندارهای مردمی را در خود دارد و باورها و پندارهای مردم به قصهها، خاطرهها، اعتقادها و داستانهای اسطورهای باز میگردد که به صورت ادبیات شفاهی سینه به سینه منتقل شده و برخی از آنها در صفحات کتابهای تاریخنگاران پیشین ثبت است. این پژوهشگر به برخی از این باورها اشاره کرده و میگوید: در جهت شمال شرقی تختنادر، محوطه زیر قله الوند، از تکیه دادن چند سنگ بزرگ و کوچک به یکدیگر، غار کوچکی تشکیل شده است. در میانه غار قطعه سنگی کوچک و سکو مانند وجود دارد که به این مجموعه «گهواره مریم» گفته میشود. وی ادامه میدهد: در باور و پندار مردم به ویژه روستاییان درون درههای الوند و عشایر این منطقه چنین است که هرگاه مادری صاحب فرزند نشود و یا فرزندش در نوزادی بمیرد، به گهواره مریم متوسل میشود؛ نذر و نیاز میکند تا اگر مرادش برآورده شد در سال بعد تعهدش را عملی کند. جهانپور خاطرنشان میکند: معمولاً نذر و تعهد مادران نیازمند، ذبح قربانی در محوطه «حوض نبی» و به جای آوردن چند رکعت نماز در گهواره مریم است. وی از کتاب «همدان دروازه تاریخ» هم یاد کرده و ادامه میدهد: این کتاب درباره اماکن دیدنی استان بوده و بیش از 104 نقطه همدان در این کتاب معرفی شده است. این نویسنده از «تجربه بازنشستگی» به عنوان دیگر اثر خود یاد کرده و تأکید میکند: این کتاب را با میرهاشم میری تألیف کردهایم. وی حین صحبت از این کتاب یاد خاطرههای دوران تدریسش افتاده و اظهار میکند: آن زمان برای تشویق شاگردانم کارتپستالهای کوچکی طراحی میکردم و بقیه دانشآموزان هم برای گرفتن این کارتپستالها تشویق شده و بیشتر درس میخواندند. گفتوگو و شنیدن خاطرات این نویسنده پیشکسوت ادامه مییابد تا به «ما وشان» میرسیم؛ جهانپور از کتاب جدیدش میگوید و اینکه این کتاب زندگینامه 40 نفر از مشاهیر همدان است. وی در پاسخ به اینکه «ما وشان» چه اسم غریبی است، میگوید: ما وشان نام قدیم امامزاده کوه(ع) بوده و از سه ترکیب «ما» به معنی سنجش و میزان، «وش» به معنی دانش و «آن» پسوند مکانی است. جهانپور میگوید: از قرار معلوم قرنها پیش در این مکان مدرسه صده مغان قرار داشت- مدرسهای فقط صد دانشجو میپذیرفت و در تمام ایام سال هم صد دانشجو داشت- و دانشجویان این مدرسه در این مکان به فراگیری علوم دینی زرتشتی میپرداختند. وی با اشاره به یکی از دو بیتیهای باباطاهر عریان ادامه میدهد: زمان که اعراب به ایران آمدند، در این منطقه جنگ سختی بین آنان و اهالی ایران درگرفت و عده زیادی در این مکان کشته شدند؛ باباطاهر هم دوبیتی دارد که به این واقعه اشاره میکند و مضمون آن چنین است: بهار آیو به صحرا و در و دشت/ جوانی هم بهاری بود و بگذشت سر قبر جوانان لاله رویه/ دمی که ما وشان آیند به گلگشت وی خاطرنشان میکند: به مرور زمان در این دو بیتی، کلمه «گلرخان» جایگزین کلمه «ماوشان» شده در حالی که این تعبیر اشتباه است. این پژوهشگر پیشکسوت در خصوص انگیزه نگارش این کتاب نیز میگوید: در این کتاب زندگینامه 40 تن از مشاهیر همدان درج شده است و به طور میانگین اگر برای هرکدام 50 سال عمر فرض کنیم، میشود ادعا کرد این افراد 2 هزار سال فریاد خاموش هستند و رسالت معرفی این بزرگان بر عهده ماست. انتهای پیام/89031/ب۴۰
93/08/28 - 12:27
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]