تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867169447
-پیام‌رسان واقعه کربلا
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
اشراق پیام‌رسان واقعه کربلا واقعه کربلا و حادثه جانسوز عاشورا با همه ابعاد عظیم و بی‌مانندش پر از شور حماسی و وفا و صفا و ایمان خالص در عصر عاشورا در ظاهر به پایان می‌رسد، اما رسالت امام سجاد(ع) و زینب کبری(س) از آن زمان آغاز می‌شود.
کاروان اسیران اهل بیت(ع) را از کنار پیکرهای پاره پاره و از کنار قتلگاه عبور می دهند و امام سجاد(ع) را در حال بیماری بر شتری بی هودج سوار کردند و دو پای حضرتش را از زیر شکم آن حیوان به زنجیر بستند. سایر اسیران را نیز بر شتران سوار کرده، روانه کوفه و شام می شوند. کوفه در سکوت مرگبار و وحشت به سر می برد و به دستور ابن زیاد سران قبیله ها به زندان افتاده اند و مردم شهر بدون آن که هیچ سلاحی را با خود حمل کنند، آمد و شد دارند. او دستور می دهد سر مقدس شهدا را بین سرکردگان قبایلی که در کربلا بودند، تقسیم و سر مقدس حضرت اباعبدالله را در پیشاپیش کاروان حمل کنند. عبیدالله زیاد می خواست کاروان را این چنین وارد شهر کند و وحشتی در دل مردم به وجود آورد. او می خواست فتح و پیروزی خویش را این گونه به نمایش بگذارد. زینب خطبه می خواند و گویی مردم با سخنان دختر علی(ع) از خواب غفلت بیدار می شوند و گریه می کنند. امام سجاد(ع) در همان حال اسارت، بیماری و خستگی خیره مردم می شود و می فرماید: عجب! اینان بر ما گریه می کنند. پس چه کسی عزیزان و فرزندان پیامبر را کشته است... این زینب است که مردم را امر به سکوت می کند و پس از حمد و ثنای خدای بزرگ و درود بر پیامبر گرانقدر او، چنین فریاد برمی آورد: ای اهل کوفه، ای حیله گران و مکراندیشان و غداران، هرگز گریه های شما را سکون و آرامش مباد. مثل شما، مثل زنی است که از بامداد تا شام رشته خویش می تابید و از شام تا صبح به دست خود بازمی گشاد... هشدار که اساس ایمان بر مکر و نیرنگ نهاده اید. زینب(ع) مردم کوفه را سخت ملامت می کند و می گوید: همانا دامان شخصیت خود را با ننگی بزرگ آلوده کردید که هرگز تا قیامت این آلودگی را از خود نتوانید دور کرد. خواری و ذلت بر شما باد. مگر نمی دانید کدام جگرگوشه از رسول الله(ص) را بشکافتید، و چه عهد و پیمان که بشکستید، و بزرگان عترت و آزادگان ذریه او را به اسارت بردید و خون پاک او به ناحق ریختید. امام سجاد(ع) عمه اش را به سکوت دعوت می کند. ابن زیاد دستور می دهد امام سجاد(ع) و زینب کبری(س) و اسیران کربلا را به مجلس بیاورند و چه جسارت ها که به سر مقدس حسین(ع) و اسیران کربلا نکرد و آنچه در چنته پستی و رذالت خویش داشت، نشان داد... کاروان اسیران به همراه امام سجاد(ع) راهی شام می شود. آنجا بود که امام چهارم(ع) پای به منبر گذاشت و امام آنچنان سخن می گوید که دل ها از جا کنده می شود و اشک ها یکباره فرومی ریزد و می فرماید: مردم، شش چیز را خدا به ما داده است و برتری ما بر دیگران بر هفت پایه است. علم نزد ماست، حلم نزد ماست، جود و کرم نزد ماست، فصاحت و شجاعت نزد ماست، دوستی قلبی مومنین مال ماست. خدا چنین خواسته است که مردم باایمان ما را دوست بدارند، و این کاری است که دشمنان ما نمی توانند. سپس فرمود: پیغمبر خدا حضرت محمد(ص) از ماست، وصی او علی بن ابی طالب از ماست، حمزه سیدالشهدا از ماست، جعفر طیار از ماست، دو سبط این امت حسن(ع) و حسین(ع) از ماست. آن گاه امام خود را معرفی می کند و کار به جایی می رسد که خواستند سخن امام را قطع کنند، پس دستور دادند تا مؤذن اذان بگوید. امام(ع) سکوت می کند تا مؤذن می گوید: اشهد ان محمدا رسول الله. امام عمامه از سر بر می گیرد و می گوید: ای مؤذن تو را به حق همین محمد خاموش باش. سپس رو به یزید می کند و می گوید: آیا این پیامبر ارجمند جد توست یا جد ما؟ اگر بگویی جد توست، همه می دانند دروغ می گویی، و اگر بگویی جد ماست، پس چرا فرزندش حسین(ع) را کشتی؟ چرا فرزندانش را کشتی؟ چرا اموالش را غارت کردی؟ چرا زنان و بچه هایش را اسیر کردی؟ سپس امام(ع) دست برده و گریبان چاک می زند و همه اهل مجلس را دگرگون می کند... محمد خامه یار - جام جم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها