واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بایسته های سیاسی «دیپلماسی فرهنگی» روزنامه شهرآرا در شماره 1561 روز سه شنبه خود در یادداشتی با عنوان " بایسته های سیاسی «دیپلماسی فرهنگی» " به قلم "احمد قیومی"به چاپ رسانده است.
امروزه، ابزار فرهنگی بیش از هر چیز دیگری دیپلماسی عمومی را پیش می برد.
کشور ما نیز که در رقابت تنگاتنگ سیاسی با حوزه فراآتلانتیکی است، نیازمند کاربستِ سیاست فرهنگ به عنوان ابزار دیپلماسی عمومی است. اما دیپلماسی فرهنگی، خود نیازمند دقت نظر به پاره ای از الزامات سیاسی مربوط به آن است.
آنجا که پای دیپلماسی فرهنگی به میان می آید، ناگزیر بحث از بایسته ها و الزامات سیاسی نیز به پیش کشیده می شود.
این بدین معناست که سیاست رسمی که همانا منافع ملی، ارزش ها و راهبردهای کلان حاکم بر نظام فرهنگی و سیاسی است در رأس و تاکتیک های فرهنگی و روش های اجتماعی در قاعده هرم قرار می گیرد.
به بیان دیگر همه مهارت هایی که در دیپلماسی فرهنگی به کار برده می شود، در جهت تأمین منافع ملی و سیاست های رسمی است و اگر روزی قرار باشد ارزش های حاکم، قربانی برخی مقاصد سوء فرهنگی عده ای گردد، بی شک مورد تأیید نخواهد بود.
طی سال های اخیر برخی از کارگزاران فرهنگی با برجسته سازی ضرورت احیای دیپلماسی فرهنگی در جهت رفع خصومت ها و آگاهی بخشی منطقه ای (که انصافا در نظر پدیده ای مفید است) متأسفانه در عمل با توسل به شیوه های ضد فرهنگی که شاید تأثیرات منفی سیاسی آن تا سال های بعد نیز باقی بماند، عملا، خواسته و ناخواسته در جهتی مغایر با منافع ملی مردم و نظام اسلامی گام برداشتند.
به طور مثال برخی از سفرهای به اصطلاح فرهنگی که با هدف نزدیکی فرهنگی میان ایران و سایر کشورهای غربی (به خصوص ایالات متحده) صورت می گرفت، نتیجه ای جز طرد و تقبیح فرهنگ اسلامی و ایرانی، ایجاد تشکیک و انتقاد معکوس به ارزش ها و آرمان های انقلابی و تولید و ترویج محصولات ضد فرهنگی در بر نداشت.
با کالبد شکافی این بحران فرهنگی می توان برخی از دلایل اصلی این «بدحاصلی دستاوردی» را مورد کنکاش و بازبینی قرار داد.
یکی از مهمترین دلایل انحراف در مسیر دیپلماسی فرهنگی، خودباختگی و تزلزل در برابر فرهنگ استکبار است.
از سویی دیگر، عدم باورمندی به قدرت فرهنگ بومی و فقدان شناخت کافی پیرامون آن، از جمله آفت های دیرپایی است که متاسفانه برخی از مدیران فرهنگیِ میانی ما به آن مبتلا هستند.
لذا برنامه ریزی راهبردی برای رفع نقصان های مذکور، اولین و اساسی ترین گام در اصلاح ساختار دیپلماسی فرهنگی است.
بنابراین آنچه نظام اسلامی در حوزه دیپلماسی فرهنگی بیش از گذشته به آن نیاز دارد، انطباق راهبردهای فرهنگی با الزامات سیاسی فرهنگ انقلاب اسلامی است؛ چرا که اگر ابزار فرهنگی بی پشتوانه سیاست های فرهنگی و اصولی پای به میدان مبازره نهد، نتیجه ای جز اضمحلال و فروپاشی فرهنگی حاصل نخواهد شد.
27/08/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]