محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827434601
«تحریم جواب نمی دهد/ ۱+۵ در روابط با ایران، منافع مختلف دارد»
واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: «تحریم جواب نمی دهد/ ۱+۵ در روابط با ایران، منافع مختلف دارد»
/تحلیل تیتر.jpg)
پایگاه اینترنتی «مطالعات دفاعی کالج سلطنتی لندن» در تحلیلی نوشت، تحریم های آمریکا علیه ایران، موفق نبوده است. «گروه کشورهای ۱+۵ با ایران، مذاکرات هسته ای دارد، در روابط با این کشور، منافع مختلفی دارد.» به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، دکتر امیر کامل، در تحلیلی برای این مرکز مطالعاتی، نوشت: استفاده از تحریم های اقتصادی برای محدود کردن رفتار دولت ها چیزی است که از لحاظ عرفی به عنوان یک حمایت کننده مناسب یا یک ابزار دولتی حمایت شده در کنار اهرم های سیاسی و نظامی قدرت در نظر گرفته می شود. کامل افزود: در واقع، در حالی که ترکیب روش ها و الگوهای اقتصادی، سیاسی و نظامی برای به دست آوردن نفوذ، اهمیت فزاینده ای دارد، اما این مسئله نیز مهم است که مضمون و محیطی که این اقدامات در آن اجرا می شود، نیز فهمیده شود. اخیرا در یک همایش، من در مقاله ای، این مسئله را در زمینه سیاست آمریکا در استفاده از تحریم برای تاثیرگذاری بر رفتار ایران به ویژه درباره برنامه هسته ای این کشور تحلیل کردم. کامل افزود: من در مقاله ای با عنوان اقتصاد سیاسی در روابط میان ایران و آمریکا در فاصله میان 2005 تا 2014، در هفتمین همایش سالانه انجمن مطالعات خاورمیانه و آفریقا، با عنوان «در جستجوی توازن در خاورمیانه و آفریقا»، این حقیقت را تشریح کردم که ماهیت نظام سیاست بین الملل، به گونه ای است که هر شکل از تحریم ها ضرورتا زمانی بیشتر تاثیر دارد که به جای اینکه در سطح دوجانبه باشد، چندجانبه عمل کند. این می تواند از طریق فهم محتوا در تحریم هایی که اجرا شده است، فهمیده شود. در ادامه این تحلیل آمده است: زمانی که تحریم های اولیه علیه ایران، پس از وقوع انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 بر این کشور اعمال شد، دولت های خاورمیانه به دولت های خارجی، کمتر وابستگی داشتند. از همه مهم تر اینکه ایران تا قبل از انقلاب 1979، بیشترین وابستگی را به آمریکا داشت. در اواسط دهه نود بود که آمریکا از طریق سازمان ملل متحد و به صورت یکجانبه تلاش کرد فشارها علیه جمهوری اسلامی ایران را افزایش دهد. در آن زمان، اتحادیه اروپا به طور برجسته، فشار آمریکا برای مجازات کردن ایران را رد کرد و حتی تهدید کرد به علت ماهیت فرامنطقه ای و تاثیر منفی آن بر منافع اروپا، قانون تحریم های اعمال شده آمریکا در سال 1996 علیه ایران و لیبی را در سازمان تجارت جهانی مطرح خواهد کرد. دکتر کامل در ادامه نوشت: برخوردهای اولیه میان اروپا و آمریکا در نهایت، به انعقاد یک توافقنامه میان اروپا و آمریکا انجامید که یک سال بعد از آن، شرکت ها و منافع اروپا را در ایران و لیبی هدف قرار داد. وضع اولیه نه فقط نشان دهنده مقاومت در مقابل فشارهای آمریکا برای تحریم ها علیه جمهوری اسلامی ایران بود، بلکه به نوعی، یک چراغ سبز نشان دادن به روابط اتحادیه اروپا و ایران بود که از منظر بروکسل به آن نگریسته می شد. عضو مرکز مطالعات دفاعی سلطنتی انگلیس همچنین نوشته است: پس از آن در اوائل سال 2000، ایران فاش کرد ظرفیت های هسته ای خود را در مقایسه با آن چیزی که در ابتدا تصور می شد، افزایش داده است و اعلام کرد قصد تغییر و تحولاتی در تاسیسات هسته ای اراک و نطنز نیز دارد.این مسئله به تشدید فشارهای آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران انجامید. تا این زمان اتحادیه اروپا، همچنان برای مجازات ایران از طریق تحریم پافشاری می کرد و معتقد به ادامه رویکرد دیپلماتیک بود که از سال 2002 تا 2006 نیز تحت نظارت فرانسه، انگلیس و آلمان انجام می شد. در خلال این چهار سال، اتحادیه اروپا تلاش کرد این رویکرد نرم را با حمایت کم و بیش آمریکا ادامه دهد. هرچند هدف اتحادیه اروپا در اطمینان یافتن از شفاف سازی ایران و همکاری این کشور با دیده بان هسته ای سازمان ملل متحد یا همان آژانس بین المللی انرژی اتمی در نهایت به دست نیامد.
/%D8%AA%D8%AD%D9%84%DB%8C%D9%84%20(1).jpg)
در نتیجه اتحادیه اروپا نیز افزایش و اعمال تحریم ها علیه ایران را از سال 2007 تا 2012 آغاز کرد و در نهایت، خود را با خواسته آمریکا برای تغییر رفتار جمهوری اسلامی ایران سازگار کرد. در ادامه این تحلیل آمده است: در سال 2013، توافقنامه اقدام مشترک بین ایران و کشورهای پنج به علاوه یک با حضور سه کشور اروپایی منعقد شد. پنج عضو شورای امنیت به علاوه آلمان با تلاش های میانجیگرایانه کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا شرایط را برای انعقاد این توافقنامه فراهم کردند. این امید جدید برای یک راه حل جامع برای حل مسئله هسته ای ایران نشان دهنده ماهیت مستقل سیستم بین الملل است؛ به این معنی که توافقنامه نیازمند همکاری شش کشور از جمله اتحادیه اروپا است. بنابراین برای اینکه سیاست آمریکا در اعمال تحریم ها برای تغییر رفتار ایران در این مورد، موثر باشد، این روش باید از سوی همه اعضای پنج به علاوه یک پیگیری شود. در پایان این تحلیل آمده است: به طور کلی افزایش تحریم ها علیه ایران پس از ضرب الاجل 24 نوامبر 2014 که براساس توافقنامه اقدام مشترک تعیین شده و برای یک بار نیز تمدید شده است؛ احتمالا موفق نخواهد بود، زیرا کشورهای پنج به علاوه یک، منافع مختلفی در روابط با ایران دارند. این منافع است که به شما می گوید در سیستم بین الملل در هم پیچیده، چه چیزی اتفاق می افتد و آیا اقدام یک کشور علیه یک کشور دیگر می تواند موثر باشد، حتی اگر آن کشور آمریکا باشد.
دوشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۳ - ۱۵:۳۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[مشاهده در: www.irinn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
سیاسی
پربازدیدترینها