واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
یک پیشنهاد فوق العاده به استاد شجریان وبلاگ > موسوی، سیدعبدالجواد - استاد شجریان چند دهه پیش تر به تعبیر شاملو بود و شد. یعنی اگر جناب استاد حتی اگر از دهه شصت به این سو کاری منتشر نمی کرد بازهم در تاریخ فرهنگ و هنر این سرزمین جاودانه می شد و صاحبدلان و اهل ذوق او را در کنار دیگر بزرگان و مفاخر بلند آوازه این مرزپرگهر می نشاندند.
جایگاه استاد شجریان در فرهنگ و هنرحکم آفتاب دارد و منکران آفتاب اثبات نابینایی خود می کنند نه انکار آفتاب. این ها را گفتم تا بدانید تا چه اندازه به خسروخوبان موسیقی ایرانی اعتقاد دارم و این چیزی که می خواهم بگویم از سر ارادت و علاقه به حضرت ایشان است. همه آن ها که آثار درخشان و بی بدیل حضرت استاد را شنیده اند خوب می دانند آن چه این روزها به اسم استاد به شکل آلبوم در بازار موسیقی شنیده می شود و یا به صورت کنسرت برگزار می شود به هیچ وجه در خور نام بلند ایشان نیست و نه تنها در خور نام بلند ایشان نیست که می تواند کارنامه درخشان ایشان را تحت تاثیر شایعاتی قرار دهد که شنیدنش برای علاقه مندان و دلسوزان حوزه فرهنگ اصلا خوشایند نمی تواند باشد. بدون شک برگزاری این همه کنسرت و انتشار این همه آلبوم برای ترویج فرهنگی است که جناب شجریان عمر نازنینشان را بر سر آن گذاشته اند. استاد گمان می برند حالا که شهرتشان فراگیر شده باید به بهترین نحو از این نام و آوازه بلند بهره گیرند و شعر حافظ و سعدی و مولانا و دیگر خداوندگاران کلام فارسی را به گوش طالبان مهر و معرفت برسانند. این تلاش صادقانه و عاشقانه در خور هزاران هزار آفرین و تحسین است اما خود استاد بهتر از هرکس دیگری می داند که این حنجره دیگر حنجره دستان و بیداد و گنبد مینا نیست. حالا جوانانی از راه رسیده اند که اگرچه سایه استاد هم محسوب نمی شوند اما دست کم به اقتضای جوانی حنجره ای قوی و بانگی بلند دارند. جوانانی که اگرچه نمی توانند خاطره استاد را در سال های اوج زنده کنند امادرست می خوانند و دقیق و قابلیت هایی دارند قابل توجه. اصلا همین که عده ای یافت شوند و این جوانان را با استاد مقایسه کنند یعنی درد و دریغ. استاد قرار بود حالا حالا ها متر و معیار باشد که هست اما حیف است این متر و معیار به دو دوره تقسیم شود. علاوه بر همه این ها چرا هنرمندان ما از سینماگر و موسیقیدان تا عکاس و نقاش نباید به ورزشکاران اقتدا کنند و اگر نه در دوران اوج لا اقل در دوره ای که درخشش گذشته شان را ندارند از دنیای هنر خداحافظی کنند؟ این خداحافظی نه تنها هنرمندی هم چون شجریان را از خاطرها نخواهدبرد که بر شان و شوکت افسانه ای او خواهد فزود. آثارش بیش از پیش مورد توجه خواهد گرفت و قدر ومنزلتش رفعتی صد چندان خواهد یافت. این بنده کم ترین به عنوان یکی از شنوندگان آثار درخشان استاد دوست نمی دارم آثاری از ایشان بشنوم که خاطره خوب گذشته ها را در نظرم کم رنگ کند. از ایشان خاضعانه تقاضا می کنم آخرین کنسرتشان را برپا و یا آخرین آلبومشان را منتشر کنند. این آخرین یادگار می تواند هم چون آخرین تیر ترکش آرش باشد و مرزهای هنر را بیش از پیش گسترده کند. انشاءالله که استاد حالا حالا ها سایه شان بر سر این آب و خاک مستدام باشد نگران بعد از این ها هم نباید باشند. ماشاءالله آن قدر کار منتشر شده در چنته دارند که اگر بخواهند تا صد و پنجاه سالگی هم هر سال یک اثر منتشر کنند باز هم اثر منتشر شده از ایشان باقی خواهد ماند. همین یک قلم آثاری که با نی محمد موسوی ضبط کرده اند و سال هاست به علتی نامعلوم دارند خاک می خورند کافیست تا یک عمر صاحبدلان با آن هاخلوتی عاشقانه برای خود فراهم کنند. برای استاد آرزوی عمری پربرکت همراه با تندرستی و سلامت دارم و امیدوارم صدای جاودانه ایشان همواره در خاطره فردی و جمعی ما ایرانیان طنین انداز باشد. ایدون باد!
شنبه 24 آبان 1393 - 12:54:42
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]