محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832418553
به بهانه برگزاری همایش اندیشه‌های علامه طباطبایی در المیزان احیاگر حکمت صدرایی در عصر مارکسیسم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه برگزاری همایش اندیشه‌های علامه طباطبایی در المیزان
احیاگر حکمت صدرایی در عصر مارکسیسم
علامه طباطبایی از آن روی دارای جایگاه والایی است که نه تنها تفسیر و فلسفه را رونقی دوباره بخشید بلکه احیاگر حکمت صدرایی و اندیشه دینی در عصری بود که مارکسیسم و کاپیتالیسم در نبردی جهانی به دنبال بسط پایه‌های قدرت خویش بودند.
به گزارش خبرگزاری فارس از قم، اهمیت کار علامه به دلیل زنده کردن حکمت و فلسفه و تفسیر در حوزه‌های تشیع بعد از دورهٔ صفویه است به ویژه اینکه او به بازگویی و شرح حکمت صدرایی بسنده نکرد بلکه به تأسیس معرفت‌شناسی در این مکتب پرداخت. همچنین با انتشار کتاب‌های فراوان و تربیت شاگردان برجسته در دوران مواجهه با اندیشه‌های غربی نظیر مارکسیسم به اندیشه دینی حیاتی دوباره بخشیده، حتی در نشر آن در مغرب زمین نیز کوشید. علامه سیدمحمدحسین طباطبایی در سال 1281 شمسی در تبریز به دنیا آمد، در خانواده‌ای از سادات طباطبایی آذربایجان و دارای نسبت خویشاوندی با بزرگانی همچون سیدعلی قاضی و سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی؛ دوران کودکی و نوجوانی او در محل تولد سپری شد ولی پس از چندی برای تکمیل تحصیلات دینی به نجف رفت. علامه خود در مورد تحصیلات این دوره می‌گوید: «در اوایل تحصیل که به صرف و نحو اشتغال داشتم، علاقهٔ زیادی به ادامه تحصیل نداشتم و از این رو هر چه می‌خواندم، نمی‌فهمیدم و چهار سال به همین نحو گذراندم. پس از آن یک باره عنایت خدایی دامن گیرم شده عوضم کرد و در خود یک نوع شیفتگی و بیتابی نسبت به تحصیل کمال، حس کردم. به طوری که از همان روز تا پایان ایام تحصیل که تقریباً 17 سال طول کشید، هرگز نسبت به تعلیم و تفکر درک خستگی و دلسردی نکردم و زشت و زیبای جهان را فراموش کردم و تلخ و شیرین حوادث، برابر می‌پنداشتم؛ بساط معاشرت غیر اهل علم را به کلی برچیدم. در خورد و خواب و لوازم دیگر زندگی، به حداقل ضروری قناعت کرده باقی را به مطالعه می‌پرداختم. بسیار می‌شد به ویژه در بهار و تابستان که شب را تا طلوع آفتاب با مطالعه می‌گذراندم و همیشه درس فردا را شب پیش مطالعه می‌کردم و اگر اشکالی پیش می‌آمد با هر خودکشی بود حل می‌کردم و وقتی که به درس حضور می‌یافتم از آنچه استاد می‌گفت قبلاً روشن بودم و هرگز اشکال و اشتباه درس را پیش استاد نبردم».
علامه ریاضیات را در نجف نزد آقا سید ابوالقاسم خوانساری آموخت؛ او دروس فقه و اصول را نزد استادانی چون آیت‌الله نائینی و آیت‌الله محمدحسین غروی اصفهانی فراگرفت و مدت درس‌های فقه و اصول او در مجموع 10 سال بود. استاد او در فلسفه حکیم متأله، سید حسین بادکوبه‌ای بود که سالیان دراز در نجف اشرف در معیت برادرش آیت‌الله سید محمدحسن الهی طباطبایی، نزد او به درس و بحث مشغول بود و اما معارف الهیه و اخلاق و فقه الحدیث را نزد آیت‌الله سیدعلی قاضی طباطبایی آموخت و در سیر و سلوک و مجاهدات نفسانیه و ریاضات شرعیه تحت نظر و تعلیم و تربیت آن استاد کامل بود. بعد از بازگشت از عتبات و سکونتی کوتاه در تبریز، تصمیم گرفت به قم مهاجرت کند و ثمره سال‌های تحصیلش را شکوفا سازد که این مهاجرت، نه فقط مسیر زندگی او را تغییر داد بلکه موجب تحولی شگرف در فلسفه و عرفان در حوزه‌های علمیه شد. یکی از اتفاقات حیات فکری علامه در دوره زندگی در قم، آمدن هانری کوربن از فرانسه به ایران و ملاقات با علامه طباطبایی در قم و تهران است. این ملاقات‌ها در نهایت به شکل‌گیری حلقه فلسفی مهمی در آن دوران انجامید؛ در این حلقه، بسیاری از فلاسفه بعدی ایران معاصر به همراه کربن در محضر علامه طباطبایی به فلسفه آموزی و مباحث عمیق فلسفی پرداختند. کربن فیلسوفی از مکتب هایدگر بود که در پی پاسخ پرسش‌های فراوان خود، به ایران آمده بود تا در حضور علامه طباطبایی به عنوان مفسر فلسفه شیعی، پاسخ‌هایی برای پرسش‌های بی جواب خود بیابد. این فیلسوف معتقد بود علامه پاسخ‌های دقیق و قانع کننده‌ای به او ارائه کرده به همین دلیل هنگامی که به ایران آمد، با بسیاری از اساتید ایرانی ارتباط برقرار کرد با این حال علاقه کربن بیشتر در راستای ارتباط با افرادی بود که به ادبیات، هنر و فلسفه ایرانی می‌پرداختند و نه افرادی که با عنوان «روشنفکر» شناخته می‌شدند و بیشتر از میان تحصیل‌کردگان غربی بودند. در همین دوره کربن به اتفاق علامه طباطبایی، حلقه‌ای فلسفی را در تهران تشکیل دادند که بی شک یکی از پربارترین حلقه‌های فلسفی موجود بود. جلسات در منزل احمد ذوالمجد طباطبایی که از وکلای شیفتة فلسفة الهی بود برگزار می‌شد. ویژگی مشترک کربن و علامه تأکید بر نقش تأویل در معرفت بود؛ علامه طباطبایی معتقد بود معنویت حقیقی بدون تأویل غیر ممکن خواهد بود و این افق مشترکی در مقابل آن دو فیلسوف قرار داد تا بتوانند با یکدیگر به گفتوگو بنشینند. بیشتر اساتید ایرانی فلسفه و الهیات مدت‌ها در این جلسات شرکت می‌کردند و بحث‌های پردامنه‌ای در باب فلسفه شیعی در آن جا در می‌گرفت؛ ارتباط با اساتیدی چون علامه و سید جلال‌الدین آشتیانی، یکی از مهمترین اتفاقات در زندگی کربن محسوب می‌شود زیرا او معتقد بود این افراد ادامه‌دهنده حکمتی الهی هستند که از ایران باستان تا دوران معاصر، وجود داشته؛ کربن معتقد بود که حکمت ایرانی - اسلامی، حکمتی زوال‌ناپذیر بوده و همواره از «استعداد زوال‌ناپذیر روحیه ایرانی» سخن به میان می‌آورد. علامه را بیشتر با تفسیر گرانسنگ المیزان می‌شناسند؛ این کتاب سترگ طی 20 سال و در 20 جلد به عربی که زبان علمی آن دوران در حوزه‌ها محسوب می‌شد به رشته تحریر درآمده و روش‌مندی ابداعی علامه که البته برگرفته از سیره اهل بیت(ع) در تفسیر بود یعنی «قرآن به قرآن» را به حوزه‌های علمیه و بلکه جامعه بشری معرفی کرد؛ البته علاوه بر تفسیر آیات و بحث‌های لغوی در بخش‌هایی جداگانه با توجه به موضوع آیات مباحث روایی، تاریخی، کلامی، فلسفی و اجتماعی نیز دارد. المیزان تاکنون به دو شکل منتشر شده که یکی در 40 جلد و دیگری در 20 جلد؛ این اثر توسط سیدمحمد باقر موسوی همدانی به زبان فارسی هم ترجمه شده است. «اصول فلسفه و روش رئالیسم» اثر مهم دیگری است که از علامه طباطبایی برجای مانده که در حقیقت 14 مقاله فلسفی را شامل می‌شود، شهید مطهری نیز حاشیه‌ای بر این اثر نوشته که در حال حاضر به همراه همین حاشیه به چاپ می‌رسد. از جمله کتاب‌های فارسی علامه طباطبایی نیز می‌توان به شیعه در اسلام، قرآن در اسلام، وحی یا شعور مرموز، اسلام و انسان معاصر، حکومت در اسلام، سنن النبی، علی و فلسفه الهی، خلاصه تعالیم اسلام، رساله در حکومت اسلامی و نسب‌نامه خاندان طباطبایی اشاره کرد. به یقین یکی از راه‌های شناخت شخصیت فکری و اجتماعی هر اندیشمند، مراجعه به آثار شاخص اوست که بخش زیادی از عمر خود را صرف نگارش آنها کرده است؛ المیزان را شاخصی دقیق برای شناخت شخصیت علامه می‌دانند؛ ایده‌ای که جرقه برگزاری همایش اندیشه‌های علامه طباطبایی در المیزان را روشن کرد و دست‌اندرکاران موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) را بر آن داشت که این همایش را طی روزهای 22 و 23 آبان ماه در قم برگزار کنند. مراسم افتتاحیه با حضور و سخنرانی آیت‌الله محمد تقی مصباح یزدی در سالن همایش‌های موسسه امام(ره) برگزار شد.
آیت الله مصباح یزدی در این مراسم اظهار کرد: اختلاط فرهنگ‌ها سبب شده مسائل جدیدی برای مسلمانان مطرح شود و با توجه به اینکه اصیل‌ترین منبع برای پاسخگویی، قرآن بوده هر یک از آنها سعی کرده‌اند متناسب با نیازها، جوابی قابل قبول از قرآن پیدا کنند. وی افزود: هر گروه و نحله فکری هم مطابق با میل و سلیقه خود یا نیازهایشان به تفسیر قرآن پرداختند که بیشتر در میان متکلمین دیده می‌شود؛ انتشار کتب فلسفی یونانی و دیگر فرهنگ‌ها هم مسائل جدیدی را به وجود آورده بودند که بر استفاده بی‌طرفانه از قرآن غالب می‌شدند. نگارش المیزان به خاطر احساس خطر انحراف در تفسیر بود عضو مجلس خبرگان رهبری پیشرفت علوم مادی را از جمله عوامل تاثیرگذاری بر تفسیر قرآن در میان مسلمانان طی دو قرن اخیر دانست و تصریح کرد: نوعی تفسیر به رأی در میان بیشتر تفاسیری که در گذشته نوشته می‌شد دیده می‌شود که این یک نقطه ضعف برای آنها به شمار می‌رود. وی ادامه داد: علامه طباطبایی برای اینگونه تفاسیر، واژه تطبیق را به‌کار می‌برد ضمن اینکه انحرافاتی هم در میان مسلمانان در زمینه تفسیر به وجود آمد که همین عوامل سبب شد علامه طباطبایی برای پرداختن به تفسیر، انگیزه بیشتری داشته باشد. آیت‌الله مصباح یزدی با اشاره به تمایل برخی مسلمانان بر تطبیق دستاوردهای مادی بر آیات قرآن خاطرنشان کرد: همه اینها در حقیقت تفسیر مادی قرآن بود که به تدریج در حال رواج بود و نمونه‌هایی از آن در تفسیر المنار هم دیده می‌شود و در میان کشورهای شیعی همچون ایران هم طرفدارانی یافته بود به همین دلیل علامه احساس خطر کرد که این روش ادامه یابد. استاد برجسته حوزه علمیه قم عنوان کرد: علامه به دنبال استفاده از قرآن به روشی متقن بود که از هرگونه لغزشی از جمله تطابق آیات بر دستاوردهای علوم انسانی و مادی بری باشد به همین دلیل از روش ائمه اطهار(ع) بهره جست و تفسیر آیه به آیه را بکار گرفت. وی افزود: حدود نیم قرن از نگارش المیزان و شروع درس تفسیر علامه می‌گذرد ولی هنوز هم هستند کسانی که ابهام‌هایی در تفسیر قرآن به قرآن دارند؛ برخی تصور می‌کنند هرجا ابهامی وجود داشته باشد حتما آیه دیگری هست که آن را رفع می‌کند و اگر چیزی با آیه دیگری روشن نشد اعتباری هم نخواهد داشت. آیت‌الله مصباح یزدی با بیان اینکه بعضی دیگر مسامحه در پیش گرفته و برداشت‌های خود از یک آیه را با برداشت خودشان از آیه دیگر ابهام‌زدایی می‌کنند گفت: این روش در عمل به حل ابهام به وسیله برداشت‌های شخصی می‌انجامد. رئیس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) خاطرنشان کرد: اگر بنا باشد انسان برداشت شخصی خود از آیات را داشته باشد از همان ابتدا همین روش را در پیش بگیرد راحت‌تر است و نیازی به شیوه گروه دوم نخواهد بود. وی با اشاره به اینکه علامه ادعا ندارد همه آیات قرآن توسط دیگر آیات تفسیر می‌شوند گفت: او همچنین مدعی نبود که راه دیگری برای تفسیر وجود ندارد بلکه می‌گفت تا آنجا که ارتباطی عقل‌پسند میان آیات می‌توان یافت باید از آن بهره گرفت. آیت‌الله مصباح یزدی اضافه کرد: قرائنی عقلی همواره وجود دارند که در تفسیر قرآن به قرآن می‌توان از آنها استفاده کرد.
عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه اگر این رابطه یا قرائن عقلی وجود نداشته باشند می‌توان گفت آیه به خودی خود بیش از این نیست گفت: به عنوان مثال می‌توان گفت در مورد تعداد رکعات و شیوه نماز خواندن در قرآن مطلبی نیامده ولی فقها با استفاده از روایات و دیگر منابع، آنها را استنباط کرده‌اند. وی تصریح کرد: در زمان ما هم انحرافاتی در امر تفسیر وجود دارد که گاهی علناً بیان می‌شود و گاهی هم پنهانی ولی در هر صورت می‌گویند باید تمام احکام و دستورات را از قرآن استخراج کرد. آیت‌الله مصباح یزدی با بیان اینکه تفسیر و تبیین آیات قرآن غیر از تلاوت آن است افزود: وظیفه پیامبر(ص) غیر از تلاوت کلام وحی، تبیین جزئیات و تفسیر آیات بود وگرنه اگر قرار می‌بود همه مسائل در قرآن باشد باید قرآن به تعداد صدها جلد ادامه می‌یافت. استاد حوزه علمیه قم عترت و اهل بیت پیامبر اکرم(ص) را از دیگر منابع تفسیر قرآن دانست و گفت: ایشان قرآن و عترت خویش را در کنار یکدیگر مایه سعادت مسلمانان دانسته‌اند بنابراین سندی برای ما به وجود آمده که برای تفسیر می‌توان به احادیث هم مراجعه کرد. وی خاطرنشان کرد: آیات قرآن در بسیاری موارد در مقام بیان برخی مسائل نبوده‌اند بنابراین برای تبیین اینکه آن مسائل چه هستند می‌توان به روایات مراجعه کرد کما اینکه در مورد تعداد رکعات نماز و میزان زکات هم در قرآن مطلبی نیامده ولی اصل آنها ذکر شده است؛ از روایات متواتر و حتی شواهد تاریخی هم می‌توان برای فهم مطلب استفاده کرد. المیزان برآمده از ذهنی روشمند و ناظر به زمانه است در این همایش همچنین آیت‌الله علیرضا اعرافی رئیس جامعه المصطفی العالمه هم طی سخنانی اظهار کرد: علوم اجتماعی و انسانی با وضع امروز آن، نرم افزار حاکمیت غرب به شمار می‌رود و مادامی که این نرم افزار را با گفتمان نوین انقلاب اسلامی تنظیم نکنیم، با چالش‌هایی مواجه خواهیم بود. وی افزود: به رغم همه تلاش‌های انجام شده، همچنان نیازمند نگاه‌های نو و جدی در این قلمرو هستیم. رئیس جامعةالمصطفی با بیان اینکه تنظیم این نرم افزار جدید با گفتمان انقلاب اسلامی، نیازمند اقدامات و تلاش‌هایی چند جانبه و گسترده است گفت: یکی از ارکان این بازنگری و بازسازی، تفسیر قرآن ناظر به قلمروهای علوم اجتماعی و انسانی است. وی ادامه داد: برای اینکه به نظریه‌های منسجم در حوزه‌های انسانی منطبق بر دیدگاه‌های اسلامی دست یابیم نیازمند نگاهی نو به قرآن با تکیه بر مناهج اصیل تفسیری هستیم. اعرافی با اشاره به تلاش‌هایی که در دوره معاصر در تفسیر به عمل آمده‌اند چند مورد به ویژه در حوزه‌های مرتبط با مکتب اهل بیت(ع)، بسیار ویژه بوده‌اند خاطرنشان کرد: از میان همه تفاسیر شاید بتوان به سه کار مهم و اساسی به طور ویژه اشاره کرد که نخستین مورد، المیزان علامه طباطبایی است، دیگری مربوط به فعالیت‌های شهید صدر و سومین مورد هم کارهای آیت‌الله خویی است. رئیس جامعةالمصطفی العالمیه عنوان کرد: لازم است برای ورود به تفسیرهای تخصصی، سه روش‌شناسی مذکور را مورد توجه جدی قرار دهیم. وی افزود: هر یک از این سه تفسیر و روش‌شناسی‌ها دارای نکات و ویژگی‌هایی هستند؛ علامه طباطبایی در حالی تفسیر را شروع کرد که از قرن 10 به بعد، حوزه‌های ما پیشرفت‌های چشمگیری را در حوزه علوم عقلی تجربه کرده بودند و از سوی دیگر بعد از منازعات اخباریون و اصولیون، روش اجتهادی ما پیشرفت‌های چشمگیری داشت و همچنین تحولات زمانه، پرسش‌های فراوانی را پیش روی اندیشه دینی قرار داده بود که مجموعه این عوامل رشد تفکر دینی را در پی داشت و علامه، متاثر از همه اینها، احساس کرد تفسیر قرآن در جهان اسلام متناسب با این تحولات پیش نرفته و المیزان محصول این پیشرفت عقلی و فلسفی در قالب حکمت متعالیه است.
اعرافی با بیان اینکه المیزان برآمده از ذهنی روشمند، اصولی، عقلی و ناظر به عصر و زمانه است گفت: تفسیر قرآن به قرآن روشی است که علامه طباطبایی ابداع و برجسته کرد. رئیس جامعةالمصطفی العالمیه خاطرنشان کرد: شهید صدر نیز در تفسیر موضوعی خود بر دو نکته تاکید دارد؛ یکی اینکه نباید منتظر باشیم تا متن به ما موضوع بدهد زیرا قرآن دارای چنان ظرفیتی است که می‌تواند موضوعات گوناگون را با اتکا به آن برداشت کرد و دیگر هم نظام‌سازی به معنای جمع‌آوری یک منظومه و عبور از لایه ظاهری به لایه باطنی است. وی ادامه داد: کارهای آیت‌الله خویی دستگاه پیشرفته اصولی را در تفسیر بکار گرفته و اگر ادامه می‌یافت می‌توانست پیشرفت‌های زیادی داشته باشد. اعرافی با بیان اینکه مجموعه این سه تفسیر می‌تواند ما را به سمت تفسیرهای تخصصی ببرد عنوان کرد: در حال حاضر نیازمند نگاهی عقلی تحلیلی، عرضه موضوعات، نظام سازی و نگاه کاربست دستگاه اجتهادی که در اصول متجلی می‌شود هستیم تا بتوانیم نرم افزار علوم انسانی و اجتماعی را متکی بر قرآن و متناسب با نیازهای زمانه ساماندهی کنیم. این همایش در نوبت عصر با برگزاری کمیسیون‌های تخصصی در هفت موضوع یعنی «هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی»، «قرآن‌شناسی و حدیث‌شناسی»، «دین‌شناسی»، «فلسفه دین، معرفت دینی، خداشناسی و راه و راهنماشناسی»، «مطالعات علوم انسانی»، «مطالعات انسان‌شناختی، عرفانی، اخلاقی، تربیتی و روان‌شناختی»، «مطالعات علوم اجتماعی»، «مطالعات اجتماعی، تاریخی، حقوقی، سیاسی، اقتصادی و مدیریتی» و در بخش‌های «مقالات عربی» و «مقالات انگلیسی» ادامه یافت. در نوبت صبح روز جمعه هم همایش اندیشه‌های علامه طباطبایی در المیزان شامل معرفی طرح تحقیقاتی «تصنیف موضوعی المیزان»، ارائه مقاله به زبان فارسی توسط مرتضی خوش‌صحبت، ارائه مقاله عربی توسط جواد علی کسار از عراق و مقاله انگلیسی توسط محمد لگنهاوسن، همچنین سخنرانی آیت‌الله آصفی با موضوع «مبانی تفسیر المیزان در آینه آیات قرآن و ارائه برخی دیگر از مقالات به زبان فارسی بود. عصر امروز هم دو مقاله به زبان فارسی و دو مقاله نیز به زبان‌های عربی و انگلیسی توسط صاحب‌نظرانی از کشورهای ایران، عراق و اندونزی ارائه خواهد شد و سپس مراسم اختتامیه، بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء در دارالقرآن علامه طباطبایی برگزار خواهد شد. در مراسم اختتامیه آیت‌الله استادی عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه، رجبی دبیر علمی همایش و آیت‌الله سبحانی از مراجع عظام تقلید سخنرانی خواهند کرد و در پایان هم هدایایی به صاحبان مقالات اهدا خواهد شد. این همایش دو روزه به همت موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) و دارالقرآن علامه طباطبایی در محورهایی گوناگون، پیرامون اندیشه‌های تفسیری این دانشمند معاصر تدارک دیده شده است. مراکز و موسساتی همچون سازمان صدا و سیما، دانشگاه الزهرا، جهاد دانشگاهی، جامعةالمصطفیالعالمیه، مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، مجمع جهانی اهل بیت(ع)، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم و ... در این زمینه با موسسه امام(ره) همکاری داشته‌اند. انتهای پیام/78004
93/08/23 - 11:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها