واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۳ - ۱۲:۱۵
استرسهای شغلی از جمله عوامل خطرزا برای سلامت روحی و جسمی به ویژه برای خانمها هستند. طبق تحقیقات انجام شده در ایران، عدم رضایت شغلی در زنان با تحصیلات کمتر و کار بیشتر و استرس شغلی در زنان با تحصیلات بالاتر شایعتر است. همچنین در بسیاری از شهرها، بانوان معلم در مقایسه با سایرین، بیشترین میزان استرس را تحمل میکنند. نبود وقت کافی برای استراحت، نارضایتی از ساعات کار و وجود فشارهای روانی در محیط کار از جمله مهمترین عوامل استرسزا در محیط شغلی زنان است. این نگرانیها به خاطر مسئولیت اصلی زنان در امور خانه و خانواده، میتواند هم بر خودِ آنان و هم بر سایر اعضای خانواده اثرات سوء داشته باشد. علی نقیزاده در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه مرکزی، گفت: در کل، خانمها از لحاظ فیزیولوژیکی و روانشناختی به گونهای هستند که اگر تحت استرسهای مداوم بیرون از خانه قرار گیرند، لطافتهای زنانگی خود را از دست میدهند. این روانشناس و تحلیلگر اجتماعی افزود: اگر این استرس زیاد باشد و شغل زنان از انواع شغلهایی باشد که با شرایط روانشناختی آنها هماهنگ نیست، روحیه حساس آنها تحت فشار روحی و استرس، خیلی زود آسیب میبیند. وی با بیان اینکه یکی از ویژگیهای روانشناختیِ دیگر که در خانمها بروز بیشتری دارد، این است که آنها مکررا خود را با دیگران مقایسه میکنند، اضافه کرد: بسیاری از بانوان، خود را با بانوان شاغل دیگر مقایسه میکنند و همین رفتار باعث میشود تحت فشار روانی زیادی قرار گیرند. نقیزاده تصریح کرد: یک زن در مرحله اول، سه مدیریت مهم دارد که باید انجام دهد، اول مدیریت مالی و تغذیه خانواده که در سلامت جسم و فکر خانواده تأثیر قابل ملاحظهای دارد. این استاد دانشگاه افزود: دومین وظیفهی او مدیریت همسر و فرزند در محیط خانه است و سومین وظیفه او مدیریت تربیت اعضای خانواده به جز همسر بوده که بیشتر بیرون از خانه است. وی تصریح کرد: هر زمان زن تحت فشار کاری قرار گیرد این سه مدیریت را از دست میدهد و نپرداختن به این امور مهم اتفاقات ناگواری در خانواده در پی خواهد داشت. این آیندهپژوه در ادامه با اشاره به تأثیرات مخربِ کار کردن بانوان در ساعات طولانی مدت در ایجاد پدیدهای که آنرا "سندرم بچههای کلید به دست" عنوان کرد، گفت: در این شرایط بچههای شش الی هفت ساله وقتی از مدرسه به خانه بازمیگردند، باید خودشان در را با کلید باز کنند، چارپایه بگذارند و خودشان غذایشان را روی اجاق گاز گرم کنند. نقیزاده افزود: این بچهها در اکثر مواقع از طریق تلفن با مادرشان صحبت میکنند و نبود مادر در خانه به مدت طولانی، محیط خانه را سرد میکند. این روانشناس در اشاره به دیگر عوارض کارکردن تحت شرایط فشار روحی در خانواده و جامعه، خاطرنشان کرد: از آنجاکه خانمها فرصت نمیکنند کارهای خانه و بیرون از خانه را همزمان انجام دهند و این توقع هم در بیشتر مردها وجود دارد که باید کارهای خانه را زنها انجام دهند، پس در نهایت در خانه تشنج و اختلاف ایجاد میشود. وی با بیان اینکه مردها باید برای کاهش این استرسها به زنان کمک کنند، تأکید کرد: زن، برای شش - هفت روز فعالیت بیرون از خانه ساخته نشده و کار کردن در چنین شرایطی، امنیت وی را به هم میریزد. این استاد دانشگاه در ادامه اظهار کرد: از طرفی، جامعه شکلی پیدا کرده که اگر زن در خانه هم بماند با مشکلاتی رویرو میشود که زاییدهی جامعه مدرن است؛ پس در نهایت از این سو نیز آسیبهایی متوجه اوست و از آنجاکه تربیت نسل آینده به عهده زن است، وقتی او دچار آسیب شود، جامعه قطعاً دچار آسیب خواهد شد. این روانشناس، دلیل کشیده شدن مشکلات کاری به درون خانه توسط برخی زنان را در ویژگیهای روانشناختی آنان دانست و تصریح کرد: خانمها به دلیل داشتن ویژگیهای روانشناختیِ خاص خود، همه اطلاعات را جذب و همه را باهم تجزیه و تحلیل میکنند. وی افزود: زنان، جزئیات را زیاد میبینند و نیاز دارند دربارهی هر موضوعی که دیدند با کسی حرف بزنند؛ اگر کسی را پیدا نکنند که با او حرفهایشان را در میان بگذارند، آنرا در ذهنشان تسلسلوار میچرخانند و این قضیه معمولاً باعث ایجاد فشارهای روحی و استرسهای شدید در آنها میشود. وی معتقد است یکی از راهکارهای کاهش فشار روحی در زنان این است که آقایان، هم در معاش خانواده و هم در مدیریت خانه به خانمها کمک کنند. همچنین بچهها باید طوری مسئولیتپذیر و متعهد بار بیایند که هر کس وظایف خودش را بتواند به تنهایی انجام دهد و کارهای شخصی، مثل جابجایی وسایل شخصی، شستن لباسها و... به عهده مادر نباشد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]