محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855013447
به یاد رسول ملاقلیپور، فیلمسازی از نسل سوخته
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - نزهت بادی معمولا از رسول ملاقلیپور به عنوان فیلمسازی معترض، تلخاندیش و خشمگین یاد میشود که فیلم‌هایش پر از خشونت، پرخاشگری، آنارشیسم و عصبیت با ساختاری مغشوش و آشفته است. اغلب شخصیت‌های آثارش نیز افرادی تک‌افتاده، هنجارشکن و شورشی‌اند که از جامعه بی‌رحم و نکبت‌بار خود به تنگ آمده‌اند و به نوعی خودویرانگری رسیده‌اند. حالا بعد از مرگش که کمی با او مهربان‌تر شده‌ایم، وقتی آثارش را می‌بینیم بیشتر با مرد زخم‌خورده رمانتیکی روبرو می‌شویم که می‌خواست با فریاد کشیدن دردهای ناگفته‌اش همزبان و همدلی بیابد، اما هرگز نیافت. ما عادت کرده بودیم به روی تلخی‌ها و سیاهی‌ها چشمانمان را ببندیم، اما ملاقلیپور مجبورمان میکرد به همه آن چیزهای زشتی که مدام در حال انکارش هستیم و از آن می‌گریزیم، خیره شویم و تا سر در کثافت و نکبت و خشونت جاری در محیط پیرامونمان فرو رویم تا دیگر نتوانیم آنها را نادیده بگیریم. به همین دلیل تماشای فیلم‌هایش تجربه دردناکی بود و خیلی‌ها او را دوست نداشتند. بنابراین کمتر کسی وجوه عاشقانه و تغزلی آثارش را درک کرد. باور اینکه بتوان در دل فیلمهای خشن و تلخش لحظات شاعرانه‌ای یافت سخت به نظر می‌رسد، اما فیلمهای ملاقلیپور سرشار از شور و احساس و گرمایی است که از دل تیرگی‌ها و تباهی‌ها سر بر می‌آورد. او با همه نفرت و ناسازگاری که نسبت به اجتماعش نشان می‌داد، می کوشید حس ایمان به زندگی و عشق را بر پوچی‌ها، کمبودها و تلخی‌ها غالب کند. قواعد ناجوانمردانه زندگی او را به این نتیجه رسانده بود که با نوازش زخم نمی‌توان آن را مداوا کرد، بلکه باید به آن نیشتر زد و چرک و خون و کثافتش را بیرون ریخت تا به طهارت و آرامش و درمان رسید. ما اذیت می‌شدیم و او را از خود می‌راندیم ولی نمی‌دانستیم چقدر به تازیانه‌های او نیاز داریم. حال و روز سینمای این چند ساله اخیر نشانمان داد حذف و طرد فیلمسازانی همچون ملاقلیپور چه به روز سینما می‌آورد و آن را به چه رخوت و بی‌خاصیتی وحشتناکی می‌کشاند. گاهی فکر می‌کنم آن همه خشونت‌طلبی و سیاه‌نمایی که به ملاقلیپور نسبت می‌دادند، از این می‌آمد که تحمل فیلمسازی سرکش و تسلیم‌ناپذیر که نه گفتن را بلد است و با انتقادهایش کفر همه را درمی‌آورد، سخت است. ملاقلیپور که از میانمان رفت و فریادهایش را با خود برد، اما حواسمان به فیلمسازان دیگری باشد که دغدغه سینمای اجتماعی را دارند ولی فریادهایشان در گلو به بغضی نهفته تبدیل شده است. 54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 363]
-
گوناگون
پربازدیدترینها