محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842290385
بازخوانی/ برلین؛ دیواری که فرو ریختنی بود
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بازخوانی/
برلین؛ دیواری که فرو ریختنی بود
آلمانی‌ها امروز بیست‌وپنجمین سالگرد فروپاشی دیوار برلین را گرامی می‌دارند؛ دیواری که سال‌ها با ۲ پاره کردن این کشور، صدمات اقتصادی و اجتماعی فراوانی را متوجه آلمان کرد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، نهم دسامبر هر سال برای آلمانی‌ها، نوعی مفهومی از آزادی را تداعی می‌کند. روزی که اصلی‌ترین «نماد جنگ سرد» در این کشور از بین رفت. این دیوار که به پردهٔ آهنین شهرت داشت به مدت 28 سال شهر برلین را به دو منطقهٔ شرقی و غربی تقسیم کرده بود. در تصویر زیر خط زرد دیوار برلین را نشان می‌دهد:
چرایی ایجاد نماد جنگ سرد پس از پایان جنگ جهانی دوم و تقسیم آلمان در سال 1947میان قدرت‌های پیروز، برلین نیز در حالی که تحت تسلط اتحاد جماهیر شوروی سابق بود، اما تقسیم شد. به طوری که بخش‌های شرقی به دست شوروی افتاد. در سال 1948 بخش‌های غربی که تحت حاکمیت آمریکا، انگلیس و فرانسه بودند تشکیل آلمان غربی به نام جمهوری فدرال آلمان دادند و در شرق نیز آلمان شرقی یا همان جمهوری دموکراتیک آلمان ایجاد شد با وخامت اوضاع اقتصادی و اجتماعی شماری از مردم به بخش غربی مهاجرت کردند. به طوری که گفته می‌شود در فاصله سالهای 1949 تا 1961 حدود 5/2 میلیون نفر به آلمان غربی رفتند. با آغاز جنگ سرد تنش میان شوروی و غرب افزایش یافت. نتیجه این که مرز بین 2 آلمان بسته شد و همین دلیلی برای ایجاد دیواری شد که آلمان را به 2 بخش تقسیم کرد. چگونگی ایجاد پرده آهنین در اولین ساعات روز یک شنبه سیزدهم آگوست 1961، نیروهای نظامی آلمان شرقی خیابان‌های منتهی به نقاط مرزی را محاصره کردند و کارگران در مرز مشغول ساختن دیوار شدند. با ایجاد این حصار که ارتفاع آن به دو متر می‌رسید، ارتباط بین بخش‌های شرقی و غربی شهر کاملاً قطع شد. احداث این دیوار چنان شتابان انجام گرفت که بسیاری از خانواده‌ها که در مناطق مختلف شهر زندگی می‌کردند برای مدت 28 سال از یکدیگر جدا شدند.
طول دیواری که به دور برلین غربی کشیده شده بود، 155 کیلومتر بود که 45 کیلومتر آن از وسط شهر می‌گذشت. با احداث این دیوار، شهر برلین غربی به صورت یک شهر محصور در خاک آلمان شرقی در آمد. گذرگاه‌های دو طرف در 192 مسیر قطع شد. 97 مورد خیابان‌های شهری برلین در جهت شرقی - غربی و 95 مورد مسیرهای بیرون شهری بین برلین غربی و سایر مناطق آلمان شرقی بسته شد. کمی از این دیوار در خاک آلمان شرقی ساخته شد تا به ترتیب از هرگونه تجاوز آلمان غربی مصون بماند. به طوری که اگر کسی پشت این حصار می‌ایستاد، در واقع در خاک آلمان شرقی قرار داشت. تانک‌ها در نقاط معینی از شهر مستقر شدند. قسمتی از خیابان‌های شهر کنده شده بود و برای رفت‌وآمد وسائل نقلیه عمومی قوانین تازه‌ای معین شده بود. خطوط راه آهن و مترو بین دو طرف هم متوقف و ارتباط تلفن این دو بخش نیز قطع شد. همچنین ساکنان برلین شرقی از ورود به برلین غربی منع شدند.
این امر به دلیل این که حدود 60 هزار نفر از ساکنان برلین شرقی در برلین غربی کار می‌کردند مشکلات زیادی به بار آورد. در روزهای بعد مقامات آلمان شرقی در مقابل تمام پنجره‌ها و درهای ساختمان‌هایی که در خط حائل واقع شده بودند دیوار کشیدند. مرحلهٔ آخر ساخت دیوار در سال 1975 آغاز شد و در آن از 45 هزار قطعه بتنی مقاوم شده به ارتفاع سه و نیم متر و عرض یک و نیم متر استفاده شد. همچنین لوله‌هایی افقی در بالای دیوار کار گذاشته شد تا عبور از روی دیوار دشوارتر شود. تا پایان سال 1961 دیوار گسترش یافت و سیم خاردار مجهز به الکتریسیته در فواصل زیاد نصب شد. بر بالای دیوار سیم خاردار نصب شد و برج‌های مراقبت برای حفاظت و کنترل عبور و مرور ساخته شد. همچنین در 20 سپتامبر 1961، کار ساخت حصار موازی با فاصله‌ای در حدود 91 متر از سوی هر دو آلمان آغاز شد. تمام خانه‌هایی که در فاصلهٔ بین این دو حصار قرار داشتند، تخریب شدند و بین دو حصار، محدوده‌ای به وجود آمد که به آن نوار مرگ می‌گفتند.
این نوار که خاک آن کاملاً کوبیده شده‌بود، با شن پوشیده شد تا ردپای کسانی که قصد فرار از این حصارها را داشتند به راحتی مشخص شود. فاصلهٔ زیاد بین دو حصار این امکان را به نگهبانان مرزی می‌داد تا در صورت لزوم بتوانند به فراریان شلیک کنند. در نقاط مرزی برای عبور و مرور، ایستگاه‌های بازرسی ایجاد شد که مهم‌ترین آن گذرگاه ایستگاه بازرسی چارلی در بخش آمریکایی برلین غربی بود. «جان‌اف‌کندی» رئیس‌جمهور وقت آمریکا در ژوئن 1963 از دیوار برلین دیدن کرد:
بر اساس تحقیقات پژوهشگران آلمانی و گزارش‌هایی که به تازگی منتشر شده در طول سال‌هایی که دیوار برلین برپا بود 125 نفر در پای آن کشته و حدود 200 نفر نیز به شدت مجروح شدند. اولین قربانی فرار از دیوار برلین جوان 24 سالهای بود که در تاریخ 28اوت سال 1961 قصد فرار به برلین غربی را داشت. 14 نفر از قربانیان کسانی بوده‌اند که از غرب قصد ورود به آلمان شرقی را داشته‌اند. 32 نفر دیگر نیز زمانی کشته شده‌اند که اصلاً قصد فرار نداشته‌اند. در این میان 8 نگهبان نیز به طور اتفاقی کشته شده‌اند. 80 درصد کشته‌شدگان زیر 30 سال سن داشتند و در میان آنها 8 زن وجود داشته‌است. این آمارها در یک گزارش دولتی آلمان با عنوان مرگ بر روی دیوار از 1961 تا 1989 ذکر شده‌است. پیش از این تعداد کشته‌شدگان بر روی دیوار برلین 200 نفر ذکر می‌شد. در بین سالهای 1961 تا 1989 حدود 5 هزار نفر موفق شدند به برلین غربی فرار کنند. بیشتر فرارها به زمانی برمی‌گردد که تنها حصار بین دو بخش شهر سیم‌های خاردار بود. همچنین بعضی‌ها از طریق پنجره‌های آپارتمان‌های کنار مرز به آن طرف حصارها رفتند. در طول این سال‌ها چند مورد عملیات فرار منحصر به‌فرد نیز اتفاق افتاد. در روزهای سوم، چهارم و پنجم اکتبر سال 1964، 57 نفر موفق شدند تا از طریق تونلی که به طول 145 متر در زیر نوار مرگ کنده بودند، فرار کنند و یا فرار عجیب دو برادر که با بستن بال‌های بسیار سبکی به دست‌هایشان فاصلهٔ بین دو دیوار را بر فراز نوار مرگ پرواز کردند و خود را به طرف دیگر رسانند. پرده آهنین چگونه به خاطره‌ها پیوست؟ با بهبود تدریجی مناسبات میان شرق و غرب در اواخر دهه 1980 میلادی زمینهٔ فروپاشی دیوار برلین فراهم شد. در سال 1989 حکومت کمونیستی شوروی تصمیم گرفت دموکراسی‌سازی را به عنوان یک اصل در کشورهای اروپایی شرقی تحت نفوذ خود دنبال کند. اما در این میان اتفاقی افتاد که روند رو به پایان دولت آلمان شرقی را آغاز کرد. دولت کمونیستی مجارستان درهای خود را بر روی غرب گشود. در بیست و سوم آگوست 1989، مرزهای بین مجارستان و اتریش باز شد. از آن‌جا که مهاجرت بین کشورهای کمونیستی ممنوع نبود، ساکنان آلمان شرقی که مجاز به رفت‌وآمد به مجارستان بودند از طریق این کشور و نیز چکسلواکی به آلمان غربی و سایر کشورهای اروپای غربی رفتند. این مهاجرت‌ها طی یک ماه به سرعت افزایش یافت. به طوری که در ماه سپتامبر حدود 13 هزار نفر از اهالی آلمان شرقی به سمت مجارستان حرکت کردند تا بتوانند از طریق اتریش خود را به آلمان غربی برسانند.
در پاییز همان سال، تظاهرات اعتراض‌آمیز مردم نسبت به دولت آلمان شرقی شدت گرفت تا این که در هجدهم اکتبر همان سال «اریک هونکر» رهبر آلمان شرقی از سمت خود کناره‌گیری کرد و چند روز بعد «ایگون کرنس» جانشین او شد. دولت جدید تصمیم گرفت به ساکنان برلین شرقی اجازه دهد تا برای سفر به برلین غربی تقاضای ویزا کنند. با اعلام این مطلب ده‌ها هزار نفر از ساکنان برلین شرقی خود را به محل‌های مشخص شده رساندند تا از مرز عبور کنند و به برلین غربی بروند. هجوم این جمعیت به کنار مرز ماموران و نگهبانان را دچار مشکل کرد. چرا که آنها برای مقابله با چنین جمعیتی آمادگی نداشتند. لحظه به لحظه بر انبوه جمعیت اضافه می‌شد. سرانجام ماموران مرز را گشودند و مردم توانستند از آن عبور کنند. در آن طرف مرز، اهالی برلین غربی برای استقبال از همشهریان سابقشان جمع شده بودند. به این ترتیب نهم نوامبر 1989 به روز فروپاشی دیوار برلین تبدیل شد. این دیوار ظرف روزها و هفته‌های بعد و به دست کسانی که از دیگر نقاط آلمان شرقی خود را به برلین رسانده بودند به تدریج خراب شد. فروریختن دیوار برلین، اولین قدم در راه اتحاد مجدد دو آلمان بود که سرانجام در سوم اکتبر 1990 صورت گرفت. «میخائیل گورباچف» رئیس‌جمهور وقت اتحاد جماهیر شوروی 15 سال بعد، در سال 2004 گفت کرد که وقتی در ژوئیه 1989 با «هلموت کهل» صدراعظم آلمان غربی مذاکره کرده‌بود، به طور مشترک به این نتیجه رسیدند که هنوز زمان وحدت دو آلمان فرا نرسیده‌است. در نهایت هم به این توافق کردند که از میان برداشتن دیوار به قرن بیست و یکم موکول شود. او عنوان می‌کند که البته مردم آلمان تصمیم دیگری گرفتند و با پافشاری روی برچیدن دیوار، رهبری تاریخ را به دست گرفتند. مردم سایر کشورهای اروپای شرقی و مرکزی نیز بلافاصله از آنها سرمشق گرفتند و موانع رسیدن به آزادی را از سر راه خود برداشتند. درحال حاضر 34 قطعه از دیوار اصلی برلین در موزه نگهداری می‌شود. انتهای پیام/
93/08/18 - 15:01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها