واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: براساس اين گزارش، آمريکا که از بيانيه تهران برآشفته است، تنها به گزينه هاي به جا مانده براي خود - اعمال تحريم هاي بي اثر و يا گزينه جنگ پرخطر - مي انديشد. پيشينه مناقشه ايران و آمريکا بر سر برنامه هسته اي که تهران بارها بر صلح جويانه بودن مقاصد آن تاکيد کرده است، نشان مي دهد واشنگتن همواره فرصت هاي مناسب را براي حل و فصل مسالمت آميز قضيه از دست داده است. موافقت ايران با بازرسي هاي سرزده آژانس بين المللي انرژي اتمي از تاسيسات غني سازي اورانيوم کشور و حتي مشارکت کارشناسان کشورهاي مختلف دنيا در برنامه هسته اي اش، همه گواه آن است که اين کشور به دنبال ساخت مخفيانه بمب هسته اي نبوده است و نيست اما، فرصت حاصله از بيانيه تهران که برخي کارشناسان آمريکايي و خارجي بر مغتنم شمردن آن صحه گذاشتند، به خاطر سماجت - يا به عبارتي خصومت- و پافشاري آمريکا بر سياست غني سازي صفر از دست رفت. اکنون که ايران براي معاوضه سوخت هسته اي خود با ترکيه و برزيل به توافق رسيده است، اين سوال مطرح است که چرا آمريکا از همان بدو امر با اين بيانيه که به منظور تامين سوخت راکتور تحقيقاتي تهران تنظيم شده، مخالفت کرده است؟ جالب اينجاست که آمريکا در زمان حکومت پهلوي چندين کيلو اورانيوم در اختيار ايران قرار داد که با توجه به درصد غناي آن مي توانست براي کاربرد در تسليحات مورد استفاده قرا گيرد. اما، راکتور تحقيقاتي تهران به نسبت کوچک است و تحت نظارت کامل بازرسان آژانس بين المللي انرژي اتمي قرار دارد و مصارف آن، در مجموع، مشروع و بشر دوستانه است. آمريکا مدعي است، ايران نيازي به دستيابي به توان غني سازي در خاک خود ندارد، زيرا هميشه مي تواند تمام سوخت مورد نياز راکتور خود را از بازار آزاد تهيه کند. بيانيه تهران را که با ميانجي گري دو کشور نوظهور برزيل و ترکيه حاصل شد، مي توان شکستي ديگر براي آمريکا تلقي کرد. برزيل و ترکيه بطور تلويحي با پذيرش اين بيانيه، بر بند نخست پيمان منع گسترش سلاح هاي هسته اي (ان پي تي) که در آن غني سازي را حق مسلم همه کشورها مي داند، تاکيد کردند. به گفته جفري فوردن محقق و پژوهشگر دانشگاه ام اي تي/ دانشگاه صنعتي ماساچوست، موافقت ايران براي ارسال اورانيوم غني شده به خارج از کشور، مبادله بزرگي است. ايران در طول تاريخ همواره ممانعت از دستيابي به زيرساخت هاي هسته اي را تجربه کرده و تصميم ايران براي فرستادن اورانيوم عني شده خود به خارج از کشور گام بزرگي از سوي اين کشور است که بايد از سوي جهان مورد استقبال قرار گيرد، دستکم اين تصميم ايران براي غرب مبادله اي بزرگ است. در حقيقت مي توان گفت که آمريکا به جاي اغتنام از اين اين فرصت، اين بار هم فرصت را از دست داد. براساس اين گزارش، آمريکا که زماني خواستار وجود ايراني مسلح و قوي بود، اکنون، سياستي معکوسي در پيش گرفته است. اوباما که زماني تا همين چند هفته پيش، از تعامل با ايران دم مي زد، فرصت بسيار مناسبي را براي گفت و گو با ايران از دست داد. اوباما که به نوعي سياست سلفش را در رابطه با ايران دنبال مي کند، خود را گرفتار چنبره سياستي کرده است که به واقع، نمي توان پاياني براي آن متصور شد. حال اين سوال همچنان مطرح است که آمريکا تا چه حد خواستار حل مسالمت آميز مناقشه هسته اي ايران است و انگيزه هاي پنهاني - همانند آنچه در مورد عراق مطرح بود- براي ايجاد امکان مقابله نظامي با ايران تا چه حد در اين رابطه ايفاي نقش مي کند؟ آمريکام**9154**1088
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 273]