تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1812718233
تئاتر فارس از نبود آموزش رنج می برد/ فقدان کتابخانه تخصصی در قطب تئاتر کشور -
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: میزگرد مهر/
تئاتر فارس از نبود آموزش رنج می برد/ فقدان کتابخانه تخصصی در قطب تئاتر کشور
شیراز - خبرگزاری مهر: فعالان عرصه تئاتر استان فارس اعتقاد دارند فقدان آموزش و عدم برخورداری از اطلاعات و دانش تخصصی لازم از سوی فعالان تئاتر و به ویژه تازه واردهای این عرصه باعث عقب ماندگی هنر تئاتر در فارس شده و در کنار آن نبود کتابخانه تخصصی در حوزه تئاتر نیز برای استانی که قطب نمایش کشور محسوب می شود یک ضعف جدی به شمار می آید. به گزارش خبرنگار مهر ، نمایش زخم و نخ به کارگردانی سید محمد هادی هاشم زاده این روزها در تالار استاد هودی شیراز در حال اجراست.این نمایش که تا تاریخ دهم آبان ماه میزبان علاقه مندان به تئاتر است، با موضوعی اجتماعی به بررسی برخی نا هنجاری های اجتماعی می پردازد. سید محمد هادی هاشم زاده کارگردان این نمایش، فرزاد بیطرف دستیار کارگردان، ایمان اکبرپور آهنگساز کار، محمدرضا زارع، مریم شکری و صفورا لطیف از بازیگران این نمایش حاضرین در این گفت و گو بودند که در خصوص شرایط امروز تئاتر فارس سخن گفتند.مهر: در بخش نخست مایلم که در مورد وضعیت امروز تئاتر در استان فارس و شرایط آن صحبت کنیم؟ هاشم زاده: به نظرم من تئاتر در فارس دیگر بیمار نیست، بلکه باید اعتراف کنیم که هنر تئاتر در شیراز و فارس از پای درآمده است، تئاتر شیراز یک تئاتر معمولی نبود، استان فارس در این حوزه برای در کشور یک قطب محسوب می شد و بچه های تئاتر بسیار افتخار آفرینی کردند، اما امروز دیگر از آن رونق خبری نیست.مهر: چه شرایطی بر تئاتر حاکم است که شما معتقدید از پای افتاده است؟ هاشم زاده: دیگر از آن درخشش های سابق خبری نیست.شاهد کوچ هنرمندان تئاتر به شهرهای دیگر هستیم، حمایت کافی انجام نشده است، هنرمندان تئاتر در شیراز حتی یک کارت ندارند که اگر جایی خواستند خود را معرفی کنند این کارت نشانگر هویت آنها باشد. تئاتر آن قدر غریب شده است که تماشاگران کم کم در حال فراموشی این هنر هستند.
اکبرپور: در شهر شیراز ما یک تالار نداریم، زمانی تنها تالار ما در ابوریحان بود که بسیاری به دلیل شرایط جغرافیایی آن برای تماشای تئاتر نمی آمدند. امروز کل سرمایه تئاتر ما یک تالار استاد هودی است که آن هم بسیار کوچک است، این موضوع در شان شهری مانند شیراز نیست. این مباحث را هنرمندان تئاتر بارها عنوان کرده اند اما انگار توجهی نمی شود.آن قدر دلسردیم که نمی دانیم حرف های امروزمان نتیجه ای خواهد داشت.شکری: حرف های دوستان کاملا درست است و امروز متاسفانه بر تئاتر شرایط خوبی حاکم نیست، کمبود حمایت ها و امکانات سبب شده که از تئاتر در استان مهم و فرهنگی فارس تنها یک جسد باقی مانده باشد، جسدی که عده ای خاص زیر آن را گرفته اند و به زور می خواهند حفظش کنند در این شرایط هنرمندان نمایش یا کوچ می کنند و به تهران می روند و یا به دلایل دغدغه های زندگی مجبور هستند به سراغ حرفه های دیگر بروند.لطیف: در واقع باید اعتراف کرد هنر تئاتر و هنرمندان تئاتر آنگونه که باید به رسمیت شناخته نمی شوند. متولیان فرهنگ در گذشته آنگونه که باید حمایت نکرده اند و حتی وقتی دستگاه های دیگر متقاضی هستند هم از آنها استقبال نمی شود. در استان های دیگر وضع اینگونه نیستو فرهنگ و ارشاد اسلامی خودش حامی و متقاضی استو به سراغ دستگاه های دیگر می رود و از آنها کمک می خواهد.*مهر: یعنی تمام مشکلات به عدم حمایت بر می گردد؟ لطیف: نه مشکلات دیگری هم هست، یکی از مشکلات تئاتر در سال های اخیر عدم کنترل و نظارت در نیروهای وارد شده به این عرصه است.افرادی می آیند بدون مطالعات و یا احترام به پیشکسوتان می خواهند یک شبه ره صد ساله طی کنند در حالی که هنر تئاتر هنری است که به ممارست و تلاش بسیار نیاز دارد.
زارع: هنرمند را در واقع در این شرایط اگر بخواهیم تعریف کنیم باید واژه دردمند را مقابل اسمش قرار دهیم.بچه های تئاتر دردمند و سینه سوخته هستند.در شاخه های دیگر هنری کمی حمایت وجود دارداما در تئاتر کمترو انگار مسئولان تئاتر را دوست ندارند.شرایط به گونه ای شده که شاهد هستیم متاسفانه پیشکسوتان ارجمند کار نمی کنند، جوان ها امید خود را باید در پایتخت دنبال کنند.خود من در چند روز آینده قصد مهاجرت دارم..واقعا در این شهر هنر تئاتر مظلوم است و پیشکسوتان انگیزه ای برای به روز کردن آگاهی خود ندارند.اکبرپور: در واقع انگیزه از آنها گرفته شده است و شاید به نوعی حق دارند.زارع: بله شرایط این فضا را رقم زده است.امروز در تئاتر فارس ما کمتر شاهد تکنیک هستیم، در حوزه خود من بازیگری مشکلات بسیار است و بازی هایی را که شاهد هستیم اکثرا بازی های حسی هستند و تلاشی برای احیای تکنیک در این فضا نداریم.جوانان زودتر از یادگیری دچار غرور می شوند، افرادی هستند که مقدمات و حتی سبک های تئاتری را نمی شناسند اما بسیار مدعی هستند.
لطیف: این موضوع بر می گردد به همان عدم نظارت،تئاتری شدن راحت است.اکبرپور: راحت وارد می شوند و منتقد هستندو همه ادعای منتقد بودن دارند.بیطرف: در این فضای ادعا و نقد شرایط کار هم سخت است، وقتی می خواهی گروهی را انتخاب کنی شرایط سخت است، افراد راحت وارد می شوند و همه می خواهند بازیگر و کارگردان شوند.*مهر: وضعیت مطالعه و آگاهی چگونه است؟هاشم زاده: در مباحث آموزشی ما دارای مشکل هستیم، ما در شیراز به عنوان قطب فرهنگی یک کتابخانه تخصصی هنر و کتابخانه تخصصی تئاتر نداریم.شکری : منابع تئاتری بسیار کم است.در همان کتابخانه های عمومی هم کتاب هنری نیست.کتاب تئاتری که تعدادش بسیار اندک است، در کتابخانه های ما نمایشنامه نیست و نمایشنامه های معروف وجود ندارد..هاشم زاده: وقتی زیر ساخت آموزشی نباشد مشکلات دیگر به وجود می آید.آموزشگاهی می آید و ماهیانه و ترمی چند میلیون پول می گیرداما خروجی کارش چیست؟ آیا به اندازه این شهریه برای هنرجو مفید است و یا هنرجو پول عکس یادگاری را با فلان شخص معروف می پردازد.
زارع: این یک آسیب است، کار تئاتر فرهنگ سازی است و برای فرهنگ سازی افراد باید دارای مطالعه باشند و در ابعاد مختلف باید مطالعه کنند، جامعه شناسی را باید بشناسند، علم روز حوزه خود را باید بشناسند و مسایل و مشکلات جامعه را باید بشناسند.هاشم زاده: کار هنر بسیار دشوار است، مقام معظم رهبری می فرمایند تئاتر منبر است، ما باید پیرو این فرموده رهبری قدر این منبر را بدانیم و با آگاهی وارد این حوزه کاری شویم... لطیف: این تعبیر بسیار مهمی است، تئاتر ابعاد مختلفی دارد، امروز تئاتر یک وسیله درمانی است. ما در سایکو درام شاهد هستیم تئاتر می تواند به کمک حوزه پزشکی بیاید.زارع: نکته در اینجاست که ما باید بدانیم که تئاتر می تواند تا چه اندازه به فرهنگ جامعه کمک کند.اگر من هنرمند نتوانم برای جامعه مفید باشم چه لزومی دارد که کار هنری کنم.خوب به سراغ کاری دیگر می روم.هاشمزاده: ما در استان فارس به هنرمندان کارت کتاب نمی دهیم، خوب اگر انتظار داریم که هنرمند با مطالعه باشد باید زیر ساخت هایی فراهم کنیم، چرا در استان های دیگر کارت کتاب به هنرمندان تعلق می گیرد اما در استان فارس این اتفاق نمی افتد.اکبرپور: این اتفاقات باعث می شود که متقاعد شویم همه تقصیرها را نباید گردن هنرمندان انداخت.هاشمزاده: البته ماهم وظایفی داریم و شاید باید بیشتر پیگیری کنیم.شکری: این پیگیری ها باید جواب دهد، اگر جواب ندهد بالاخره مطالبه گری هنرمندان هم یک سقفی دارد.اکبرپور: تازه همین سطح مطالعه را باید دید تا چه اندازه برای متولیان مهم است.هنرمندانی که دارای مطالعه هستند با هنرمندانی که مطالعه ندارند متاسفانه با یک نگاه دیده می شوند.شکری: در تئاتر اطلاعات بسیار ضروری است چراکه تئاتر هنری است که بدون دانش هنرمند کاری از پیش نمی برد، ما در این نمایش زخم ونخ این اصل را رعایت کردیم، آقای هاشمزاده توجه خوبی به این موضوع داشتند و همین هم موضوع رضایت تماشاگر را به همراه داشت.هاشمزاده: البته در روند تئاتر سلیقه و اعمال سلیقه نیز یک آسیب است، در بازبینی ها نباید اعمال سلیقه شود.
زارع: متاسفانه در این سلیقه ها گاهی تئاتر آسیب دیده است، رقص روی لیوان های امیرکوهستانی یک نمونه از این اتفاقات است.چرا افرادی مانند امیرکوهستانی با آن همه اعتبار داخلی و خارجی دیگر در شیراز کار نمی کند، به خاطر همین بی مهری هاست و یا دکتر مجید جعفری که مدتی قبل می خواست در شیراز کاری انجام دهد اما عطایش را به لقایش بخشید.اکبرپور: این بی مهری ها باعث شده که آدم با خودش تصمیم بگیرد از تئاتر استان قهر کند.شکری: نمونه این اتفاقت را در کار غربتی های افشین محمودی دیده ایم که در بازبینی شیراز رد شد و از استان دیگر بسیار درخشید.اکبرپور:البته مدیریت جدید فرهنگ و ارشاد فارس عزم جدی برای حل مشکلات دارد و در همین مدت کوتاه نیز صحبتهای خوبی شده است.هاشمزاده: امکانات در همه حوزه ها محدود است و این امر به تئاتر ما لطمه زده است، شما کدام شهر را با ویژگی شیراز سراغ دارید که تنها یک بیلبورد داشته باشد.در عصر تبلیغات بچه های تئاتر تنها یک بیلبورد دارند و طبیعی است که نمی توانند شهروندان را اجرای تئاتر مطلع کنند.با بودجه یک میلیون تومانی که آن هم مشخص نیست چه موقع پرداخت شود، کارگردان نمی داند دکور بزند یا تبلیغات کند و یا کرایه تاکسی بازیگرانش را پرداخت کند.*مهر: پس چرا کارهایی که از تهران می آیند فروش خوبی دارند؟بی طرف: تبلیغات نقش مهمی دارد ؛ کارهایی که از تهران می آیند اسپانسرهای خوبی دارند و تبلیغات گسترده ای انجام می دهند و به طبع فروش خوبی نیز به همراه خواهند داشت.لطیف: تئاتر باید تاثیرگذار باشد تا بتواند مخاطب خود را جذب کند، تئاتر بدون امکانات به طبع تئاتر موثری نیست.زارع: مردم با تئاتر قهر کرده اند و شرایط به گونه ای رقم خورده که مخاطب از تئاتر دلزده شده است، وقتی هم هنرمندان تئاتر می خواهند با ابزاری همچون تئاتر خیابانی با مردم ارتباط برقرار کنند شاهد مکافات های دیگری هستیم.*مهر: مگر تئاتر خیابان هم مشکلات تئاتر صحنه ای را دارد؟زارع: بله، ما حتی با وجود دریافت مجوز با مشکلات دیگری همراه می شویم، موردی پیش آمده که کار مجوز داشته اما ممانعت شده است.شکری: حتی در مورد تئاتر کودک نیز مشکلاتی وجود دارد، ما گروهی را تشکیل داده بودیم و به مدارس می رفتیم و در مدارس تئاتر اجرا می کردیم اما مدیریت سابق آموزش و پرورش مانع شد، در حال حاضر نیز با تغییرات ایجاد شده در آموزش و پرورش اتفاقی نیافتاده است.زارع: این در حالی است که اسطوره تئاتر کودک عباس چهلتنان در شیراز زندگی می کند.هاشمزاده: البته مدیریت جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی عزمی جدی دارد تا فضا تغیر کند و مردم با هنر و به ویژه تئاتر آشتی کنند... *مهر: در کنار این مباحث آیا مشکلات دیگری نیز وجود دارد؟ هاشمزاده: نبود نویسنده خوب نیز یکی دیگر از معضلات حوزه نمایش است، متاسفانه این موضوع برمی گردد به عدم برگزاری کارگاه های آموزشی.بیطرف: در بسیاری از شاخه ها این مشکلات وجود دارد، حتی در عرصه بازیگری نیز مشکلاتی وجود دارد.زارع: همین مشکلات است که سبب می شود هنرمندان ما مهاجرت را بر ماندن ترجیح دهند...در تهران بسیاری از این مشکلات کمتر است. ما از امکانات بدیهی همچون سالن برخوردار نیستیم.بچه های تئاتر سالن و پلاتوی تمرین ندارند و حیف است.تئاتر نقش مهمی در فرهنگ سازی دارد.ما در همین کار زخم ونخ با هدایت محمد هاشمزاده مسائل مهم و آموزنده اجتماعی را مطرح می کنیم..شکری: که اتفاقا تماشاگر هم می پسندد.لطیف: بله تماشاگر مباحث مهم را دوست دارد و استقبال می کند.در این نمایش تماشاگر راضی سالن را ترک می کند.شکری: وقتی در تئاتر مباحث و واقعیت های جامعه مطرح می شود تماشاگر هم راضی است.زارع: در کنار مفهوم زیرساخت هم مهم است.وقتی سالن تازه احداث شود پیشکسوت هم علاقه مند است که کار کند و جوانان هم انگیزه تازه می یابند همچنین تماشاگران هم می آیند. تماشاگر هم وقتی سالنی استاندارد وجود داشته باشد حضور می یابد.هاشمزاده: این مباحث نیازمند وجود تشکیلات منسجم است.شما ببینید تمام اصناف دارای اتحادیه مشخص هستند و تمام گروه ها دارای صنف هستند اما به هنرمندان که می رسد این موضوع جدی گرفته نمی شود.*مهر: به نظر شما چه راهکاری را می توان برای این مشکلات در نظر گرفت؟ هاشمزاده: یکی از راهکارهای این موضوع ایجاد یک اتاق فکر است.ما باید در انجمن یا هر نهاد متولی یک اتاق فکر تشکیل دهیم و با حضور پیشکسوتان و جوانان در کنار یکدیگر سعی کنیم برای حل مشکلات فرصت سازی کنیم.بیطرف: از سوی دیگر باید سعی کنیم در شاخه های مختلف هنرمند تولید کنیم.همه می خواهند کارگردان باشند و بازیگر، ما در شاخه های مختلف با کمبود نیروی انسانی مواجه هستیم.تئاتر خوب به طراح صحنه خوب، به طراح لباس خوب، به منشی صحنه خوب و غیره نیاز دارد.هاشمزاده: باید از افرادی که موفق هستند و اجراهای موفق دارند دعوت شود تا تجربیات خود را منتقل کنند.زارع: کمی هم باید وسعت نگاه خود را ارتقا دهیم ، من در یک کاری تهیه کننده بودم با یکی از بازیگران قرارداد بسته بودم نمی دانید چه مشکلات و اعتراضاتی داشتیم.مهر: حرف آخر؟ هاشمزاده: به نظرم مدیریت جدید فرهنگی برای بهبود شرایط بسیار انگیزه دارد و حتما شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود به گزارش مهر ، نمایش زخم و نخ از آثار شرکت کننده در بیست و پنجمین جشنواره تئاتر فجر استانی است که موفق به دریافت مقام سوم بازیگری توسط مریم شکری و مقام نخست برای گریم توسط فرزانه رادفر شد.این نمایش از بیست و ششم مهرماه لغایت دهم آبان ماه هرشب در سالن استاد هودی اجرا می شود.در این نمایش صفورا لطیف،شبنم صالح،سید علیرضا موسوی،محمد رضا زارع،مریم شکری،هانیه زارع،مینا محمدی، فهیمه باصری ، ستاره صمدی و فاطمه مدحت به ایفای نقش پرداخته اند. نرگس فلاحتی به عنوان مدیر صحنه، فرزانه رادفر به عنوان طراح و اجرای گریم،زهرا بنی عبدالیوسفی طراح لباس،مسعود بهرامی طراح پوستر و بروشور،محسن دهستانی مدیر هماهنگی،قاسم فرخی مدیر اجرایی، سعید نظری هماهنگی و اجرای نور، نجمه جعفری مسئول سالن و فرشاد رحیمی، ادیب حدائق،مهدی گلبو و محسن بهرامی به عنوان عکاس از دیگر عوامل این نمایش هستند.همچنین ایمان اکبرپور به عنوان آهنگساز و فرزانه رادفر،رامین اکبرپور و وحید دلاور به عنوان نوازنده موسیقی این نمایش را خلق کردند..................گفتگو: مهدی سوداگران
یکشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۳ - ۰۸:۵۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها