محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803342209
مقايسه سرمايه گذاري خاورميانه و اروپا در حوزه آموزش و پرورش و ميليتاريسم
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۳۰ مهر ۱۳۹۳ (۲۳:۷ب.ظ)
مقايسه سرمايه گذاري خاورميانه و اروپا در حوزه آموزش و پرورش و ميليتاريسم گروه اقتصاد سياسي
به گزارش خبرنگار بين الملل خبرگزاري موج، بر اساس نظريات توسعه جديد، همزماني توسعه انساني و رشد اقتصادي يک ملت، عامل ارتقا و قدرت آن کشور خواهد شد. از اين رو صرف تکيه بر کسب درآمد و افزايش توليد ناخالص داخلي نمي تواند توانمندي يک ملت را تضمين کند؛ زيرا رشد اقتصادي در عصر جديد وابسته به تکنولوژي و علم است و اين دو فاکتور در قرن بيست و يک به طور لحظه اي رشد مي يابند. از اين رو وجود نيروي متخصص سنگ بنا و پشتوانه قدرت کشورها خواهد بود. اين تفکر با توجه به مبناي علمي و عقلي، کمتر در ميان رهبران کشورهاي توسعه نيافته و جهان سومي خريدار دارد. آنها بر اين باورند قدرت سخت افزاري به برتري ملت ها منجر مي شود.
از اين رو است که خاورميانه به عنوان سوق الجيشي ترين منطقه جهان و به عنوان نمونه اي از کشورهاي جهان سومي رو به توسعه که چندان با مفهوم دولت-ملت نيز عجين نشده اند، مقصد صادرات بيشترين تسليحات شده است. تاريخ نشان مي دهد که پس از جنگ جهاني دوم و سال هاي جنگ سرد و به خصوص در طول دهه هفتاد ميلادي، حجم تجارت اين منطقه چهار برابر شد. منازعه اعراب و اسرائيل، بلوک بندي ميان ابرقدرت ها، مرزبندي هاي هندسي و اختلافات قومي-مذهبي منجر به آن شد تا در اواخر دوره جنگ سرد، خاورميانه با خريد يک چهارم سلاح هاي صادراتي دنيا، مبدل به انبار باروتي شود که در نهايت به شکل جنگ هاي خليج فارس يک و دو، کودتاها و بي ثباتي دولت هاي منطقه خود را نشان دهد.
فروپاشي شوروي و خاتمه کشمکش کرملين و کاخ سفيد براي يارکشي در خاورميانه نيز از ميزان مبادلات نظامي نکاست؛ زيرا در دهه نود به اين سو، مقامات کشورها خود را مالک تجهيزات نظامي متنوع و قدرتمندي مي ديدند که مي توانست نيات بلند پروازانه و دور از عقل سياسي آنها را محقق سازد. از اين رو بحث اختلافات مرزي، تأمين امنيت داخلي و نيز اختلاس هاي مالي گسترده از طريق عقد قراردادهاي نظامي در کنار تلاش آمريکا به عنوان تنها قدرت بزرگ جهان براي جلب متحد زمينه ساز آن شد که آمار بيانگر دريافت 43 درصد فروش تسليحات در سال هاي 1992 تا 1994 باشد.
در واقع آنچه مشهود است وجود حکومت هاي ديکتاتور، غير مردمي با رهبراني مستبد و تماميت خواه که کماکان داعيه پادشاهي هاي طولاني و قدرتمند تاريخي بر سرزمين هاي سرشار از انرژي، منجر به آن شد که بيشترين درآمدهاي نفت و گازي صرف امور ميليتاريستي شود. چنانکه اعلام شد در سال 1998، سالانه 40 ميليارد دلار در بخش نظامي هزينه مي شده است. اين رقم اکنون با رشد سه برابري به 120 ميليارد دلار به طور سالانه رسيده است.
در اين ميان عربستان طبق آمار سال 2013، با کسب 274 ميليارد دلار از راه فروش نفت، 14 درصد بر هزينه هاي نظامي خود افزود و توانست مقام چهارم جهان در رده بندي دريافت سلاح و تجهيزات نظامي از آن خود کند. در همين سال کشورهاي اوپک به استثنا ايران، 826 ميليارد دلار درآمد داشتند که بسياري از اعضاي اين گروه در خاورميانه هستند، اما؛ آنچه از اين دلارها عايد مردمشان شده است، غني تر شدن انبارهاي تسليحاتي است؛ زيرا اين منطقه از ميانگين جهاني نيز کمتر در حوزه آموزش و پرورش هزينه کرده است.
براي مثال مصر 3.8 درصد از بودجه سالانه، بحرين 2.6 درصد، ايران 3.6 درصد، لبنان 2.2 و عمان به عنوان يک استثنا در حوزه جغرافيايي خود 4.3 درصد در امر آموزش و پرورش سرمايه گذاري کرده اند.
اين در حالي است که ميانگين جهاني در امر آموزش رقم 5 درصد بودجه ملي را شامل مي شود. در مقابل کشورهاي اروپايي از زمان اضمحلال اتحاد جماهير شوروي، يا سطح هزينه هاي دفاعي خود را در همان رقم نگاه داشته اند يا حتي کاهش داده اند. لکن به دليل آگاهي به اهميت آموزش نيروي متخصص و نيز سواد جوانانشان، در بخش آموزش و پرورش خود سرمايه گذاري هاي هنگفتي کرده اند. کشورهاي اروپايي به طور متوسط 5.5 درصد از بودجه خود را براي اين مسأله اختصاص داده اند.
همچنين رهبران کشورهاي اتحاديه اروپا در سال 2013، طرحي را اعلام کردند که بر اساس آن تا سال 2020، با 40 درصد افزايش در بودجه آموزشي، 14 ميليارد يورو صرف اين بخش خواهند کرد. اين رقم دربرگيرنده يک درصد از توليد ناخالص داخلي اين کشورهاست.
بانک جهاني در آماري که منتشر کرده است نشان داده انگليس در سال 2013، بيش از 79 ميليارد يورو، فرانسه نزديک به 79 ميليارد يورو و ايتاليا حدود 49 ميليارد يورو در آموزش و پرورش خود هزينه کردند.
با نگاهي به ارقام مذکور همان گونه که شرح داده شد، متوجه مي شويم اختصاص مبالغ هنگفت در حوزه آموزش نه تنها هزينه نيست که سرمايه گذاري اي براي رشد و توسعه و نيز تداوم وضعيت مثبت يک کشور خواهد بود. تحليلگران پديده "دولت رانتي" را عامل عدم توجه دولت هاي خاورميانه به توسعه انساني ذکر کرده اند. کشورهايي که به دليل اتکا به درآمد ناشي از فروش سرمايه هاي ملي و نه ماليات، ارتباط و در نتيجه مسووليت چنداني نسبت به مردمشان احساس نمي کنند.
اما نتيجه اين وضعيت چه خواهد بود؟ عدم سرمايه گذاري در بخش آموزش، باعث بيسوادي و عدم آگاهي يک ملت خواهد شد. اين امر راه را براي عدم تساهل، تکثر گرايي و در نهايت منازعه باز خواهد کرد. همچنين دولت رانتي خود را نيروي بلامنازع کشور مي داند و مسير سياست ها ارضا اميال شخصي حاکم خواهد بود. وقوع جنگ، درگيري، رشد افراط گرايي، آمادگي اذهان مردم منطقه براي پذيرش انديشه هاي سرکوبگرانه و خشونت بار، ناامني و کودتاهاي پي در پي حاصل بي توجه سردمداران خاورميانه به امر آموزش و در مقابل افزايش توان اقتصادي و رفاه اجتماعي اروپا، در نتيجه تخصيص هزينه هاي گسترده دولت در مهد کودک ها، مدارس، دانشگاه ها و مراکز تحقيقاتي است.
زهرا سادات حسيني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
گوناگون
پربازدیدترینها