واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:

۲۳ مهر ۱۳۹۳ (۹:۱۶ق.ظ)
سرمايه گذاري ويژه کشورهاي خاورميانه در حوزه نظامي نسبت به آموزش و پرورش گزارش جديدي در حوزه معاملات تسليحاتي خاورميانه نشان مي دهد، سرمايه گذاري در بخش آموزش و پرورش در اين منطقه در برابر هزينه هاي نظامي، بسيار اندک است.
به گزارش خبرنگار بين الملل خبرگزاري موج، مؤسسه بين المللي تحقيقات صلح استکهلم در گزارشي بيان کرد کشورهاي خاورميانه در کمي بيش از 15 سال گذشته، هزينه هاي تسليحاتي خود را سه برابر کرده اند. اين کشورها در سال 1998 به طور متوسط سالانه 40 ميليارد دلار در حوزه نظامي سرمايه گذاري مي کردند، اما؛ اين مبلغ اکنون به طور متوسط به 120 ميليارد دلار در سال رسيده است.
در همين زمان، کشورهاي توسعه يافته، يا ميزان خريد هاي نظامي خود را کاهش داده اند يا هزينه هاي دفاعي را در همان سطح دنبال کرده اند. همچنين کشورهاي خاورميانه نه تنها نسبت به کشورهاي توسعه يافته که در مقايسه با ميانگين جهاني نيز در بخش آموزش و پرورش کمتر سرمايه گذاري کرده اند.
بر اساس اطلاعات بانک جهاني متوسط جهاني براي سرمايه گذاري در حوزه آموزش و پرورش در حدود 5 درصد از بودجه ملي است در حالي که کشورهاي اروپايي تا 5.5 درصد هزينه مي کنند. ترکيه 4.2 درصد و ساير کشورهاي خاورميانه به مراتب از اين ميزان پايين تر هستند. براي مثال مصر 3.8 درصد از بودجه سالانه، بحرين 2.6 درصد، ايران 3.6 درصد، لبنان 2.2 و عمان به عنوان يک استثنا در حوزه جغرافيايي خود 4.3 درصد در امر آموزش و پرورش سرمايه گذاري کرده اند.
در اينجا اين سؤال مطرح است که اگر مسابقه تسليحاتي در خاورميانه را مي توان با نياز به حفاظت از سرزمين هاي سرشار از انرژي توجيه کرد، پس چرا کشورهاي ثروتمند بيشتر براي آينده جوانان خود هزينه مي کنند؟
يکي از دانشمندان علوم سياسي در پاسخ به اين سؤال به مفهوم "دولت رانتي" اشاره مي کند. بر اين اساس زماني که درآمد دولت از منابع انرژي به دست آيد و نه ماليات، دولت در قبال مردم خود احساس مسووليت ندارد و در نتيجه شرايط باعث عدم توجه به آموزش نسل جوان يک کشور مي شود.
به اين ترتيب، تفاوت ميان سرمايه گذاري هاي عمومي در بخش آموزش و پرورش نيز ممکن است توضيح دهنده چرايي عدم وجود دموکراسي در خاورميانه باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]