تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867129460
خانواده یعنی زن
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
خانواده یعنی زن آن وجوهی از زندگی را که در معرض دید همگان است می‌شود دستکاری کرد. می‌شود تظاهر کرد و برای خوش‌‌آمد این و آن جور دیگری غیر از خود واقعی بود اما در زندگی خصوصی بویژه در ارتباط با همسر و فرزندان، جایی برای نقاب و تزویر نیست و خود اصلی انسان، در خلوت خانواده و در خلوتگاه بی‌ریای خانه است که آشکار می‌شود.
ما اغلب اهل ریا و تزویریم. شاید برای همین همیشه ناچاریم به بهانه حفظ حریم خصوصی، زندگی خانوادگی مان را از نگاه دیگران پنهان نگاه داریم تا نکند تصور کاذبی که از خود برای اغیار ساخته ایم با آشکار شدن حقیقت، صدمه ببیند. امام(ره) اما چنین نبود. همان بود که می کرد. گواه این مدعا سیره عملی ایشان در خانه و با خانواده است. حریمی که نیازی به آشکار شدنش نبود اگر ذره ای تفاوت می داشت با سیره عملی ایشان در اجتماع بیرون. هم به دلیل رسم رایج در رعایت حریم خصوصی و هم از باب محافظه کاری های مرسوم در باب حفظ شأن و جایگاه شخصیت های برجسته اجتماعی. ولی همه چیز بر این حقیقت گواهی می دهد که امام خمینی(ره) در خانه نیز همان امام محبوب در اجتماع بوده است. نامه محبت آمیز و سرشار از عشق و ارادت حضرت امام به همسرشان نمونه ای آشکار در این باره است. خوانده و شنیده ایم که امام تا چه اندازه پاسدار حرمت همسر خود بوده و بدون حضور او لب به غذا نمی زده است. خوانده ایم که چقدر وقت برای خانواده می گذاشته و حتی طلبه های متأهل را سفارش می کرده که مطالعه شان را به جای شب، هنگام سحر انجام بدهند و شب ها به امور منزل و خانواده بپردازند. امام نه فقط کار خود را به دیگری محول نمی کرد، بلکه انجام کار دیگران را هم وظیفه خود می دانست. خانم نعیمه اشراقی می گوید: در یکی از آن روزها که نوبت شستن ظروف به عهده من بود، احساس خستگی می کردم و از خواهر خود خواستم که به جای من آن مسئولیت را انجام دهد. او ابا کرد. نزدیک ظهر، وقت نماز حضرت امام بود. ایشان برای تجدید وضو رفته بودند که به علت طولانی شدن غیبت شان نگران شده و به جستجویشان به آشپزخانه سر زدم. ناگاه متوجه شدم که امام تمام ظروف را شسته اند و فرمودند: «سخن تو را شنیدم و احساس کردم نوبت من است.» (برداشت هایی از سیره امام خمینی(ره)، ج 1، ص 63) امام علاقه سرشاری به کودکان داشت و نه فقط نوه های خود ایشان، بلکه کودکانی که به حسینیه جماران می آمده اند هم توجه ایشان را به خود مشغول می داشته اند. در جایی دیگر از کتاب برداشت هایی از سیره امام خمینی(ره) به نقل از خانم زهرا اشراقی می خوانیم: «می گفتند: من به حسینیه که می روم اگر بچه باشد حواسم می رود دنبال بچه ها؛ این قدر من دوست دارم بچه ها را. بعضی وقت ها که صحبت می کنم می بینم که بچه ای گریه می کند یا بچه ای دارد دست تکان می دهد، یا اشاره به من می کند، حواسم می رود به بچه. » (همان، ج 1، ص 22) علاقه و توجه امام به خانواده به قدری بوده که ایشان نه فقط به گونه ای نماز شب می خوانده اند که مزاحمتی برای دیگران نداشته باشند، بلکه برای نماز صبح هم کسی را بیدار نمی کرده اند مگر آن که به ایشان سپرده باشند که بیدارشان کنند. خانم زهرا مصطفوی در این باره می گوید: امام اصلاً برنامه شان بر بیدار کردن صبح نبود، یعنی ما اگر خدمت ایشان بخوابیم، چه نماز شب و چه نماز صبح را چنان آرام می خواندند که ما اصلاً بیدار نشویم. هیچ وقت امام برای نماز کسی را بیدار نمی کنند، مگر کسی بسپارد. ما مکرر می سپردیم به ایشان که ما را بیدار کنید و ما را بیدار می کردند. چون خانواده شوهر من برنامه شان این بود که صبح بچه را بیدار کنند. به همین جهت همسرم صبح ها که دختر من مکلف شد بیدارش می کرد. من عادت نداشتم به این کار و معتقد بودم که این کار درست نیست. اما ایشان معتقد بود که بچه باید عادت کند به بیدار شدن برای نماز صبح. تا زمانی که برنامه بر این شد که برویم نجف ـ آن موقع ایشان در نجف بودند ـ ما وقتی رفتیم نجف، به ایشان گفتم: بروجردی لیلا را بیدار می کند. امام فرمودند: «از قول من به ایشان بگو خواب را بر بچه تلخ نکن.» این کلام تأثیر عمیقی بر روح من و دخترم به جای گذاشت به حدی که بعد از آن دخترم سفارش می کرد که برای انجام نماز صبح بموقع بیدارش کنم. (برداشت هایی از سیره امام خمینی(ره)، ج 1، ص 28) امام خمینی درخصوص تربیت عملی کودکان می فرمایند: «چون اطفال را حشر دائم یا غالب با پدر و مادر است، تربیت های آنها باید عملی باشد؛ یعنی، اگر فرضاً خود پدر و مادر به اخلاق حسنه و اعمال صالحه متصف نیستند، در حضور طفل با تکلف، خود را به صلاح نمایش دهند تا آنها عملا مرتاض و مربی شوند، و این خود، شاید مبدأ اصلاح خود پدر و مادر نیز شود.» (شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص 155) مساله دیگر مورد توجه در کلام حضرت امام دامن مادر به عنوان نخستین مدرسه کودک است. ایشان با تصریح بر این که «اولین مدرسه ای که بچه دارد، دامن مادر است» اهمیت رفتار تربیتی مادر را در آینده کودک متذکر شده و دلیل این امر را نزدیکی و علاقه کودکان به مادر عنوان می کنند: «چون بچه ها آن علاقه ای که به مادر دارند به هیچ کس ندارند و در دامن مادر که هستند تمام چیزهایی که دارند، آرزوهایی که دارند خلاصه می شود در مادر و همه چیز را در مادر می بینند، حرف مادر، خلق مادر، عمل مادر، در بچه ها اثر دارد.» (بیانات امام در مورد نقش حساس مادران در تربیت فرزند، صحیفه نور، ج 6 ، ص 157) امام خمینی(ره) در مخالفت با تبلیغات صورت گرفته برای حذف نقش تربیتی زن در اجتماع می فرمایند: «شغل مادری که مع الاسف اجانب این شغل را پیش ما مبتذل کردند و مادرهای بچه های ما را از بچه ها جدا کردند (نه همه، مقداری را) این شغل بزرگ را مبتذل کردند که از دامن این مادر، بچه، بچه صحیح بیرون نیاید و بعد که به دبستان می رود و بعد که تحت حمایت پدر می آید پدر را هم یک کاری بکنند که توجهش به بچه نباشد، تربیت نکند، بعد هم در دبستان، بعد هم در دبیرستان، بعد در همه جای دیگر، در بالاتر از آن. اینها می خواهند که انسان در این کشورها نباشد. » (بیانات امام در جمع فرهنگیان و دانشجویان، صحیفه نور، ج 6، ص 261 و 262) امام، منشأ اغلب مفاسد اجتماعی را جدایی فرزندان از دامن مادر عنوان کرده و تصریح می کنند: «بچه هایی که از دامن مادر جدا شده اند و در پرورشگاه ها رفتند، این ها چون پیش اجنبی هستند و محبت مادر ندیده اند، عقده پیدا می کنند، این عقده ها منشأ همه مفاسد... یا اکثر مفاسدی است که در بشر حاصل می شود.» (بیانات امام در جمع اعضای سمینار آموزشی، صحیفه نور، ج 8 ، ص 240) و بالاخره به عقیده حضرت امام، نقش زن در جامعه، بالاتر از مرد و خدمت مادر به اجتماع بالاتر از خدمت معلم و هر شخص دیگر است، چراکه «بانوان علاوه بر این که خودشان یک قشر فعال در همه ابعاد هستند، قشرهای فعال را در دامن خودشان تربیت می کنند.» و چون «این امری است که انبیا می خواستند و می خواستند که بانوان قشری باشند که همه آنها تربیت کنند جامعه را و شیرزنان و شیرمردانی به جامعه تقدیم کنند.» (بیانات امام در جمع بانوان عضو موسسه 12 فروردین قم، صحیفه نور، ج 14، ص 131) محمد کامیار / جام جم
چهارشنبه 30 مهر 1393 2:15 بازدید:38
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها