تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834459505
آسیب‌شناسی روابط بین‌الملل از دیدگاه امام خمینی(رحمه الله علیه)
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
آسیب‌شناسی روابط بین‌الملل از دیدگاه امام خمینی(رحمه الله علیه)
بررسی اندیشه سیاسی امام‌خمینی(رحمه الله علیه) در سطح ساختاری نشان می‌دهد که روابط بین‌الملل مطلوب، مبتنی بر توزیع عادلانه قدرت، تعاملات اقتصادی متقارن و حفظ هویت‌های فرهنگی کشورهاست.
بخش دوم سازمان‌های بین‌المللی سازمان‌های بین‌المللی، همراه دولت‌ها و ملت‌ها به صورت گسترده‌ای مورد خطاب و آسیب‌شناسی امام(رحمه الله علیه) قرار گرفته است؛ کارکرد سیاسی این سازمان‌ها، از جمله مواردی است که مورد تردیدهای اساسی قرار می‌گیرد. امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، اساس تشکیلاتی را که ابرقدرت‌ها در آن دخالت دارند و به نفع آنها تمام می‌شود و حق وتوی ابرقدرت‌ها را مردود می‌شمارند: اصل و اساس این را خود اینها درست کرده‌اند، اساس این سازمان‌ها ساخته خود اینهاست. اگر ساخته خود اینها نبود، به چه مناسبت باید یک کشوری یا چند کشوری قلدر حق وتو داشته باشند. (همان، ج 15: 520 و 521) همچنین امام(رحمه الله علیه) اقدامات کشورهای غربی را در قبال سازمان‌های بین‌المللی و اقدامات سازمان‌های بین‌المللی را در رابطه با کشورهای ابرقدرت در هر دو صورت، در جهت تأمین منافع ابرقدرت‌ها می‌دانند و یاد آور می‌شوند: ... این سازمان‌هایی که درست کرده‌اند برای خودشان، همه برای منفعت غرب است، هیچ برای مظلوم‌ها نیست. (همان ج 11: 50) امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، این تشکیلات را صوری و برای بازی دادن ملت‌های ضعیف، قلمداد می‌کنند و اعلام می‌دارند که بدتر از این جنایت و بدتر از این وحشیگری در عالم نیست حتی امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، حق وتوی کشورهای بزرگ را تداعی حکومت جنگل و در مواردی بدتر از حکومت جنگل نام می‌برند. (همان) چنانکه میفرمایند: حکومت‌های جنگل باز یک فطرتی دارند، روی آن فطرتشان هم باز ظلمشان را بالسویه می‌کنند. اما این سازمان‌ها و آنهایی که با دست آنها، با دست جنایتکار آنها این سازمان‌ها درست شده‌اند، آنها تمام حیثیت و انسانیت بشریت را از بین می‌برند. (همان) در جایی دیگر ایشان تأکید می‌کنند که هیچ انسان عاقلی نمی‌تواند قبول کند که همه دنیا بر عدالت باشد، لکن اختیار این سازمان‌ها دست چند نفر خاص باشد که اگر این سازمان‌های بین‌المللی خواستند جلوی آنها را بگیرند، فوراً آن را وتو کنند. (همان) آسیب‌های ساختار اقتصادی روابط بین‌الملل از نظر امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، اقتصاد همواره با اموری چون اخلاق و سیاست ارتباط برقرار می‌کند. (امام خمینی، دولت و اقتصاد: 92) در این نگرش، اقتصاد به صورت مجزا مورد توجه نیست و مسایل اجتماعی، به حوزه‌های مختلف از جمله اخلاق تسری داده می‌شود که این دیدگاهی کاملاً اسلامی است و هم جنبه مادی و هم جنبه معنوی اقتصاد را در نظر می‌گیرد. (همان: 93) همچنین از نظر امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، سیستم اقتصادی سرمایه‌داری غرب و اشتراکی شرق، مورد آسیب‌های اساسی قرار گرفته‌اند. امام(رحمه الله علیه) در تشریح ضعف دو رویکرد سرمایه‌داری غرب و اشتراکی شرق چنین میفرمایند: زیربنا اقتصاد نیست، برای اینکه غایت انسان اقتصاد نیست... برنامه اسلام این است که این انسان را جوری تربیت کند که هم اینجا صحیح باشد هم آنجا صحیح باشد. راه مستقیم، نه طرف شرق، نه طرف غرب. (صحیفه امام، ج9: 457) از منظر امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، با حاکمیت اسلام می‌توان به مقاصد اسلام دست یافت، ایشان میفرمایند: پیاده کردن مقاصد اسلام در جهان و خصوصاً برنامه‌های اقتصادی آن و مقابله با اقتصاد بیمار سرمایه‌داری غرب و اشتراکی شرق، بدون حاکمیت همه جانبه اسلام میسر نیست. (همان، ج 20: 340) با توجه به مطالب مذکور، جهت‌گیری‌های امام‌خمینی(رحمه الله علیه) درباره ساختار اقتصادی روابط‌بین‌الملل، در راستای چهار خط‌‌مشی، مشخص می‌شوند: 1. حفظ منافع همه کشورها و خصوصاً کشورهای تحت سلطه و ضعیف و خارج‌شدن آنها از وابستگی نامتقارن. 2. گسترش مشارکت تمامی کشورها در رفع بی‌عدالتی‌ها در بخش اقتصاد. 3. تأکید بر خودکفایی و خودباوری ملت‌های تحت سلطه و خروج آنها از وابستگی. 4. مبارزه با اقتصاد امپریالیستی و سوسیالیستی. چهار محور مذکور، وجه تمایز نظر امام‌خمینی(رحمه الله علیه) با نظام‌های حاکم بر اقتصاد دنیا، یعنی سرمایه‌داری و سوسیالیسم را تشکیل می‌دهد. ایشان با ظالمانه شمردن نظام سرمایه‌داری، آن را موجب پیدایش نابرابری‌های اجتماعی و از بین رفتن منافع محرومان می‌دانند و از طرفی، نظام سوسیالیستی را نیز به دلیل حذف دین و دیانت از بطن زندگی بشر و نیز تکیه خشک و خالی بر عدالت، طرد می‌کردند. اعتقاد امام بر این است که دین، اساس و پایه عدالت واقعی است و این کشورها از اقتصاد سالم اسلامی و همچنین عدالت واقعی به دور هستند. در نظر ایشان، سیستم‌های عینی موجود، یعنی سرمایه‌داری و سوسیالیزم، همواره دچار ضعف و آسیب بوده است. (همان، ج 21: 444) امام‌خمینی، تأکید خاصی بر استقلال اقتصادی داخلی کشورها دارند تا بدین وسیله در مقابل نظام جهانی، آسیب‌پذیری کمتری داشته باشند، ایشان میفرمایند: ما امروز اگر بخواهیم با این قدرت بزرگ مواجه باشیم و در این میدان شکست نخوریم، احتیاج به چند امر داریم: یکی اینکه ما اقتصاد خودمان را طوری‌کنیم که خودکفا باشیم... این وابستگی اقتصادی، موجب این می‌شود که ملت ایران، مملکت ایران، تسلیم بشود به دیگران. (همان، ج11: 413 و 414) در زمینه آسیب‌های ساختار اقتصادی روابط بین‌الملل، یکی از موارد مهم که همواره امام(رحمه الله علیه) نسبت به آن دغدغه خاصی داشته‌اند، سلطه نظام سرمایه‌داری بوده است؛ ایشان ریشه بدبختی بشریت امروز و روابط حاکم بر آن را، ناشی از سلطه نظام سرمایه‌داری غرب می‌دانند که از ره‌آورد آن، دیگر ممالک و کشورها را به سمت بدبختی و استثمار و استعمار کشانده‌اند. امام(رحمه الله علیه) در اشاره به این مطلب میفرمایند: «اینها به صورت استعمارگر از سیصد سال پیش یا بیشتر به کشورهای اسلامی راه پیدا کردند.» (همان ج4: 13) «از آن وقتی که راه پیدا کردند به ایران و شرق، تمام جاها را اینها بررسی کردند.» (همان، ج 8: 184) «مطالعات دقیق کردند و به اینجا رسیدند که... در شرق یک ممالک غنی هست از حیث مخازن زیرزمینی، از قبیل: مراتع بزرگ و غنی و جنگل‌های بسیار زیاد و غنی و مخازن نفتی... و سایر مخازن که بسیاری از آنها را شاید الان خود شرقی‌ها مطلع نیستند، لکن آنها آمدند و رفته‌اند و مطلع گردیده‌اند.» (همان، ج 7: 387) «اینها فهمیدند که یک لقمه چربی است، شرق دارای مخازن و معادن است و باید این را هر طوری هست، این طعمه را به هر طوری که هست باید اینها ببرند.» (همان، ج 4: 97) امام‌خمینی(رحمه الله علیه) معتقد بودند: حتی سیاح‌هایی که از اینها آمدند به اسم سیاحت، اینها یک مأمورین سیاسی بوده‌اند برای مطالعه این ممالک شرقی. در ایران اینها می‌آمدند و در تمام شهرها و دهات، همه اینها را مطالعه می‌کردند. بیابان‌ها، حتی آن بیابان‌هایی که هیچ آب و علفی نداشت، اینها با تحمل زحمت‌های فراوان با شتر در آن وقت می‌آمدند ... اوضاع جغرافیایی این ممالک را و مهم‌تر برای آنها آن موارد مخازن، هر مخزنی، یعنی طلا، مس، نفت، گاز و هر چه بود، اینها دقیقاً مطالعه می‌کردند و نقشه‌برداری می‌کردند. (همان: 13) پس از آن‌که دریافتند این کشورها و ازجمله ایران، سرشار از مواد خام مورد نیاز آنهاست: «خودشان را مهیا کردند برای غارت». (همان: 14) به طرق مختلف در صدد نفوذ در این کشورها برآمدند تا از مخازن عظیم آنها بهرمند شوند و یکی از اساسی‌ترین اهداف استعماری آنها، دست‌یابی به منابع و ذخایر گوناگون این ممالک بوده است. (خالقی افکند، امام خمینی و گفتمان غرب: 91) دیدگاه امام‌خمینی(رحمه الله علیه) درباه اقتصاد، یک دیدگاه اسلامی است که نهایتاً نظام سرمایه‌داری را به چالش می‌کشاند. امام در پی رفع این سلطه، با تکیه بر اصول اخلاقی و بشری است و در عین حال، به اقتصاد نیز اهمیت می‌دهد، اما آن را در راستای دو ضلع مهم‌تر، یعنی فرهنگ و سیاست در نظر می‌گیرند و آن نظام اقتصادی را مورد تأکید قرار می‌دهند که روابط در آن بر طبق انسانیت و اخلاق شکل می‌گیرد، نه بر اساس سود و ضرر اقتصادی که تفکر سرمایه‌داری غرب به دنبال آن است. آسیب‌های ساختار فرهنگی روابط بین‌الملل یکی از دغدغه‌های مهم اندیشه سیاسی امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، آسیب‌های ساختار فرهنگی روابط بین‌الملل می‌باشد. دیدگاه ایشان در رابطه با ساختار فرهنگی روابط بین‌الملل را می‌توان در سه مقوله فرهنگ اسلامی، استعماری و غربی مطرح کرد.(عزتی، فرهنگ توسعه از دیدگاه امام خمینی(رحمه الله علیه): 5) فرهنگ سالم و مطلوب از نظر ایشان، فرهنگ اصیل اسلامی است. بحران فرهنگی به‌وجود آمده در سطح روابط بین‌الملل، ناشی از دو فرهنگ استعماری و غربی است. فرهنگ اصیل اسلامی از دیدگاه امام‌خمینی، دارای ویژگی‌های خاصی است؛ به عنوان مثال می‌توان به فرهنگ اسلام (صحیفه امام، ج 8: 107، ج21: 347 و...)، فرهنگ قرآن (همان ج 17: 344)، فرهنگ الهی، فرهنگ حق، فرهنگ صحیح و فرهنگ سالم اسلامی (همان ج3: 306،ج 13: 82، ج19: 337 و...) اشاره کرد. این اسامی، ویژگی‌های پایه‌ای و منشأ فرهنگ اسلامی را مشخص می‌کنند. کاربرد این اسامی از طرف امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، نشان‌دهنده این است که این فرهنگ، از اصول دین اسلام نشأت گرفته و منطبق با قرآن کریم می‌باشد. حضرت امام، در عین حال که معتقدند فرهنگ اسلام غنی‌ترین فرهنگ‌ها بوده است، اما همزمان آسیب‌شناسی خود را نیز در این زمینه، بیان می‌دارند: فرهنگ مسلمین، غنی‌ترین فرهنگ‌ها بوده و هست. مع‌الأسف، مسلمین نتوانستند از آن استفاده کنند... اسلام همه چیز برای مسلمین آورده است، همه چیز. قرآن، در آن همه چیز است لکن مع الأسف، ما استفاده نکرده‌ایم و مسلمین مهجورش کردند... . (همان، ج12: 330) بحران فرهنگی 1. فرهنگ استعماری امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، متناسب با کاربرد نام این فرهنگ، ویژگی‌های آن را نام برده‌اند، مانند: فرهنگ دستوری، فرهنگ وابسته، فرهنگ عقب‌مانده، عقب نگه داشته‌شده، فرهنگ منحط، فرهنگ ناصالح، فرهنگ فلج و ... . بیشترین تأثیر فرهنگ استعماری در روابط بین دولت‌ها در سده‌های اخیر، در کشورهای تحت سلطه بوده است. آسیب‌هایی که در مورد ویژگی‌های فرهنگ استعماری، توسط امام‌خمینی(رحمه الله علیه) مطرح شده‌اند، بیشتر به صورت مقایسه‌ای با ویژگی‌های فرهنگ اسلامی، ذکر شده‌اند؛ ایشان متناسب با نیازها در زمینه‌های مختلف و بیشتر در مقایسه با فرهنگ اسلامی، به بیان برخی ویژگی‌های این فرهنگ پرداخته‌اند. امام(رحمه الله علیه)، به استفاده ابزاری از فرهنگ، توسط قدرت‌های بزرگ اشاره و بیان می‌دارند: ... این فرهنگ، فرهنگ استعماری و انگلی است و این فرهنگ از همه چیزها حتی اسلحه این قلدرها بدتر است.... ( همان، ج 3: 306) همچنین ایشان میفرمایند: «فرهنگ استعماری، یعنی فرهنگ دستوری» (همان، ج5: 371) این فرهنگ در سطح نظام بین‌الملل، سبب استمرار روابط سلطه‌آمیز و عقب‌ماندگی کشورهای تحت سلطه می‌شود. این مجموعه، نشان‌دهنده چگونگی شکل‌گیری فرهنگ استعماری است و به عبارت بهتر، فرهنگ استعماری، فرهنگی است که از خارج و بر اساس سلطه بیگانگان طراحی و به اجرا در می‌آید و ریشه ملی و تاریخی در جامعه ندارد و به تعبیر امام‌خمینی(رحمه الله علیه): «مربوط به خود مردم نیست.» (همان ج4: 134) این بی‌ریشه بودن و بی‌محتوایی، یکی از ویژگی‌های مهم فرهنگ استعماری است و امام‌خمینی(رحمه الله علیه) با تأکید بر آن میفرمایند: اجانب، خصوصاً آمریکا در نیم قرن اخیر، کوشش داشتند و دارند فرهنگ و برنامه‌های فرهنگی و علمی و ادبی ما را از محتوای اسلامی ـ انسانی و ملی خود، خالی و به جای آن فرهنگ استعماری و استبدادی بنشانند. (همان، ج10: 81) از نظر ایشان، وقتی فرهنگی از محتوای خود خالی شد، فرهنگ استعماری جایگزین آن می‌شود؛ فرهنگی که آحاد جامعه را از درون بی‌محتوا و وابسته به فرهنگ بیگانه می‌کند. آسیب دیگر فرهنگ استعماری، تهی‌کردن انسان‌ها، از محتوای انسانیت و سوق دادن آنها به سمت فساد است، امام(رحمه الله علیه) در این‌باره، عنوان «فرهنگ فاسد استعماری» (همان، ج2: 346) را به‌کار می‌برند و در این مورد میفرمایند: «... فرهنگ استعماری، جوان استعماری تحویل مملکت می‌دهد...» (همان) وابسته بودن فرهنگ استعماری به بیگانگان، یکی دیگر از ویژگی‌های این فرهنگ است. وابستگی و عدم استقلال فرهنگی، به معنی خودی‌نبودن و وابستگی و نیازمندی به بیگانگان است.(همان: 270) این فرهنگ، پاسخ‌گوی نیازهای کشورها نیست و برای تکمیل نیازهای فرهنگی نیز باید به استعمارگران روی آورند: یک فرهنگ فلج (می‌شود)، فرهنگی که از آن هیچ کار بر نمی‌آید و نمی‌تواند نقش صحیحی داشته باشد. (همان، ص 135) نکته جالبی که امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، در زمینه آسیب‌های فرهنگی در روابط بین‌الملل اشاره می‌کنند، شکست روحی است که از جانب استعمارگران در کشورهای مسلمان، تبلیغ شده است و گریبان‌گیر کشورهای مسلمان شده است، ایشان در این زمینه میفرمایند: نظر ما به فرهنگ اسلامی است که این فرهنگ اسلامی را از ما جدا کردند و غرب در شرق، آن طور نفوذ کرد که شرق خودش را باخت ... اما ما گمان می‌کنیم که باید تمام ملت‌ها و دولت‌ها توجه خودشان را به این نکته نظر منعطف کنند که این شکست روحی را از ملت‌ها جدا کنند و گمان نکنند جوان‌های ما که هرچه هست در غرب است و خودشان چیزی ندارند. (همان، ج 8: 86) از ویژگی‌های فرهنگ استعماری که از سوی استعمارگران تبلیغ می‌شود، عدم توجه به اعتقادات است. در واقع ضدیت با اعتقادات مذهبی و دین در راستای مبارزه با فرهنگ دینی و اسلامی است. وابستگی علمی نیز از سوی امام(رحمه الله علیه) مورد آسیب‌شناسی قرار گرفته است که موافق بودن با فرم ظاهری تمدن و نیز توخالی بودن، از ویژگی‌های این نوع وابستگی است. (همان، ج 4: 270) 2. فرهنگ غربی نوع دوم فرهنگ که می‌توان از دیدگاه امام‌خمینی(رحمه الله علیه) در رابطه با آسیب‌های ساختار فرهنگی روابط بین‌الملل، مورد بررسی قرار داد، فرهنگ غربی است. تعابیری که حضرت امام در مورد این فرهنگ به کار برده‌اند، عبارتند از: فرهنگ غربی، فرهنگ بدآموز، فرهنگ فاسد غرب و فرهنگ پوسیده شرق و غرب. این تعابیر، عمدتاً به ویژگی اصلی فرهنگ غربی اشاره دارند که در ضمن، وجه تمایز عمده بین فرهنگ غربی و فرهنگ اسلامی نیز می‌باشد. ایشان ابتدا به فرق ریشه‌ای بین فرهنگ اسلامی و غربی اشاره می‌کنند و انسانیت را در مکتب الهی جستجو می‌کنند و اعتقاد دارند که تربیت غرب، انسانیت انسان را از خودش خلع کرده است. تربیت غرب، انسان را از انسانیت خودش خلع کرده، به جای او یک حیوان آدم‌کش گذاشته است.... غرب، انسان درست نمی‌کند، آن که انسان درست می‌کند آن مکتب‌های الهی است. (همان، ج 8: 95) وجه تمایز بارز دیگری که امام(رحمه الله علیه) به آن اشاره دارند، این است که جهات مادی پیشرفت در فرهنگ غربی لحاظ شده است، اما از جهات معنوی غافل و کنار مانده‌اند. غربی‌ها در جهت مادی پیشرفت کرده‌اند، لکن معنویات ندارند. اسلام و همینطور مکتب‌های توحیدی، اینها انسان می‌خواهند درست کنند و غرب از این معنا به کلی برکنار است. (همان: 108) امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، تضاد فرهنگ اسلامی و غربی را در توجه به اصول انسانی و اخلاقی در فرهنگ اسلامی و عدم توجه به این اصول در فرهنگ غربی می‌دانند. بعد از جنگ جهانی اول و ظهور قدرت‌های جهانی و سلطه فرهنگی ـ سیاسی غرب در جهان اسلام و طرح نقشه جدایی دین از سیاست، سیستم سیاسی و حقوقی غرب، بر اساس منافع و تفکر غربی، بر کشورهای اسلامی که طلایه‌دار فرهنگ اسلامی بودند، تحمیل شد. سیستم سیاسی و حقوقی نظام بین‌الملل جدید که منافع کشورهای غربی را تأمین می‌کرد، برای کشورهای اسلامی نتیجه‌ای جز تثبیت سلطه همه جانبه غرب و وابستگی در عرصه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در برنداشت. (عمید زنجانی، فقه سیاسی: 141 و 142) غرب و فرهنگ غربی و لیبرالیسم، تنها راه نجات کشورهای اسلامی و غیر اسلامی تلقی می‌شد و ظهور امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، نشانه تغییری دراین الگو بود. امام‌خمینی(رحمه الله علیه) با استقرار نظام اسلامی برای تضعیف هژمونی غرب و لیبرالیسم وارد عمل شد. امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، توانست اسلام و فرهنگ اسلامی را به منزله دال برتر نظم سیاسی جدید، معرفی کند. امام‌خمینی(رحمه الله علیه) اسلام را نماد مخالفت با قدرت جهانی غرب و فرهنگ مسلط غربی و استعماری می‌دانست. از نظر امام(رحمه الله علیه)، فرهنگ غربی به نوعی که تضمین کننده منافع غرب استعمارگر بوده است، وارد فرهنگ کشورهای زیر سلطه شده است؛ به نظر ایشان هر عنصری که در زمینه فرهنگی از غرب وارد فرهنگ کشورهای زیر سلطه شده و جزو فرهنگ استعماری آنها شده است، همانند آن‌چه که در فرهنگ غربی است، نبوده و تغییر یافتة آنها را برای کشورهای زیر سلطه تبلیغ کرده‌اند. ایشان در این زمینه میفرمایند: اینها سعی کرده بودند که همه چیزی که از غرب وارد می‌شود، یک نوع خاصی باشد. فرهنگ استعماری وارد کنند به ایران و آن را با تبلیغات دامنه‌داری که همه شما می‌دانید، عاشق آن بکنند، به اسم حقیقت و دموکراسی خاص به ممالک استعماری و نیمه استعماری وارد کنند و به اسم دموکراسی غربی به خورد ما بدهند. همه اینها به طرز خاصی وارد شده است... . (صحیفه امام، ج10: 227) با حذف مرجعیت دین از عرصه زندگی اجتماعی غرب، راه برای بحران‌های عدیده اخلاقی، فرهنگی و انسانی هموار شد، این نکته‌ای است که امام‌خمینی(رحمه الله علیه) همواره به آن تأکید داشتند. فهرست منابع 1. امام خمینی(رحمه الله علیه)، صحیفه امام(رحمه الله علیه)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، 1378. 2. ــــــــــــ ، وصیت نامه الهی- سیاسی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بی‌تا. 3. ــــــــــــ ، ولایت فقیه (حکومت اسلامی)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(رحمه الله علیه)، 1378. 4. انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، جلد1، تهران، انتشارات سخن، بی تا. 5. خالقی افکند، علی، امام‌خمینی(رحمه الله علیه) و گفتمان غرب، تهران، نشر انجمن معارف اسلامی ایران، 1379. 6. دهشیری، محمد رضا، درآمدی برنظریه سیاسی امام خمینی(رحمه الله علیه)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1379. 7. سیف‌زاده، سید حسین، اصول روابط بین‌الملل (الف و ب)، تهران، نشر دادگستر میزان، 1378. 8. عباسعلی عمید زنجانی، فقه سیاسی ( حقوق بین‌الملل اسلام )، جلد سوم، تهران، مؤسسه انتشارات امیر کبیر،1377. 9. عزتی، مرتضی، فرهنگ توسعه از دیدگاه امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت پژوهش و آموزش مرکز پژوهش های بنیادی، 1375. 10. علی‌بابایی، غلام‌رضا، فرهنگ روابط بین‌الملل، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌الملل وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات، 1383. 11. علیزاده، حسن، فرهنگ خاص علوم سیاسی، تهران، نشر روزنه، 1377. 12. عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، تهران، نشر امیرکبیر، 1379. 13. فرانکل، جوزف، روابط بین‌الملل در جهان متغیر، ترجمه عبدالرحمن عالم، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌الملل وزارت امور خارجه، مؤسسه چاپ و انتشارات، 1376. 14. فوزی، یحیی، اندیشه سیاسی امام‌خمینی(رحمه الله علیه)، قم، دفتر نشر معارف، 1384. 15. کاظمی، سید علی اصغر، روابط بین‌الملل در تئوری و عمل، تهران، نشر قومس، 1372. 16. موسایی، میثم، امام خمینی(رحمه الله علیه) دولت و اقتصاد، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(رحمه الله علیه)، مؤسسه چاپ و نشر عروج، 1386. 17. هانتر، شیرین، آینده اسلام و غرب، ترجمه همایون مجد، تهران، نشر پژوهش فرزان روز، 1380. محمد ستوده آرانی: استادیار دانشگاه باقرالعلوم. علیرضا دانشیار: دانش‌آموخته حوزه علمیه قم وکارشناس ارشد انقلاب اسلامی. فصلنامه علمی ـ پژوهشی مطالعات انقلاب اسلامی 19 ادامه دارد/
93/07/27 - 00:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
گوناگون
پربازدیدترینها