محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830163581
فکر می‌کنند سینما، تصویر کل جامعه است
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: فکر می‌کنند سینما، تصویر کل جامعه است
«مشکل آن است که تصور می کنیم که تصویر یک جامعه را سینما می سازد در صورتی که مسائل سیاسی را خیلی چیزها درست می کنند.»
آفتاب- سرویس فرهنگی: این نکته را «شهرام مکری» در گفتوگو با «آفتاب» بیان کرد. او که کارگردان جوانی است و اکنون هم فیلم «ماهی و گربه»اش، در اکران سینماهای گروه هنر و تجربه، سر و صدای زیادی به پا کرده و عموم سانس های اکرانش، با استقبال اکثریت علاقه مندان روبرو می‌شود.
او که این فیلم را در ژانر اجتماعی ساخته و کمابیش با بی‌مِهری هم روبرو بود، درباره عدم اقبال به فیلم‌های سیاسی و اجتماعی در ایران گفت: «در ایران، همه چیز رنگ و بوی سیاست دارد. جامعه‌ای که در صدر اخبارش یا ملتهب‌ترین مسائل روزمره‌اش، آغشته به سیاست و از دریچه آن، نگاه شود نتیجه‌ای هم جز این نخواهد داشت. مهم هم نیست که فیلم‌های سیاسی و اجتماعی، را چه کسانی ساخته‌اند. از ابراهیم حاتمی کیا با «به رنگ ارغوان» تا کمال تبریزی با «پاداش» و رضا دُرمیشیان با «عصبانی نیستم»، همه ممکن است که دچار مشکل شوند. در فیلم‌های سیاسی، هر طیف و جناحی که آسیب ببیند به فیلم ها معترض می شود. مشکل آن است که تصور می کنیم که تصویر یک جامعه را سینما می‌سازد در صورتی که مسائل سیاسی را خیلی چیزها درست می کنند. چون همیشه، همه چیز را صفر و صد نگاه می‌کنیم و به همین سبب هم هست که همیشه با مشکل مواجه ایم و دچار سوء تفاهم هستیم.»
وی درباره اینکه چرا حتی فیلم‌هایی چون «دعوتِ» حاتمی کیا که به مسائل صرفا اجتماعی می پردازند و قرار نیست هیچ گروه و دسته‌ای را خطاب قرار دهند، خاطرنشان ساخت: «وقتی مبنای همه اظهارنظرها و سیاستگذاری‌ها، ایدئولوژی باشد، جز این انتظاری نمی توان داشت. وفتی نگاه به افراد از زوایه تبلیغات و پروپاگاندا باشد، دیگر اگر کسی هم که از مشکلات مردم، ولو تلخ و گزنده هم باشد، نمی‌تواند سخن بگوید. پیداست که نگاه بالادستی‌ها، اینگونه فیلم‌ها را نمی‌پسندد و همه نگاه‌ها معطوف به سیاست است و سایه اش بر سینما سنگینی می‌کند. تنها راه این است که این دوراه طی شود تا بتوان به حل مشکل این فیلم‌ها امیدوار بود.»
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۳ - ۱۲:۱۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها