واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: لطفا آینه دق نباشید تهران- ایرنا- دقت کرده اید بعضی آدم ها آینه دق اند! یعنی همیشه کاسه چه کنم چه کنم دستشان است و آیه یأس سر زبانشان. گویی امید برایشان بی معناست. در تمامی حالات استرس و اضطراب وجودشان را فراگرفته و جز به در بسته نگاه به جایی ندارند! چقدر تحمل کردن این افراد دشوار است و دوست داشتنشان بسی دشوارتر و وجودشان مخرب دل و جان، چگونه؟ در ادامه خواهید یافت.
* ذکر یک داستان
چند قورباغه از جنگلی عبور می کردند که ناگهان دو تا از آنها به داخل گودال عمیقی افتادند. بقیه قورباغه ها در کنار گودال جمع شدند و وقتی دیدند که گودال چقدر عمیق است به دو قورباغه دیگر گفتند: دیگر چاره ای نیست، شما به زودی خواهید مرد. دو قورباغه این حرف ها را نشنیده گرفتند و با تمام توانشان کوشیدند که از گودال بیرون بپرند. اما قورباغه های دیگر مدام می گفتند که دست از تلاش بردارند چون نمی توانند از گودال خارج شوند و خیلی زود خواهند مرد. بالاخره یکی از دو قورباغه تسلیم گفته های دیگر قورباغه ها شد و دست از تلاش برداشت. سر انجام به داخل گودال پرت شد و مرد. اما قورباغه دیگر با تمام توان برای بیرون آمدن از گودال تلاش می کرد. هر چه بقیه قورباغه ها فریاد می زدند که تلاش بیشتر فایده ای ندارد او مصمم تر می شد تا اینکه بالاخره از گودال خارج شد. وقتی بیرون آمد، بقیه قورباغه ها از او پرسیدند: مگر تو حرف های ما را نمی شنیدی؟ معلوم شد که قورباغه ناشنواست. در واقع او در تمام مدت فکر می کرد که دیگران او را تشویق می کنند.
* امید شرط زندگی است
در وصف دنیا، این سرای همچون سراب همین بس که امیر المومنین علی علیه السلام فرمودند: چه بگویم از خانهای که ابتدایش سختی و سرانجامش نیستی است. در حلالش حساب و در حرامش کیفر است. ثروتمندش دچار فتنه و آزمایش و تهیدستش گرفتار اندوه است. (نهج البلاغه / ترجمه انصاریان/ 155). بله این دنیا روی آسایش واقعی را به کسی ننموده است، با این وجود افرادی هیزم در این آتش انداخته و آن را برافروخته تر می سازند. کسانی که دائم آیه یأس ورد زبانشان است و با دیدنشان تمام مصیبت های روزگار پیش رویتان مجسم می شود و این در حالی است که با معجون امید و تشویق به صبر و تلاش می توان تمام سختی ها یا حداقل بخشی از آن را پشت سر نهاد.
* گاهی باید نشنید
در مواجهه با افراد ناامید و مأیوس از زندگی بهترین راه نشنیدن است چرا که این افراد نیمه خالی لیوان را چندین برابر از اندازه واقعی جلوه داده و غم و اندوه را با خود به ارمغان می آورند در حالی که می توان با تکیه بر داشته ها، سختی ها را پشت سر گذاشت. خداوند متعال در آیه یک صد و نود و هشتم سوره هفتم (اعراف) فرموده است: «بگیر عفو را و امر کن به کار پسندیده و روی برگردان از نادانان.» و چه کار پسندیده ای مانند زنده کردن روح امید در میان مردم؟ روایت شده است که امیر المومنین علی (علیه السلام) از کنار مردی گذشت که سخنان یاوه میگفت. ایستاد و فرمود: ای فلان! هر چه میگویی به دو فرشتهای که بر تو گماشتهاند املاء میکنی و آنان مینویسند. بنا بر این آنچه را برای تو سودمند است بگو و آنچه را یاوه است رها کن. (روضة الواعظین/ترجمه مهدوی دامغانی/589) و چه یاوه گویی زشتر از اینکه زشتی های دنیا را فریاد زد و غم و اندوه را در دل مردم جای داد!
* زخم نزن مرهم باش
حضرت علی علیه السلام فرمودند: به مکارم اخلاق رغبت کنید و به سوی آنچه به سود شماست بشتابید و بدانید که خداوند نعمت را به شما ارزانی داشته و مردم (تهیدست) به شما محتاجند (پس در مقابل ایشان مسئولید) و سخیترین مردم کسی است که به کسانی عطا کند که به او امید ندارند و هر که یک گرفتاری را از کسی برطرف گرداند، خداوند هفتاد و دو گرفتاری دنیا و هفتاد و دو گرفتاری آخرت او را برطرف نماید و هر کس با نیکی با مردم رفتار کند پروردگار به او نیکی فرماید، زیرا خداوند نیکوکاران را دوست میدارد.(إرشادالقلوب/ترجمه سلگی/ج1/ 369). گاه مشکلات و سختی ها آنقدر بزرگ و پیچیده اند که یارای کمک کردن و رفع آن نیست با این وجود آیا باید نمک به زخم پاشید؟ گر توان کمک نداری لااقل مُسکن باش و دقایقی را که در کنار فرد گرفتار هستی آیه یأس نشو و با شادی و خوشحالی فضا را برای لحظاتی دگرگون ساز.رسول خدا (صلی الله علیه) فرموده است: هر که مومنی را شاد کند، مرا شاد کرده و هر که مرا شاد کند، خدا را شاد کرده. (أصول الکافی/ترجمه کمرهای/ج4/559) و فرمودند: کسی که مومنی را دیدار کند تا او را شاد سازد، روز قیامت خداوند هم او را مسرور می کند و اگر برای غمگین کردن او از وی دیدار کند روز قیامت خداوند او را مغموم می کند و دور می سازد. (مصادقة الإخوان/ترجمه خراسانی کاظمی/63 )
* سخن آخر
روح و روان انسان چون سنگ و آهن نیست که در کشاکش مشکلات و سختی ها همچنان استوار و محکم، پا برجا باقی ماند. دل آدمی نیز گاه طعم خستگی را تجربه می کند و در این میان آنچه بیش از همه طراوت و شادابی را برایش به ارمغان می آورد چیزی نیست جز روح امید به زندگی نه تلاوت آیه های یأس. از این روست که مولایمان علی علیه السلام در کتاب گرانقدر نهج البلاغه می فرمایند: همانا این دلها همانند بدنها افسرده میشوند، پس برای شادابی دلها، سخنان زیبای حکمت آمیز را بجویید.
منبع: آرمان- مریم پناهنده
اول**1368**
22/07/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]