محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827572467
فارس گزارش می‌دهد از جاماندن پا زیر چرخ‌های وانت تا برداشتن وزنه 130 کیلوگرمی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش می‌دهد
از جاماندن پا زیر چرخ‌های وانت تا برداشتن وزنه 130 کیلوگرمی
فارس از جاماندن پاهای معین معلول ورزشکار کامیارانی در سن 18 ماهگی تا برداشتن وزنه 130 کیلوگرمی و شکستن رکورد وزنهبردار کشوری و جهانی در این رده گزارش می‌دهد.
به گزارش خبرگزاری فارس از کامیاران، هر روز شاهد کسب افتخارات بیش از پیش توسط معلولان در سراسر جهان و بخصوص در کشورمان هستیم، موفقیت‌هایی که چه بسا با ارزش‌تر از هر موفقیتی است، اما افسوس که وقتی پای درد دل‌ها و حرفهای آنها می‌نشینم، دردشان از کمبود تجهیزاتی باشد، که تأمین آنها هیچ هزینه‌ای برای مسئولان نداشته باشد... معلولان در جامعه امروزی نشان دادند که معلولیت برای آنان محدودیت نمی‌آورد بلکه راهی است برای نشان دادن استعدادهایی که پشت این معلولیت پنهان مانده است.شاید اگر کمی بهتر به اطرافمان نگاه کنیم متوجه این همه استعداد می‌شویم، متأسفانه کم توجهی برخی مسئولان به این استعدادها و افتخارات کشوری جای تأمل و تاسف دارد و آنان باید آگاه باشند.. مسئولان ما باید به این مهم توجه داشته باشند که آن کس عاجز از خلق لحظه‌هاست، معلول است نه امثال معینی که به زیبایی با تقدیر خود کنار آمده‌اند. راه رفتن و دویدن به داشتن پا نیست به داشتن روح است و معین با روح بزرگی که دارد مصداق عینی این سخن است، معین نوجوان 17 سالهای که در حال حاضر بدون داشتن تجهیزات ویژه معلولین بیش از چهار سال است در حال تمرین وزنه‌برداری است و در ناباوری مربیان خود موفق شده رکورد مقام اول کشوری را با وزنه‌ای 50 کیلوگرم بیشتر از آنچه این رکورددار زده بشکند. یک تصادف رانندگی معین را در همان سالهای نخست زندگی در زمانی که باید از دوران کودکی و جست و خیز با دوستانش لذت می‌برد بر چرخ‌های ویلچر می‌بندد. معین امروز از کمر به پائین معلول است، اما افتخار و امید کردستان برای مسابقات وزنه‌برداری معلولین کشوری و جهانی است و یکی از استعدادهای بالقوه در رشته وزنه‌برداری به حساب می‌آید. تاکنون هیچ کاپ و مدال و مقامی کسب نکرده و در هیچ رویداد ورزشی خود را به آزمون نگذاشته است، اما امروز با شناختن تواناییش، برای قهرمانی در پارالمپیک و قهرمانی‌های جهانی خود را آماده می‌کند. شرکت در مسابقات وزنه‌برداری کشوری نخستین گامی است که این نوجوان پر استعداد شرکت می‌کند، با توجه به شکستن وزنه مقام اول کشوری و دوم جهانی توسط این نوجوان معلول خوش آتیه احتمال کسب مدال طلای او در مسابقات کشوری برای همه تا حدود زیادی مسجل و، کسب قهرمانی و مدال طلا توسط وی در مسابقات کشوری و جهانی خارج از تصور هیچ کدام از مربیان و ورزشکاران هم دوره ایش نیست. در حالی که لبخند از لبانش کنار نمی‌رفت از نحوه ورود و فعالیت‌های خود به عرصه ورزش می‌گوید که چگونه 4 سال پیش به عرصه ورزش آن هم وزنه‌برداری ورود و به صورت جدی در این رشته مشغول آموزش و تمرین شده است. معین با اشاره به شکستن رکورد وزنه مقام اول کشوری و مقام دوم جهان در رشته وزنه برداری می‌گوید: وزنه بردار مقام اول کشور 80 کیلوگرم است و خوشبختانه من توانسته‌ام در تمرینات، وزنه 130 کیلوگرم را بزنم و این یعنی شکستن 50 کیلوگرمی رکورد کشوری. البته این رکورد من 5 کیلو گرم بیشتر از وزنه‌زده شده توسط مقام دوم جهانی در سالهای گذشته است. وی از نبود امکانات و وسایل مناسب ورزشی ویژه معلولین گله می‌کند و می‌گوید: من به همراه 6 نفر دیگر از دوستان معلولم در باشگاهی تمرین می‌کنیم که تمامی وسایل آن به جز میز پرس مختص افراد سالم است و ما باید به سختی با آنها تمرین کنیم. نبود امکانات ورزشی ویژه معلولین موجب کاهش عملکرد ورزشکاران شده و قطعا اگر وسایل تمرینی مناسبی داشتیم شرایط و عملکردی بسیار مطلوب‌تر از وضعیت کنونی داشتیم. ورزشکاران معلول زیادی در کامیاران هستند که کمبود وسایل و تجهیزات ورزشی در کنار سختی عبور و مرور برای رسیدن به باشگاه آنها را از آمدن به باشگاه باز داشته است. معین سال سوم دبیرستان در رشته علوم انسانی است و پرداختن به ورزش حرفهای و درس را به صورت همزمان برای خود با شرایطی که دارد امکان‌پذیر نمی‌داند و می‌گوید برای موفقیت باید یکی را فدای دیگری کنم. می‌گویم: ورزشکاران تحصیلکرده زیادی داریم، شما هم می‌توانید به صورت همزمان ضمن اشتغال به تحصیل، ورزش نیز ادامه دهید. پای درد دل‌های مادر معین نیز می‌نشینیم و از او در مورد دلیل معلول شدن فرزندش می‌پرسیم؟ اشک در گوشه چشمانش مادر جمع می‌شود و به پائین می‌غلطد و به سالهای نه چندان دور سفر می‌کند و می‌گوید: معین تازه وارد 18 ماهگی زندگیش شده بود و راه رفتن را یاد گرفته بود که متاسفانه روزی در حالی که با دوستان کوچکش در کوچه بازی می‌کرد، و پشت یک دستگاه وانت خود را قایم کرده بود، زیر چرخ وانت‌بار همسایه رفت و راننده بی‌خبر از وجود این کودک، ماشین را روشن کرد و معین برای همیشه از نعمت راه رفتن محروم شد. سعدیه خسروی ادامه داد: الان بیش از 15 سال از آن روز می‌گذرد و معین 17 سال دارد، تمام کارهایش را من و پدرش انجام می‌دادیم، اما امروز خوشبختانه به جایی رسیده که نه به من و پدرش از لحاظ جسمی نیازی آنچنانی ندارد و خودش تمامی کارهایش را انجام می‌دهد. وی می‌گوید: خانه ما در طبقه سوم قرار دارد و تا رسیدن به درب ورودی آپارتمان باید 16 پله را بالا رفت، که خوشبختانه معین بدون نیاز به کمک کسی و به تنهایی بالا می‌آید. بارها به خاطر آسایش و راحتی حال معین خواسته‌ایم به طبقه همکف برویم، اما هر بار با مخالفت معین روبه‌رو شده‌ایم و برای متقاعد کردن ما می‌گوید: من وزنه‌بردارم این بالا آمدن‌ها برای بازوانم نوعی ورزش و تمرین است. وی که انگار تا وزنهبردار شدن پسرش معین هر روز با وزنه سنگین پسرش تمرین وزنه‌برداری کرده بود، می‌گوید: تا قبل از اینکه معین به رشته وزنه‌برداری برود و در این رشته تبحر پیدا کند، مجبور بودم او را در حالی که بیش از 90 کیلوگرم وزن داشت بر روی پشتم گذاشته و از پله‌ها پائین و بالا ببرم، اما امروز فرزندم به جایی رسیده که حتی گاهی عصای دستان ناتوان من و پدرش پیرش می‌شود. خسروی اضافه می‌کند: معین علاقه چندانی به درس خواند ندارد و این در حالی است که من و پدرش آرزو داریم او هم در درس و هم در ورزش در کنار هم به موفق دست یابد، اما چون معین در حال تمرین حرفهای برای شرکت در مسابقات کشوری است پرداختن به درس و ورزش به صورت تواما برایش سخت است. وی حرف آخر... چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید... معلولیت برای هرکسی ممکن است اتفاق بیفتد، چراکه بین سلامتی و معلولیت جسم یک لحظه فاصله است، معلولیت را می‌توان نوعی از زندگی برشمرد، زندگی که در آن نباید خلاقیت‌های نادیده گرفته شود و از سویی دیگر نباید اجازه دهیم که افرادی که دچار معلولیت جسمی هستند به معلولیت درونی نیز دچار شوند و یا اینکه این افراد از سوی دست‌اندرکاران و ارگان‌های ذیربط، نادیده گرفته شوند. معلولان در جامعه امروزی نشان دادند که معلولیت برای آنان محدودیت نمی‌آورد بلکه راهی است برای نشان دادن استعدادهایی که پشت این معلولیت پنهان مانده است، شاید اگر کمی بهتر به اطرافمان نگاه کنیم متوجه این همه استعداد خواهیم شد.. .................................. گزارش از آوات یوسفی .................................. انتهای پیام/79018/ذ30
93/07/21 - 14:47
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها