واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۴ مهر ۱۳۹۳ (۱۳:۲ب.ظ)
اسکاتلند و کاتالان زنگ خطري براي اروپا گروه بين الملل خبرگزاري موج
به گزارش خبرنگار بين الملل خبرگزاري موج، هفته ي گذشته و پس از تصويب قوانين جديد توسط دولت اسپانيا مردم بارسلونا در اعتراض به مقررات جديد در مورد سرکوب مخالفان به خيابان ها آمدند و خواستار برگزاري همه پرسي استقلال در روز 9 نوامبر (27 آبان) شدند. اگرچه دادگاه قضايي اسپانا برگزاري اين همه پرسي را ممنوع کرده همچنان فعاليت هاي استقلال طلبان ادامه دارد.
همانند اسکاتلند اکنون موضوع براي مردم کاتالان نيز فراتر از ملي گرايي رفته و با شکست هاي پياپي اقتصادي و سياسي دولت هاي بزرگ تر شعله ور نگه داشته مي شود.
اگر يک نگاه کلي به نظام سرمايه داري در 50 سال گذشته داشته باشيم به راحتي متوجه خواهيم شد که اين نظام به نفع کشورهاي درحال توسعه نبوده است. براي نمونه جمعيت اين کشور ها پير شده، هزينه هاي سرسام آور دولتي مردم را به ستوه آورده، فاصله ي طبقاتي بيشتر شده و به بي عدالتي در ماليات رسيده است. درنهايت نيز اين کشور ها با کمبود انرژي و منابع وادار به شورش و انقلاب و يا سکوت و دست و پنجه نرم کردن با مشکلات بي شمار شده اند.
دو راه حل براي اين موضوع وجود دارد: اول، ابتدا بايد با اخراج يا قبول مهاجر جمعيت مصرف کننده و پرداخت کننده ي ماليات را متعادل کرد. دوم، ميزان رشد توليدات بايد افزايش يابد که اين مهم نيازمند نوآوري و دخالت مستقيم دولت ها است.
زماني که در مورد اين مشکلات صحبت مي کنيم ناخود آگاه به دليل تلاش کشورهاي کوچک براي رسيدن به استقلال پي مي بريم. کشورهاي توسعه يافته ي قديمي مانند انگلستان و اسپانيا سياست وابسته به اقتصاد دارند که از نوآوري در استفاده از بودجه ها و پذيرش مهاجران جلوگيري مي کند.
بنابراين زماني که منطقه ي کوچکي مي بيند که هر روز وضعيت اقتصادي و نيروي کار از قبل بدتر مي شود، مسلما دست به اعتراض و درخواست جدايي مي زند.
در هر دو کشور اسکاتلند و کاتالان پذيرش مهاجر مي تواند آينده ي روشني بيافريند و کشور کوچک و آرامي ايجاد کند و آن را از شر يک کشور بزرگ و پيچيده نجات دهد.
اما تفاوت هايي بين اسکاتلند و کاتالان وجود دارد. کاتالان بيشترين جمعيت ماليات دهنده در اسپانيا را دارد. همچنين 8 درصد از توليد ناخالص داخلي اين کشور که در سال 2011 ميلادي معادل 2 هزار و 55 يورو گزارش شده است متعلق به اين منطقه در شمال شرقي اسپانيا است.
اين درحالي است که در برنامه ي بودجه سال 2015 ميلادي دولت اسپانيا کمترين ميزان بودجه ي توسعه و رفاه اجتماعي در 17 سال گذشته را به کاتالان اختصاص داده است.
هرچند، اگر اين منطقه به استقلال برسد و واحد پولي خود را چيزي جز يورو انتخاب کند بانک مرکزي اروپا و خزانه داري اسپانيا دچار مشکلات اقتصادي شديدي خواهند شد. اين درحالي است که استقلال طلبان اسپانيا از سال 2008 مشغول به فعاليت هستند و خود را "آلمانِ اسپانيا" مي نامند و اميدوار هستند اين کشور راه خود را به سوي آينده باز کند.
تفاوت ديگر کاتالان با اسکاتلند قدرت حزب چپ اين کشور است. در انتخابات سال 2012 ميلادي حزب چپ گراي اسپانيا 13 درصد از کرسي هاي پارلمان را بدست آورد. اين درحالي است که پيش بيني مي شود در دور بعدي اين ميزان به 23 درصد افزايش بيابد. شايد دليل اصلي روي آوردن مردم به چپ گراها کسترش فساد و بحران هاي اقتصادي در سال هاي اخير باشد.
در اينجا دو سوال براي مردم کاتالان مطرح است: "آيا مي خواهيد به يک کشور تبديل شود؟" و "آيا مي خواهيد مستقل باشيد؟" اين دو سوال به راحتي مي توانند دو حزب مخالف چپ و راست را در گير کرده و تنش سياسي و حتي جنگ داخلي به راه بياندازد.
اين درحالي است که کاتالان و اسکاتلند تنها زنگ خطري براي اروپا به شمار مي روند. گزارشات حوزه ي يورو از ناتواني بانک مرکزي اروپا براي حل بحران هاي اقتصادي و اصلاح بازارهاي آزاد خبر مي دهند که اين مي تواند جرقه ي استقلال طلبي هاي بيشتر در اروپا باشد.
اکنون در اروپا موج جديدي از مخالف با وضعيت موجود آغاز شده که اگر به سرعت کنترل نشود مي تواند قدرت سياستمداران در اين کشور ها را از بين ببرد.
حامد عبدالهي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]