تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805369360
آشپزی مبتکرانه در زندان!
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
آشپزی مبتکرانه در زندان!
شیرینی ها را با خامه تزئین می کردیم. به خامه روی شیرینی ها نقش های قلب و گل و چیزهای رنگارنگ می دادیم. وقتی که نگهبان شیرینی ها را دید، بر سر ما فریاد زد و گفت: کدام سرباز برایتان شیرینی آورده!؟
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس مقاومت جام نیوز، خاطرات اسارت در کنار همه سختی ها و عذاب‌هایش برای آزادگان ما شیرینی خودش را هم دارد. لحظاتی که دور از خانواده و در سرزمینی غریب سپری شد اما شاهنامه ای بود که آخرش خوش درآمد. آنچه می خوانید بخشی از خاطرات آزاده محمد علی زردبانی است: نان غذایی ما، نان ساندویچی بود و خمیر زیادی داشت. با خمیر درون نان های ساندویچی به اضافه کمی شکر و روغن، شیرینی می پختیم. بعضی هم با شیر خشک ماست درست می کردند و از آن زولبیا به دست می آوردند. از کارهای دستی بچه ها درست کردن فر برای پختن زولبیا و شیرینی بود. این کار با استفاده از قوطی خالی روغن صورت می گرفت. اولین باری که بچه ها خمیر نان شیرینی درست کردند؛ همه تعجب کردیم. یک نفر گفت که پدرش حلیم فروشی داشته و می تواند با خمیر نان حلیم درست کند. او گفت: گوشت های خورش را جمع کنیم و چند روز نگه داریم تا حلیم درست کنیم. او توانست اولین حلیم اسارت را درست کند ! شیرینی ها را با خامه تزئین می کردیم. به خامه روی شیرینی ها نقش های قلب و گل و چیزهای رنگارنگ می دادیم. وقتی که یک سرباز عراقی شیرینی ها را دید، بر سر ما فریاد زد و گفت: کدام سرباز برایتان شیرینی آورده! باورش نمی شد. بعد افسری آمد و گفت: امکان ندارد، حتما سربازی با شما همکاری کرده است، مگر می شود ؟! خلاصه برایشان شرح دادیم تا شرشان کنده شد. عراقی ها به ما قند نمی دادند شکر را آب می کردیم تا بجوشد، بعد در شیرینی می ریختیم. وقتی خودش را می گرفت و سفت می شد، آن را حرارت می دادیم، سوخته، قهوه ای یا زرد می شد که با مقداری دارچین می شد قند دارچین! کمی شیر خشک و خمیر نان را با مقداری آب مخلوط می کردیم؛ شکلات قهوه ای به دست می آمد و همین را حرارت می دادیم و پولکی درست می کردیم . سایت جامع آزادگان
۱۳/۰۷/۱۳۹۳ - ۱۷:۵۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها