واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهد
فریاد لبیک به آزمون بندگی خدا
امروز روز قربانی کردن هوای نفس در پیشگاه معبود یکتاست، روزی که لبیکها از هر زبانی و در هر سرزمینی آزمون بندگی را پاسخ می دهد.
● گزارش تصويري مرتبط
-------------------------------
به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، از صبح امروز آزمون بندگی شروع شد، آزمونی که بندگان در مسیر تقوا راهی آن میشوند، شرط ورود به جلسه آزمون یک دل صاف و زلال است، به زلالی زمزمی که در آن یاد خدا جاری است. وقت امتحان است،باید برگها را پر کرد، از نام اعظمی که در تک تک لحظههای این روز جاری است، فرمان الهی برای ابراهیم (ع) در راه است و ما ابراهیمیان نیز باید خود را آماده فرمانپذیری کنیم و قربانی بدهیم، قربانی از جنس هر آنچه خدا بخواهد. در کلاس درس بندگی باید فرا میگرفتیم هر آنچه را استاد ازل به ما آموخته است و با جان دل به این نکته رسید که از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن، اما آیا واقعا توانستهایم به آن مقامی برسیم که مقام ابراهیمی در کعبه دارد و آیا آن چنان دل در گروه محبوب داریم که بدون چون و چرا سر بر آستان اطاعتش فرود آوریم؟ با ابراهیم راهی قربانگاه شدن کار آسانی نیست، در راه وصال به بندگی خدا، شیطان در کمین است، برای رسیدن به محبوب باید هوای نفس را سنگ باران کرد، باید مسیر را شناخت، باید رفت و راهی برگزید، راهی که پای دل در آن نلرزد و از حرکت باز نایستد، راهی که سایههای سیاه اهریمنی پس زده شود و رمی جمرات کنی هر رجیمی را که تو را میلغزاند. گام به گام با ابراهیم(ع) پیش میروی، در وادی اول در عرفاتی به وسعت هفت آسمان به معرفت میرسی و گام دومت را در وادی مشعر میگذاری تا شعور و آگاهی در تو جلوهگر شود، و اینکه در مقام منا به منتهای آرزو دست مییابی به آنچه آرزوی همه متقیان و اهل حق است. اکنون حاجی شدهای و بر تو مبارک باد رستن از هر آنچه که رنگ تعلق پذیرد، تو بنده خدایی و در مقام خلیفهالهی خود به جایی رسیدهای که عید قربان است عید نسلهای انسان که به سوی خدایی شدن بال میگشایند. و در آستانه قربانی کردن به یاد پدران و پسرانی میافتی که دل در گروه دوست داشتند و در راه فرمان او از جان گذشتند .. اما امروز اگرچه عید است اما دل راهی کربلایی میشود که حسین (ع) با قربانیان خود در آن آرام گرفتهاند، آنجا که هفتاد و دو ذبح عظیم فرمانبری خدا را به رخ دنیا میکشاند. اگر ابراهیم خلیل یک قربانی، به قربانگاه منا آورد و سالم باز گرداند، امام حسین(ع)، در یک روز هفتاد و دو تن قربانی به قربانگاه کربلا آورد و سرهای بریده و اجساد آغشته به خون یاران و عزیزانش را از کودک شیرخوار گرفته تا پیرمرد کهنسال، همه را یک جا، به پیشگاه پروردگار خویش تقدیم کرد تا بگوید آیین ابراهیمی را با جان و دل درک کرده است. چون میداند آنچه که تقدیم خدا میشود، قربانی نیست بلکه تقواست و در این راه حجت مسلمانی خود و یارانش را با خون خود امضاء کرد. از آنجا که حجش را نیمه تمام گذارد تا راهی کربلا شود و دل ببرد از تمام هستی خود تا عید قربانش را در نینوا بگیرد در کنار آب فرات با عطشی که دنیا هنوز هم که هنوز است، در حسرت چشیدن ذرهای از آن است. امروز عید قربانی ماست، قربانی هر آنچه ما را از خدا دور میکند، قربانی خود در راه او ، دل بریدن از تمام وابستگیها، چه خوب است امسال به تعداد تمام سالهای عمرمان قربانی بدهیم، امسال از غرورم دست بکشم سال دیگر حسادتم را قربانی کنم و سالهای بعد... امروز صفوف به هم پیوستهشان سرشار بود از فرهنگ ابراهیمی، از آیینی که اتحاد و انسجام را به آنان هدیه کرده است. امروز برخلاف همه آنانی که میخواهند افق مذاهب اسلامی از هم متمایز کنند، باز هم تیرشان به سنگ خورد چون اینجا مطلع قربان به یک افق است، افق ایران اسلامی. انتهای پیام/79009/الف20
93/07/13 - 15:26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]