محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854528997
داستان عکس؛ نشسته به خاک سیاه
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۹ مهر ۱۳۹۳ - ۱۱:۲۰
این‌ها چهارده نفرند، دو خانواده، دو برادر، یکی با شش و دیگری با چهار بچه، چهار سال است که در زباله‌دانی زندگی می‌کنند. در محله نُه‌دِه، جایی در انتهای شهر مشهد. خانواده افغانی هستند، یکی از صدها خانواده مهاجر افغانی که از شرایط نامناسب زندگی در کشور خودشان به اولین همسایه پناه آورده‌اند. این‌ها اتفاقاً مهاجرهای قانون‌اند، بزرگ‌ترها کارت اقامت هم دارند، کارت اقامت بچه‌ها اما می‌گویند گم شده است.
مردها قبلاً کاری راه انداخته بودند، اما چند سال پیش ورشکسته شده‌اند و مجبور شدند برای پرداخت قرض و بدهی‌ها زیر بار «نزول» بروند. حالا از سال 89 به بعد سقف بالای سرشان شده است؛ آلونکی در یک زباله‌دانی، یکی از صدها زمین چند صد متری که دور تا دورش را دیوار می‌کشند تا در آن زباله‌های خشک را بازیافت کنند، با یک دستگاه بازیافت اجاره‌ای، برای خودشان «کارگاه» راه انداخته‌اند. بیشتر پلاستیک و کارتون را از واسطه‌ها می‌خرند و بعد از بازیافت می‌فروشند، نه آماری از فروشنده می‌دهند نه خریدار؛ اما می‌گویند واسطه‌شان زباله‌ای را که از آشغال جمع‌کن‌هایش در شهر گرفته است با وانت برایشان می‌فرستد. پولش را کیلویی حساب می‌کند و می‌رود. حالا البته اوضاع این کار هم خوب نیست، قیمت زباله از دو سال پیش گران‌تر شده، پولی که باید، درنمی‌آید، نزول هم که پدر و مادر ندارد، «به خاک سیاه نشستن» همین است دیگر. این وسط 10 بچه مانده‌اند زیر یک سقف نیمه‌خراب، در آلونکی که حمام ندارد، آبش را روی چوب گرم می‌کنند نه اجاق، یک سیم هم انداخته‌اند روی تیر برق کنار آلونک، انشعاب غیر مجاز برق، برای یخچالی که در بیرون خانه است و البته دستگاه بازیافت. همین چند روز پیش که اول مهر بود، خانواده مصیبت دیگری هم داشت. هیچ‌کدام از بچه‌های قد و نیم قد، مدرسه نمی‌روند؛ البته چند بچه زیر سن مدرسه هستند که کوچک‌ترینشان یک ساله و بعد دو تا هفت ساله‌اند که این آخری در سن کلاس اول است، یکی هم در سن مدرسه راهنمایی است و یکی دیگر هم باید برود کلاس چهارم ابتدایی. بدون کارت اقامت اما، همه باید تمام سال تحصیلی را هم زیر همین سقف بگذرانند، هر چند که حتی با کارت اقامت هم، مدرسه هزینه‌هایی دارد که شاید این خانواده‌ها از پسش بر نیایند. در نهایت، بدون هیچ کمکی از هیچ‌کسی، بعید است کاری بهتر از چیزی که پدرهایشان انجام می‌دهند، چیزی بیشتر از زباله‌جمع‌کنی، در انتظارشان باشد. دریا ناظری عکاس خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) به زندگی این دو خانواده وارد شده و تلاش کرده است گوشه‌هایی از زندگی تأمل‌برانگیز آنها را به ما نشان بدهد. او در توضیح این عکس‌ها که با عنوان «زندگی در میان زباله‌ها...» منتشر شده آورده است: «دستهایت را به من بده، می‌خواهم تو را به مهمانی خانه‌ای ببرم که در آن نگین، فاطمه، زهرا، زینب، رقیه و حسین بسر می‌برند. می‌خواهم نشانت دهم که آنها چگونه در میان زباله‌هایی که تو حتی از استشمام هوایشان حالت دگرگون میشود، زندگی می‌کنند. می‌خواهم مادری را نشانت دهم که با همه‌ی دردهایش لبخند می‌زند و خانواده‌ای که گاهی تنها خوراکشان چای است...؛ این تصاویر مربوط به شهر مشهد است.» ایسنا - فاطمه کریمخان
انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]
-
گوناگون
پربازدیدترینها