واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۵ مهر ۱۳۹۳ - ۰۹:۱۵
یک جامعهشناس، اجرای طرح هدفمندی یارانهها را زمینهساز تنبلی جوامع کوچک علیالخصوص روستاییان در گرداندن چرخ اقتصاد عنوان کرد. حسین احمدی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه زنجان، با بیان اینکه متاسفانه اجرای این طرح تبعات اجتماعی منفی بسیاری بر جای گذاشته است، اظهار کرد: با توجه به اینکه توزیع رانتهای اقتصادی ریشه در اقتصاد سیاسی دارد، توزیع درآمدهای حاصل از منابع طبیعی هر کشوری به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم صورت میگیرد، به این شکل که توزیع غیرمستقیم صرف سرمایهگذاری یا سیاستگذاریهای اجتماعی میشود. این کارشناس با اشاره به اینکه ایجاد کارخانه و توسعه آموزش و پرورش که باعث کاهش نرخ بیکاری، افزایش رشد آگاهی و در نتیجه رشد و بهبود کیفیت زندگی میشوند، نمونههایی از توزیع غیرمستقیم این درآمدها هستند، گفت: بالعکس در توزیع مستقیم درآمدهای حاصل از رانت که به دو صورت برابر و نابرابر صورت میگیرد، نقدینگی مستقیماً به دست خود شخص میرسد. وی افزود: به عنوان مثال قبل از اجرای طرح هدفمندی یارانهها، درآمد حاصل از فروش نفت ایران به شکل نابرابر توزیع میشد که نمونهای از آن را میتوان پرداخت سوبسید به بنزین از جانب دولت عنوان کرد، چرا که در برابر برخی از افراد که مالک چندین خودروی شخصی و لوکس هستند، عدهای نیز که علیالخصوص در جوامع روستایی به سر میبرند حتی از داشتن یک وسیله نقلیه شخصی بیبهرهاند. احمدی همچنین در ادامه با اشاره به پرداخت سوبسید به نان، گاز، آب، خدمات دانشگاهی و ... و در مقابل بهرهمندی بیشتر جوامع شهری از این مواهب، تاکید کرد: در واقع طرح هدفمندی یارانهها انتقادی بود به توزیع نابرابر درآمدهای ناشی از فروش نفت، چرا که در چنین شرایطی شعار «عدالت یعنی برابری توزیع» رعایت نمیشد. وی تصریح کرد: در واقع هدف اصلی از بیان طرح هدفمندی یارانهها توزیع عادلانه درآمدهای حاصل از رانت و به عبارتی حضور پول نفت در سفره ایرانیها و لمس نتیجه مثبت حاصل از آن بود، اما در این مرحله این سوال مطرح میشود که توزیع مستقیم و برابر درآمدهای نفتی در چه جامعهای مناسب است و چه شرایطی را میطلبد؟ احمدی با تاکید بر اینکه پدیدههای اجتماعی را عوامل متعددی هستند که اداره میکنند و یک سیاست اجرایی در مناطق مختلف، اثرات مثبت و منفی متفاوتی بر جا میگذارد، گفت: متاسفانه اجرای طرح هدفمندی یارانهها علیرغم اینکه در بطن امر حرکت درستی محسوب میشد، نتایج غلطی در کشور بر جای گذاشت و از نظر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تبعات سویی در برداشت. این جامعهشناس افزود: قبل از اجرایی شدن این طرح، تنها یک درصد از تبعات منفی آن قابل پیشبینی بود از قبیل تورم و بیمار شدن اقتصاد کشور، اما اثرات منفی آن در سایر حوزهها از قبیل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به مرور زمان مشخص شد که تنبلی در محیطهای روستایی نمونه بارزی از آن بود. احمدی ادامه داد: در محیطهای روستایی و جوامع کوچک، علاوه بر بیشتر بودن تعداد اعضای خانواده، هزینه جهت مولفههایی از قبیل اینترنت، حمل و نقل، کتاب و ... کمتر از جوامع شهری است، درنتیجه مبلغ ماهانه باقیمانده از یارانههای دریافتی بیشتر و هزینههای جانبی کمتر است. وی تصریح کرد: در چنین شرایطی افزایش آمار گرایش به سمت انحراف را هم میتوان یکی دیگر از معضلات دریافت یارانه و خرج نشدن آن در حوزههای فرهنگی و اجتماعی در جوامع روستایی برشمرد، چرا که متاسفانه برخی از محیطها مستعد گرایش به سمت ناهنجاری از جمله توزیع و مصرف مواد مخدر هستند. این کارشناس جامعهشناسی با بیان اینکه در محیطهای روستایی آیندهنگری و برنامهریزی کمتر از جوامع شهری است و خردهفرهنگ دهقانی بر پایه «دم غنیمتی» استوار است، گفت: درصدی از این افراد به جای پیشبینی افزایش قیمت حاملهای انرژی و برنامهریزی جهت مصرف یارانه، آن را صرف خرید سایر کالاها از قبیل گوشی موبایل، لباس و ... میکنند. وی ادامه داد: در این شرایط الگوی مصرف، انتظارات و سبک زندگی تغییر کرده و روستاییانی که در بسیاری موارد عملاً شغل ثابتی هم ندارند به دولت وابسته میشوند، در نتیجه با پیدایش خصیصه تنبلی، گردونه اقتصاد از جانب این محیطها ضربه خورده و در برخی مناطق عملاً از حرکت باز ایستاده است. احمدی خاطرنشان کرد: از دیدگاه جامعهشناسان، توزیع برابر درآمد حاصل از رانت قبل از هر چیز نیاز به تغییر زیرساختهای فرهنگی دارد که اجرای این امر نیز در کشوری مانند ایران مدت زمانی طولانی را میطلبد، چرا که در حال حاضر در بسیاری از موارد تبعات اجتماعی منفی آن که منجر به تخریب پیکر اقتصاد شده است، بیشتر از سایر موارد به چشم میخورد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]