تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868055653
ماجرای جاسوسان ایرانی در دوره اسارت
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
ماجرای جاسوسان ایرانی در دوره اسارت
هیچ کس جرأت نداشت با آنها بگو و مگو کند. آشکارا علیه امام خمینی(ره) و مسئولین ایرانی ناسزا می گفتند.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس مقاومت جام نیوز، خاطرات اسارت در کنار همه سختی ها و عذاب‌هایش برای آزادگان ما شیرینی خودش را هم دارد. لحظاتی که دور از خانواده و در سرزمینی غریب سپری شد اما شاهنامه ای بود که آخرش خوش درآمد. آنچه می خوانید بخشی از خاطرات آزاده محمد رضا یزدیان است: یک روز سر و کله ی چند اسیر تازه پیدا شد. نمی دانم آنها را از کجا آورده بودند، ولی رفتارشان خیلی با ما متفاوت بود. ظاهراً با عراقی ها سر و سری داشتند و مرتب با آنها خوش و بش می کردند. از پشت میله های درب زندان با عراقی ها صحبت می کردند، از آنها سیگار می گرفتند و با ما هم به گونه ای دیگر برخورد می کردند. گاهی به بهانه های واهی، دعوا راه می انداختند. هر روز به بهانه هایی بچه ها را به باد کتک می دادند. هرکس را معرفی می کردند، عراقی ها به شدت شکنجه کرده و هرکه را عراقی ها بیرون می بردند خونین و مالین و دست و پا شکسته برمی گرداندند. هیچ کس جرأت نداشت با آنها بگو و مگو کند. آشکارا علیه حضرت امام(ره) و مسئولین ایرانی ناسزا می گفتند. عراقی ها قسمت جلوی درب ورودی زندان را که جای خنک و مناسبی بود و ما قبلاً برای مریض ها در نظر گرفته بودیم به آنها دادند. آنها راحت می نشستند می خوابیدند و پاهایشان را دراز می کردند. غذای آن چند نفر، حداقل دو برابر غذای همه اسیران یک سلول پنجاه نفره بود و با آنکه آن همه می خوردند، باز هم غذایشان زیاد می آمد؛ انگار که اصلاً اسیر نبودند. شاید هم اصلاً ایرانی نبودند. البته قدر مسلم این بود که خائن و جاسوس بودند. اگر نفس می کشیدیم یا آب می خوردیم، فوراً به عراقی ها خبر می دادند. سایت جامع آزادگان
۰۳/۰۷/۱۳۹۳ - ۱۹:۴۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]
-
گوناگون
پربازدیدترینها