محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826289303
۸ توصیه بلیکس به مذاکره‌کنندگان ایران و 1+5
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: ۸ توصیه بلیکس به مذاکره‌کنندگان ایران و 1+5
هانس بلیکس، مدیرکل پیشین آژانس بین المللی انرژی اتمی نظراتش را درباره مذاکرات اتمی ایران و گروه 1+5 در میان گذاشته است. این 8 مورد، اساس نظرات او را تشکیل می دهد.
آفتاب: 1. دامنه غنی سازی فراتر از نیاز به ضرر ایران است
باید تلاش شود تا در مورد میزانی از غنی سازی که ایران به آن ادامه خواهد داد تفاهمی عملی حاصل شود. باید مشخص شود که برای غنی سازی از چه روش هایی استفاده خواهد شد و غنی سازی تا چه حدی انجام خواهد گرفت. فکر می کنم این درک وجود دارد که میزان اورانیوم 20 درصدی موجود برای پاسخگویی به نیازهای قابل پیش بینی ایران در آینده کفایت می کند و در آینده به غنی سازی تا سطح حدود 5 درصد برای تأمین سوخت مورد نیاز راکتورهای نیروگاه ها احتیاج خواهد بود. تفاهم متقابل در مورد این نکته و پیاده سازی قابل راستی آزمایی آن خواهد توانست تا حد زیادی از نگرانی ها بکاهد. اگر دامنه غنی سازی مورد نظر بسیار فراتر از نیازهای عملی ایران تعیین شود، در عمل به ضرر خواست ایران مبنی بر ایجاد اعتماد در مورد صرفا صلح آمیز بودن مقاصد غنی سازی تمام خواهد شد.
2. ایران حق دارد به دنبال حدی از خودکفایی باشد
با توجه به دشواری هایی که ایران در دهه 1980 برای خرید سوخت هسته ای برای راکتور تهران با آنها مواجه بود و انزوایی که این کشور متحمل شده، همه باید بپذیرند که ایران طبیعتا و بطور مشروع حق دارد که به دنبال حدی از خودکفایی باشد.کشورهایی که در حال حاضر قابل اعتماد بودن تعهدات گازی روسیه در قبال اوکراین و اروپا را زیر سوال می برند، در موضعی نیستند که تلاش ایران برای تأمین سوخت اورانیوم راکتور نیروگاه هایش را به چالش بکشند و ادعا کنند که این کشور باید به تعهدات فعلی یا آتی روسیه برای تأمین سوخت متکی باشد.
هرگونه ادعایی در مورد اینکه ایران باید از بکارگیری انواع جدیدتر سانتریفوژها خودداری کرده، و خود را به استفاده از انواع قدیمی تر و کم بازده تر این دستگاه ها محدود کند، ادعایی غیرعقلایی است. این حرف که در راکتورهای جدیدی که ایران ممکن است بسازد، باید از فناوری قدیمی استفاده شود هم به همان اندازه غیرمنطقی است.
3. حالا دیگر درخواست توقف غنی سازی می تواند افراطی باشد
در یکی از عبارات مهم آن توافق ژنو (طرح اقدام مشترک 24 نوامبر 2013 برابر با 3 آذر 1392) به یک "برنامه غنی سازی با پارامترهایی که مورد توافق دو طرف و سازگار با نیازهای عملی باشد" اشاره شده است. با توجه به اینکه در مقدمه طرح از برنامه غنی سازی نام برده شده است، هرگونه موضع گیری که بر توقف عملی کامل غنی سازی مبتنی باشد، می تواند زیاده از حد و افراطی قلمداد شود. در عوض، اگر در پیشنهادی دامنه غنی سازی بسیار فراتر از نیازهای عملی معقول پیش بینی شود، این هم فراتر از حد خواهد بود.
4. موضوع تازه مطرح نکنید
طرح اقدام مشترک نوامبر سال گذشته بعد از مذاکراتی نفس گیر مورد توافق قرار گرفت. حالا هم مادامی که توافقی جامع بدست نیامده، مطرح کردن مسائل و خواسته های تازه کار مناسبی بنظر نمی رسد، و نباید در زمینه موضوعات مهمی که این طرح به آنها نمی پردازد، جای تیرک های دروازه را تغییر داد. به عنوان نمونه می توان به طرح خواسته هایی در زمینه مسائل مربوط به موشک ها اشاره کرد. مثال دیگر طرح مطالباتی در زمینه تضمین های امنیتی است.
5. معاهده ها، خدمات بین المللی اند نه امر تحمیلی
مطالبات زیاده از حد و از دست دادن فرصت ها می تواند موانع تازه ای ایجاد کند. بدون قبول خواسته غربی ها مبنی بر شفافیت بیشتر و عملی شدن نظارت موثر آژانس بین المللی انرژی اتمی، در سطح بین المللی اعتماد ایجاد نخواهد شد. به معاهده پادمان ها باید نه به چشم امری تحمیلی، بلکه به عنوان خدماتی بین المللی نگاه شود. آنها به ایجاد نوعی از اطمینان خاطر کمک می کنند که ضمانت هیچ کشوری قادر به ایجاد آن نیست. اما هیچ کشوری که واقعا بر قلمروش مسلط باشد، زیر بار بازرسی های سفت و سختی نظیر آنچه در سال 2002 در قطعنامه 1441 شورای امنیت از عراق خواسته شد، نخواهد رفت.
6. نگرانی های همدیگر را جدی بگیرید
پیش از این بعضی کارشناسان هسته ای ایران به قتل رسیده اند. چنین اقداماتی به حق باعث انزجار خواهد شد و می تواند جلوی گفتگوهای بیشتر را بگیرد. افشای تلاش های چشمگیر بیرونی برای بی ثبات کردن ایران و فراهم کردن زمینه تغییر حکومت این کشور می تواند به این تردیدها دامن بزند که گفتگوهای هسته ای با حسن نیت دنبال نمی شده، و هدف از آن رسیدن به یک راه حل نبوده است. در مقابل، فاش شدن وجود هرگونه تأسیسات هسته ای اعلام نشده در ایران، یا هرگونه سند و مدرک قابل اتکایی درباره دست داشتن ایران در اقدامات تروریستی در خارج از این کشور، ادعای ایران در مورد تمایلش به تنش زدایی و خلع سلاح را با تردید مواجه می کند.
7. تجربه من: تحقیر نکنید
در طول دوران طولانی فعالیت حرفه ایم به عنوان دیپلمات یک چیز را به تجربه متوجه شده ام: نباید هیچ فرد، گروه یا کشوری را تحقیر کرد. بحران کوبا در سال 1962 با بیرون کشیدن سلاح های هسته ای شوروی از کوبا حل شد، اما در مقابل آمریکا هم متعهد شد که سلاح های اتمی اش را از ترکیه خارج کند. در شرایط ایده آل، حل و فصل جنجال ها بر سر برنامه هسته ای ایران باید با اقدامات اعتماد سازانه دیگری نظیر آغاز گفتگوها درباره ایجاد خاورمیانه ای عاری از سلاح های کشتار جمعی و یا تلاش های مشترک برای الزام آور شدن موافقت نامه منع فراگیر آزمایش های هسته ای همراه باشد.
بنظر من ایران به دنبال گرفتن تأیید کشورهای دیگر برای ایفای نقشی تمام و کمال در منطقه خاورمیانه و جهان است. در این راستا به صلاح این کشور است که نهایت تلاش خود را برای تنش زدایی و ایجاد آشتی در منطقه بکار گیرد.
8. نمی شود به نیت احتمالی حمله نظامی کرد
نکته آخر اینکه در زمانی که انتظار داریم همه طرف های مذاکره کننده در مسیر یافتن راه حل از خود انعطاف نشان دهند، کسی نباید درباره طرح های جایگزین در صورت شکست گفتگوها صحبت کند. فکر می کنم که اکثریت بزرگی از دولت ها و ملت ها با این ایده موافقند که تهدید به توسل به زور یا استفاده عملی از آن باید کلا کنار گذاشته شود. شورای امنیت مجوز انجام چنین اقدامی را صادر نخواهد کرد و مجمع عمومی سازمان ملل هم آن را محکوم خواهد کرد. در قضیه عراق حمله ای نظامی علیه سلاح های کشتار جمعی انجام گرفت؛ سلاح هایی که وجود خارجی نداشتند. در قضیه ایران هم نباید به نیت هایی که ممکن است وجود خارجی نداشته باشند، حمله نظامی شود. علاوه بر این، بعد از شروع یک حمله نظامی، هیچکس نمی داند که عاقبت آن به کجا کشیده خواهد شد.
منبع: بی بی سی
تاریخ انتشار: ۰۱ مهر ۱۳۹۳ - ۲۱:۱۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها