تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820935969
چرا در مراسم بدرقه دوره قاجار دست در آرد می زدند؟
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: چرا در مراسم بدرقه دوره قاجار دست در آرد می زدند؟
از دیرباز مردم ایران زمین با انجام دادن مراسمی در هنگام بدرقه ی مسافرین، رنج سفر و دوری سفرکردگانشان را بر خود هموار می نمودند، چنانچه با انجام دادن این مجموعه از آداب و رسوم و بهره گیری از عقاید ماورایی خود برای سالم ماندن مسافر، شخص سفرکننده را به نوعی بیمه می کردند.
به گزارش نامه نیوز، انجام مشایعت و بدرقه از آن چنان اهمیتی برخوردار است که آداب مربوط به راه انداختن مسافر از این دیدگاه مفهومی خاصی پیدا کرده و آن را مختص مردم ایران نموده است، چنانچه مهین اویس می نویسد از سفرنامه اروپایی دوره قاجار برمی آید مراسم استقبال و بدرقه آن زمان به طریقی بوده است که امروزه کم و بیش در اکثر نقاط ایران دیده می شود، اما «ادوارد براون» اظهار می دارد که استقبال بیشتر جنبه تشریفات داشته و آن به پیشواز رفتن مسافر در جاده، به مقدار چند فرسنگ بوده است، در حالی که بدرقه نشانه ای از محبت و صمیمت محسوب می شده و برای ابراز دوستی بیشتر انجام می گرفته است.
بقول براون ایرانیان خود می گویند: «اگر کسی را بدرقه کنند معلوم می شود که او را دوست دارند وگرنه از همه استقبال می کنند.» در یکی از مراسم بدرقه، ادوارد براون بسیار شگفت زده می شود، زیرا شخصی از میان بدرقه کنندگان با آینه و دیگری با ظرفی پر از آب که چند عدد گل نرگس بر روی آن شناور بوده است به نزدش می آید، آنگاه دیگری ظرفی پر از شکر و نقل می آورد و در حالی که یکی از بدرقه کنندگان قرآن مجید در دست دارد از او می خواهد تا قرآن را ببوسد، سپس دستش را درآرد می زنند و از او می خواهند تا دست آردی خود را به صورت نوکر سالخورده ای که آنجا بوده است بمالد. بار دیگر قرآن را بالای سرش می گیرند و ادوارد براون را از زیر آن عبور می دهند و توصیه می کنند که پس از سوار شدن بر اسب، روی خود را برنگرداند. وی به توصیه آن ها عمل می کند و متوجه می شود که ظرف آب را پشت سرش بر زمین می ریزند.
شاید «ادوارد براون» هرگز نفهمیده باشد که از آن آرد، برای پختن نوعی آش استفاده کرده اند، همان آشی که هنوز هم به آش پشت پا شهرت دارد و به یاد مسافر می پزند و بین آشنایان تقسیم می کنند. البته امروزه آردی را که مسافر دست در آن زده است، خمیر و با آن رشته درست می کند و سپس رشته ها را می برند. بریدن رشته به منظور آنست که راه مسافر و دوره سفر، بریده و کوتاه گردد. بعد از آن با همان رشته آش می پزند.
منبع: باشگاه خبرنگاران
۰۱ مهر ۱۳۹۳ - ۱۹:۲۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]
-
گوناگون
پربازدیدترینها