محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843226111
یادداشت/ رای منفی به استقلال اسکاتلند؛ لندن خوشحال، اما نگران
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/
رای منفی به استقلال اسکاتلند؛ لندن خوشحال، اما نگران
سرانجام همه پرسی نفسگیر استقلال اسکاتلند به پایان رسید و گزینه استقلال در رقابتی تنگاتنگ رای نیاورد و لندننشینها از کابوس «طلاق تلخ و دردناک» اسکاتلند از خاک انگلیس رها شدند.
خبرگزاری فارس، حمید نیکو؛ سرانجام همه پرسی نفسگیر استقلال اسکاتلند به پایان رسید و گزینه استقلال در رقابتی تنگاتنگ رای نیاورد و لندننشینها از کابوس «طلاق تلخ و دردناک» اسکاتلند از خاک انگلیس رها شدند، اما این تازه ابتدای راه است. حال با امتیازاتی که دولت دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس وعده آن را به اسکاتلندی‌ها داده، انگلیسی‌ها باید از امروز در تدارک دادن این امتیازات به اسکات‌هایی باشند که عمدتا خود را یک ملت متمایز از انگلیس می‌دانند. فعال شدن گسل‌های قومیتی اسکاتلند علاوه بر داخل انگلیس که ساکنان ایرلند شمالی و ولز را نیز به تکاپوی کسب امتیازات هویت‌خواهانه از انگلیس انداخته، به سراسر اروپا کشیده شده است. دورنمای سیاسی انگلیس نشان می‌دهد این امتیازاتی که دولت انگلیس وعده آن را به اسکات‌ها داده، می‌تواند به چالش سیاسی برای پویایی سیاسی دولت ائتلافی دیوید کامرون تبدیل شود. در واقع، مهار این مساله در کنار سایر مسائل از جمله مسائل اقتصادی و تنظیم روابط با اتحادیه اروپا که دولت انگلیس با آن دست به گریبان است، برای دولت ائتلافی دیوید کامرون دشوار و چالش‌ساز خواهد بود. اما به هر حال باید گفت فعال شدن گسل‌های هویت‌طلبی و تجزیه‌طلبی در درون خاک انگلیس در داخل و خارج این کشور پس‌لرزه‌هایی خواهد داشت که علاوه بر دولت انگلیس، دولت‌های عضو اتحادیه اروپا را نیز درگیر خود خواهد کرد. حال ساکنان ایرلند شمالی و ولز نیز از جسارت اسکات‌ها به وجد آمده‌اند و حداقل پیامد همهپرسی استقلال برای خود را کسب امتیازات بیشتر از وست مینستر می‌دانند. نتیجه این همهپرسی را که طی آن استقلال اسکاتلند رای نیاورد، می‌توان در دو سطح کلی تحلیل کرد. باید گفت اگرچه موافقان استقلال شکست خوردند، اما در سطح داخلی علاوه بر اینکه گسل‌های هویت‌طلبی فعال شده و به نیروهای گریز از مرکز و واگرا تبدیل شده‌اند، فضای دوقطبی شدید میان مخالفان و موافقان استقلال حاکم خواهد شد و در سطح اتحادیه اروپا که گسل‌های هویت‌طلبی در برخی از اعضای اتحادیه اروپا سبب شده چشم‌انداز سیاست‌های همگرایی و تقویت هویت اروپایی به خطر بیفتد. بنابراین، دولت انگلیس با آغاز دوره جدیدی رو به روست که در آن اسکاتلند شرایطی مانند گذشته ندارد و بی‌توجه به خواست ساکنان این منطقه اعم مخالف و موافق استقلال می‌تواند پیامدهای سنگینی برای دولت انگلیس و در سطحی گسترده‌تر اتحادیه اروپا داشته باشد. در واقع، تجربه همهپرسی اسکاتلند و نوع راهبردهای اعمالی دولت انگلیس در کانون توجه اتحادیه اروپا و اعضای آن قرار خواهد گرفت و در راستای جلوگیری و مهار گسل‌های فعال هویت‌طلبی و تجزیه‌طلبی تلاش خواهند کرد. ریشه‌های گرایش‌های هویت‌طلبانه و تجزیه‌طلبانه اسکات‌ها حدود نیمی از اسکاتلندی‌ها هویت اول خود را اسکاتلندی می‌دانند و انگلیسی بودن را هویت دوم خود می‌شناسند، اما نیمی دیگر از اسکات‌ها نیز هویت اول خود را انگلیسی می‌دانند و به رغم علاقه به تاریخ و فرهنگ اسکاتلند حاضر نیستند به خاطر آن سختی‌های اقتصادی را برای مدتی طولانی تحمل کنند. آنها تحت تاثیر احساسات ملی‌گرایانه و هویت‌طلبانه خود نیستند. این نوع احساسات در نوجوانان و جوانان اسکاتلندی بسیار تاثیرگذار است. اسکاتلندی‌ها همواره از تبعیض دولت مرکزی و پایین بودن اختیارات خود ناراضی بوده‌اند. از اوایل قرن بیستم گرایش آنها به جدایی افزایش یافت و با کاهش قدرت امپراتوری بریتانیا و استقلال مستعمراتش، جسارت اسکات‌ها برای اعلام تمایل خود به جدایی قوت گرفت و سال 1934 حزب ملی اسکاتلند را بنیان نهادند و این حزب تا به امروز هدایت رهبری جریان هویت‌طلبی و تجزیه‌طلبی اسکاتلند را در دست داشته است. جنگ جهانی اول و دوم دو ملت انگلستان و اسکاتلند را به متحدان یکدیگر تبدیل کرد. مسیر رو به پیشرفت و رونق بریتانیا در دهه پنجاه و شصت و نیمه اول دهه هفتاد میلادی به ادغام اجتماعی و اقتصادی دو ملت منجر شد. نخستین همه¬پرسی استقلال نسبی اسکاتلند در اول مارس 1979 برگزار شد که به دلیل به حد نصاب نرسیدن شرکت¬کنندگان در آن با شکست روبه¬رو شد. با سر کار آمدن مارگرت تاچر اوضاع تغییر کرد. خانم تاچر نه فقط با خصوصی‌سازی، بلکه با لحن آمرانه سخن گفتن با مقام‌های اسکاتلندی و حتی کلیسای اسکاتلند به نمادی برای تلاش برای از بین بردن یکپارچگی و هویت تاریخی اسکاتلندی‌ها تبدیل شد. این تنش در روابط بار دیگر روحیه ملی‌گرایانه و استقلال‌خواهی را در اسکاتلند برانگیخت و به بی‌اعتمادی به انگلستان و سیاستمداران وست‌مینستر در میان نسل جوانان دهه هشتاد و نود میلادی دامن زد. با برگزاری همهپرسی 11 سپتامبر 1997، اسکاتلند توانست در شهر ادینبرگ پارلمان برپا کند که به هالیرود شهرت دارد. به رغم تصمیم‌گیری این پارلمان در مورد قوانین خرد و منطقه¬ای، تصویب آن¬ها نیازمند تایید دولت مرکزی در انگلیس است. به طور کلی، در جامعه‌شناسی مردم اسکاتلند می‌توان به حس محرومیت نسبی و تبعیض پی برد و این نوع نگاه در رویکرد بیشتر آنها هویداست. بازگشت دوباره محافظه‌کاران در انتخابات سال 2010 در لندن و افزایش توانایی استخراج نفت از منابع واقع در حوزه دریایی اسکاتلند یک‌باره به گرایش‌های ملی‌گرایانه را تسریع کرد. یک سال پس از استقرار دولت دیوید کامرون در لندن حزب ملی‌گرای اسکاتلند اکثریت پارلمان اسکاتلند را از آن خود کرد. به این ترتیب دولت خودگردان اسکاتلند را در موقعیتی قرار داد که در سال 2012 بتواند دولت انگلیس را برای برگزاری رفراندوم استقلال قانع کند. فعال شدن گسل‌های هویت‌طلبی و جدایی‌طلبی در اروپا روپا با روند چالش‌برانگیز تجزیه‌طلبی رو به روست و برآورد شده احتمالا در قرن بیست و یکم این قاره با ظهور 10 کشور از درون این جریان‌های تجزیه‌طلب مواجه شود. به طور طبیعی مبنای چنین گرایش‌های واگرایانه تقویت هویت‌های قومی و زبانی و گرایش آنها به سوی تشکیل کشور است. جدی‌ترین مورد تجزیه‌طلبی در اتحادیه اروپا، همهپرسی استقلال اسکاتلند از انگلیس بود که در نهایت رای منفی به استقلال داده شد و البته این رای منفی پایان جریان و دومینوی هویت‌طلبی و تجزیه‌طلبی در خاک اتحادیه اروپا و سراسر اروپا به شمار نمی‌رود. اتحادیه اروپا نسبت به همهپرسی استقلال اسکاتلند از انگلیس به طور رسمی موضعگیری نکرد و کمیسیون اروپا نیز طبق قانون این اتحادیه، وارد مسائل داخلی کشورهای عضو نمیشود. اتحادیه اروپا از تقویت شدید جریان جدایی‌طلبی و جدایی احتمالی کاتالونیا، بخش خودمختار شمال شرق اسپانیا نگران است. 9 نوامبر(18 آبان) برگزاری یک همهپرسی مناقشهبرانگیز در این منطقه برنامهریزی شده که با مخالفت شدید دولت مرکزی اسپانیا مواجه شده است. در بلژیک نیز اوضاعی مشابه اسکاتلند و اسپانیا در جریان است. شمار زیادی از شهروندان ناحیه ثروتمند فلاندر، در شمال بلژیک، به دنبال استقلال از دولت مرکزی در بروکسل هستند. در واقع، جنبش‌های استقلال‌طلبانه در اتحادیه اروپا، موج وحدت و هویت واحد اروپایی را به عنوان ساختاری فراملی مفری برای رهایی از یوغ دولت‌های ملی می‌نگرند. آنها خواستار کسب کرسی‌های ویژه خود در اتحادیه اروپا و پایان نقش واسطه‌گری دولت‌های مرکزی خود هستند. در عین حال، بحران اقتصادی اروپا نیروهای مرکزگرا و منطقه‌گرا را در اروپا تقویت کرد. این بحران، سبب عمیق شدن شکاف میان مناطق فقیر‌تر و برخوردار‌تر شد که جلوه‌های آن در منطقه آلمانی زبان فلاندرز و منطقه فرانسه زبان والونی در بلژیک، ایتالیا و آلمان قابل مشاهده بود. به نظر می‌رسد این مسائل و شرایط سرانجام سبب ایجاد تغییرات مهمی در ساختار و عملکرد اتحادیه اروپا خواهد شد. چشم‌انداز راهبردهای دولت انگلیس در قبال اسکاتلند اسکاتلند در صورت استقلال می‌توانست با سرانه ثروتی بیشتر از ژاپن، فرانسه، انگلستان و اغلب کشورهای توسعه‌یافته به چهاردهمین کشور ثروتمند دنیا بدل شود. استقلال موجب می‌شد این منطقه بر نظام مالیاتی خود کنترل داشته باشد و فرصت‌های شغلی بهتر و بیشتری را ایجاد کند. حال با رای نیاوردن استقلال، این نگرانی در میان مردم اسکاتلند وجود دارد که امتیازاتی که دولت کامرون و احزاب مخالف استقلال وعده اعطای آن را داده بودند، محقق شود، زیرا در گذشته به ویژه قبل از همهپرسی 1979 نیز چنین وعده هایی داشته شده بود. اشتباه بزرگ حزب محافظه‌کار این بود که درخواست الکس ساموند، رهبر ملی‌گرایان را برای استفاده از سه پرسش جدایی، عدم جدایی و فدرالیسم بیشتر در همهپرسی رد کرد و با حذف پرسش فدرالیسم بیشتر آن را به دو پرسش تقلیق داد که البته وجود این پرسش سبب شکسته شدن آرا نیز می‌شد، اما در روزهای منتهی به همهپرسی که رقابت مخالفان و موافقان استقلال شانه به شانه هم پیش رفت، آقای کامرون وعده‌هایی بیشتر از فدرالی نیز به اسکاتلندی‌ها داد. ساختار فدرالیسم سابقه طولانی در کشورهای اروپایی دارد. آلمان نمونه موفق ساختار فدارلیسم است و سوییس به رغم عدم عضویت در اتحادیه اروپا پیشینه قوی در ساختار فدرالیسم یا کنفدرالیسم دارد. پس از رای منفی به استقلال، دولت ائتلافی انگلیس مجبور است در راهبردهای خود در قبال اسکاتلند نکات مهمی که طرفداران استقلال اسکاتلند مطرح می‌کردند، مد نظر قرار دهد، در غیر این صورت و با نقض وعده‌های خود با چالش‌های جدی رو به رو خواهد شد: 1. استقلال اسکاتلند به حضور نمایندگان این منطقه در پارلمان اروپا و جامعه بینالملل مستقل از انگلستان منجر و سیاست‌های مالی در اسکاتلند تعیین می‌شد. این چشم‌انداز سقف مطالبات مردم اسکاتلند از دولت انگلیس را به ویژه به دلیل رای نیاوردن استقلال بالا برده است. 2. پیروزی و قدرت‌یابی ائتلاف محافظه‌کاران و لیبرال دموکرات‌ها در حالی صورت گرفته بود که می‌توان گفت این ائتلاف مشروعیت حاکمیت در اسکاتلند را که در آن محافظه‌کاران تنها یک کرسی پارلمان را به‌دست آوردند ندارد. 3. حزب محافظه‌کار عملکرد و حضور بسیار ضعیفی در اسکاتلند دارد. این حزب برخلاف حزب کارگر، در اسکاتلند محبوب نیست. در واقع، قدرت‌یابی دولتی محافظه‌کار به معنای عدم نمایندگی از سوی مردم اسکاتلند است. 4. ارزش‌ها و فرهنگ انگلیس و اسکاتلند متفاوت هستند و اسکاتلندی‌ها بیشتر گرایش‌های سوسیال دموکرات دارند و در حالی‌که انگلیسی‌ها به طور سنتی گرایش محافظه‌کاری دارند. بنابراین، اسکاتلندی‌ها درک این تفاوت‌ها از سوی دولت‌مردان انگلیس را ضروری می‌دانند. 5. اسکاتلندی‌ها با توجه به وجود ذخایر نفت و گاز در خاک خود تاکید دارند سهم رضایت‌بخشی از درآمدهای آن کسب کنند. به ویژه آنکه نفت سواحل اسکاتلند سالانه 12 میلیارد پوند برای اقتصاد انگلیس درآمد ایجاد می‌کند. کشف ذخایر نفتی جدید در سواحل آبردین و جزایر شتلندز اسکاتلند نشان می‌دهد صنعت نفت اسکاتلند همچنان جای توسعه و پیشرفت بیشتر را نیز دارد. استقلال‌طلبان، نروژ و اقتصاد 258 میلیارد پوند در سال آن را که مبتنی بر درآمد نفت است مثال می‌زنند و می‌گویند اگر درآمد نفتی اسکاتلندی‌ها در دست خودشان باشد می‌توانند اسکاتلند را تبدیل به یک نروژ تبدیل کنند. 6. به رغم وجود منابع سرشار نفتی و گازی، اسکاتلندی ها شاهد فقر بسیاری از مردم ساکنان این منطقه هستند. 7. در حال حاضر پارلمان محلی اسکاتلند از اختیارات کاملی برخوردار نیست و تصمیماتش باید به تایید دولت مرکزی برسد، این روند با رویکرد هویت‌طلبی و حق تعیین سرنوشت اسکات‌ها در تناقض است و حس محرومیت نسبی را در میان آنها تشدید می‌کند. 8. ارزش‌گذاری به ویژگی‌های فرهنگی اسکات‌ها تا به امروز کم‌رنگ بوده و جدی گرفته نشده و رویکرد دولت انگلیس به ویژه در عرصه رسانه‌ای کم‌توجهی به آن بوده است. به عنوان نمونه، خبرگزاری بی‌بی‌سی به دلیل نوع موضع‌گیری‌هایش با اعتراض اسکاتلندی‌ها مواجه شد. 9. عمده اسکاتلندی‌ها بر این باورند این منطقه از نظر ویژگی‌های جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی، هویتی و حتی اقتصادی شایسته استقلال است و وست مینستر قابل اعتماد نیست. 10. از نظر عمده اسکاتلندی‌ها دو حزب مهم محافظه‌کار و کارگر منافع خود را بر خواست مردم اسکاتلند ترجیح می‌دهند. به طور کلی، دولت کنونی انگلیس و دولت‌های آینده مجبورند ضمن توجه به مواردی در بالا اشاره شد، برای کاهش احساس محرومیت نسبتی در میان اسکاتلندی‌ها تلاش کنند و هم‌زمان به مطالبات ساکنان ایرلند شمالی و ولز توجه و گرایش‌های هویت‌طلبانه و تجزیه‌طلبانه آنها را مهار کنند که در مجموع سال‌های پرچالشی را برای دولت انگلیس رقم خواهد زد. انتهای پیام/م
93/06/28 - 13:05
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها