تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816719720
خواب پنج شنبه اوباما
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۲ شهريور ۱۳۹۳ (۱۰:۳۱ق.ظ)
کيهان: خواب پنج شنبه اوباما
به گزارش خبرگزاري موج، «خواب پنج شنبه اوباما» عنوان يادداشت روز روزنامه کيهان است که در آن مي خوانيد؛
باراک اوباما روز پنجشنبه گذشته و در نطق سالانه اي که رؤساي جمهور آمريکا در سالگرد ماجراي 11 سپتامبر ارائه مي کنند، از يک «جبهه جهاني» حول محور آمريکا براي مبارزه با تروريزم خبر داد. درباره ميزان اهميت نطق رئيس جمهور آمريکا و شکل گيري جبهه اي که از آن سخن گفت و قضاوت ما در اين باره، سه گزينه وجود دارد؛ اين جبهه اي که باراک اوباما از آن سخن گفت و آن را طراحي «راهبرد جامع و پايدار» دانست خيلي مهم است و بايد در انتظار پيامدهاي چندين ساله اين راهبرد بود. مي توانيم از سفرهاي مداوم مقامات آمريکايي به منطقه و برگزاري اجلاسي با حضور 40 کشور در عربستان بعنوان دلايلي براي اين تلقي ياد کنيم. گزينه دوم اين است که نطق اوباما و جبهه اي که از آن سخن گفت اهميت چنداني ندارد و از آنجا که در عمل راه به جايي نمي برد، نبايد جدي گرفته شود. مي توانيم ناتواني آمريکا در مديريت پرونده هاي مشابه و نيز جدي نبودن اصل مبارزه با تروريزم توسط آمريکا را بعنوان دلايلي بر اين تلقي ياد کنيم. گزينه دوم اين است که نطق اوباما و جبهه مورد اشاره او نه آنچنان اهميت دارد و نه اينچنان بي اهميت است و لذا بايد به اين موضوع بعنوان موضوعي با اهميت متوسط نگاه کرد.
مي توانيم از يک سو مشارکت 40 کشور و از سوي ديگر غيبت مهمترين کشورهاي مقابله کننده با تروريزم در اين چرخه را نشانه هاي اين تلقي بدانيم. اما در خصوص اين موضوع نکاتي وجود دارد:
1- بطور بنيادي، مکتب «واقع گرايي» (Realism) که غرب آن را کامل ترين و برترين مکتب سياسي مي داند و موفقيت هاي خود طي قرون اخير را مرهون راهنمايي هاي اين مکتب مي داند، تروريزم و هر چيز ديگري را که دايره حقوق و حرمت ابناء بشر را تهديد کند، تنها در يک صورت «بد» مي داند و آنهم در صورتي است که منافع نظام سلطه را تأمين نکند و يا در نقطه مقابل آن باشد. نيکو لوماکياولي - فيلسوف ايتاليايي نيمه دوم قرن 15 و ربع اول قرن 16- که پدر نظريه واقع گرايي است و فرانسيس بيکن فيلسوف انگليسي درباره او گفته است غرب و رهبران آن به ماکياولي مديونند چرا که او جهان را آنطوري که هست به آنان نشان داد، در کتاب معروف خود- شهريار- رهنمود داده است که: «حکومت اگر داراي صفات نيک باشد و به آن عمل کند، به ضررش تمام مي شود در حالي که تظاهر به اين موارد برايش سودآور است.
مثلاً خيلي خوب است که انسان، دلسوز، وفادار، با عاطفه، معتقد به دين و درستکار جلوه کند اما فکر انسان هميشه بايد طوري باشد که اگر روزي به کاربردن عکس اين صفات لازم باشد بتواند به راحتي از خوي انساني به خوي حيواني برگردد و بي رحم و بي عاطفه و بي وفا و بي عقيده و نادرست باشد.»
باتوجه به اين زيرساخت فکري، پرورش تروريزم نه تنها قابل سرزنش نيست که قابل تحسين هم هست. مي توان آن را زماني ساخت و زمان ديگر به نام مقابله با آن يک جبهه اي را شکل داد با اين وصف و با توجه به زيرساخت نظري رهبران آمريکا بايد دانست که اهداف پشت پرده آمريکا هيچ نسبت واقعي با مبارزه با تروريزم ندارد و رهبران اين کشور حتي همين الان هم تروريزم را يک خطر به حساب نمي آورند و همانگونه که از رهنمود ماکياولي ساخته و پرداخته مي شود، تروريزم براي آمريکا يک سود سرشار و نعمت بي بديل است.
در اين ميان وقتي نطق اوباما را مورد بررسي قرار مي دهيم در آن کلماتي مي بينيم که هرگونه ترديد درباره انگيزه هاي اصلي جبهه سازي اوباما را از بين مي برد. او در نطق خود گفته است: «آمريکا ائتلاف بزرگي را عليه تروريزم رهبري مي کند»، «در حال طراحي راهبرد جامع و پايدار عليه تروريزم هستيم»، «در هر جا لازم بدانيم عليه تروريزم وارد عمل مي شويم»، «مخالفان سوريه را بار ديگر و در سطحي گسترده تر با مشارکت عربستان و... تجهيز مي نمائيم» از اين سخنان برمي آيد که آقاي اوباما تلاش مي کند تا با بازسازي ماجراي 11 سپتامبر و محور قرار دادن امري که مي توان در هر کجا به راه انداخت و سپس به آن استدلال کرد و براساس آن استدلال وارد عمل شد، قدرت فروپاشي شده آمريکا را بازسازي کند که البته در اين راه با موانع بزرگي مواجه است و به جايي نمي رسد.
2- آمريکايي ها- آنچنان که از نطق اوباما و اظهارات سخنگوي کاخ سفيد برمي آيد- تلاش دارند تا يک رويه جديد را جايگزين هنجارهاي نظام دو قطبي نمايند. در سيستم قبلي يک سلسله هنجارهاي حقوقي وجود داشت و اصل مداخله و عدم مداخله در امور کشورها براساس اين هنجارها صورت مي گرفت براين اساس اگرچه در آن نظام، ناديده گرفتن حدود و حقوق کشورهاي عضو سازمان ملل بطور کلي نفي نشده بود ولي به طي شرايط و تحقق يک سلسله اتفاقات حقوقي- مثل صدور قطعنامه از سوي شوراي امنيت مبني بر اينکه فلان کشور تهديد کننده صلح و امنيت بين الملل است- احتياج داشت. با توجه به شکاف هاي رو به تزايد غرب با قدرت هاي شرقي عضو شوراي امنيت، آمريکا نمي تواند با تکيه بر آن هنجارها، سياست هاي مداخله گرايانه خود را پيش ببرد و از اين رو آمريکا درصدد برآمده است تا با جمع کردن عده زيادي از کشورهاي عضو سازمان ملل در زير يک چتري که از قوانين سازمان ملل تبعيت نمي کند، اين ضعف را بپوشاند و به يک هنجار جديد مورد حمايت جمعي از کشورها رسميت بدهد.
از اين رو آمريکايي ها مي گويند براي حمله به سوريه به بهانه مهار تروريزم سوري به موافقت دمشق احتياج ندارند و اگر لازم باشد حريم آن را مي شکنند. اين در حالي است که اصولاً اگر موضوع واقعي مهار تروريزم باشد، دست زدن به هماهنگي با دولتي که مي تواند از طريق پشتيباني زميني، مهار تروريزم را تسهيل کند، طبيعي است. جداي از اينکه چنين رويه هايي بيش از تروريزم براي جهان خطر دارد، شکست سياست اوباما از همين جا آغاز مي شود مسلما کشورهايي هم در روز پنجشنبه در عربستان گردهم آمدند نمي توانند از تبعات خطرناک چنين سياستي در امان باشند و طبعا نمي توانند با آن موافقت کنند.
3- باراک اوباما دو سال مانده به پايان دوره رياست جمهوري خود به ياد شعار «اصلاح» و «تغيير» افتاده و اين در حالي است که شيپور را از سرگشاد آن مي نوازد. چرا؟ جرج بوش يک سال پيش از پايان 8 ساله رياست جمهوري خود دريافت که سياست هاي آمريکا در دوره هاي گذشته و بخصوص تحت تاثير مداخلات نظامي پس از ماجراي 11 سپتامبر، سبب انزواي فراوان آمريکا در افکار عمومي جهانيان از يک سو و عقب ماندگي اقتصادي او در مقايسه با رقباي صنعتي از سوي ديگر شده است از اين رو جرج بوش در نطق آغاز سال 2007 اعلام کرد که آمريکا سياست هاي منطقه اي خود را تغيير مي دهد و ثبات دولت هاي خاورميانه را بر تغيير دمکراتيک آنان ترجيح مي دهد و نيز سياست هاي داخلي ناظر به حل مشکلات معيشتي آمريکايي ها را اولويت بيشتري مي بخشد. اوباما و حزب دمکرات هم اصولا با تکيه بر همين روند، يک سال بعد نتيجه انتخابات رياست جمهوري را بردند. سياست آمريکا در دوره اوباما جز در يکي- دو پرونده عملا حالت انفعالي داشت و در واقع از 7 سال رياست جمهوري اوباما چيزي عايد حزب دمکرات نشده و آن را در آستانه تحمل يک شکست بزرگ انتخاباتي قرار داده است. آمريکاي اوباما در اين ميان به دو پرونده چشم دوخته است، پرونده مذاکرات هسته اي ايران به اين اميد که تهران علاوه بر تعليق غيررسمي فعاليت هاي هسته اي دوره روحاني، ايران را متعهد به کنار گذاشتن برنامه هسته اي خود لااقل براي يک دوره 10 ساله نمايد. اوباما معتقد است نرمشهاي يک ساله ايران، چنين امري را امکان پذير ساخته است.
پرونده ديگر پرونده جبهه مقاومت و قدرت فائقه منطقه اي ايران است که براي اوباما بصورت مهمترين شاخص ناکامي آمريکا درآمده است. باراک اوباما در درون جامعه آمريکا متهم است که نتوانسته قدرت و پيشروي ايران در منطقه را مهار کند و دستاوردي در اين منطقه داشته باشد. افکارعمومي در آمريکا بر اين باور است که آمريکا در پرونده هاي فلسطين، لبنان، سوريه و عراق «بازنده مطلق» بوده و از اين طريق بر روي موقعيت رژيم هاي دوست آمريکا در منطقه تاثير منفي گذاشته و بعضي از آنها نظير دولت يمن و دولت عربستان را در معرض خطر جدي سقوط قرار داده است. آمريکا اميدوار است که بتواند با يک ترفند و تمهيدي صحنه را به نفع خود تغيير دهد. از اين رو همزمان هيئت هايي را به يمن، عربستان، عراق، لبنان و سرزمين هاي اشغالي اعزام کرده تا جديت خود را در تغيير شرايط نشان دهد. اما واقعيت اين است که زمين اين منطقه زير پاي آمريکا چندان سفت نيست.
4- در چارچوب آنچه در بند قبلي گفته شد، اوباما گمان مي کند که مي تواند خيمه اي را با «ديرک آمريکا» برپا کند و در زير آن همه دولت هاي همخوان و ناهمخوان با سياست و اهداف آمريکا را جمع نمايد. او در طرح خود خيال کرده است مي تواند ايران، عراق و سوريه را در کنار عربستان، ترکيه و رژيم صهيونيستي قرار داده و به نام «نبرد همگاني با تروريزم» به حل و فصل يا به عبارت بهتر به مديريت پرونده هاي حساس امنيتي منطقه که بين اضلاع ياد شده و قدرت هاي اصلي آن پديد آمده است، بپردازد. بر اين اساس آمريکا در روزهاي گذشته وزير خارجه دانمارک، مارتين ليدگارد را به تهران فرستاد تا از ايران براي عضويت در اين گروه و ائتلاف دعوت کند کمااينکه فرد ديگري همزمان با سفر ليدگارد به دمشق فرستاده شده است. آمريکايي ها معتقدند اگر کل پرونده منطقه از لبنان و فلسطين تا هند را در اختيار داشته باشند مي توانند قدرت خود را در دهه هاي آتي حفظ نمايند و از اين رو پرونده اين بحث (تروريزم) يک پرونده داراي ابعاد راهبردي و درازمدت است. سفر ليدگارد که بعد از اجلاس اخير ناتو صورت گرفت و سخناني که حميد طالبي معاون سياسي دفتر رئيس جمهور از قول وي گفت بيانگر آن است که غرب و بخصوص آقاي اوباما در تلاش است تا در عين اعمال فشار شديد به ايران از ظرفيت کشور ما براي حل پيچيده ترين پرونده هاي غرب در اين منطقه آنگونه که تامين کننده يک جانبه منافع آمريکا باشد، استفاده نمايد. در اين ميان بعضي از مواضع مسئولان ارشد کشورمان به گونه اي بود که آمريکا آن را نشانه هايي از علاقه ايران به مشارکت در اين فرايند به حساب آورد. البته جداي از مواضعي که يک مقام ارشد نظام و يک مشاور ارشد وزير خارجه کشورمان بيان کردند، ورود به ائتلافي با محوريت آمريکا و در حالي که گرايش هاي ضدايراني، ضدروسي، ضدسوري و ضدمقاومت آن برجسته است، حتما در عمل منتفي است و مسئولين تصميم گير در جمهوري اسلامي نشانه اي از حسن نيت در آمريکا مشاهده نمي کنند.
5- همانطور که گفته شد تروريزم که اين روزها ترجيع بند سخنان مقامات ارشد آمريکا، انگليس، فرانسه، آلمان، عربستان و ... است از سوي خود اين کشورها مديريت مي شود. سعي آنان بر اين است که تروريزم کنوني در سوريه، عراق و... که نيمه جان شده است را از وضع کنوني خارج نمايند. با توجه به نفرت شديد منطقه از آمريکا، مخالفت زباني آمريکا با داعش و... به محبوبيت بيشتر گروه هاي تروريستي منجر مي شود و در نتيجه زمينه مردمي بيشتري براي آنان فراهم مي گردد اين در حالي است که تروريست ها از حملات هوايي که اوباما وعده آن را مي دهد، حتي اگر جدي باشد، آسيب چنداني نمي بيند.
نويسنده:
- سعدالله زارعي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها