محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827433872
برنامه نداشتیم: جوان ها «خشن» شدند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: برنامه نداشتیم: جوان ها «خشن» شدند تهران - ایرنا - «آسیب های جوانان مان زیاد شده، در تهران 35درصد ازدواج ها در 5 سال اول به طلاق منجر می شود، 70 درصد مطلقه ها زیر 30 سال هستند و حدود 11 میلیون جوان مجرد داریم. بی میلی به ازدواج افزایش یافته، خشونت یکی از مسائل اصلی جوانان است و بسیار شان کم شکیبا شده اند». گفته بالاعینا از یک مقام رسمی، آقای «محمود گلزاری»، معاون وزیر ورزش و جوانان و از یک منبع آشکار،
روزنامه «همشهری» 15شهریورماه 1393 نقل شد که چون 48 ساعت بعد از انتشار تکذیب نشده است! قاعدتا می شود به آن استناد کرد. در ابتدای امر باید تاکید کنم که یقینا هشدار های آقای معاون وزیر نه برای تشویش اذهان، که برای آن قطعا بیان شده است که نظرها را بیشتر به جوانان معطوف کند تا تدابیری فوری تر و جدی تر برای رفع معضلات آنها بیندیشند. معاون وزیر توضیحی نمی دهد یا اینکه در روزنامه نیامده که به چه علت و در سایه کدامین اقدامات صورت گرفته و باید های انجام نشده، «جوان ها خشن شده اند!» که متاسفانه آمارها می گوید و تاکید دارد که باید آن را نه تنها باور کرد که بسیار هم باید جدی گرفت که از مرز خطر هم گذشته است. به علاوه باید باور کرد که طبق آمار وزارت بهداشت که همین هفته به نقل از معاون آن در روزنامه ها منتشر شد، بیماری های روحی و روانی درجامعه به بیش از 23 درصد رسیده است. به آماری تازه از سازمان پزشکی قانونی توجه کنید. آمار روی سایت این سازمان در دسترس است. روابط عمومی سازمان پزشکی قانونی می گوید که در چهار ماه از ابتدای امسال 224 هزار پرونده «نزاع» به سازمان پزشکی قانونی ارجاع شده است. یعنی ماهی 56 هزار، و روزی یک هزار و 866 پرونده! این آمار صرفا به تعداد پرونده ها اشاره دارد. اگر قبول کنیم که هر پرونده یی حداقل دو طرف شاکی و متشاکی دارد، و بسیاری از درگیرها به دلایلی چندبه پزشکی قانونی ارجاع نمی شود، آن وقت درمی یابیم که چقدر و چه تعداد از مردم درگیر مسائلی شده اند و می شوند که از آنها انتظار داریم آن را «مدیریت» کنند. گزارش سازمان پزشکی قانونی می گوید که آستانه تحمل مردم و به خصوص جوان ها پایین آمده و آنها خیلی زود سرهر مساله یی مانند جای پارک ماشین، بوق زدن و اتفاقاتی که به سادگی می شود با یک لبخند و حتی یک عذرخواهی ساده آن را ختم به خیر کرد، به درگیری و نزاع می پردازند. من روانشناس یا جامعه شناس نیستم، مدیریت را هم علمی نخوانده ام، یک معلم دانشگاهم و یک روزنامه نگار، که با جوانان بسیاری سروکار دارد و آنچه با عدد و ارقام گفته شد را به عینه شاهد هستم. من فقط اعلان خطر می کنم، فکر می کنم تا این حد صلاحیت دارم. بحث درباره موضوع را به کارشناسان و صاحبنظران می سپارم و امید دارم روزنامه محترم «اعتماد» موضوع را به طور جدی و با قصد یافتن راه حل، با صاحبنظران مطرح کند و مسوولان گذشته و کنونی را به پاسخگویی کرده ها و ناکرده ها بکشاند، و به دور از شعار و جوزدگی، صرفا به عنوان یک وظیفه و رسالت رسانه یی، به کالبدشکافی مساله یی بپردازد که روز به روز حادتر می شود.
اامروزه بیکاری مشکل اول درصد زیادی از جوانان است: موضوعی که سال ها گفته و شنیده و خیلی ها درگیر آن بودند و هستند و رییس محترم مجلس شورای اسلامی اخیرا گفت که هر جا و هر خانه یی می رویم صحبت از بیکاری است.
واقعیت های آماری نشان می دهد با وجود تلاش های صورت گرفته، هنوز بخش بزرگی از جمعیت جوان کشور کاری که بتواند آینده خود را در گروی آن بنهد و بر آن پایه زندگانی تشکیل دهد، ندارد. فرصت های شغلی محدود و درکنار آن فرهنگ کار در سطحی پایین است.
مساله اصلی تر در میان جوانان بیکار، بیکاری شمار زیادی جوان تحصیلکرده است که امیدوار بوده بعد از سال ها تحصیل بتواند شغل مناسبی برای خود پیدا کند و اغلب آنها برای آینده خود حتی فکری نکرده اند و به واسطه شرایط نمی توانند فکری بکنند. اینها عموما محصول بی برنامگی در تربیت نیروی متخصص هستند.
این موضوع را باز می گذارم و از همه دست اندرکاران امور جامعه خواهش می کنم به بحث درباره مسائل مطرح شده بپردازند تا شاید راهی منطقی و معقول برای حل آنها یافت شود.
از «اعتماد» برای امکانی که جهت طرح موضوع فراهم می آورد، سپاسگزارم.
رئوف پیشدار ./ روزنامه اعتماد
17/06/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها