واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفتوگوی فارس با خانواده جوان مرگ مغزی آمل:
اعضا و جوارح قابل اهدا نباید در زیر خاک بپوسد
برادر جوان مرگ مغزی آملی گفت: نباید گذاشت اعضا و جوارح قابل اهدا بعد از مرگ مغزی در زیر خاک بپوسد.
به گزارش خبرگزاری فارس از آمل، اهدای عضو اهدای زندگی است، جملهای که بارها در طول زندگی خود حداقل یک بار با آن روبرو شدیم و آن را مشاهده کردیم. اهدای عضو؛ کار خداپسندانهای که خوشبختانه در کشورمان به خوبی فرهنگسازی شده و افراد زیادی توانستند چه در زمان حیات و چه بعد از حیات جان دوبارهای به زندگی بیماران نیازمند بخشیدند. امر نیکی که طی چند سال گذشته انسانهای زیادی که از نارسایی اعضای بدنششان رنج میبردند را دوباره به زنده بودن و نفس کشیدن امیدوار کرد. امروزه نیز افراد زیادی با نامنویسی برای اهدای عضو در زمان زندگیشان، با دستان خود رضایت میدهند که در حین بروز مشکلاتی ناشی از مرگ مغزی اعضای بدنشان به نیازمندان اهدا شود. از اهدای عضو در زمان زندگی افراد نیز میتوان به کار بزرگ طلبه شجاع «حجتالاسلام کمیل نظافتی» از آمل اشاره کرد که با اهدای کلیه خود به کودک دیالیزی، به زندگی سجاد کوچولو رنگ و عطری دوباره بخشید. متاسفانه باخبر شدیم مرحوم «حمید آزاد» جوان 37 ساله آملی نیز بر اثر سانحه تصادف دچار مرگ مغزی شده و با رضایت خانواده او برای اهدای عضو بدنش به زندگی تعداد زیادی از بیماران نیازمند و چشمبه راه حیاتی دوباره تزریق شد. محمدعلی آزاد برادر جوان مرگ مغزی آملی در گفتوگوی تفصیلی با خبرنگار خبرگزاری فارس صحبتهای شنیدنی از این اهدای عضو داشت که با هم میخوانیم: فارس: از سانحه تصادف بردارتان که دچار به مرگ مغزی شد برایمان میگویید؟ برادرم کار آزاد داشت و سرویسکار گاز و وسایل گازسوز بود، روز یکشنبه 9 شهریور ماه امسال در حین رفتن به سرکار با موتور سیکلت دچار حادثه رانندگی در محور آمل به سرخرود شد به طوری که با ایجاد مانع بر سر راهش، خودوری پراید در حال عبور برخورد شدیدی با او داشت. بلافاصله پس از بروز تصادف، حمید به بیمارستان 17 شهریور آمل منتقل شده و در اثر ضربه شدید از ناحیه سر، ضربه مغزی توسط پزشکان اعلام شد. فارس: چه زمانی به شما اطلاع دادند که برادرتان مرگ مغزی شده است؟ همان روز نخست پس از انجام مراحل C.T.SCAN پزشک معالج اعلام کرد که امیدی زیادی به او نیست و وضعیتش بسیار وخیم است، پس از سه روز بستری بودن حمید در بخش مراقبتهای ویژه (I.C.U) بیمارستان 17 شهریور آمل، روز 12 شهریور ماه بود که پزشکان معالج مرگ مغزی کامل را اعلام کردند. فارس: پس از اعلام مرگ مغزی، ابتدا چه کسی به شما پیشنهاد اهدای اعضا داد؟ با اعلام مرگ مغزی یکی از سرپرستاران بیمارستان به ما پیشنهاد اهدای عضو را دادند، البته من نیز پیش خودم فکر کردم با خارج شدن روح از بدن، جسم باید به خاک سپرده شود و چه بهتر که با اهدای اعضای بدن هم روح برادرم را شاد کرده و هم کار بزرگ و خداپسندانهای انجام دهیم. پس از فکر کردن و مشورتی که با والدین داشتیم به این نتیجه رسیدیم که اعضا و جوارحی که باید در زیر خاک بپوسد، چه بهتر است حداقل چندین فرد نیازمند که بر روی تخت بیمارستانها خوابیدهاند و چشم انتظار اهدای عضو هستند زندگی دوباره بگیرند و زنده بمانند. فارس: چه بخشهایی از بدن مرحوم آزاد به بیماران نیازمند جان دوباره داد؟ دقیقا خاطرم نیست که چه عضوهایی از بدن برادرم اهدا شده ولی برای اهدا از قرنیه چشم تا انگشت پا، کبد، کلیهها و نسوج اعلام رضایت کرده و گفتیم آن دسته از رگهای بدن حمید که قابل استفاده است هم اهدا شود. فارس: برای اهدای عضو به تهران رفتید؟ پس از اعلام مرگ مغزی گفتند برای اهدای عضو یک نفر میتواند به بیمارستان امام خمینی(ره) تهران که محل اهدا بود اعزام شود ولی در زمان انتقال به دلیل محدودیتهایی که در حمل و نقل آمبولانس وجود داشت از رفتن به تهران منصرف شدیم و بعد از اهدای عضو جنازه به آمل انتقال یافت. فارس: چه عاملی باعث شد تا به اهدای عضو رضایت دهید؟ همان روزی که پزشک معالج اعلام کرد حمید دچار مرگ مغزی شده قصد اهدای اعضا را داشتیم زیرا معتقدیم با خارج شدن روح انسان از بدن، اعضای بدن باید در زیر خاک بپوسد با اهدای عضو میتوانیم جان انسانهای دیگری را نجات دهیم. فارس: پس از انجام اهدای عضو مرحوم آزاد چه حسی دارید؟ هرچند داغ برادری که مونس و همدم من بود بسیار تلخ و سخت است و ما هر لحظه به یاد او هستیم ولی احساس خیلی خوبی دارم که با رفتن برادرم جان چند انسان نجات پیدا کرده و زندگی دوبارهای در بین چندین خانواده دوباره جریان پیدا کرد. فارس: برای تبلیغ و ترویج کار خداپسندانه اهدای عضو چه پیامی دارید؟ اهدای عضو یکی از کارهای نیک و پسندیدهای است که باعث رضایت خداوند و شادی خلق او میشود امیدوارم آن دسته از افرادی که عزیزانشان دچار مرگ مغزی شدند با رضایت لازم بتوانند به بیماران چشمانتظار و آنهایی که از همه جا قطع امید کردند زندگی دوباره ببخشند. ------------------------------ گفتوگو از قربانعلی مسافر ------------------------------ انتهای پیام/86012/ح20
93/06/16 - 14:29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]