تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867924637
تعاون، حلقه گمشده سبک زندگی امروز ما
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری رسا:
سلسله یادداشت‌های سبک زندگی اسلامی/8
تعاون، حلقه گمشده سبک زندگی امروز ما خبرگزاری رسا ـ تعاون تنها یک مفهوم اقتصادی یا مادی نیست؛ بلکه رهاوردی برای یک زندگی ایمانی و راهی برای رسیدن به یک حیات طیبه است. در حقیقت می‌توان تعاون را یکی از ارکان زندگی دینی دانست که هم به رشد و شکوفایی مادی منجر می‌شود و هم بهره‌های معنوی و ارتقای فکری و تعالی معرفتی مردم را به دنبال می‌آورد.
تعاون یکی از حلقه‌های گمشده در روابط اجتماعی جامعه امروز ماست. تعاون، مفهومی بزرگ و حقیقتی چند وجهی و یکی از منظومه‌های فکر و رفتار در منشور اندیشه اسلامی و انسانی است. مقوله‌ای که نه فقط در آموزههای اقتصادی، که بیش و پیش از آن، در یک حقیقت انسانی و رهیافت برای زیست بهتر معنوی، تجلی می‌یابد و البته که این حقیقت ناب و تابنک، در وجه اقتصادی و همیاری‌های مادی هم می‌تواند راهی باشد به سوی سبک زندگی اسلامی و زندگی بهتر در دنیای امروز.
مفهومی که می‌تواند با تزریق در رگه‌های مختلف و لایه‌های متنوع زندگی اجتماعی ما و وارد شدن به سطوح گوناگون حیات امروزین‌مان، دریچه‌هایی نو و افق‌هایی تازه برای رسیدن و درک حیات طیبه آحاد مردم جامعه فراهم آورد. تعاون تنها یک مفهوم اقتصادی یا مادی نیست؛ بلکه رهاوردی برای یک زندگی ایمانی و راهی برای رسیدن به یک حیات طیبه است. حیاتی که با گذر از مرزهای صرفا مادی، نوعی از معنویت را در کارکردها و رهیافت‌های دنیایی زندگی بشر امروز تعریف می‌کند.
تعاون، رکنی از ارکان زندگی دینی
در حقیقت می‌توان تعاون را یکی از ارکان زندگی دینی دانست که هم به رشد و شکوفایی مادی منجر می‌شود و هم بهره‌های معنوی و ارتقای فکری و تعالی معرفتی مردم را به دنبال می‌آورد. تعاون راه درست زندگی کردن و رسمی برای همیاری است. رسمی که می‌تواند به بازسازی امر معنویت و همراهی معرفت آمیز تک تک احاد مردم در مسیری که به شکوفایی جامعه منجر می‌شود کمک کند. مفهوم تعاون در وجوه گوناگون آن در ادبیات دینی و آموزههای معرفتی آن وجود دارد. مفهومی که هم در آیات قرآن کریم و هم در سیره و کلمات معصومین(ع) نمود قابل توجهی داراست و بر آن تأکید بسیار رفته است.
گمشده انسان معاصر در مناسبات اقتصادی و اجتماعی
و این همان گمشده انسان معاصر است؛ انسانی که غرق در مادیات و خودپرستی‌های مبتنی بر اومانیسم به ارمغان آمده از سبک زندگی غربی، چونان گرفتارآمده‌ای در باتلاق حرص و طمع و آز، در مسیر سراب آلود رسیدن به رفاه هر چه بیشتر و زراندوزی عبث و عصبیت ناشی از آن، مبتلا گشته است. انسانی که در این راه بیراهه، هر روز از معنویت و حقیقت دور و دورتر و در سیاه‌چال پول پرستی و سرمایه‌داری، گرفتارتر می‌گردد. قرآن کریم در باب تعاون می‌فرماید: تَعاوَنُوا عَلَی البِرِّ و التَّقوی و ولا تَعاوَنُوا عَلَی الإثمِ و العُدوانِ؛ در نیکوکاری و پرهیزکاری یکدیگر را یاری کنید و در گناه و تجاوز، به یکدیگر یاری نرسانید. (مائده، آیه 2)
خواستگاه تعاون از منظر دین، تقوا و نیکوکاری
و این گویای حقیقت مفهومی امر تعاون ثبت از منظر دین است؛ اینکه نفس تعاون بایستی بر مبنای تقوا و نیکوکاری باشد و نه گناه و تجاوز. در حقیقت در این آیه، محور و مدار تعاون کردن به دست می‌آید و نقطه عزیمت این راه، هم افزایی فردی و اجتماعی تبیین می‌شود. معاونت و یاری یکدیگر در خیر و نیکوکاری و تقوا که همانا گوهر دین و حقیقت انسانیت و نقطه اوج گرفتن انسان به سمت کمالات آسمانی است. پیامبر صلی الله علیه و آله در بیانی نغز و پرمغز در وادی تعاون می‌فرماید: لایَزالُ النّاسُ به خیرٍ ما أمَرُوا بِالمَعرُوفِ و نَهَوا عَنِ المُنکَرِ و تَعاوَنُوا عَلَی البِرِّ وَالتَّقوی؛ مردم همیشه در خیر خواهند بود تا وقتی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند و در نیکی و پرهیزکاری یکدیگر را یاری می‌رسانند.(تهذیب الأحکام، ج 6، ص 181)
در اینجا مفهوم تعاون در کنار یکی دیگر از آموزه‌ها و فریضه‌های اصیل، خطیر و حساس فردی و اجتماعی اسلام قرار می‌گیرد که همانا امر به معروف و نهی از منکر است. در حقیقت می‌توان گفت در این بیان نورانی، دو مقوله مرتبط و همپوشان اسلامی در بعد زندگی اجتماعی که نقش هم‌افزا و مکملی برای یکدیگر دارند و چونان دو بال، برای پرواز انسان در آسمان عروج معنوی و پیشرفت درست مادی مبتنی بر آموزههای وحیانی محسوب می‌شوند، مورد تأکید قرار گرفته است. نیز امام علی علیه السلام در بیانی که گویا و جویای منظومه تعاون در افق دین‌مدارنه آن می‌شود می‌فرماید: طَلَبُ التَّعاوُنِ عَلی إقامَةِ الحَقِّ دِیانَةٌ و أمانَةٌ؛ درخواست همکاری برای برپا کردن حق، نشانه دیانت و امانت [داری] است.(عیون الحکم و المواعظ، ح 5563)
تعاون در سایه دین‌مداری و امانتداری
وقتی تعاون در جامعه گسترش می‌یابد که مردم دین مدار باشند و امانتدار؛ یعنی پیشرفت معنوی و مادی بشر در سایه تدینی حاصل می‌شود که از جمله میوه‌های شیرین آن، امانتداری است و چه دقیق و باظرافت است این اشاره جدی و معنادار حضرت به عنصر «امانت» در کنار «دیانت». حلقه مفقوده دیگری در دینداری صوری امروز برخی از مسلمانان که تهی از مغز امانتداری، به قشری از ظواهر و مناسک خشک و ممزوج شده با جهالت، رنگ اتمام و اکمال دین می‌زنند و نتایج دهشتبار آن را در حیات فردی و اجتماعی خویش هم شاهدند.
چطور ممکن است جامعه‌ای دیندار باشد در حالی که امانت زبان و چشم و دل و قلب را برای خود و دیگری پاس نمی‌دارد. جامعه‌ای که شاید مشحون از ظواهر دینی در ایام و مناسبت‌های گوناگون است، اما یکی از بالاترین آمارهای دروغ و طلاق و تصادفات و تخریب‌های زیست محیطی و مصرف مواد آرایشی و تجمل گرایی و... و چیزهای دیگری از این دست را در جهان، از آن خود کرده است! و این همان جامعه‌ای است که حلقه‌های تعاون و همیاری های قرض الحسنه‌ایش در سطحی پایین و در عین حال سودهای بانکی و سیستم شبه ربوی مناسبات بازار و داد و ستدهای اقتصادی‌اش، تکان دهنده است و مگر ربا اعلام جنگ با خدا نیست؟
تعاون، تجلی خیرخواهی و یاری و برپاداری حق
امام علی(ع) در بیان دیگری می‌فرماید: مِن واجِبِ حُقُوقِ اللَّهِ عَلَی العِبادِ النَّصیحَةُ به مبلغِ جُهدِهِم وَ التَّعاوُنُ عَلی إقامَةِ الحَقِّ بَینَهُم؛ از حقوق واجب خدا بر بندگان، خیرخواهی به اندازه توان و یاری کردن یکدیگر برای برپایی حق در میان خود است.(نهج البلاغه، خطبه 216)
آری، تعاون راهی برای برپایی حق است و حق جز از مسیر خیرخواهی و امانت داری و قرض الحسنه و امداد در مسیر درست رسیدن به حقیقت عنصر «کار» و تلاش برای امرار معاش به دست نیامده و نمی‌آید.
اگر مردم مسلمان جامعه اسلامی، به جای زراندوزی مدرن و سوداگری و دلال بازی و رباخواری و مناسبات حرام در بازار کار و معیشت خویش، راه تعاون و تولید و کمک خدامحور و نه انسان مدار و اومانیسم سودجویانه و سرمایه سالار غربی را در پیش می‌گرفتند، وضعیت امروز حیات مادی و معنوی‌شان، بی‌تردید به از این بود که در آمارها و مناسبات مختلف اقتصادی و اجتماعیشان مشاهده می‌کنیم. وقتی زراندوزی و ربا و آز و طمع و بی‌اعتنایی نسبت به همدیگر، جای تعاون و قرض الحسنه و کار و تولید و تعالی حقیقی مادی و معنوی را بگیرد، چیزی جز عصبیت و استرس و اضطراب روزافزون نصیب کسی نخواهد شد.
تعاون، وجهی از ذکر خدا در دل مومنان این دنیا
و مگر نه اینکه «الا به ذکر الله تطمئن القلوب»؟ و مگر بیان قرآن و آموزههای عملی آن که در جاری کلام حضرات معصومین(ع) هم منتشر و مستتر است، همان ذکر الله نیست و همان راه رسیدن به صلاح و فلاح؟ آری، به راستی که باید گفت تعاون یکی از حلقه‌های گمشده در روابط اجتماعی جامعه امروز ماست؛ همان مفهوم که از زمره منظومه‌های فکر و رفتار در منشور اندیشه اسلامی و انسانی است. مقوله‌ای که نه فقط در آموزه‌ای اقتصادی، که بیش و پیش از آن، در یک حقیقت انسانی و رهیافت برای زیست بهتر معنوی، تجلی می‌یابد.
مفهومی که می‌تواند با تزریق در رگه‌های مختلف و لایه‌های متنوع زندگی اجتماعی ما و وارد شدن به سطوح گوناگون حیات امروزین‌مان، دریچه‌هایی نو و افق‌هایی تازه برای رسیدن و درک حیات طیبه آحاد مردم جامعه فراهم آورد. به امید روزی که حقیقت تعاون را دریابیم و آن را در لایه‌های مختلف حیات فردی و اجتماعی خویش جاری سازیم که برای رسیدن به سبک زندگی اسلامی و چشیدن طعم شیرین آرامش و پیشرفت و تعالی و تکامل، راهی جز تعاون نداریم که وجه استعلایی و نماد و نمود برترش همان است که قرآن عزیز فرمود: تَعاوَنُوا عَلَی البِرِّ و التَّقوی ولا تَعاوَنُوا عَلَی الإثمِ و العُدوانِ
محمد قمی
/1327/703/ر
۱۳۹۳/۶/۱۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری رسا]
[مشاهده در: www.rasanews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها