محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803233266
تلاش نمایندگان برای گسترش روابط پارلمانی با پادشاهی‌های بدون پارلمان! |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: تلاش نمایندگان برای گسترش روابط پارلمانی با پادشاهی‌های بدون پارلمان!
صرف نظر از نقش محدود شبه‌پارلمان‌های کشورهای حاشیه خلیج فارس در حکومت این کشورها، سیاست خارجی این کشورها به مراتب کمتر تحت تاثیر پارلمان قرار دارد. خانواده پادشاهی در این کشورها تا جایی که این کشورها در تصمیم‌گیری در باره سیاست خارجی استقلال داشته باشند، حرف اول و آخر را می‌زنند و خود انها نیز تا حد زیادی تحت تاثیر دیگر کشورهای عربی و قدرتهای غربی هستند. سوال این است که رابطه پارلمانی با این چنین کشورهایی چه فایده‌ای دارد؟
کد خبر: ۴۳۲۰۲۱
تاریخ انتشار: ۱۳ شهريور ۱۳۹۳ - ۲۱:۳۵ - 04 September 2014
بنا به اعلام سید حسین نقوی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس قرار است هیات‌هایی از این کمیسیون به کشورهای عمان، قطر و کویت سفر کنند ولی هدف اعلام شده برای این سفرها با یک سوال مهم رو به رو است. به گزارش «تابناک»، نماینده ورامین در مجلس زمان انجام این سفر را اواخر شهریورماه یا اوایل مهرماه و هدف آن را گسترش روابط با کشورهای همسایه در حوزه خلیج‌فارس، تقویت روابط دیپلماسی پارلمانی، افزایش ارتباط بین مجالس ۲ کشور و همچنین بازدید از فعالیتهای سفارتخانه‌های جمهوری اسلامی ایران در این کشورها اعلام کرده است. سوال مهم در باره هدف اعلام شده برای این سفر این است که اساسا در سه کشور مقصد، مجلس چه جایگاهی دارد که پس از ان بتوان در مورد تقویت دیپلماسی پارلمانی و یا افزایش ارتباط بین مجالس دو کشور بحث کرد؟ مجموعه کشورهای حاشیه خلیج فارس به عنوان بخشی از جهان عرب تا نقش داشتن رای مردم و مجلس در حکومت و سیاست فاصله‌ای طولانی دارند و تقریبا در همه آنها، این سلطان یا امیر است که حرف نهایی را می‌زند. برای نشان دادن این واقعیت مروری بر جایگاه مجلس در این کشورها می‌تواند راهگشا باشد.
قطر قطر یک پادشاهی موروثی است. خانواده آل‌ثانی از سال 1825 بر این سرزمین حکومت کرده‌اند و این داستان از زمان استقلال در سال 1971 نیز ادامه یافته است. در این کشور هیچ قوه مقننه مستقلی وجود ندارد و احزاب سیاسی نیز ممنوع هستند. امیر پیشین قطر قول داده بود که انتخابات پارلمانی در سال 2005 برگزار شود ولی هرگز چنین اتفاقی نیفتاد! قطر دارای یک شورای مشورتی یا مجلس شورا با قدرتی محدود دارد که اعضای ان همه انتصابی هستند و هر تصمیم کم‌اهمیتی هم که بگیرد نهایتا باید به تائید امیر جوان قطر قرار بگیرد.
عمان عمان نیز یک پادشاهی مطلقه است. سلطان قابوس از 44 سال پیش تاکنون حکومت بر این کشور را در اختیار داشته است. پارلمان! این کشور از دو شورای دولت ( مجلس الدوله) و شورای مشورتی (مجلس الشوری) تشکیل می‌شود. همه 83 عضو شورای دولت منصوب سلطان هستند. هدف اعلامی تشکیل این مجلس که با دستور سلطان در سال 1997 تشکیل شده است، کمک به دولت برای پیشبرد مسائل توسعه‌ای است. 84 عضو شورای مشورتی انتخابی هستند. مصوبات این شورا باید به تائید شورای دولتی منصوب سلطان برسد و اگر این دو به اختلاف بخورند باز هم سلطان تصمیم‌گیر است.
کویت کویت از معدود شیخ‌نشین‌های حاشیه خلیج فارس است که مجلسی انتخابی و با قدرت تصمیم‌گیری در باره کابینه دارد. پنجاه نماینده مجمع ملی (مجلس الامه) کویت از پنج منطقه به صورت مساوی انتخاب می‌شوند و تعدادی از آنها نیز شیعه هستند. مجلس کویت دارای صف‌بندی جدی بین نیروهای مستقل، لیبرال، شیعه و سلفی‌های افراطی است. صرف نظر از نقش محدود شبه‌پارلمان‌های کشورهای حاشیه خلیج فارس در حکومت این کشورها، سیاست خارجی این کشورها به مراتب کمتر تحت تاثیر پارلمان قرار دارد. خانواده پادشاهی در این کشورها تا جایی که این کشورها در تصمیم‌گیری در باره سیاست خارجی استقلال داشته باشند، حرف اول و آخر را می‌زنند و خود انها نیز تا حد زیادی تحت تاثیر دیگر کشورهای عربی و قدرتهای غربی هستند. سوال این است که رابطه پارلمانی با این چنین کشورهایی چه فایده‌ای دارد؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
سیاسی
پربازدیدترینها