واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۰ شهریور ۱۳۹۳ - ۰۸:۴۰
ملیپوشان پیست ایران تنها با یک اردوی دو ماهه برون مرزی باید در اینچئون بین قدرتهای برتر آسیا عرض اندام کنند. به گزارش ایسنا، از میان رشتههای دوچرخهسواری (پیست، جاده، کوهستان و BMX ) بخش پیست به دلیل تعدد مادههای آن سهم بیشتری د مدالهای بازیهای آسیایی دارد. رکابزنان پیست در سه رشته سرعتی (اسپرینت، تیم اسپرینت و کایرین) و دو رشته نیمه استقامت و استقامت (چهار کیلومتر تعقیبی تیمی و اومینوم) به رقابت میپردازند. البته در بازیهای آسیایی 2014 نسبت به دوره قبل تغییراتی در مواد پیست اعمال شده به طوری که اومینوم جایگزین دور امتیازی و چهار کیلومتر تعقیبی تیمی جایگزین چهار کیلومتر تعقیبی انفرادی شده است. با تغییر ماده چهار کیلومتر انفرادی به تیمی شرایط آن چنان برای ایران فرقی نمیکند، زیرا تاریخچه بازیهای آسیایی نشان میدهد در تعقیبی تیمی مدال آور بوده ایم. این موضوع در مورد ماده دور امتیازی نیز صدق میکند اما اکنون با جایگزین شدن اومینوم شانس مدال آوری ایران در ماده اومینوم را باید بسیار کم دانست زیرا ملیپوشان در دور امتیازی نسبت به اومینوم قابلیت بیشتر و شانس بالاتری برای کسب مدال دارند. * حضور مربی اهل چک در تیم ملی دوچرخهسواری پیست پاول بوران، مربی دوچرخهسواری اهل چک زمانی که فروردین ماه به ایران آمد قرار شد تنها هدایت رکابزن سرعتی را برعهده بگیرد، اما بعد از مسابقات قهرمانی آسیا به طور کلی هدایت تمام رکابزنان پیست به این مربی اهل چک واگذار شد. گرچه تیم ملی پیست ایران نیز نسبت به رقبای خود کره جنوبی، چین، ژاپن و هنگکنگ دیرتر وارد برنامههای آماده سازی شد، اما در میان مهمترین اتفاقی که رخ داد حضور رکابزنان در اردوی چک و شرکت در مسابقات اروپایی بود و این قضیه شاید بتواند تاحدودی عقب افتادگی که وجود دارد را جبران کند. در کنار این موضوع خرید تجهیزات و دوچرخه که ملیپوشان نسبت به وضعیت آن گلایه های فراوانی داشتند در دستور کار قرار گرفت تا حداقل امکانات اولیه برای رکابزنان فراهم باشد. * پیست سیمانی، برگ برنده ایران در اینچئون نبود پیست چوبی در ایران از دیگر مشکلاتی است که رکابزنان ایران سالها با آن دست و پنجه نرم میکنند و حتی همیشه یکی از دلایل نتیجه نگرفتن خود در رقابتهای مهم را تمرین نداشتن در پیست سرپوشیده چوبی عنوان میکنند، اما در اینچئون پیست سیمانی انتظار ملیپوشان ایران را می کشد و از آنجا که آنها الفبای رکاب زدن را در چنین پیستی آموختهاند بنابراین یک برگ برنده در اینچئون در اختیار ایرانی ها است. * ترکیب تیم ملی پیست ایران در بخش سرعت هنوز ترکیب نهایی تیم مشخص نشده و به بعد از بازگشت تیم ملی از چک موکول شده است، اما در حال حاضر محمود پراش، حسنعلی ورپشتی، فرزین عرب، فرشید فارسی نژادیان، محمد دانشور و احسان خادمی در اردو هستند. چهار سال پیش ایران در ماده تیم اسپرینت با ترکیب پراش، ورپشتی و فارسی نژادیان توانست یکی از سه مدال برنز کاروان دوچرخهسواری ایران را در گوانگجو بگیرد و حالا باید دید پاول بوران به ترکیب چهار سال پیش میرسد یا تغییراتی را اعمال خواهد کرد. در بخش نیمه استقامت و در ماده چهار کیلومتر تعقیبی حسین ناطقی، بهنام آرین، علی خادمی و حمید بیک خورمیزی شرکت میکنند و در اومینوم نیز محمد رجبلو نماینده ایران خواهد بود. بنابراین کاروان پیست ایران با ترکیبی از نیروهای با تجربه و جوان خود راهی اینچئون میشود و باید دید تا چه حد این تیم میتواند انتظارات را برآورده و مدالهای خوش رنگتر و بیشتری را نسبت به گوانگجو به سبد مدالی کاروان ایران اضافه کند. البته ناگفته نماند که رکابزنان سرعتی ایران در مسابقات قهرمانی آسیا خوب ظاهر نشدند و در اینچئون این انتظار میرود که با توجه به تجربهای که دارند عملکرد خود را در قهرمانی آسیا جبران کنند. کارنامه رکابزنان پیست ایران در بازیهای آسیایی 1958 توکیو: نقره اسپرینت، نقره یک کیلومتر تایم تریل 1966 بانکوک: برنز تعقیبی انفرادی 1970 بانکوک: برنز تعقیبی تیمی 1974 تهران: نقره تعقیبی تیمی، برنز تعقیبی انفرادی 1982 دهلی نو: بی مدال 1986 سئول: طلا دور امتیازی – برنز تعقیبی انفرادی 1990 پکن: بدون مدال 1994 هیروشیما: بدون مدال 1998 بانکوک: برنز دور امتیازی 2002 بوسان: نقره تعقیبی تیمی 2006 دوحه: نقره تعقیبی تیمی – برنز مدیسون 2010 گوانگجو : برنز دور امتیازی – برنز تیم اسپرینت انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]