محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843739488
شهر جایزان | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: جایِزان ، بخش و شهری در شهرستان امیدیه ، در استان خوزستان . 1) بخش جایزان ، به مرکزیت شهر جایزان ، واقع در جنوب شرقی استان خوزستان . از شمال به بخش مرکزی شهرستان رامهرمز، از مشرق به بخش بَهْمَئی استان کهگیلویه و بویراحمد، از جنوب شرقی به بخش مرکزی شهرستان بهبهان ، از جنوب به بخش آغاجاری شهرستان بهبهان ، از جنوب غربی به بخش مرکزی شهرستان امیدیه و از مغرب به بخش رامشیر شهرستان رامهرمز محدود می شود و مشتمل است بر دهستانهای جایزان (به مرکزیت جایزان ) و جولَکی (به مرکزیت آبادی جولَکی ) و مجموعاً 57 آبادی (سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان خوزستان ، ص 40). بخش جایزان بیشتر در دشت واقع شده و ارتفاع اکثر نقاط آن کمتر از 250 متر است ( رجوع کنید به فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، ج 91، ص 12، 26، 84 ـ 85، 179، 249ـ250). رودهای مارون * و بابااحمد در این بخش جاری اند (افشین ، ج 1، ص 105، 167؛ جعفری ، ج 2، ص 118). رود دائمی بابااحمد، با نام تنگ نایب ، از ارتفاع هشتصد متری دامنة کوه مَقَر، در 45 کیلومتری جنوب شرقی رامهرمز، سرچشمه می گیرد و پس از پیوستن ریزابة دیگری به آن ، به رود بابااحمد تغییر نام می دهد. این رود ــ که مسیر کلی اش ابتدا جنوبی و سپس غربی است ــ 45 کیلومتر طول دارد و در ارتفاع 150 متری در کنار روستای کَرْفَنْجِ بالا به رود مارون می پیوندد (جعفری ، همانجا). سد انحرافی مارون ، واقع در این بخش ، هفت هزار هکتار از زمینهای بخش را آبیاری می کند (سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان خوزستان ، ص 416). این بخش از گیا دارای درختان کُنار، گز، بید، زبان گنجشک ، سدر و اکالیپتوس و گیاهانی مانند گل گاوزبان ، گل زرد، نعناع ، پونه ، و گیاهان علوفه ای است . از زیا شغال ، گرگ ، روباه ، خرگوش و کبک در این بخش زندگی می کنند. آب و هوای این بخش گرم و خشک است ( فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، ج 91، ص 12، 26 و جاهای دیگر). رزم آرا در حدود 1330 ش جایزان را دهستان و آبادی ای در بخش رامهرمز شهرستان اهواز از استان خوزستان (جزو استان ششم )، دارای دَه آبادی و 100 ، 1 تن سکنه ذکر کرده است ( رجوع کنید بهج 6، ص 98ـ99). در کتاب جغرافیا و اسامی دهات کشور (چاپ 1329 ش )، از دهستان جایزان با سیزده دِه یاد شده است که تعدادی از آنها در دشت و تعدادی در دامنة کوه بودند (ایران . وزارت کشور. ادارة کل آمار و ثبت احوال ، ج 2، ص 207ـ 208، 210). امام شوشتری در 1231 از آن به عنوان دهات رامهرمز نام برده است ( رجوع کنید به ص 205). جایزان در 1355 ش ، جزو دهستانهای تابعة بخش حومة شهرستان رامهرمز بود ( رجوع کنید بهایران . وزارت کشور، ص 13). در 1365 ش ، بر اساس مصوبة شمارة 53/5/1/11521 مورخ 16 اسفند 1365، دهستان جایزان (به مرکزیت روستای جایزان ) مشتمل بر 26 روستا، جزو شهرستان رامهرمز استان خوزستان شد (ایران . قوانین و احکام ، 1370 ش ، ص 697). با تبدیل بخش امیدیه به شهرستان امیدیه ، جایزان (به موجب مصوبة شمارة 7699/ ت 16877 ک مورخ 17 مهر 1375) به عنوان بخش ، با دو دهستان جایزان و جولکی مشتمل بر 32 روستا، یک مزرعه و 24 مکان (نقاطی که روستا نیستند و بیشتر محل فعالیتهای غیرکشاورزی اند)، در ترکیب شهرستان امیدیه قرار گرفت (ایران . قوانین و احکام ، 1376 ش ، ص 579؛ سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان خوزستان ، ص 40). جمعیت آن طبق سرشماری 1375 ش ، 071 ، 12 تن بود (مرکز آمار ایران ، 1376 ش ، ص 18). بیشتر اهالی بخش جایزان به کشاورزی ، باغداری ، دامداری و پیشه وری اشتغال دارند. کشاورزی به دو صورت آبی و دیم است . در کشاورزی آبی ، اراضی با آب رودخانه و چاههای عمیق آبیاری می شوند و آب آشامیدنی مردم از چاههای عمیق تأمین می گردد. محصولات عمدة زراعی آن ، گندم ، جو، برنج ، کنجد، باقلا، یونجه ، شبدر و خرماست . این بخش دارای ذخایر نفتی است که نفتِ آن استخراج می گردد (رزم آرا، ج 6، ص 98؛ فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، همانجاها). اهالی بخش از طوایف بهمئی ، بهبهانی ، سادات ، آغاجاری ، درویش و عرب زیدونی هستند. آنان شیعة دوازده امامی اند و به زبانهای فارسی (به گویش لری ) و ترکی و عربی تکلم می کنند (رزم آرا، ج 6، ص 98ـ99، 102،210؛ فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، ج 91، ص 26، 84 ـ 85، 179). در بخش جایزان زیارتگاهی به نام امام رضا، با گنبدی ساده و کوتاه ، وجود دارد ( فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، ج 91، ص 26؛ اقتداری ، ص 682). قلعة خلیلی جایزان (به ابعاد 75*65 متر) با چهار برج و سردر ورودی عریض و دروازه ، در ابتدای آبادی خلیلی قرار دارد. در اواخر دورة قاجار، محمدعلی خان خلیلی ، از طایفة بهمئی گرمسیری کهگیلویه ، این قلعه را از خشت و گل بنا کرد (اقتداری ، همانجا). راههای اصلی آغاجاری ـ رامهرمز و بهبهان ـ رامهرمز از این بخش می گذرد. دِهِ جایزان کهنه ، واقع در بخش جایزان ، در ارتفاع حدود 140 متری در دشتی گرم و خشک در 63 کیلومتری شمال غربی بهبهان و مغرب رود مارون واقع است ( رجوع کنید به امام شوشتری ، همانجا؛ فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، ج 91، ص 85؛ جعفری ، ج 3، ص 327). 2) شهر جایزان . در ارتفاع 150 متری از سطح دریا، در دشتی در شمال این بخش و در حدود 130 کیلومتری شهر اهواز قرار دارد ( فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، ج 91، ص 84؛ جعفری ، همانجا). رودخانة مارون در مغرب شهر جایزان جاری است که زمینهای پیرامون آن را آبیاری می کند ( فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، همانجا). حداکثر دمای آن در تابستان ْ50، حداقل آن در زمستان ْ5ر3 -، و مقدار بارش سالانة آن 5ر340 میلیمتر است ( سازمان هواشناسی کشور ،ص 46). جایزان به موجب تصویبنامة هیئت وزیران در 12 خرداد 1379 (شمارة مصوبة 9912/ ت 21295 ک ) به شهر تبدیل شد (ایران . وزارت کشور. معاونت سیاسی ، 1382 ش ب ، ذیل «استان خوزستان »). این شهر در مسیر بهبهان ـ رامهرمز قرار دارد ( فرهنگ جغرافیائی آبادیها ؛ جعفری ، همانجاها). مزرعة سولکی در جنوب غربی این شهر قرار دارد ( فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، ج 91، ص 84 ـ 85). شهر جایزان ، طبق سرشماری 1375 ش ، 843 ، 1 تن جمعیت داشته و دارای 328 خانوار بوده است (مرکز آمار ایران ، 1376 ش ، همانجا). از پیشینة شهر جایزان اطلاع چندانی در دست نیست . محمدحسن خان اعتمادالسلطنه (متوفی شوال 1313؛ ج 4، ص 1900) فاصلة جایزان ـ باشْتْ را 26 فرسنگ (هر فرسنگ معادل شش کیلومتر) ذکر کرده است .
منبع عکس : سایت هواشناسی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[مشاهده در: www.seeiran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]
-
گوناگون
پربازدیدترینها