محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830161113
چرا با خاطیان کرسنت برخورد نمی‌شود؟
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
برگزیده سرمقالههای روزنامههای صبح پنجشنبه چرا با خاطیان کرسنت برخورد نمی‌شود؟ روزنامههای صبح امروز ایران در سرمقالههای خود به مهمترین مسائل روز کشور و جهان پرداختهاند از جمله «داستان بی پایان نژاد پرستی در آمریکا»،«بحران فرگوسن و انتظار از دولت»،«یمن پاشنه آشیل عربستان سید»،«چرا با خاطیان کرسنت برخورد نمی‌شود؟»،«شکست‌های تجدیدنظرطلبان از یک استیضاح»،«مجلس و دغدغه رشد علمی کشور»،«احترام به رای مجلس»،«... پس از استیضاح»،«فرصتهای بسته رکودزدایی»و... که برخی از آنها در زیر میآید.
خراسان:داستان بی پایان نژاد پرستی در آمریکا «داستان بی پایان نژاد پرستی در آمریکا»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم علیرضا رضاخواه است که در آن میخوانید؛سیاهی پوست هنوز هم در آمریکا دردسر ساز است. حتی اگر رئیس جمهور، دادستان و خیلی از آدم های مهم دیگر هم سیاه پوست باشند. پوست سیاه در آمریکا هنوز هم مجوزی است برای این که پلیس به تو مشکوک شود، اگر دلش خواست به تو شلیک کند، حتی اگر سلاحی به همراه نداشته باشی. تیرگی پوست مجوزی است برای رسانه ها که یک زن سیاه پوست را حتی اگر همسر رئیس جمهور آمریکا باشد، به خاطر این که مانند ژاکلین کندی زیبا نیست، مسخره کنند. خیلی ها وقتی که اوباما به عنوان اولین رئیس جمهور سیاه پوست آمریکا انتخاب شد از تحقق رویاهای مارتین لوتر کینگ و ثمره مقاومت رزا پارکس سخن گفتند. اما ظاهرا داستان نژاد پرستی در آمریکا پایانی ندارد، حتی اگر "دوازده سال بردگی" استیو مک کوئین هم جایزه اسکار بگیرد بازهم آمریکا سیاهان را به خاطر سیاه بودنشان می کشد. پایگاه آمریکایی "آکیوپای" دیروز در گزارشی نوشت در هر ۲۸ ساعت یک سیاه پوست در آمریکا کشته می شود. حالا سیاه پوستان در فرگوسن آمریکا برای مقابله با این رفتار خصمانه پلیس دو هفته است که خیابان ها را در اختیار خود گرفته اند. اعلام حکومت نظامی، مداخله پلیس ایالتی و ارتش هم نتوانسته آرامش را به میسوری آمریکا باز گرداند. اوباما دیروز دست به دامان اریک هولدر دادستان کل آمریکا شد، تا شاید مامور مخصوص حاکم بزرگ بتواند مانند "میتی کومان" کارتون های کودکی مشکل فرگوسن را حل کند. با این حال اعتراض های ضد نژاد پرستی در فرگوسن همچنان ادامه دارد. آسوشیتد پرس می نویسد: سفر دادستان کل آمریکا هم نتوانسته خشم معترضان را کم کند. دویچه وله نوشت پلیس فرگوسن آمریکا آماده اعمال خشونت های بیشتر شده است . از سوی دیگر واکنش به خشونت پلیس آمریکا از مرزهای این کشور فراتر رفته است. مصر از واشنگتن خواست به حق تظاهرات احترام گذاشته و خویشتنداری کند. روسیه و چین نیز ازرفتار پلیس آمریکا انتقاد کرده اند. سازمان عفو بین الملل برای نخستین بار نمایندگان حقوق بشر خود را برای بررسی رویدادها و خشونت ها به شهر فرگوسن میسوری اعزام کرد. ناوی پیلای، کمیساریای عالی سازمان ملل هم درگیری های بین پلیس و معترضان در شهر «فرگوسن» از شهرهای حومه ای «سنت لوییس»، یکی از شهرهای بزرگ آمریکا در ایالت میسوری را یادآور خشونت های نژادی دوران آپارتاید در آفریقای جنوبی دانست. فرگوسن دارد جای خود را در جنبش حقوق مدنی آمریکا ، در کنار هارلم، مونتگموری، آلاباما، لیتل راک، واتس در لس آنجلس و ممفیس در تنسی باز می کند. حالا باید یکی مانند هاوارد زین پیدا شود تا ادامه تاریخ مردمی آمریکا را به نگارش در آورد. کیهان:بحران فرگوسن و انتظار از دولت «بحران فرگوسن و انتظار از دولت»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم جعفر بلوری است که در آن میخوانید؛در این یادداشت قصد داریم، با نیم نگاهی به بحران شهر فرگوسن آمریکا، عملکرد دولت حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی، رئیس جمهور محترم کشورمان و آمریکا را در مواجهه با یک مسئله مشابه و مشترک به نام «حقوق بشر» بررسی کنیم.
1- تقریبا در تمام طول عمر سی و چند ساله انقلاب اسلامی، «حقوق بشر» جزو اصلی ترین دستاویزهای آمریکا برای تحت فشار قرار دادن کشورمان بوده است.جهت اثبات این ادعا، نیازی به کنکاش برای یافتن مصادیق نیست. همه می دانیم، آمریکایی ها به هر مسئله ای در کشورمان–کوچک و بزرگ، مثبت یا منفی- به عنوان یک «فرصت» نگریسته و برای تبدیل کردن آن به «تهدید» از هیچ اقدامی دریغ نکرده اند. حقوق بشر هم یکی از این مسائل است. موضع گیری های تند و خارج از عرف دیپلماتیک، تهدید، تحریم، تبلیغ و... از جمله واکنش هایی هستند نشات گرفته از یک کینه عمیق و ریشه دار که به بهانه نقض حقوق بشر، از سوی بزرگترین ناقض حقوق بشر هیچ گاه حتی برای لحظه ای علیه کشورمان متوقف نشده است.این کشور در همین یک سالی که دولت روحانی روی کار آمده و با وجود کسب امتیازات فراوان در برنامه هسته ای کشورمان - که ادعا می کرد، نگران آن است - نیز، روی حقوق بشر، بیش از گذشته و به طور ویژه متمرکز شده است چرا که اساسا «حقوق بشر» در سیاست خارجی آمریکا و در برخورد با کشورهای مستقلی مثل ایران، همواره یک اصل و محور محسوب می شود. اما «حقوق بشر» در خود آمریکا نیز داستانی دارد خواندنی. بخوانید:
اصطلاح «منشور حقوق بشر» اصولا به سه سند مصوب یعنی «اعلامیه جهانی حقوق بشر»، «میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی» و «میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی» اشاره دارد که در هر سه، آمریکا از بانیان اصلی تصویب آنها بوده اما این کشور «عملا» به هیچ یک از این اسناد در بدو تصویب نپیوسته است. آمریکا با گذشت سال ها و با اعمال حق شرط های فراوان، این اسناد حقوق بشری را تصویب کرده است. به عنوان نمونه، «میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی» در دسامبر 1966 و با تلاش های گسترده آمریکا در سازمان ملل به تصویب رسید اما تا سال ها کنگره این کشور مانع از پیوستن آمریکا به این میثاق می شد، تا آن که با گذشت بیش از 30 سال و در اکتبر 1997 پیوستن به این میثاق در آمریکا تصویب شد آن هم با اعمال 5 نوع رزرو (Reservations)، 5 بیانیه تفسیری (Understandings) و 3 اعلامیه (Declarations) برای کنوانسیونی که تنها 50 ماده دارد! در ماده 20 همین کنوانسیون آمده است: «هر گونه دعوت (ترغیب ) به کینه (تنفر) ملی یا نژادی یا مذهبی که محرک تبعیض یا مخاصمه یا اعمال زور باشد به موجب قانون ممنوع است .» جالب آنکه دولت آمریکا در سند تصویبی خود که در مجموعه اسناد سازمان ملل در دسترس است، با اعمال رزروی نسبت به همین ماده میثاق اعلام تحفظ کرده، یعنی خود را ملزم به پذیرش آن ندانسته است. 2- بیش از 10 روز است شهر فرگوسن، واقع در ایالت میسوری آمریکا، به صحنه درگیری های خونین بین معترضان به نژادپرستی و نیروهای مسلح امنیتی تبدیل شده است. تا این لحظه، شمار زیادی از مردم دستگیر، مجروح و حتی کشته شده اند. با وجود اعمال محدودیت های گسترده رسانه ای، گزارش ها و تصاویر منتشر شده از برخی رسانه ها نشان می دهد، نیروهای امنیتی این کشور به کمک نیروهای گارد ملی در سرکوب معترضان، از تجهیزات جنگی که پنتاگون در اختیارشان قرار داده استفاده می کنند. خبرنگاران دستگیر و در برخی مناطق به ویژه مناطق نزدیک به فرگوسن اجازه حضور به گزارشگران داده نمی شود و... تا آنجا که به گفته برخی ناظران، طی این چند روز، حقوقی از بشر باقی نمانده که در آمریکا نقض نشده باشد! این بار جرقه ناآرامی ها با قتل یک نوجوان 18 ساله و سیاه پوست به دست پلیس زده شد؛ مسئله ای که در جامعه آمریکا امری بسیار عادی تلقی می شود.پلیس قاتل، 6 گلوله به سر و صورت این نوجوان شلیک کرده و بنا به گزارش پزشکی قانونی، این شلیک ها «قطعا» با قصد کُشت صورت گرفته است. اخیرا گزارشی منتشر شده ناظر بر اینکه، سالانه دست کم 400 نفر در آمریکا به دست پلیس کشته می شوند که اغلب آنها سیاه پوست و جزو اقلیت ها هستند. بیشتر قربانیان این حس عمیق نژادپرستانه، زیر 21 سال هستند و... (ملاحظه می فرمائید که چرا آمریکا ماده 20 یادشده از کنوانسیون بین المللی حقوق مدنی و سیاسی را نپذیرفته است؟!) 3- با کنار هم قرار دادن موارد 1 و 2، دو سوال به ذهن متبادر می شود؛ سوال اول اینکه اگر حوادث فرگوسن امروز در ایران یا کشور مستقل دیگری رخ می داد، واکنش آمریکایی ها به این حوادث چگونه بود؟ و سوال دوم اینکه، واکنش دولت تدبیر و امید آقای روحانی به حوادث فرگوسن و نقض گسترده حقوق بشر در این کشور چگونه بوده است؟ پاسخ سوال اول به راحتی قابل پیش بینی است.... قطع و یقین بدانید آنها از چنین حادثه ای برای کمتر از «براندازی» علیه کشورهای مستقل بهره برداری نمی کردند؟ می کردند؟! مروری کنید به حوادث چند ماه اخیر در اوکراین و ... «نژادپرستی پدیده شومی است که در قرن بیست و یکم صحبت کردن از آن کاری زشت و ناپسند است اما متاسفانه شاهد پدیده نژادپرستی در جوامع غربی هستیم و جای تاسف دارد که کسانی که مدعی دفاع از حقوق بشر هستند چنین رویکردی را دارند... بایستی حقوق شهروندی رعایت و مردم بتوانند آزادانه نظرات خود را بیان کنند.» این تمام موضع گیری است که از سوی دولت محترم و آن هم نه از سوی رئیس جمهور یا وزیر خارجه که از سوی معاون وزیر خارجه کشورمان در واکنش به بحران فرگوسن اتخاذ شده است آن هم پس از حدود 10 روز! هیچ کس از دولت انتظار ندارد مانند آمریکایی ها عمل کند و به دروغپردازی روی آورد اما محکوم کردن صریح این جنایات از سوی مقامات بلند پایه به ویژه رئیس جمهور محترم، انتظار نابجا و زیادی نیست. حداقل انتظار از دولت محترم این است که مثلا از سازمان ملل بخواهد در واکنش به این بحران که اکنون به بسیاری از شهرهای آمریکا تسری یافته، موضع گیری کند یا در کنار طرح مواردی همچون «حقوق شهروندی»، بخشی از انتقاداتش را هم به سوی دشمنان کشور نشانه رفته و یکبار هم از آنها بخواهد حقوق شهروندی را رعایت کنند. به نظر می رسید دولت محترم هم پس از یک دوره خوشبینی یکساله، به این نتیجه رسیده باشد که آمریکا همان آمریکایی است که در این سی واندی سال بوده و برخی لبخندهای دیپلماتیک آن فقط جنبه تاکتیکی و فریب داشته است.یا به قول حضرت آقا، مذاکرات اخیر تاثیری در کم کردن دشمنی های آمریکا با ما نداشته است. اما اینکه چرا همچنان در موضع گیری علیه دشمن و شیطان بزرگ این همه تعلل وجود دارد، مسئله مهمی است که ما از درک آن عاجزیم و چه می دانیم شاید سکوت دولت در این باره، در قالب یک دیپلماسی فعال و هوشمندانه صورت می گیرد که فهم آن فقط برای باسوادهای شناسنامه دار ممکن است! جمهوری اسلامی:تحلیل سیاسی هفته «تحلیل سیاسی هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن میخوانید؛این هفته که عالم تشییع سوگوار ماتم شیخ الائمه، صادق آل محمد(ص) و رئیس مذهب جعفری است، بیش از همیشه جای خالی یک جنبش عمیق فرهنگی و موج آفرین به تاسی از دوران امامت امام جعفرصادق(ع) خالی است، جنبشی که مدافع حقانیت تشییع و ناشر معارف صحیح محمدی(ص) باشد و بتواند حجت را بر مخاطبان تمام کرده و لحظه ای از پاسداری از فرهنگ حیاتبخش شیعه که این روزها زیر تیغ جاهلان و جلادانی قرار دارد که مدعی تمامیت خواه اسلام بوده و چهره ای وارونه از اسلام معرفی می کنند، برندارد. حضرت صادق(ع) که عالم تشییع به افتخار، خود را پیرو تعالیم آن حضرت می داند، عمر شریف خود را در حوزه فرهنگی وقف نهادینه کردن معارف دینی و تربیت شاگردانی کردند که حاضر نشدند مسائل فرهنگی را فدای شرایط اجتماعی و مناسبات اقتصادی و مناصب سیاسی کرده و لذا جهاد فرهنگی و مبارزه با بدعت ها را بر آرامش شخصی ترجیح دادند. ایشان از هر فرصتی برای تربیت افراد و نورافشانی فقه آل محمد(ص) استفاده کرده و فضائل و مناقب جعفری را در جامع ترویج دادند و عمر پربرکت خویش را صرف دفاع از حقانیت تشییع و ارائه استدلال های متین، استوار و مناظرات راهگشا نمودند. ایشان در کلیه صفات و کمالات اخلاقی سرآمد دوران بودند آنگونه که مخالفین نیز آنحضرت را به لقب "صادق" می شناختند زیرا حتی کلمه ای نادرست و خلاف از ایشان صادر نشد. از این رو حضرتش میزان صدق، نیکوکرداری و اخلاق شایسته در میان دوست و دشمن بودند، پس چه شایسته و نیکوست که امروز نیز 14 قرن پس از دوران امامت ناشر معارف حقه الهیه، پیروان آن حضرت به اقامه فضائل علمی جعفریه و مناقب اخلاقی صادقیه در حوزه های مختلف اجتماعی همت گمارند و بهترین مبلغ شیعه از راه عمل باشند و نه وعظ و خطابه! در این هفته بیست و ششم مرداد، سالروز بازگشت نخستین گروه از آزادگان به میهن اسلامی بود، آنان که پس از سالها اسارت در اردوگاههای رژیم بعث عراق قدم بر خاک وطن گذاشتند و به انتظار میلیونها ایرانی پایان بخشیدند. همه ساله این روز در تقویم کشور فرصت مغتنم و ارزشمندی به منظور بازخوانی دستاوردهای آزادگان در عرصه ایستادگی و مقاومت است. استفاده از ظرفیت های این عزیزان در پیشبرد اهداف و آرمانهای انقلاب، ضرورتی است که توجه جدی تر به آن می تواند کشور را در عرصه های گوناگون به مرز خودکفایی نزدیکتر کند. دیروز و در روزهای پایانی هفته، دکتر حسن روحانی رئیس جمهور به همراه شماری از اعضای دولت تدبیر و امید در هفتمین سفر استانی به اردبیل رفت و در نشست با مقامات محلی و استانی به بررسی مسائل و مشکلات استان در زمینه های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی پرداخت. وی همچنین از برخی مراکز تولیدی نیز دیدن کرد. واقعیت این است که این استان از ظرفیت های بالای توسعه ای و سرمایه گذاری در بخش های صنعت، کشاورزی، معدن و گردشگری برخوردار است و می تواند با سیاستگذاریهای صحیح دولت به توسعه ای متوازن دست یافته و به یک قطب پیشرفت در رابطه همسایه های شمالی تبدیل شود. از دیگر رویدادهای هفته اینکه سرانجام دیروز تلاش برخی نمایندگان مجلس درباره دولت تدبیر وامید نتیجه داد و پس از مدتها کنکاش با وزیر علوم، با دادن رای عدم اعتماد به دکتر فرجی دانا، دولت را از ادامه همراهی با وی باز داشتند. دیروز در پایان جلسه استیضاح شش ساعته در مجلس و اظهارات موافقان و مخالفان سرانجام دکتر فرجی دانا به عنوان نخستین وزیر دولت یازدهم فقط پس از 9 ماه وزارت از تصدی وزارت علوم کنار گذاشته شد. هر چند که "استیضاح" وزرا یکی از حقوق نمایندگان مجلس به شمار می رود ولی با این حرکت، دولت یازدهم از داشتن یک وزیر "دانا" و "متخصص" محروم گردید. مقایسه حرکتی که نمایندگان استیضاح کننده با وزیری که تنها 9 ماه از حضورش در وزارتخانه می گذشت با نوع همراهی هایی که در قبال اشتباهات دولت گذشته انجام دادند نشان می دهد که نوع نگاه برخی نمایندگان به این دولت کاملا متفاوت بوده و با شائبه سیاسی همراه است. به هر حال براساس قانون، رئیس جمهور از مدت عزل وزیر 3 ماه مهلت دارد وزیر دیگری را برای وزارت علوم که طبعا چهارمین وزیر پیشنهادی مجلس برای این وزارتخانه ظرف یکسال گذشته است، معرفی کند. در مسائل خارجی، بحران عراق، از سرگیری حملات رژیم صهیونیستی به غزه و ناآرامی ها در ایالت "میسوری" آمریکا را به عنوان سه رخداد مهم هفته مرور می کنیم. در عراق، همزمان با درگیری های شدید ارتش این کشور با گروه های تروریستی، در صحنه سیاسی نیز تحولات مهمی در این هفته رخ داد. "حیدر العبادی" نخست وزیر جدید عراق رایزنی ها را برای تشکیل کابینه آغاز کرد. این درحالی است که گزارش شده است جناح اهل تسنن برای کار با حیدرالعبادی اعلام آمادگی کرده و وزرای کرد کابینه مالکی نیز که کناره گیری کرده بودند اعلام بازگشت کرده اند تا با دولت جدید همکاری کنند. تشکیل کابینه، آخرین مرحله از روند تشکیل دولت جدید است که از زمان برگزاری انتخابات مجلس آغاز شد و پس از تعیین مرحله به مرحله رئیس مجلس، رئیس جمهور و نخست وزیر، اکنون نوبت به تعیین ترکیب وزرا رسیده است که فراکسیون های مجلس در آن نقش مهمی دارند. در صحنه نظامی نیز نیروهای ارتش عراق ضربات سنگینی به تروریست ها در منطقه تکریت وارد کرده اند. همزمان نیروهای کرد نیز عملیاتی را برای بازپس گیری سد مهم و استراتژیک موصل آغاز کرده اند. سد موصل، هم به دلیل اقتصادی اهمیت فراوانی دارد و هم اینکه می تواند به عنوان اهرم تهدید باشد که گروه تروریستی داعش از آن برای پیشبرد مقاصدش بهره برداری کند. گفته شده است در صورت انفجار احتمالی این سد، شهر موصل 20 متر زیر آب خواهد رفت و حتی بخش هایی از بغداد را نیز آب فرا خواهد گرفت. اواخر این هفته، پس از اعلام شکست مذاکرات قاهره، رژیم صهیونیستی حملات علیه غزه را از سرگرفت و بخش هایی از این منطقه را بار دیگر به خاک و خون کشید و دهها نفر شهید و مجروح شده اند. در دور تازه جنایت صهیونیست ها و در حمله به منزل "محمد ضیف" از فرماندهان مهم و ارشد مبارزان فلسطینی، همسر و فرزند دو ساله وی به شهادت رسیدند. هدف از این حمله ترور "محمد ضیف" بوده است که صهیونیست ها در این اقدام ناکام ماندند. در مقابل، سخنگوی گردان های عزالدین قسام، شاخه نظامی جنبش حماس اعلام کرد رژیم صهیونیستی با نقض آتش بس و آغاز عملیات، درهای جهنم را به روی خود باز کرد. در این باره، مبارزان فلسطینی چند منطقه صهیونیست نشین را هدف قرار دادند. دور اول حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به غزه به شهادت بیش از 2 هزار فلسیطنی و زخمی شدن هزاران نفر دیگر منجر شد. با اینحال صهیونیست ها به هیچ یک از اهدافشان از عملیات غزه نرسیدند. دور تازه نیز هیچ حاصلی به جز شکست و رسوایی برای صهیونیست ها نخواهد داشت. با اینحال، این باعث نمی شود تا دولتهای اسلامی و عربی از وظیفه خود و کمک به فلسطینی ها روی برگردانند. این هفته ایالت "میسوری" آمریکا صحنه شورش علیه اقدام نژادپرستانه پلیس این کشور بود که این اعتراضات همچنان ادامه دارد و ابعاد آن درحال گسترش است. پلیس شهر "فرگوسن" در ایالت میسوری، با تیراندازی، "مایکل براون" جوان 18 ساله سیاه پوست را به قتل رساند. پس از این حادثه، موجی از اعتراض ها علیه این اقدام به راه افتاد. معترضین، انگیزه قتل این جوان را نژادپرستانه خوانده و خواستار مجازات عاملین قتل شده اند. نتایج کالبدشکافی نشان داده است که این جوان سیاه پوست 6 بار هدف گلوله قرار گرفته است درحالی که شاهدان گفته اند وی به علامت تسلیم، دستان خود را بالا برده بود. مرگ این سیاه پوست، خشم مردم، به خصوص سیاهان را برانگیخت و تظاهرات گسترده ای را باعث گردید که تاکنون اوباما را وادار ساخته است سه بار در این رابطه بیانیه صادر کند. اقدامات مشابه حادثه "فرگوسن" در سالهای اخیر در آمریکا رخ داده که منجر به شورش های اجتماعی گسترده ای شده است. این حوادث نشان می دهد که برخلاف ادعاهای دولتمردان آمریکا، نژادپرستی در آمریکا همچنان رواج دارد. رسالت:ظرفیت ها + انضباط «ظرفیت ها + انضباط»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت است که در آن میخوانید؛در یادداشت قبل، تصریح کردم که حتی منتقدان، کم و بیش از بسته سیاستی دولت برای رویارویی با رکود/تورم، حمایت می کنند، و دلیل آن ها برای این حمایت، این فکر است که اجرای یک بسته سیاستی، هر چند بیست درصد درست، بهتر از بی انضباطی سیاستی است، به ویژه در شرایط بحرانی جاری. به گمان من، این نحو تأیید از جهات مختلف برای دولت مردان مجری این بسته، شایسته توجه است. در شماره قبل گفتم که دانستن وجوه نقد منتقدان در عین تأکید اصلی بر ضرورت حرکت منضبط دولت، می تواند دولت مردان را نسبت به نقاط ضعف این بسته حساس کند. همچنین، در مطلب قبل شماری از نقاط ضعف این بسته را بیان داشتم. از جمله آن توصیه ها، یک فقره آن بود که این برنامه به «ظرفیت»های نهادی و اجتماعی و فرهنگی موقعیت بومی و محلی ما برای بهبود و پیشرفت توجه ویژه نداشته است و نسبت به تهدیدهای واقعی بیرونی نیز موضع دفاعی خاصی اتخاذ نکرده است. برای رفع کم توجهی به «ظرفیت» های داخلی که کلید هر نوع برنامه نجات اقتصادی خواهد بود، باید فکری کرد... برای این منظور، پیشینه سیاست در جمهوری اسلامی نشان می دهد که باید با مردم صریح و شفاف بود، و شاکله بحران را برای آن ها ترسیم نمود، و از آن ها حضور در صحنه را طلب کرد. از ابتدای انقلاب، ما تمام مسائل ظاهراً لاینحل متوجه انقلاب را، با به صحنه آوردن مردم حل نموده ایم. اکنون نیز باید به اتکاء این «ظرفیت» پیش برویم، و برای این هدف، باید با مردم صریح باشیم. پس، به رسمیت شناختن اصل وقوع بحران و صراحت در مورد آن ضروریست. آن چه فی الحال مخل این صراحت است، قدری تهدید بیرونی و قدری هم رقابت های سیاسی درونی است که دولت را از به رسمیت شناختن وقوع بحران که ممکن است به معنای ضعف نشان دادن تعبیر شود، باز می دارد. واقع آن است که برای دولت یازدهم و حتی جمعی دیگر از منتقدان اصولگرای دکتر محمود احمدی نژاد، دشوار است که اعتراف کنند که اکنون، در حالی که تنها یک سال از دولت دکتر احمدی نژاد می گذرد، همان ها مجبورند، در متمم بودجه ای که مردادماه تقدیم مجلس می کنند، همان چیزهایی را بگنجانند و تصویب کنند که یک سال قبل، از دکتر احمدی نژاد مذموم می شمردند و او را به خاطر آن متمم منکوب می کردند. صندوق ذخیره ارزی و حسابداری بانک مرکزی و... . ولی، دولت باید این تعارف را مانند سایر تعارفات کنار بگذارد. صراحت بیان با مردم و گفتن آنچه روی داده است و وضع فعلی کشور، به کشور کمک خواهد کرد، تا «ظرفیت»های داخلی را برای حل آن ها به خط کنیم. برای به خط کردن «ظرفیت»ها ... نکته اول هنگامی که دامنه تأثیر محاصره اقتصادی گسترش می یابد، و شرایط بحرانی، ابعاد ملی پیدا می کند، مکانیزم تخصیص منابع در اقتصاد کشور دست خوش اختلال می گردد، و لذا، تغییر آگاهانه مکانیزم تخصیص منابع از سوی دولت ضرورت پیدا می کند، و دولت باید خود بفهمد و به همه تصریح کند که شرایط بحرانی است. نکته دوم نکته دیگر این که، دولت ها در چنین شرایطی، امر مهم تخصیص منابع را به نظام قیمت ها و نیروهای بازار واگذار نمی کنند. حتی، در آزادترین نظام های اقتصادی، هر گاه شرایط جنگ یا محاصره اقتصادی بروز کرده است، دولت ها امر تخصیص منابع را بر عهده گرفته اند. چارچوب اجرای این امر توسط دولت هاست که برنامه ریزی شرایط بحرانی و مدیریت اقتصادی در شرایط بحرانی نام گرفته است. این روزها، ضعف نشان دادن دولت در مقابل شرکت ها و بنگاه هایی مانند خودروسازان علامت خوبی نیست. به عبارت دیگر، معنای این رویدادها این است که دولت هنوز وقوع بحران را جدی نگرفته است. نکته سوم تخصیص بسیار منضبط منابع، توسط دولت یا برنامه ریزی و مدیریت اقتصادی در شرایط بحرانی از آن جهت ضرورت پیدا می کند که دولت ما عمده ترین مصرف کننده محصول نظام اقتصادی است و تخصیص منابع باید به گونه ای صورت گیرد که حداکثر انضباط در تخصیص درست منابع تحقق پذیرد. با توجه به این که دولت مشتری اصلی محصولات نظام اقتصادی است، طبعاً منطقی نخواهد داشت که شانه از زیر بار مسئولیت این تصمیم گیری که چه چیزی باید تولید شود، خالی نماید و فرآیند انتخاب مذکور را به مکانیزم قیمت ها و بازار واگذار کند، یا حد کالاهای سبد کالای خود را از میان کالاهای خارجی انتخاب نماید. نکته چهارم در این شرایط، فاجعه آن خواهد بود که بزرگ ترین پیکره مصرف داخلی با مصرف خود، محرک تولید خارجی باشد، نه داخلی. به عبارت دیگر، اهمیت نسبی تولید و مصرف کالاهای مختلف، برای تحقق هدفی منحصر به فرد، یعنی، مهار بحران، باید توسط دولت تعیین گردد و حواس پرتی دولت به سمت چیزهایی مانند رانت 650 میلیون یورویی یا رانت تأمین سبد کالای خارجی فاجعه بار خواهد بود. نکته پنجم از لحاظ نظری، می توان چنین فرض کرد که دولت، پس از قبول مسئولیت تخصیص منابع، اقدام به سفارش دادن کالاهای اولیه ضروری به تولید کنندگان می نماید و تولید کنندگان را آزاد می گذارد که برای به دست آوردن عوامل مورد نیاز تولید (مواد اولیه، سرمایه، قطعات و نیروی انسانی) با یکدیگر رقابت کنند، اما، از آنجایی که رقابت آزادانه تولید کنندگان برای کسب منابع مورد نیاز، موجب بالا رفتن سطح قیمت ها در بازار عوامل تولید می گردد و روش تأمین مالی توسط دولت نیز به خودی خود تورمی است، دولت ها از تحقق چنین مکانیزمی جلوگیری می نمایند. دولت که مهار تورم را به هدف مهار ناآرامی های اجتماعی یک اولویت جدی تلقی می کند، در رقابت مداخله می نماید، و نتیجه، احتمال وقوع فساد و رانت های نامشروع است. محدودیت در امکان دسترسی به بازارهای خارج و داخل، موجب تمرکز درآمدهای کلان و سودهای فاحش در بخش هایی از جامعه می گردد، که در شرایط حساس بحران، قابل تحمل نخواهد بود. در نتیجه، دولت منطقاً و بنا به ضرورت، وجه مهم دیگر تخصیص منابع، یعنی، قمیت گذاری را هم راسا به عهده می گیرد. اقدام و مداخله در امر قیمت گذاری و جلوگیری از افزایش قیمت ها، به طور، اجتناب ناپذیری دولت را در امر کنترل فیزیکی، و سهمیه بندی منابع لازم برای تولید کالاها درگیر می کند. سهمیه بندی مصارف ارزی و واردات و تعیین قیمت آن ها، در این مرحله از اولویت و اهمیت خاصی برای دولت برخوردار می شود، و این تکلیفی بزرگ به دوش پیکره دولت خواهد بود که اکنون پس از اجرای سیاست های تعدیل و سیاست های ذیل اصل 44 بسیار نحیف شده است. همه این ها دلایل متعدد و چند لایه ای هستند که ضرورت بالا بردن انضباط در دولت را گوشزد می کنند. نکته ششم وقتی از ضرورت انضباط سخن می گوییم، جهت گیری انضباط هم مهم می شود. انضباط به کدام سو؟ با بررسی نحوه رویارویی های موفق با بحران های اقتصادی مانند 1929، 1997، و 2008 نشان می دهد که باید لااقل جهت گیری های اصولی زیر را اتخاذ کرد: 1.مبارزه فوق العاده و واقعاً ویژه با فساد و قطع سلطه گروه های صنعتی-تجاری یا خانواده های بسیار مقتدر. 2.گسترش نظام تأمین اجتماعی به عنوان یک عامل تثبیت بنیادی در شرایط نامطلوب اجتماعی، در کنار نظام سنتی و منحصر به فرد حمایت های محلی. 3.هماهنگی و همکاری متقابل دولت و بخش غیردولتی در بهبود اقتصادی کشور و انتخاب اولویت های صنعتی از طریق مشورت های همه جانبه بین دولت و بخش غیردولتی. 4.انتخاب و اجرای استراتژی توسعه سکتورهای اقتصادی منتخب در دوره های کوتاه مدت. بر اساس این استراتژی در سال های بحرانی، به شماری از بخش های اقتصادی اولویت داده شد. 5.ایجاد شبکه بازاریابی خارجی بسیار گسترده به منظور تأمین سریع و مطمئن مواد اولیه لازم برای تولید صنعتی و کسب درآمد صادراتی لازم برای پرداخت هزینه واردات مواد اولیه، از طریق شرکت های تجاری ژاپنی. این شرکت ها، به صورتی کارآمد شبکه بین المللی بازاریابی ژاپن را اداره کرده و با وجود وابستگی شدید و دوگانه اقتصاد ژاپن به بازارهای خارجی (هم از نظر واردات، و هم صادرات) جریان تأمین مواد اولیه و ارز مورد نیاز را بدون اختلال برقرار کردند (توأم با برداشت های آزاد از بایزید مردوخی). سیاست روز:یمن پاشنه آشیل عربستان «یمن پاشنه آشیل عربستان سید»عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم رضا صدرالحسینی است که در آن میخوانید؛جریان الحوثی در کنار سایر مردم انقلابی یمن بدون تاکید بر خواسته های صرفا سیاسی و یا شعارهای براندازانه خواستار برطرف شدن تبعیض و فساد اداری، برکناری دولت رانتی و روی کارآمدن دولت کارآمد و شایسته سالار و اصلاح امور معیشتی و اجتماعی مردم است. یمن در ضلع جنوبی عربستان سعودی قرار دارد و ۵۲۷.۹۶۸ کیلومتر مربع گستردگی دارد. این کشور دارای دو ساحل مهم است، ساحل غربی در کرانه دریای سرخ و ساحل جنوبی در کرانه دریای عرب. همچنین دارای چند جزیره است که مهم ترین آنها جزیره سقطره در دریای عرب و جزیره حنیش در دریای سرخ است. پایتخت آن شهر صنعا است. جمعیت این سرزمین به اندازه تمام کشورهای حاشیه خلیج فارس است. از حدود ۲۵ - ۲۰ میلیون جمعیت حدود ۱۲ - ۱۰ میلیون آنها اهل تسنن با مذهب شافعی، تعداد اندکی یهودی و ما بقی شیعه زیدیه هستند. این کشور دارای کوه های بلند، زمین هایی حاصل خیز و دشت های بی آب و علف است. به دلیل تنوع سرزمینی، نزدیک به دریای سرخ و تنگه باب المندب از موقعیّتی ویژه و ژئوپلتیک برخوردار است. محدوده یمن: از شمال عربستان سعودی، از جنوب باب المندب، از مغرب ساحل دریای سرخ و از سمت مشرق به پادشاهی عمان و خلیج فارس محدود می شود. نزدیکی یمن به سرزمین ظهور اسلام نیز بر اهمیت آن افزوده است.
یمن کشوری است در همسایگی عربستان که از زمان های قدیم موقعیت خاص داشته است. یمن از قدیم ناحیه ای آباد و خرم و با نعمت بسیار و دارای جنگل ها در نقاط کوهستانی و در نقاط دیگر نخلستان ها و باغ های میوه گوناگون بوده است. داستان سد تاریخی اش که بنام سد مأرب مشهور است در کتب تاریخ ذکر شده است. در آن دوران کشور یمن «یمن السعید» (یمن خوشبخت) نامیده می شده است. اما هم اکنون یمن به لحاظ اقتصادی کشوری فقیر و ضعیف است.
کشور یمن به ۲۰ استان و یک محدوده پایتختی بخش شده است. فراورده های عمده آن قهوه، دام، چوب های جنگلی، جو و گندم است که سوء مدیریت های سال های اخیر بخش قابل توجه آن را از بین برده است. ویژگی یمنی ها
الف) مردم یمن مردمی با معرفت، انسان هایی بی غل و غش و ساده زیست هستند و از پیچیدگی های انسان عصر تکنولوژی به دورند.
ب) رشادت و دلیری مردمان یمن بسیار زبان زد است. مردم یمن مردمی رشید و پرتلاش اند.
ج) وفاداری و یک رنگی و قدرشناسی از دیگر ویژگی های این مردم است.
جالب است بدانید که شخصیت های محبوبی چون «عمار یاسر»، «مالک اشتر» و «اویس قرنی» که از یاران وفادار پیامبر اکرم(ص) و امیرالمومنین(ع) بودند یمنی تبارند. جریان های فکری در یمن
۱- جریان حزب الحوثی: «بدرالدین الحوثی» پدر معنوی این حزب به شمار می رود و پسران او همه در این جریان اند. پسر بدرالدین، حسین الحوثی، رهبر اول این حزب بود. او در ابتدا تصمیم گرفت که خودش به کودکان شیعه قرآن را آموزش بدهد، چرا که وهابیان در آن زمان علاوه بر یاد دادن قرآن به شیعیان، آنها را به سمت وهابی گری می کشاندند. همین سبب اختلاف الحوثی با دولت و وهابی ها شد. نخستین جنگی که الحوثی ها با ارتش یمن داشتند، ۳۰۰ نفر در برابر ارتشی تا دندان مسلح قرار گرفتند. در این جنگ که در تابستان سال ۱۳۸۳ انجام شد، حسین الحوثی به شهادت رسید.پس از شهادت او برادر جوانش، عبدالملک، فرماندهی این گروه را به عهده گرفت. این گروه که در ابتدا تعداد اندکی بودند با نیروی ایمان خود تا جایی پیش رفتند که نه تنها ارتش یمن نتوانست آنان را شکست بدهد، بلکه در جنگ ششمی که با هم داشتند (تابستان ۸۸) تعداد آنها به صدها هزار تن رسیده بود.
عبدالملک با تاسی از انقلاب اسلامی ایران برای هم حزبی هایش شعاری طراحی کرد که اکنون شعار الحوثی هاست:
الله اکبر. الموت لامریکا. الموت لاسرائیل. النصر للاسلام. حوثی ها به احیای روحیه اسلام انقلابی علاقه زیادی دارند؛ نمود این اعتقاد در راهپیمایی های روز قدس مشهود بود که نفرات بسیار زیادی در میدان های شهرها گرد آمدند و شعارهایی در حمایت از آرمان های فلسطین و مردم مظلوم غزه سر دادند. طرفداری الحوثی ها از انقلاب اسلامی ایران و علاقه مندی آنها به امام خمینی(ره) و آرمان های ایشان حتی از لبنانی های جنوب لبنان نیز بیشتر است! امروز حوثی ها با تابلو حزب "انصارالله "به دنبال حکومتی مردم سالار با ایدئولوژی اسلامی به همراه آزادی دینی برای همه اقوام و طوایف یمن با قابلیت های مدرن در جهان امروزند. ۲- حزب اصلاح: جریان سلفی- اخوانی با داشتن سه جناح فرهنگی، سیاسی(حاشد) و نظامی بازوی اصلی نفوذ عربستان در یمن است. این حزب با تکثیر در شش حزب همفکر بیش از پنجاه درصد از مسئولیت های نظامی و سیاسی یمن را در اختیار دارد و اصلی ترین جریان طرفدار دولت فاسد و یمن شمرده می شود.
۳- حراک جنوبی: متعلق به جنوبی هاست و تحرک سیاسی مستقلی ندارد و در شرایط کنونی به عنوان اپوزیسیون دولت در کنار توده های مردم قرار دارد.
۴- طرفداران رئیس جمهور سابق.
۵- القاعده و انصارالشریعه. تحولات اخیر چه بوده است؟
پس از وقوع بیداری اسلامی در غرب آسیا و شمال آفریقا عبدالله صالح، رئیس جمهور سابق یمن، با طرح مشترک آمریکا و عربستان و با همکاری کشورهای حوزه خلیج فارس در قالب طرحی که از سوی حکومت های کشورهای حاشیه خلیج فارس تدوین شد از کشور خارج و حکومت به دست منصور هادی رسید و مردم یمن در انتظار بهبود شرایط زندگی، ایجاد عدالت سیاسی و اقتصادی و باز شدن فضای سیاسی به مدت دو سال صبر و سکوت انقلابی را پیشه نمودند تا اینکه چند روز قبل برای حمایت از مردم مستضعف اعلام راهپیمایی و تحصن در صنعا پایتخت یمن نمودند. دریمن با وجود منابع غنی اقتصادی و کشاورزی مردم از افزایش ناگهانی قیمت اجناس به دلیل حذف یارانه های سوخت در شرایط نامساعد زیستی قرار گرفته اند و خطرات غیرقابل انکار فقر مضاعف آنان را در آستانه مرگ های دسته جمعی در مناطق گوناگون قرار داده است. در این میان تنها گروه سیاسی حامی مردم که حاضر شده است به طور علنی در حمایت از آنان اطلاعیه رسمی صادر نماید و در مقابل دولت فساد و تبعیض گر قد علم نماید و خطرات سیاسی- امنیتی و حتی نظامی را به جان بخرد و مطالبات اکثریت مردم را از طریق مسالمت آمیز پیگیری نماید "انصارالله" است. این جریان سیاسی که از اکثریت یک پارچه مذهبی نیز برخوردار است بدون تاکید بر خواسته های صرفا سیاسی و یا شعارهای براندازنده نظام حاکم در کنار معترضان مردمی خواستار اجرایی شدن تصمیمات اتخاذ شده در قالب گفتگوهای ملی، توقف طرح حذف یارانه ها(سوبسید)، به ویژه سوخت مصرفی خانوارها، برطرف شدن تبعیض و فساد اداری، برکناری دولت رانتی و روی کارآمدن دولت کارآمد و شایسته سالار و اصلاح امور معیشتی و اجتماعی مردم است. در چند روز گذشته هجمه سنگین سخنگوی رسمی عربستان، شبکه العربیه، برای تحریک منصور هادی و ارتش در حال آماده باش یمن بر علیه این جریان فکری به بهانه براندازی نظام سیاسی افزایش چشمگیری یافته است؛ قرار است این کشور به جهت وحشت از انتقال اعتراضات به استان های همجوار یمن در کنار اعزام گردان های ضد شورش به این استان ها به همراه تهدید به دخالت نظامی برای مقابله با معترضان مبلغ یک میلیارد دلار بلاعوض به دولت یمن کمک نماید تا بدینوسیله دولت غیر مردمی برسرکار باقی بماند و معترضان که در بی عدالتی و تبعیض از این دولت ناکارآمد به ستوه آمده اند به خانه ها برگرداند وهم بتواند بیداری دو ملت یمن و عربستان را در حصار دلارهای نفتی به سکوت تبدیل کند. وطن امروز:چرا با خاطیان کرسنت برخورد نمی شود؟ «چرا با خاطیان کرسنت برخورد نمی شود؟»عنوان یادداشت روز روزنامه وطن امروز به قلم محمد واعظی است که در آن میخوانید؛ بر اساس اخبار منتشر شده، سرانجام پس از تلاش های دولت در راستای پنهان نگاه داشتن حکم صادره از سوی دادگاه بین المللی لاهه درباره پرونده کرسنت پترولیوم، ایران به حکم صادره اعتراض کرد. مشکل از جایی آغاز می شود که بدانیم در 2 دور دادرسی گذشته حکم برخلاف مورد اخیر به نفع کشورمان صادر شده بود اما به علت انتصاب مجدد برخی مدیران دوره انعقاد قرارداد وزارت نفت با شرکت کرسنت پترولیوم، مجددا اماراتی ها با انگیزه زنده کردن قرارداد یادشده تلاشی مضاعف را آغاز کردند. بدترین قسمت ماجرا بحث جریمه 18 میلیارد دلاری حاصل از نقض قرارداد وزارت نفت با کرسنت پترولیوم است که با تخلفات بسیار زیاد موفق شده بود با انعقاد قراردادی 25 ساله با ایران مسیر بهره مندی رایگان از سرمایه های گازی کشورمان را هموار کند. حال مدیران کرسنت با به کارگیری دلالان ایرانی مورد وثوق مدیران در دوره انعقاد قرارداد کرسنت که امروز به لطف دولت یازدهم مجددا بر کرسی قدرت تکیه زده اند، تصمیم دارند مسیر را برای رتق و فتق مجدد پرونده به نفع طرف اماراتی رقم زنند. به نوعی می توان گفت کرسنت مسیر را به نحوی چیدمان کرده که ایرانیان میان 2 گزینه تن دادن به جریمه هنگفت میلیارد دلاری یا ساخت و پاخت با اماراتی های خوش اشتها مخیر به انتخاب اجباری یکی باشند. مدیران کرسنت پترولیوم تاکنون به بسیاری از مسؤولان ایرانی وزارت نفت «هدیه های سنگین» پیشنهاد کرده اند که بر اساس قوانین بین المللی قابل پیگرد است. اما عملا در هر دوره به علت درگیر بودن نام برخی چهره های سیاسی صاحبنام پس از افشای فساد سیاسی- اقتصادی حول این ماجرا، طرف ایرانی از پیگیری قانونی اتهامات وارده به طرف اماراتی خودداری کرده است. امروز نیز با توجه به اتفاقات ناگوار رخ داده در دوره مدیریت برخی مسؤولان فعلی در وزارت نفت و امکان استیضاح وزیر به علت تحمیل جریمه 18 میلیارد دلاری تا اینجای کار به جیب تک تک ایرانیان، مخاطراتی جدی وجود دارد. شاید مهم ترین نتیجه رای صادره علیه ایران را بتوان رسمی شدن «رشوه» در هنگامه عقد قرارداد نفت و گاز با ایران برشمرد کما اینکه پیش از این نیز پس از افشای ماجرای دریافت رشوه توسط برخی مدیران وزارت نفت در قراردادهای نفتی چون استات اویل، به رغم تنبیه رشوه دهنده در اروپا و آمریکا، کماکان طرف ایرانی بر قانونی بودن رفتارهای غیرحرفه ای خود تاکید می کرد! به طور مثال در گزارش تهیه شده توسط پایگاه اقتصادی بلومبرگ، مدیرعامل استات اویل با ابراز پشیمانی از اقدام به پرداخت رشوه به طرف ایرانی اعلام کرد: «حالا که به عقب نگاه می کنم، می بینم حدود اخلاقی را رعایت نکرده ام؛ این توافق (با م ـ ه) نباید انجام می شد. من نباید اجازه می دادم این کار انجام بگیرد.» اما محمدحسین عادلی، رئیس بانک مرکزی ایران در فاصله سال های 72- 68 و از دیپلمات های قدیمی وزارت امور خارجه در پاسخ به سؤال خبرگزاری یادشده با مضمون «ﺁیا شرکت های غربی خواهان سرمایه گذاری در ایران باید به کسی رشوه بدهند تا به ﺁنها کمک کند و راه و رسم بازار ایران را نشان شان دهد؟» گفت: «البته! باید بپردازند! تنها اشتباهی که استات اویل کرده این است که پرداخت را پنهانی انجام داده است(!)» گفتنی است عادلی سال 92 از جانب زنگنه، وزیر نفت به عنوان کاندیدای پیشنهادی ایران برای دبیرکلی مجمع کشورهای صادرکننده گاز (جی یی سی اف) معرفی شد. علاوه بر آن وی هم اکنون معاون سرمایه گذاری سازمان میراث فرهنگی نیز هست. خط قرمز همه جریان ها و گروه های معتقد به اصول و ارزش های نظام جمهوری اسلامی به عنوان زیست بوم مشترک همه سلایق و علایق «منافع ملی» است. نتیجه عدم برخورد قاطع با متخلفان بیش از 50 قرارداد نفتی توام با اتهامات اقتصادی – سیاسی علاوه بر آنکه موجب وارد آمدن خسارات مالی به جیب همگانی ملت شده به اعتبار بین المللی جمهوری اسلامی در فضای بین الملل نیز لطمات جبران ناپذیری وارد کرده است. تیز شدن شاخک های منفعت طلبی شرکت نه چندان معتبر دانه گاز به محوریت شاهزادگان اماراتی بیش از آنکه حاصل از موقعیت شناسی عالی آنها باشد، ناشی از ضعف سیستماتیک نظامات قانونی ماست که متخلفان دوره های گذشته را بدون کیفردهی مجدد به قدرت می رساند. اکنون وزارت نفت کشورمان باید پاسخ دهد شیوخ کرسنت پترولیوم چه در ویترین این وزارتخانه دیده اند که از یک سال پیش تاکنون با استخدام دلالان موردعلاقه نفتی های ایرانی همچون «سیامک نمازی» به دنبال زنده کردن قراردادی هستند که رئیس جمهور روحانی در آذرماه سال ۱۳۸۱ در کسوت دبیر شورایعالی امنیت ملی با اعتراض به عملکرد بیژن زنگنه، وزیر نفت کابینه اصلاحات، اقدام وی در انعقاد قرارداد نفتی «کرسنت» را بیرون از چارچوب قانون و از طریق «واسطه» دانسته و این قرارداد را دارای آثار منفی فراوان برای ایران برشمرده بود. حتی اگر پس از تایید نهایی رای دادگاه بین المللی کل جریمه 18 میلیارد دلاری را زنگنه و همکاران از جیب شخصی نیز پرداخت کنند آبروی رئیس جمهور روحانی و ایرانیان در این بازی کثیف احیا نخواهد شد. محاکمه علنی متخلفان و خلع ید آنها از مناصب دولتی کمترین خواسته ملت از رئیس جمهور مقتدر ایران است. جوان:شکست های تجدیدنظرطلبان از یک استیضاح «شکست های تجدیدنظرطلبان از یک استیضاح»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان به قلم محمد اسماعیلی است که در آن میخوانید؛بعد از هشت روز عملیات گسترده روانی – رسانه ای علیه جریان اصولگرایی و مجلس نهم بالاخره جلسه استیضاح برگزار شد و منتخبان ملت به برکناری وزیر رأی مثبت دادند. بعد از هشت روز عملیات گسترده روانی – رسانه ای علیه جریان اصولگرایی و مجلس نهم بالاخره جلسه استیضاح برگزار شد و منتخبان ملت به برکناری وزیر رأی مثبت دادند. اما فارغ از بسیاری از حواشی و موضوعات پیرامون موضوع استیضاح وزیر علوم باید به بیان نکاتی اساسی پرداخت که در صورت توجه به آن هم می توان «راهبرد استحاله» تجدیدنظرطلبان را ابتر گذاشت و هم زمینه رشد و پیشرفت علمی در دانشگاه ها را بهتر فراهم کرد. 1- همانطور که بارها تأکید شده است فتح کرسی های مجلس دهم یکی از مهم ترین اهداف جریان تجدیدنظرطلب است و بر این اساس باید تلاش شود تا به هر شکل ممکن مجلس نهم « سرعت گیر » و « دست اندازی »در مسیر تحقق اهداف دولت تدبیر و امید نشان داده شود. برهمین اساس پیش بینی می شود پس از رأی منتخبان ملت به برکناری وزیر از امروز بخش قابل توجهی از مطالب روزنامه های وابسته به طیف دوم خرداد به « تخریب وجهه مجلس اصولگرا» و بیان « ضرورت شکل گیری مجلس همسو با سیاست های دولت» و همچنین « الزام عبور از مجلس کنونی » اختصاص یافته و قطعاً این روند تا اسفندماه سال 94 ادامه خواهد داشت. به عبارت بهتر رأی به استیضاح را پدرخوانده های اصلاحات غنیمتی جنگی برای خود به حساب می آورند آنگونه که با بهره برداری از این اقدام مجلس، آن را تا ماه ها به عنوان پتکی علیه مجلس استفاده کرده و از افکار عموم بخواهد تا در انتخابات مجلس آینده به نامزدهای نزدیک به اصلاحات روی بیاورند. تلاش برای «سیاسی نامیدن استیضاح» و تأکید بر اینکه علت تامه استیضاح « افشای اسامی بورسیه ها» است در طول یک هفته اخیر هم با همین هدف در دستور کار قرار گرفته است. 2- برکناری وزیر متبوع جریان دوم خرداد بار دیگر نشان داد که عملیات چند لایه روانی- رسانه ای این طیف – که بعضاً با بی اخلاقی های گسترده هم همراه بود - قدرت اثرگذاری بر روی افکار عموم و وکلای ملت را ندارد و درکنار این « عدم مقبولیت » و «نداشتن پایگاه اجتماعی» همچنان می تواند بزرگ ترین تهدید برای آینده جبهه دوم خردادی به شمار آید. نتیجه بخش نبودن تلاش های پردامنه و هدفمند جهت «فریب افکار عموم» و « تغییر تصمیم وکلای ملت» ضربه سختی بر پیکره جریان تجدیدنظرطلب به شمار می رود و می تواند فضای «سرخوردگی اجتماعی- سیاسی» ماقبل از انتخابات 92 را بر این جریان حاکم نموده و طراوت یک سال اخیر گسترش یافته در دل این جریان را منقطع سازد. 3- در یادداشتی که هفته قبل در همین صفحه به چاپ رسید عنوان شد که پدرخوانده های جبهه اصلاحات نمی خواهند پایگاه مهم و استراتژیک «دانشگاه» را که کارایی مناسبی در پیشبرد راهبرد « استحاله و براندازی نظام» دارد، از دست بدهند و در تلاشند تا با فشار به منتخبان خانه ملت، آنها را از دادن رأی مثبت به استیضاح منصرف کنند. مدیریت کردن فضای دانشگاه و استفاده کردن از آن جهت فشار به نظام هم در طول سال های اخیر یکی از مهمترین اهداف اصلاح طلبان بوده است. به باور تئوریسین های این جریان در دست داشتن قدرت محیط هایی که محور اصلی آن غالباً جوانان پرشورهستند – که بارزترین ویژگی شخصیتی شان احساسی بودن است- می تواند کانون یا محور یک شهرآشوب تمام عیار علیه حاکمیت سیاسی باشد؛ یکی از مستندات این تفکر «شکل گیری و هدایت فتنه 18تیر78 توسط دانشجویان دانشگاه های تهران» و همچنین « نقش آفرینی پررنگ دانشجویان در فتنه 88» است که کارنامه دانشجویان را در عمل به دستورات رهبران جریان برانداز موفق نشان می دهد. بر همین اساس متزلزل شدن این اهداف با توجه به برکناری وزیر متبوع این جریان می تواند مانع اساسی دیگری جهت راهبرد بر اندازی نظام به حساب و شکست دیگری برای جبهه دوم خرداد به شمار آید. 4- یکی از مهمترین علت های برکناری وزیر آنگونه که موافقان استیضاح در روزهای اخیر بارها عنوان کرده اند « بازگرداندن فتنه گران» به دانشگاه - چه در سطح رئیس چه در جایگا�
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها