تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868823108
دیلی تلگراف: امریکا، ایران را بر منطقه مسلط کرد
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
دیلی تلگراف: امریکا، ایران را بر منطقه مسلط کرد
من نگران بودم که حمله ما ثبات را در منطقه خلیج فارس بر هم می‌زند، منطقه‌ای که از زمان سقوط شاه در ایران، بر سه محور ایران، عراق و عربستان بعنوان متحد امریکا، وابسته بود.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، روزنامه انگلیسی "دیلی تلگراف" (DailyTelegraph) در نوشتاری با عنوان "دلایل عدم گسترش دموکراسی غرب در خاورمیانه" به قلم "سر اندرو گرین" سفیر پیشین انگلیس در سوریه و عربستان سعودی، به بررسی و تحلیل دلایل عدم تحقق دموکراسی غربی در خاورمیانه و خصوصا کشورهای عربی پرداخت. این دیپلمات انگلیسی می‌گوید: «کشورهای عربی کمتر از طریق حکومت قانون، و بیشتر از راه لطف و مرحمت اداره می‌شوند.»
گرین مقاله خود را چنین آغاز می‌کند: «در حالی که مشغول نوشتن این سطور هستم، به نظر می‌رسد که بحران در "شنگال" حل شده، اما صحنه‌های وحشتناکی که در هفته‌های اخیر صفحه‌های تلویزیون‌ها را به تسخیر در آورده بود و نیز گزارش‌های مصور روزنامه‌ها از آن بحران، افکار عمومی را برانگیختند.»
وی بدون هیچ اشاره ای به جنایات داعش علیه مسلمان عراق و مظلومیت قربانیان شیعه‌ی داعش، می افزاید: «مردم از ما می‌خواستند که با قدرت تمام به "ایزدی‌ها" و "مسیحی‌ها" یی که با شیوه‌های ظالمانه تحت تعقیب قرار گرفتند، کمک کنیم؛ آنها حق دارند که چنین درخواستی کنند. این مشکلی است که از بین نمی‌رود. از زمانی که پیکارجویان افراطی بخش هایی از شمال عراق را تصرف کردند، یک میلیون نفر از خانه و کاشانه خود رانده و آواره شدند. دیروز، استاندار "دوهک" که صدها هزار نفر در جستجوی پناهگاه به آن استان گریخته‌اند، درباره "نسل‌کشی" هشدار داد.»
نویسنده دیلی تلگراف در ادامه مقاله خود می نویسد: «دقیقأ ما از چه قدرتی برخورداریم؟ این مستلزم ارزیابی واقع‌بینانه شرایط در آنجا و توانایی های ما برای ایجاد تغییر است. مطمئنأ، در حال حاضر، شرایط در خاورمیانه خطرناکتر و آشفته‌تر از نیم قرن گذشته است.»
گرین که نمی تواند خشم و ناراحتی خود را از گسترش موج بیداری اسلامی در منطقه پنهان کند، می افزاید: «شوق و هیجان سال گذشته در مورد "بهار عربی" ثابت شد کاملأ گمراه‌کننده بود. این موج در مصر و لیبی به هرج و مرج کشیده شد. آنهایی که مصمم بودند در "سمت درست و برحق تاریخ" باشند، حالا خود را در سوی اشتباه و نادرست این بحث و جدل می‌بینند.»
وی در تائید ضمنی نظام دیکتاوری در کشورهای عربی، می نویسد: «دموکراسی از نظر فکری، به خودی خود یک راه حل برای جوامع بسیار پیچیده نیست و دخالت غربی‌ها، وضعیت را بطور غیرقابل محاسبه‌ای وخیم‌تر خواهد کرد.»
این دیپلمات با سابقه‌ی انگلیسی در ادامه می نویسد: «دلیل بنیادی و اصلی شکست غرب این است که دموکراسی مورد نظر ما، چیزی نیست که در کشورهای خاورمیانه – که روابط خانوادگی، قبیله‌ای، فرقه‌ای و دوستی‌های شخصی بر نهادها و دستگاه‌های دولتی برتری دارد – کارآ مد و مؤثر باشد. این‌ها مطمنئأ جوامع تحت حکومت قانون نیستند. برعکس، آنها در بهترین وجه می‌توانند به عنوان جوامعی بر پایه "لطف در برابر لطف" توصیف شوند.»
نویسنده روزنامه انگلیسی دیلی تلگراف در تحلیل جامعه شناسی جوامع اسلامی-عربی، می افزاید: «به عبارت دیگر، در این جوامع، وقتی شما با مشکلی برمی خورید، از طریق خانواده، قبیله و یا محل سکونت‌تان دنبال کسی می‌گردید که به کمک شما بشتابد و تقریبأ محال به نظر می‌رسد که درخواست شما مورد توجه قرار نگیرد، زیرا این نوع ارتباطات خاص بسیار قوی هستند. در کشورهایی که خدمات امنیت اجتماعی کارآمدی در آنها وجود ندارد، امنیت آینده شما فقط به سیستم خانواده‌های گسترده و بزرگ وابسته است.»
وی در این باره اینگونه ادامه می دهد: «پشت چنین ساختار به ظاهر شکننده، نیروهای مسلح و پلیس مخفی قرار دارند که زیر سایه "سلطان"، "رئیس جمهوری" و یا هر کس دیگری که در رأس هرم قدرت قرار دارد، کشور را متفق نگاه می‌دارد. آن رهبر، با دادن امتیازات گوناگون به گروه‌های مختلف در جامعه، آنها را با هم نگه می‌دارد، اما در عین یک مشت آهنین دارد که وقتی لازم باشد، از آن استفاده می‌کند و مردم هم آن را می‌فهمند.»
سر اندرو گرین که با استفاده از مثال های متناقض سعی می کند تا مصادیقی برای این تحلیل خود ارائه کند، می نویسد: «"مبارک" در مصر، "اسد" در سوریه و "صدام" در عراق نمونه‌هایی از آن هستند. سلاطین و امیران اردن، بحرین و عربستان سعودی متفاوتند. در گروه دوم کشورها، قساوت کمتری وجود دارد، ولی هر وقت نیاز باشد از مشت آهنین استفاده می‌شود.»
تحلیل گر روزنامه دیلی تلگراف به عدم شناخت غرب از اینگونه جوامع اشاره کرده و می نویسد: «شکست تحقیرآمیز غرب در درک طرز کار داخلی این کشورها، پیامدهای فاجعه‌آمیزی در بر داشت. "من با حمله به عراق مخالف بودم"، نه این که دلباخته صدام بودم، بلکه باور داشتم که جایگزین او بدتر خواهد بود. من نگران بودم که حمله ما ثبات را در منطقه خلیج (فارس) بر هم می‌زند، منطقه‌ای که از زمان سقوط شاه در ایران، بر سه محور ایران، عراق و عربستان سعودی، این کشور متحد غرب، وابسته بود. این دقیقأ چیزی است که روی داد و حالا "ایرانی‌ها بر منطقه خلیج فارس تسلط دارند".»
گرین، پس از اعتراف به قدرت ایران در منطقه به بررسی اشغال نظامی عراق توسط امریکا می پردازد و می نویسد: «از نظر داخلی، نتیجه حتی بدتر از این بود. ارتش عراق بهم ریخت، هرچند برخی می‌گویند که ارتش خودش، خود را منحل کرد. امریکایی‌ها در گام بعدی "حزب بعث"، تنها سازمان سیاسی عراق را تعطیل کردند. مطمئنأ، حزب بعث ابزاری در دست صدام بود، ولی در کل بد نبود. مثل هر کسی در اتحاد جماهیر شوروی سابق که مقامی داشت، مکلف به عضویت در حزب کمونیست بود، در عراق هم مقامات ارشد باید عضو حزب بعث می‌بودند. نتیجه اما، خرد کردن ساختار سیاسی و اجتماعی عراق بود. سیستم "لطف در برابر لطف" متوقف شد و به همراه آن سازوکار اداره امور نیز دچار از هم گسیختگی شد.»
وی می افزاید: «کمی بعد انتخابات برای کسب تحسین واشنگتن برگزار شد؛ با شرکت عظیم اکثریت شیعه در انتخابات که از بی‌تجربگی و سادگی اشغالگران مبهوت شده بودند.»
سفیر سابق انگلیس در سوریه در ادامه مقاله خود می نویسد: «نوری المالکی سرانجام مجبور به کناره‌گیری از نخست وزیری شد که حداقل از دید سنی‌ها یک نسخه شیعی صدام بود.»[!]
وی بدون توجه به نقش غرب در تجهیز و هدایت نیروهای افراطی در منطقه و همچنین حمایت برخی حکام عرب از جریان های سلفی مسلح، مدعی می شود که «ناخشنودی عمیق قبایل سنی در شمال عراق بود که این فرصت را به داعش داد تا چنان سریع آن میزان از خاک عراق را تصرف کند که دولتهای غربی و نیز عربی را مات و مبهوت کرد.»
سر اندرو گرین بدون اشاره به نقش مداخله جویانه و سودجویانه کشورهای غربی در منطقه، سعی در القای دوگانه جعلی ایرانِ شیعه و عربستانِ سنی را دارد و می افزاید: «در غرب، ما تصور محدودی از تنفر و تحقیر متقابل دو گروه اسلامی شیعه و سنی نسبت به هم داریم. به تنفر بین "کاتولیک‌ها" و "پروتسان‌ها" در گذشته بیاندیشید و آن را چند برابر کنید. سپس نبرد قدرت درمنطقه را هم به آن بیفزائید. ما اکنون عربستان سعودی را به عنوان قدرت برتر سنی، و در مقابل، ایران شیعه را داریم که نفوذش را در لبنان و سوریه گسترش و تحکیم می‌بخشد؛ هلالی شیعی که عربستان مصمم به مقابله با آن است.»
سر اندرو گرین در ادامه مقاله خود در روزنامه دیلی تلگراف، با مطرح کردن این پرسش که "حالا، منافع ما در کجا قرار دارد؟" می‌نویسد: «ما یک تکلیف انسانی[!] در کمک مؤثر به نجات صدها هزار پناه جویی داریم که از خشونت‌های خونین پیکارجویان اسلامگرا [داعش] گریخته‌اند. حفاظت از آنها مستلزم خط مقدم جبهه کُردها برای ایجاد عراق با ثبات است. این کار فقط از عهده کُردها بر می‌آید. امریکا و بیشتر اروپایی‌ها در جلسه اضطراری وزیران امور خارجه اتحادیه اروپا در بروکسل برای بحث درباره این موضوع، قبول کردند که باید مهمات، تجهیزات و اطلاعات مورد نیاز را در اختیار کُردها قرار دهند.»
وی می افزاید: «دست کم "حمایت هوایی" برای چند ماه لازم است، اما هر نوع مشارکت و دخالت نیروی‌های زمینی یک اشتباه جدی خواهد بود.»
سفیر سابق انگلستان در عربستان سعودی در مقاله اش می نویسد: «در حالی که شاید لازم باشد که تعداد خیلی اندکی از نیروهای ویژه در موضع مدیریت حملات هوایی در آنجا داشته باشیم، اما نمی‌توانیم اجازه مأموریت خزنده برای تحت کنترل در آوردن آنها را بدهیم. زمان درازی طول نمی‌کشد که حضور نیروهای غربی، خود به خصومت و نارضایتی بیانجامد.»
وی می افزاید: «وقتی بحران آرام گرفت، ما باید از توسعه و گسترش داعش جلوگیری کنیم. امری که نیاز به یک دولت کارآمد در بغداد دارد که بتواند گام‌هایی برای کسب رضایت قبایل شمال عراق بردارد، که البته سنی هستند و در صورتی که بخواهند ممکن است طرف افراطیون اسلامی [داعش] را بگیرند.»
این دیپلمات انگلیسی با اعتراف به اشتباه غرب در مواجهه با ایران و سوریه اشاره کرده و می نویسد: «علاوه بر این، ما باید شیوه برخوردمان با حکومت‌های "تهران" و "دمشق" را بازنگری کنیم؛ جز این نمی‌توانیم بکنیم. یک خلافت اسلامی [داعش] می‌تواند تهدید عمده‌ای برای ثبات کل منطقه خاورمیانه باشد. علاوه بر آن، چنان خلافت اسلامی، منطقه‌ای را تحت کنترل می‌گیرد که برای انگلیس هم می‌تواند خطرناک شود.»
وی در ادامه می افزاید: «سرویس امنیتی از این موضوع آگاه است که آن جوانانی که برای جنگ به خاورمیانه می‌روند، وقتی به انگلیس برگردند، با روحیه خصمانه‌ای که دارند، می‌توانند باعث انفجار شوند. چنین خطری می‌تواند با هر نوع پیروزی دولت اسلامی [داعش] شتاب بگیرد، که از سوی حامیانش می‌تواند به عنوان نشانه عنایت الهی به آرمان آنها باشد.»
سر اندرو گرین در انتهای مقاله خود خاطر نشان می کند که «برای این که در منطقه کارآمد باشیم و امنیت خود را تأمین کنیم، باید برای یک دفعه هم که شده، از گذشته درس بگیریم و مطمئن شویم که در روند سیاستگذاری‌های خود، تحرکات و تحولات داخلی کشورهای منطقه را مد نظر قرار دهیم.»
این دیپلمات و تحلیلگر سیاسی انگلیس، یادآور می شود: «ما توان ارتکاب اشتباهات بیشتری را نداریم. هرج و مرج رو به گسترش در خاورمیانه، تهدیدی واقعی برای اقتصاد و آرامش جامعه ما است و در واقع خطری است برای جهان بزرگتر.»
104
۲۸/۰۵/۱۳۹۳ - ۰۸:۳۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
سیاسی
پربازدیدترینها