محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845427491
جنگ به نام آزادی به کام دیکتاتوری
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
جنگ به نام آزادی به کام دیکتاتوری دنیای مدرن دنیای فراوانی گزینه‌های انتخاب و عجز از گزینش درست است؛ دنیای حرف‌های پرزرق و برق و خطابه‌های آتشین و در عین حال رفتارهای سخیف و اعمال ننگین، ولی آن حرف‌ها می‌توانند این اعمال را نادیدنی بینگارند چون زیبا هستند و تزویر همیشه با رنگ و لعاب است که فریبندگی دارد.
قرآن کریم نیز سلاح شیطان برای گمراهی انسان را همین تزئین اعمال به توجیهات زیبا و فریبا دانسته و تعبیر زین لهم الشیطان اعمالهم را برای آن به کار برده است. آن هم چهار مرتبه؛ نخست در سوره انفال، آیه 48 که درباره دشمنی کفار با مسلمانان است، دوم، سوره نحل، آیه 63 که در مورد مخالفت امت ها با پیامبران الهی است، سوم، آیه 24 سوره نمل که به خورشیدپرستی قوم سبا می پردازد و چهارم آیه 38 سوره عنکبوت که به گمراهی قوم عاد و ثمود اختصاص دارد. شاید بارزترین مصداق این تبدیل مزورانه حقیقت در جهان کنونی، جنگ هایی باشد که با نام آزادی و دموکراسی انجام می شوند و نه فقط در صورت، شباهتی به بشردوستی و آزادیخواهی ندارند که در باطن نیز کاملا به دور از اصول اخلاقی مبتنی بر ارزش های انسانی هستند. یعنی هم هدف آمیخته با تزویر است، هم وسیله؛ هم مقصود و مقصد کاملا خودخواهانه است، هم مسیر و راه. پس شاید تنها یک چیز در این میان محل بحث و نظر باشد، نتیجه. منظور از نتیجه در اینجا برآیند نهایی این جنگ افروزی های بظاهر آزادیخواهانه است فارغ از اهداف و مقاصدی که دلیل اصلی وقوع آن بوده است. در اثبات خیرخواهانه نبودن این اهداف همین بس که حمایت ها و مخالفت ها همه گزینش شده و مبتنی بر منفعت طلبی سیاسی هستند و خط مشی ها نیز بر همین اساس بازتعریف می شوند. در مورد عراق و افغانستان تعبیر «جنگ برای صلح» را به کار می برند و نیرو اعزام می کنند تا دیکتاتوری را سرنگون کرده و دموکراسی به ارمغان بیاورند و در مورد لبنان و فلسطین از یک طرف تعبیر «آتش بس برای صلح» را به کار می برند و از دیگرسو به حمایت مالی و تسلیحاتی از دیکتاتور می پردازند. یک جا معتقدند مهم هدف است و می شود برای صلح جنگید و جای دیگر معتقدند مهم وسیله است و نمی شود با جنگ به صلح رسید. وقتی نه هدف و نه وسیله هیچ کدام در معنای حقیقی خود به کار برده نمی شوند تنها نتیجه باقی می ماند و این که بالاخره این جنگ افروزی ها با هر قصد و بهانه ای که انجام گرفته باشند آیا در مجموع به سود کشورهای تحت سلطه بوده اند یا به ضرر آنها؟ پاسخ به این پرسش بسادگی ممکن نیست چون اگر افق دید، تنها حال و اکنون باشد می توان گفت برآیند نهایی تا اندازه ای قابل دفاع بوده اما اندکی دوراندیشی کافی است برای تردید در صحت این انگاره و در عوض، قول به این که حتی نتیجه نیز از شائبه تزویر و فریب پیراسته نیست. آثار و نتایج واقعی اعمال و رفتار ما به هیچ رو محدود به ثمرات ظاهری و زودگذر نیست. نتایج قابل مشاهده، خود پوششی هستند برای پنهان ماندن نتایج واقعی که گاه این پوشش را ما خود برای تطهیر اعمالمان ایجاد می کنیم و گاه خود به خود ایجاد می شود و ما با تأکید و تمرکز بر آن، نخست خود را می فریبیم و سپس دیگران را. حال آن که درست در همان لحظه خودفریبی نیک می دانیم که از حق به دوریم اما متأسفانه زیبایی و آرامش اگرچه موقتی باشد و گذرا، برایمان خواستنی تر از تلخی واقعیت است. فرانتس کافکا در خصوص این حقیقت گریزی آدمی می نویسد: «آنچه یک بار رخ داده دیگر ممکن نیست کنار گذاشته شود؛ تنها ممکن است مختل و تیره و تار گردد. به این مقصود است که توجیهات عَلَم می شوند. جهان یک سره مالامال از توجیهات است. در حقیقت، جهانی که ما می بینیم شاید چیزی نباشد مگر همین توجیهات آدمی در آرزوی یافتن لحظه ای آرامش. کوششی است برای قلب این واقعیت که حس تشخیص از پیش به ما داده شده، کوششی است برای این که شناخت و تشخیص چون مقصدی انگاشته شود که هنوز به آن نرسیده ایم.» (فرانتس کافکا، کلمات قصار، شماره 86) با این توضیح می شود گفت تکرار رفتارهای تبعیض آمیز کشورهای غربی در قبال ملت های تحت سلطه و نیز تکرار بی اعتنایی عملی جوامع بین المللی همچون سازمان ملل متحد نسبت به جنایات چندساله صهیونیست ها در فلسطین بخصوص غزه، نمونه ای از رفتار عادت شده ای است که به قول کافکا دیگر نمی شود کنارش گذاشت، بلکه فقط می شود با توجیه، تیره و تارش نمود. اما این توجیهات چیزی جز تلاش مذبوحانه برای قلب واقعیت نیستند و واقعیت هم عبارت است از این که حس تشخیص از پیش به همه ما داده شده است. همه در باطن خود می دانند که از منظر انسانیت، تفاوتی میان قربانیان طالبان، القاعده، داعش و النصره در افغانستان، پاکستان، عراق و سوریه با قربانیان بوکوحرام، آنتی بالاکاها و صهیونیست ها در نیجریه، آفریقای مرکزی و فلسطین نیست، بلکه این نژادپرستی و در نگاهی کلی تر خویشتن پرستی است که موجب می شود افرادبرای گروهی بیشتر حق زندگی قائل باشند و در مقابل، دیگران را برای مرگ آن هم به شکلی دردناک و وحشیانه سزاوارتر بدانند. نورمن فینکلستین، نویسنده کتاب «تصویر و واقعیت نبرد اسرائیل و فلسطین» اخیرا با اشاره به حملات اسرائیل به غزه در مورد این تبعیض آشکار با بیانی کنایه آمیز گفته است: «اسرائیل برای خودش حق دفاع قائل است و دولت بریتانیا و بی بی سی هم از اسرائیل و حق او برای دفاع از خودش در مقابل این حملات ابتدایی حماس حمایت می کنند، اما اسرائیل عملا دارد از حق خودش برای ادامه اشغال اراضی فلسطینی دفاع می کند و نیز از حق خودش برای مبارزه با فلسطینی هایی که می خواهند علیه این اشغال موضع بگیرند. پس حق شماره یکی که اسرائیل برای خودش قائل است حق ادامه اشغال است و حق دوم کشتن فلسطینی هایی که بخواهند با این اشغال اراضی مخالفت کنند. از طرف دیگر به فلسطینی ها هم از طرف جامعه بین المللی دو حق داده شده، یکی حق این که بتوانند بتدریج بمیرند؛ به خاطر تحریم و محاصره ای که در طول چند سال گذشته در غزه صورت گرفته. دیگر این که یک مرتبه کشته بشوند با حملات موشکی!» براستی اگر میان این نسل کشی شصت و شش ساله اسرائیل در فلسطین با جنایات دیگری که در حال حاضر در اقصی نقاط جهان صورت می گیرد، تفاوتی وجود داشته باشد این تفاوت، در اولویت بودن فلسطین خواهد بود آن هم به دلیل آشکار قدمت این جنگ نابرابر و تلفات نسل اندر نسلی که بر جای گذاشته و آسیب های جبران ناپذیری که همچنان ادامه دارد. پس اگرچه از منظر ارزش های انسانی میان قربانیان این جنگ و کشتگان دیگر منازعات جهانی تفاوتی وجود ندارد، اما از منظر کم و کیف یا به عبارتی قدمت و شدت جنایت ها حقیقتا فلسطین با هیچ جای دیگری از جهان کنونی قابل مقایسه نیست. ولی این تفاوت نه تنها نادیده گرفته می شود، بلکه تنها به بهانه مناسبات سیاسی به ضد خود بدل شده و تحت الشعاع جنایات تروریستی دیگر نقاط جهان قرار می گیرد. حال بماند که از منظر معادلات بین المللی هم فلسطین چون تحت اشغال یک دولت نامشروع قرار دارد مساله ای بمراتب قابل توجه تر از تحرکات تروریستی گروهک های تازه به دوران رسیده در خاورمیانه است، اما وقتی پای فریب و توجیه به میان می آید دیگر همه چیز می تواند وارونه شود. شب می تواند روز و روز می تواند شب انگاشته شود و در این میان می توان به دلایل بظاهر متقن علمی هم توسل جست! پس پیچیدگی مساله فلسطین در جهان امروز ماحصل همان تیره و تار شدنی است که در نتیجه خودفریبی گریبان انسان را می گیرد نه آن که حقیقتا مرز باریکی میان حق و باطل این تجاوز آشکار وجود داشته باشد. آزاد جعفری/ جام جم
دوشنبه 27 مرداد 1393 2:15 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]
-
گوناگون
پربازدیدترینها