محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829959418
مایلی‌کهن:وینگادا ما را برد جام جهانی، نه کروش
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مایلی‌کهن:وینگادا ما را برد جام جهانی، نه کروش جام جم ورزشی- محمد مایلی کهن می‌گوید زمان دادکان فدراسیون فوتبال از همیشه سیاسی‌تر بود.
محمد مایلی‌کهن همیشه حرف برای گفتن دارد؛ حتی وقتی که سرمربی هیچ تیمی نباشد. او همیشه حرف‌های جدید می‌زند و به نکاتی اشاره می‌کند که شاید کمتر کسی جرات داشته باشد آنها را به زبان بیاورد. مایلی‌کهن حتی با خودش هم تعارف ندارد و می‌گوید خودش هم با حکم فدراسیون فوتبال سرمربی تیم ملی نشده بلکه با حکم سازمان تربیت بدنی در این جایگاه قرار گرفته است. او در مصاحبه اخیرش با روزنامه خبرورزشی حرف‌های جالبی به زبان آورد. تبریک روز خبرنگار با دو سه روز تأخیر روز خبرنگار را تبریک می‌گویم. انشاءا... که شما و همکارانتان سلامت و سربلند باشید. بنز و موتور گازی توهین بود وقتی یک روزنامه دولتی بعد از جام‌جهانی بحث بنز و موتور گازی را مطرح و به مربیان ایرانی اهانت کرد، طبیعی بود که همکاران من ناراحت شوند. کانون مربیان به این اهانت واکنش نشان داد. با آقای وزیر جلسه‌ای داشتیم اما در مورد این موضوع آنجا صحبتی نکردیم. در مورد کلیت فوتبال صحبت شد و فکر کنم بحث کروش هم به میان آمد. گابن هم کروش را نخواست در مورد کروش یک سری آمار فنی به وزیر ارائه دادیم که براساس واقعیت‌ها بود. الان یک سری از سایت‌ها هستند که یک روز کروش را به منچستر می‌برند و یک روز دیگر به رئال اما آخرش دیدید که گابن هم او را نخواست. تقریباً از یک سال و نیم پیش بود که بحث تمدید قرارداد کروش مطرح شد. دلیل این همه فشار برای بستن قرارداد با او چه بود؟ خب کارنامه هر کسی مشخص است، اگر کارنامه مربی خوب باشد طبعا با او قرارداد می‌بندند. مگر در نقاط دیگر دنیا مربیان را مردم انتخاب می‌کنند. یا خبرنگاران انتخاب می‌کنند؟ همه جای دنیا افرادی متخصص هستند که عملکرد مربی را با توجه به امکاناتی که در اختیار او بوده بررسی می‌کنند. اگر خوب بوده با او تمدید می‌کنند و در غیر این صورت با مربی دیگری وارد مذاکره می‌شوند. بعد از جام‌جهانی وضعیت مربی همه تیم‌ها مشخص شد به غیر از تیم‌ملی ما. اخیراً هم که می‌گویند آقای کروش از همان بدو تولد ایران را دوست داشته و به همین خاطر جایی نرفته است. صاحب سبک یعنی فان‌خال و فرگوسن نمی‌گویم کروش به غیر از ایران پیشنهاد دیگری نداشته، پیشنهاد بوده اما از طرف کشورهای صاحب سبک نبوده است. مربیان صاحب سبک را کشورهای صاحب سبک می‌خواهند. ایشان را آلمان خواسته؟ اسپانیا و فرانسه خواسته؟ مربی صاحب سبک یعنی فان‌خال، گواردیولا و فرگوسن، نه کروش! بازیکنان ایران هم سبک ندارند ایشان صاحب سبک نیست. درست مثل بازیکنان‌مان. اگر ملی‌پوشان ایران در جام‌جهانی عملکرد خوبی داشتند الان تیم‌ها بزرگ آنها را جذب کرده بودند. حالا ببینید در زمان من با آن امکانات کم چقدر بازیکن به فوتبال معرفی شد؟ کروش پول می‌گیرد که بخوابد این را قبول ندارم که فقط در زمان من استعدادهای خوبی در فوتبال ما حضور داشتند، ما الان هم این نسل را داریم اما وقتی آقای کروش با هزار مکافات به استادیوم می‌‌آید و در جریان بازی چرت می‌زند، چطور می‌خواهید نسل طلایی را پیدا کنید؟ چطور می‌خواهید استعداد را بشناسید. شما خودتان نام فرهاد مجیدی را آوردید. من می‌روم مسابقه امیدهای تهران بین بهمن و پاس تهران را نگاه می‌کنم و از آن بازی علی موسوی و فرهاد مجیدی را می‌آورم. شما به مربی این همه پول می‌دهید و در استادیوم می‌خوابد! اکثراً ایران نیست. این یک واقعیت است. چه کسی می‌گوید ما الان استعداد نداریم؟ کروش از بیکاری به ایران آمد من می‌گویم کروش چون از پرتغال اخراج شد به ایران آمد وگرنه اگر پیشنهاد دیگری داشت حاضر به این کار نبود. ضمن اینکه خیلی هم برای او احترام قائل هستم. من کلاً به این حرف کاری ندارم. اصلاً ایشان مربی خوبی بوده اما می‌گویم برای کشور من کاری نکرده است. کشورهای صاحب سبک بعد از جام‌جهانی او را نخواستند اما شما اعتقاد دارید که ایشان خیلی خوب بوده و ما نسبت به سه دوره قبل خیلی بهتر بودیم، در صورتی که اصلاً این‌طور نیست. ما خیلی ضعیف‌تر بودیم. آمار فیفا این مسئله را به خوبی نشان می‌دهد. شما خودتان بهتر از ما این را می‌دانید. من از شما دفاع می‌کنم نه از خودم من اصلاً کشور خودم را با هیچ جای دنیا مقایسه نمی‌کنم. استعدادی که من به عنوان متخصص این امر در کشورم می‌بینم هیچ جای دیگر نمی‌بینم. شما هم نباید به این صورت مقایسه کنید. ما در کشوری هستیم مملو از استعداد. در همه زمینه‌ها این‌گونه است حالا این رشته تخصصی من است. همین الان ببینید در بحث رسانه چقدر جوان با‌استعداد وجود دارد. من فکر نمی‌کنم هیچ جای دنیا این‌گونه باشد. این به دلیل استعدادهای جوانان کشور من است. من که از خودم دفاع نمی‌کنم. دیگر ریش‌های من سفید شده و 60 سال عمرم است. من به نوعی از شماها دفاع می‌کنم. دادکان مربی بود، نه برانکو من روزی یک مصاحبه در تلویزیون کردم و گفتم قبل و بعد از انقلاب هیچ زمان رئیس فدراسیون، مربی تیم‌ملی را انتخاب نکرده. هنوز روی حرفم هستم. حتی در دوران آقای دادکان هم استقلال نبود، اصلاً نبود. به عنوان مثال می‌گویم، اصلاً در دوران آقای دادکان برانکو مربی نبود. خود آقای دادکان مربی بود. چه کسی می‌گوید برانکو مربی بود؟ من از این ناراحتم. دست می‌گذارم روی قرآن که آقای دادکان بارها به من گفته که خودش دستور می‌داده «برانکو فلان بازیکن را نباید بگذاری، یا فلان بازیکن را نباید دعوت کنی» آن وقت شما می‌گویید مربی برانکو بود؟ دو تا بازیکن را همیشه نام بردم الان هم می‌برم. وحید هاشمیان و خداداد عزیزی را که خود آقای مهرعلیزاده از آتن دستور داد که باید باشند. بعضاً می‌گویند که فوتبال نباید سیاسی شود، بابا فوتبال که همه جای دنیا سیاسی است. زمان خود آقای دادکان که فدراسیون از همه زمان‌ها سیاسی‌تر بوده. شما به من جواب بدهید که اعضای هیأت‌مدیره آقای دادکان چه کسانی بودند؟ سردار یعقوبی قائم‌مقام نیروی انتظامی، آقای آصفی سخنگوی وزارت خارجه، آقای شجاعی‌برهان معاون وزیر بازرگانی، آقای سازگارنژاد. این افراد که فوق‌سیاسی بودند. شیطنت نکنید شما هر سؤالی دارید بپرسید اما شیطانی نکنید! من دو مرتبه سرمربی تیم‌ملی شدم. دفعه دوم که خودم کنار رفتم. پس من می‌توانم این میز را برای خودم نگه دارم اما اهل معامله نیستم. اولین قرارداد من با پرسپولیس برای 27/10/54 است و در آن زمان دانشجوی سال سوم مدرسه عالی ورزش بودم. پولی که به من دادند برای پیش پرداخت 200 هزار ریال و ماهانه 15 هزار ریال بوده است. بعد از دو بازی حقوق من به 20 هزار ریال افزایش پیدا کرد. پس آن زمان هم پول بوده اما به مدیریت خیلی بهتر بوده است. من همه راه را بلدم و اگر می‌خواستم الان میلیاردها تومان سرمایه داشتم اما نخواستم. من هم با حکم فدراسیون سرمربی تیم ملی نشدم بله من هم به دستور سازمان تربیت‌بدنی سرمربی تیم‌ملی شدم نه با حکم فدراسیون فوتبال. اصلاً آقای مهاجرانی را مگر فدراسیون انتخاب کرد؟ داستان من را هم می‌توانید از آقای فائقی بپرسید. بنده آبان 1358 در سازمان تربیت‌بدنی استخدام شدم و کارمند آنجا بودم. مهندس فائقی هم به عنوان معاون آقای هاشمی‌طبا تشریف آوردند آنجا. اگر یادتان باشد تیم امید هم در آن زمان نتایج خوبی نگرفته بود و کمیته شکست تشکیل داده بودند که من هم عضو آن بودم. در آن کمیته آقای فائقی با من آشنا شد. به فائقی گفتم این کلاه برای من گشاد است اصلاً من نمی‌گویم که سرمربیگری تیم‌ملی حق من بود. به خدا قسم دفعه دومی که سرمربی تیم‌ملی شدم گریه و زاری می‌کردم. پیش خودم می‌گفتم خدایا تو داری با من چه‌کار می‌کنی؟ همه علیه من بودند، چطور دوباره این اتفاق برای من افتاد. در کتاب خاطراتم هم نوشتم که در زمان پیشنهاد مربیگری تیم‌ملی به آقای فائقی گفتم که این کلاه برای من گشاد است اما اگر شما مربی در ایران پیدا کردید که به اندازه من در کلاس‌های مربیگری حضور پیدا کرده باشد، جایزه دارید. از آقای احسانی بپرسید که در این کلاس‌ها چه کسی از دقیقه اول آمد و تا آخر نشست. پشت فنس فقط تمرین تماشا کردند من که یادم نیست مرحوم حجازی علیه من مصاحبه کرده باشد اما اگر مصاحبه کردند و گفتند که مرا سرمربی تیم‌ملی نکردند چون ریش ندارم، جوابی نمی‌توانم بدهم جز اینکه خب ریش می‌گذاشتند! خدا حجازی را بیامرزد. من آن زمان هم هیچ ادعایی نداشتم. این کاغذها که می‌بینید یک سری از مدارک من است. حالا بعضی از دوستان پشت فنس فلان باشگاه تمرین تماشا کردند که هیچ اعتباری هم ندارد اما دائماً به آن استناد می‌کنند. به‌هر‌حال وقتی فائقی من را به عنوان سرمربی تیم‌ملی انتخاب کرد، کارمند ایشان بودم و سابقه کاپیتانی پرسپولیس و بازی در تیم‌ملی را داشتم. سال‌ها بعد همان زمان که مربی تیم‌ملی امید شدم، خودم این پست را نمی‌خواستم. شما می‌توانید واقعیت داستان را از آقای عزیز محمدی بپرسید. استعداد هست شجاعت نیست من آن زمان که سرمربی تیم‌ملی بودم تک‌تک بازیکنان لیگ را بررسی می‌کردم. کروش چند دفعه برای دیدن بازی‌های لیگ به استادیوم رفته است؟ فقط به شهرهای خوش آب و هوا و شهرهایی که آثار تاریخی دارد، می‌رود. من همین الان هم اکثر بچه‌ها را رصد می‌کنم. من الان هم در این زمینه ادعا دارم که بازیکن‌شناس هستم. الان لیگ ما بهتر است یا آن زمان؟ من می‌گویم الان. این نظر یک متخصص است الان هم بازیکن و پدیده زیاد داریم اما شجاعت استفاده از جوان‌ها وجود ندارد. من می‌گویم از این لیگ ما علی دایی، خداداد و... بیرون می‌‌آید. من بودم شاید نکونام و آندو را به جام جهانی نمی بردم من می‌گویم هر کس بهتر است باید بازی کند. اگر بازیکن جوان و باتجربه در کفه ترازو یکسان باشند من بازیکن باتجربه را برمی‌دارم اما اگر جوان بهتر بود نباید حق او را خورد. کروش یکسری از جوانان خوب ما را به جام‌جهانی نبرد. یکی مهرداد جماعتی. شما اگر به من فرصت بدهید من 22 تا بازیکن که در لیست کروش نبودند و می‌توانستند در تیم‌ملی باشند را به شما معرفی می‌کنم. شما به من بگویید امید ابراهیمی چه ایرادی داشت؟ می‌توانم از شما بپرسم که چرا به تیم‌ملی دعوت نشد؟ من قبلاً هیچ اعتراضی نمی‌کردم اما حالا که جام‌جهانی تمام شده دوست دارم حرف‌هایم را بزنم. من الان اسم نمی‌آورم. من نکونام را دوست دارم اما او را نمی‌بردم. من می‌گویم امید ابراهیمی بالاتر است. اگر مساوی بودند نکونام را می‌بردم. من حتی آندو را هم نمی‌بردم. من وقتی نفر توپ گیر‌تر و جوانتر دارم باید او را می‌بردم. من رضا حقیقی و امید ابراهیمی را به آندو و نکونام ترجیح می‌دادم. البته باید گوش حقیقی را بگیری تا در خدمت تیم باشد. این ریسک بزرگی است اما من اهل ریسک هستم. مثلاً شما می‌گویید نباید مهدوی‌کیای 18 ساله را در سال 98 بازی می‌دادیم؟ البته نکونام و تیموریان را مثال زدم. نمی‌گویم کروش آندو و نکونام را به جام‌جهانی نمی‌برد اما باید این‌ها را قلقلک می‌داد. شیشه خانه‌ام را نشکستند چه کسی گفته روز بازی با استرالیا مقابل خانه ما، مردم مشکل ایجاد کردند؟ من اینجا نشسته‌ام و اگر بخواهم مظلوم‌نمایی کنم می‌گویم بله. من آن زمان خانه‌ام طبقه دهم اکباتان بود اما شایعه کرده بودند که با سنگ زده‌اند شیشه خانه مایلی‌کهن شکسته است. من حتی مادرم آن زمان نگران بود. ایشان را سوار ماشین کردم و رفتم بیرون. روز بعدش سوار اتوبوس شدم و رفتم. همه می‌گفتند آقای مایلی‌کهن در حق تو جفا کردند. کروش با رحمتی بد تا کرد به نظر من کروش با رحمتی بد تا کرد. مهدی رحمتی اشتباه کرد اما چرا پس از عذرخواهی‌ها به تیم‌ملی دعوت نشد؟ زمان من مشابه همین اتفاق برای دایی افتاد من هم گفتم دایی باید عذرخواهی کند تا برگردد. نیازی هم نیست به من زنگ بزند. اگر این کار را کرد که برمی‌گردد، در غیر این صورت تا زمانی که من باشم دایی نخواهد بود. من می‌خواهم بگویم وظیفه یک پدر وقتی که فرزندش تخلفی می‌کند چیست؟ او را اصلاح می‌کند. من به دایی اعتقاد داشتم اما او باید عذرخواهی می‌کرد. من عقده‌ای نیستم. دایی می‌رفت در فدراسیون به خاطر رفتاری که کرده بود ابراز پشیمانی می‌کرد من دعوتش می‌کردم. یک بار مصطفوی گفت دایی به من زنگ زده است. گفتم واقعاً این کار را کرده، گفت بله. گفتم بنویس این را و به من بده. این نوشته را به من دادند و من هم دعوتش کردم. من هم همان بعد از ظهر در تمرین گفتم که با توجه به تماس تلفنی دایی با فدراسیون ایشان می‌تواند در تمرینات شرکت کند. دایی آمد اتاق من، تا آمد بگوید من اشتباه کردم، اصلاً اجازه ندادم چون هدفم قدرت‌نمایی نبود. حالا بنده خدا رحمتی باید چه کار می‌کرد؟ شما وقتی فرزندت می‌پذیرد اشتباهش را تکرار نمی‌کند باید بپذیری. من باور نمی‌کنم کروش به خاطر حرمت قائل شدن برای پیراهن تیم‌ملی این کار را کرده باشد، اگر به خاطر پیراهن بود سر پول برند تبلغاتی‌‌اش آبروی ایران را نمی‌برد. سیاسی حرف بدی نزد پرسپولیس وقتی می‌برد همه خوب هستند و هیچ‌کس هم بد نیست. من سیاسی را نه دیده‌ام و نه می‌شناسم اما با علیرضا رحیمی هم کلاس بودم. او می‌خواست قبل از پرسپولیس من را ببرد سپاهان. مگر او نمی‌دانست پرسپولیس این همه مشکل دارد؟ رحیمی با این همه سابقه‌ای که دارد چرا این کار را کرد. ایشان همه را می‌شناختند. مشکل پرسپولیس عدم داشتن ساختار مناسب است. آقای رحیمی همان‌طور که شما آمده‌ای هیأت‌مدیره هم آمده است. مشکل ما این است به خودمان که می‌رسد زمین و زمان را به هم می‌دوزیم. هیأت مدیره‌ای که مدیرعامل را خودش انتخاب نکرده است چرا با او کار می‌کند؟ این دو سویه است. هم مدیرعامل نباید این طور باشد و هم هیأت مدیره. پرسپولیس باید ساختارش درست شود. مجمع، اعضای هیأت مدیره، مدیرعامل و... شما این را باید اول درست کنید. مگر می‌شود من زمین و زمان را متهم کنم اما کسی در کار من دخالت نکند؟ مگر می‌شود هر کاری کرد و به کسی پاسخگو نبود. اصلاً چرا اینقدر مصاحبه می‌کنند؟ البته سیاسی حرف بدی نزده است و گفته که تغییرات می‌تواند همیشه اتفاق بیفتد. من عصبانی نمی‌شدم! *اگر من سرمربی پرسپولیس بودم و هفته دوم رئیس هیأت‌مدیره این حرف را می‌زد عصبانی نمی‌شدم. چرا عصبانیت. من از دربان باشگاه به همه احترام می‌گذارم تا بالاترین مقام. این واقعیت است. تا دیروز می‌گفتید چرا یک اصفهانی باید مدیرعامل تیم تهرانی شود؟ شما ببینید کسی که می‌گوید من معاون وزیر بودم چرا این حرف‌ها را می‌زند. فقط به خاطر منافع است. بعد می‌آیند عضو کمیته فنی می‌شوند که به گفته پروین یعنی کشک. حالا هم بحث پیک موتوری مطرح شده است. به جای اتوبوس از قطار استفاده کردیم! پیام از نظر فوتبالی خیلی خوب است و اگر در جام‌جهانی بود به تیم‌ملی کمک زیادی می‌کرد. هرچند اگر می‌رفت به بازی گرفته نمی‌شد. چون نوع دیدگاه کروش فرق می‌کند. از اول هم مشخص بود که ما نمی‌رویم اتوبوس بگذاریم درون دروازه می‌رویم قطار بگذاریم آنجا. شما این همه دفاع داشتید و بیت‌آشور را هم به نیمکت آوردید. این بدون معادله نبوده است. از آن طرف خلعتبری خط می‌خورد. امید ابراهیمی دعوت نمی‌شود و مهدی شریفی دعوت نمی‌شود. مهرداد جماعتی خط می‌خورد. کاوه رضایی و... باید با پیام حرف بزنند الان هم برای پیام اتفاقی نیفتاده. با 3 ماه محرومیت فوتبال او از بین نمی‌رود؟ خیلی جاها ما او را بی‌جهت حمایت کرده‌ایم. یک سری از چیزها نمایش است. اگر پرسپولیسی‌ها قرارداد او را کم کردند من ریشم را می‌زنم. در ماجرای کیش نمی‌دانید آنهایی که خبر را آورده بودند چه بلایی سرشان آمد. بلافاصله جبهه‌‌گیری کردند. عمل بد، بد است و باید با آن برخورد شود. باید با او حرف زد و گفت که این اشتباه است و کمکی به فوتبالت نمی‌کند. خدا بیامرزد من مربیان زیادی داشتم اما آقای امیرآصفی شش ماه بیشتر مربی من نبود اما بیشتر از همه روی من تأثیر گذاشت. من خودم در زمانی که فوتبال بازی می‌کردم آدمی بودم که به داور می‌پریدم و کتمان هم نمی‌کنم. من از زمانی که مربی شدم به هیچ عنوان اجازه ندادم تا بازیکنانم اشتباه خودم را تکرار کنند. فدراسیون همین الان هم کشک است من از شما می‌خواهم اردوی آفریقای جنوبی را فیلمش را به من نشان بدهد. ایشان می‌گوید کمپ تیم‌ملی ما زمینش خوب نیست. یک خواهش هم دارم. شما یک لیست هزینه به من بدهید و بگویید 50 نفر می‌خواهیم برویم آفریقای جنوبی در آن کمپ. بگویید همه چیز هم می‌خواهیم. هزینه‌‌اش چقدرمی شود؟ اصلاً این طور نبوده است. می‌خواهم بگویم این‌ها به کروش ربطی ندارد. اصلاً ایشان چه‌کاره است. من اسنادی به شما نشان می‌دهم که ثابت می‌کند در زمان من چقدر خرج شده است. این نامه‌ها نشان می‌دهد من مستقیماً با سازمان تربیت‌بدنی کار می‌کردم نه فدراسیون. فدراسیون همین الان هم کشک است. من همه کارها را خودم می‌کردم و مدارکش هم موجود است. الان هم حرف نزنم کروش به میزان پولی که گرفته است خوب کار نکرده است. در بازی با آرژانتین هم جو را طوری کردند که اگر ما سه گل هم از آرژانتین بخوریم خوب است. شما می‌گفتید قبل از جام‌جهانی حرف نزنیم. در حین برگزاری جام هم حرف نزنیم. الان هم حرف نزنیم؟من هم چیزی نمی‌گویم. من همه خبرنگاران را دوست دارم و توقعم این است که از یک مربی خاص جانبداری نکنند. با 900 هزار تومان نود و پنج هزار رأی آوردم من یک بار کاندیدای مجلس شورای اسلامی شدم. سال 86 بود. روی تبلیغاتم نوشته بودم ما برای آنکه ایران شود خون دلها خورده‌ایم. بعد نوشته بودم مایلی‌کهن مردی که همیشه حرف حق را می‌زند که البته کمی غلو بود. بعد نوشته بودم اگر من را می‌شناسید به من رأی بدهید و به بقیه هم بگویید. 100 هزار تا از این چاپ کردم شد 900 هزار تومان. خودم هم پخش می‌کردم. حتی ابوالفضل جلالی گفت کریمی می‌گوید ما برای شما تیزر درست کنیم. علی دبیر زنگ زد و حبیب کاشانی هم همین طور. او می‌گفت بیا در لیست گروه‌ها رأی می‌آوری. خیلی‌ها می‌گفتند نمی‌خواستیم رأی بدهیم اما به خاطر شما می‌رویم پای صندوق. من نفر شصت و هفتم شدم با 95 هزار و هشتصد و هفتاد و هشت. یعنی بالاتر از فتح‌ا...زاده، سعید ابوطالب، راه‌چمنی، میرمحمدصادقی، میرمحمدی، اصغرزاده، پرویز کاظمی وزیر رفاه، سلطانی‌فر. این‌ها به جای خودش. دیگر هم از این کارها نمی‌کنم. وینگادا ما را برد جام‌جهانی نه کروش من می‌گویم دیدید که چطور رفتیم جام جهانی. بعد هم کروش ما را نبرد جام جهانی. وینگادا ما را برد جام جهانی. آن هم کدام وینگادا؟ او سه تا گل در 96 از من خورد. من می‌گویم چطور است که این‌ها از بدو تولد عاشق ایران بوده‌اند. آن هم وضعیت ما در جام‌جهانی بود. جباری بهترین حرف را زد. او گفت جای من در جام‌جهانی خالی نبود چون اصلاً در آنجا فوتبال بازی نکردیم. بعضی‌ها می‌گویند رفته بودیم حفظ آبرو کنیم، من می‌گویم کدام حفظ آبرو؟ دلتان را خوش نکنید به این جمله که مردم از تیم‌ملی راضی بودند. برخی رسانه‌ها به ذهنیت مردم جهت دادند.
چهارشنبه 22 مرداد 1393 - 10:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها