تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837451180
ايران 140؛ ناايمن
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۰ مرداد ۱۳۹۳ (۱۰:۳۶ق.ظ)
شرق: ايران 140؛ ناايمن
به گزارش خبرگزاري موج، «ايران 140؛ ناايمن»عنوان سرمقاله روزنامه شرق است که در آن ميخوانيد؛
پس از سقوط يک فروند هواپيماي «ايران 140» در روز گذشته در حوالي فرودگاه مهرآباد، يک بار ديگر پرسش هاي بسياري درباره ايمني اين نوع هواپيما مطرح شد. لازم به ذکر است که از همان زمان آغاز به کار ساخت اين هواپيما بسياري از کارشناسان و «ايرلاين »ها مخالف اين نوع هواپيما بودند. از آنجايي که کشور ما ارتفاع زياد و آب وهواي گرمي دارد، بسياري از کارشناسان، اين هواپيما را مناسب وضعيت آب وهوايي ايران نمي دانستند. به همين دليل هم بايد در آينده در انتخاب هواپيما بيش از اينها دقت کرد.
بايد در نظر داشت که در مجموع هواپيماهاي روسي براي ما مشکل ساز هستند زيرا براي وضعيت آب وهوايي خاص روسيه طراحي مي شوند که با وضعيت آب وهوايي ايران به کل متفاوت است. در نتيجه عملکرد هواپيما در کشور ما نيز متفاوت خواهد شد. نکته ديگري که باعث ايجاد مشکل در پروازهاي هواپيما مي شود عدم رعايت تعداد حداکثر مسافر است. شايد در اين مورد هم اگر تعداد مسافران کمتر بود، مشکلي پيش نمي آمد. نکته ديگري که در اين زمينه حايز اهميت است اين که در اينگونه موارد چندان هم نمي توان به ادعاهاي شرکت هاي سازنده هواپيماها اعتماد کرد بلکه اين عملکرد هواپيماست که بيانگر کارآيي آن است. در مورد تغيير در طراحي هاي هواپيما بايد بر اين نکته تاکيد کرد که شايد بتوان در خودروها تغييراتي بدون آنکه مشکلات حادي از لحاظ ايمني پديد آورد (کما اينکه خودروهاي پرايد و پژو در ايران تغييراتي اعمال کردند) ايجاد کرد، اما واقعيت اين است که هر هواپيمايي مشخصات فني تخصصي خاصي دارد و به آساني نمي توان در آن مشخصات تغييراتي به وجود آورد زيرا مجوز هر هواپيمايي براساس طرح اوليه ساخت و توليد ارايه مي شود؛ پس نمي توان و نبايد مشخصات فني و تخصصي هواپيماها را (بدون لحاظ کردن موارد ايمني) تغيير داد.
بنابراين تعداد مسافر، مقدار بار و وضعيت آب وهوايي هر هواپيمايي از پيش مشخص است. اما براي آنکه چنين مواردي در آينده دوباره تکرار نشود، بايد به موضوع مديريت ايرلاين ها بيشتر توجه کرد. يکي از مواردي که خود من بارها با آن روبه رو شدم، تعارض بين بخش تجاري و عملياتي ايرلاين هاست. بخش تجاري يک «ايرلاين»، به درآمد بيشتر از راه تعداد پرواز بيشتر و تعداد زياد مسافران در هر پرواز توجه مي کند، اما معاون عمليات يک شرکت هواپيمايي، به موضوع امنيت هواپيما و پرواز توجه مي کند، نه درآمد و هزينه هاي شرکت. با اين توصيفات اين پرسش مطرح مي شود که در اين بين تصميم چه کسي سرنوشت سازتر است؟ بايد تاکيد کرد در چنين مواردي مديران دستگاهي بايد بيش از همه به توصيه هاي کارشناس فني و تخصصي توجه کنند، نه به توصيه هاي بخش درآمدي و براي افزايش درآمد شرکت؛ براي مثال ظرفيت مسافر هواپيما را افزايش دهند. اما اگر بخواهيم درباره اين «ايرلاين » خاص صحبت کنيم، بايد تاکيد کرد اين هواپيما در اختيار شرکت هواپيمايي «سپاهان اير» بود. اين شرکت به اين دليل تاسيس شد که هواپيماهاي «ايران 140» توليدشده را به کار گيرد زيرا ديگر «ايرلاين »هاي معتبر از پذيرش و به کارگيري اين هواپيما خودداري و تاکيد کردند در صورتي از آن استفاده مي کنند که تغييرات مورد نظر آنها در اين هواپيما اعمال شود.
اما متاسفانه عملکرد آن در اين شرکت هواپيمايي نيز موفقيت آميز نبوده است زيرا پيش از اين نيز اين نوع هواپيما سابقه سقوط داشته است. اکنون که اين هواپيما سقوط کرده و تعداد زيادي از مسافران آن جان باخته اند، بايد ياد بگيريم براي پرواز هر هواپيمايي، شرايط استاندارد لازم براي پرواز را بسنجيم و طبق آن پرواز کنيم تا مشکلي پيش نيايد. البته در ادامه بايد تاکيد کنيم که صرف ايراني بودن اين هواپيما نه مايه افتخار است و نه اينکه همه مشکلات مربوط به سقوط هواپيما را به ايراني بودن آن نسبت داد. پيش از اين هواپيما، هواپيماهايي از شرکت هاي هواپيما سازي بزرگي مانند «بويينگ»، «ايرباس» و «فوکر» نيز ساقط شدند، اما مديريت غلط در چنين سقوط هايي کمتر نقش داشته است.
متاسفانه در چندسال اخير، برخي از مديران بهانه تازه تحريم کشور را نيز دستمايه توجيهات خود قرار داده اند و مدعي هستند چون قطعات يدکي هواپيماها را نداريم، با چنين مشکلاتي روبه رو شده ايم. به نظر مي رسد چنين بهانه هايي نيز بي مورد است. اگر تشخيص داديم که هواپيمايي مشکل دارد و نمي تواند به شکل ايمن پرواز کند، نبايد اجازه پرواز صادر شود. اگر زماني هواپيمايي با يک قطعه معيوب يا مستهلک پرواز کرد، بايد مدير آن شرکت هواپيمايي، پرواز آن هواپيما را متوقف کند. به بيان ديگر اگر موارد ايمني را درمورد هواپيماهايي مانند «ايرباس» و «بويينگ» رعايت نکنيم، آنها هم سقوط مي کنند.
با توجه به اينکه متولي نظارت بر پرواز هواپيما ها در کشور، «سازمان هواپيمايي کشوري» است، بايد دقيق تر و حساس تر از قبل به بررسي دلايل اصلي سقوط اين هواپيما بپردازد و ريشه اصلي اين مشکلات را پيدا و آنها را اصلاح کند. از همان اولين هواپيمايي که سقوط کرد بايد به اين موارد رسيدگي مي شد که متاسفانه رسيدگي نشد، اما امروز بايد اين موضوع به شکل ريشه اي بررسي شود و از حساسيت هايي مانند ايراني بودن نام اين هواپيما چشم پوشي کرده و دقيق تر و فني تر به اين موضوع بپردازيم. در پايان ذکر اين نکته ضروري است که براي موفقيت صنعت هواپيمايي کشور بايد ديدگاه هاي سياسي را در اين حوزه کنار گذاشته و فقط از جنبه فني و تخصصي به آن نگاه کنيم. اما اگر نگاه هاي سياسي پررنگ و ملاحظات فني و تخصصي ناديده گرفته شود، مطمئنا در آينده شاهد حوادث تلخ تري خواهيم بود.
نويسنده:
- مسعود قاسمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها