تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833062684
نسل دوم اصولگرایان ساز عبور از نسل اول را کلید زده است /پشت پرده نوسازی اصولگرایی چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
نسل دوم اصولگرایان ساز عبور از نسل اول را کلید زده است /پشت پرده نوسازی اصولگرایی چیست؟
«ایجاد تحول در جناح‌های موجود به‌گونه‌یی است که هم ساختارها و رفتارها را متحول نمایند و هم پیش‌بینی‌پذیری را از رفتارهای سیاسی نستانند.»
به گزارش نامه نیوز، روزنامه اعتماد نوشت؛
عصر عسرت اصولگرایان با پایان انتخابات تازه آغاز شده است. راست‌های سیاسی که تا پیش از انتخابات مجلس نهم سعی در همگرا نشان دادن طیف‌های مختلف این جناح داشتند امروز و در فصل نوین پسا به فصل «واگرایی»، «انشقاق» و «جدایی» رسیده‌اند و دیگر هیچ دستی نمی‌تواند مانع فروپاشی وحدت اصولگرایی باشد. شاهد مثال این مدعی یادداشت اخیر امیر محبیان یکی از تحلیلگران اصولگراست. محبیان در این یادداشت مهم زوایای تاریک جبهه اصولگرایی را به خوبی ترسیم کرده است و رسانه‌یی کردن این موضوع از سوی او به عنوان چهره‌یی که محافظه‌کاران سنتی اعتمادی قدیمی به او دارند نشان‌دهنده این مهم است که محبیان پیش از نگارش این یادداشت، ضرورت نوسازی و بازسازی گفتمان اصولگرایی را به بزرگان این جناح گوشزد کرده اما خریداری نداشته است. حالا جوان‌های معقول اصولگرا همچون محبیان معتقدند که نه گفتمان اصولگرایی و نه تشکیلات و رفتارهای اصولگرایان نتوانسته پا به پای تحولات سریع اجتماعی و سیاسی پیش رود و تطبیق‌سازی شرایط تحولات اجتماعی و سیاسی هرگز در میان راست‌نشین‌های سیاسی ایران صورت نگرفته تا آنان این روزها در معرض خطر انحلال و انهدام در سپهر سیاسی ایران قرار بگیرند. این در حالی است که پیش از امیر محبیان چهره‌ها و شخصیت‌های دیگری از این جناح همچون محسن رضایی و محمدرضا باهنر هم از ضرورت غیرقابل انکار نوسازی و بازسازی گفتمان اصولگرایی سخن گفته بودند اما در مقام عمل نه تنها اتفاق جدیدی در اردوگاه اصولگرایان رخ نداد که آنها در نبرد سیاسی نابرابر با اصلاح‌طلبان، انتخابات ریاست‌جمهوری را با تمام ابزار و عناصر در اختیار، واگذار کردند. محسن رضایی پس از انتخابات ریاست‌جمهوری 88 بارها گفته بود که «اگر این جناح نیز به سرعت خود را نوسازی نکند از بین می‌رود.» رضایی وقتی مشاهده کرد که این حرف او از سوی فقها و علمای قوم اصولگرایان جدی گرفته نمی‌شود زنگ خطر را برای آنها به صدا درآورد و اعلام کرد که «جناح اصولگرایی در روزهای آخر عمر خود قرار دارد.» پس از این اعلام هشدار محسن رضایی بود که محمدرضا باهنر در مقام یکی از موثرترین عناصر این جناح وارد میدان شد و با گفتن این جمله که: «من هم معتقدم اصولگرایی نیاز به نوسازی و بازسازی دارد.» نشان داد که پیام محسن رضایی را که همواره تلاش داشته تا نقش جریان سوم را در میان اصولگرایان بازی کند به خوبی درک کرده است. علی مطهری هم در همان روزها که فاصله‌اش با اصولگرایان به مراتب کمتر از امروز بود نتوانست گلایه خود را از سکون گفتمان اصولگرایی پنهان کند و با همین نگاه او هم خواستار به روز شدن گفتمان و تشکیلات سیاسی اصولگرایان شد. اما آنچه البته به نتیجه نرسد فریاد است. فریادهای نسل دوم اصولگرایان از سوی نسل اولی‌ها و رهبران این جناح شنیده نشد تا جریان محمود احمدی‌نژاد به اعتقاد محسن رضایی در مقام «نامحرم و مخالف نظام و انقلاب از این شرایط سوءاستفاده کرده وارد جامعه سیاسی ایران شده و در اداره کشور نفوذ کنند.» اگرچه پس از اعلام این هشدار‌ها، دیگر چهره‌های اصولگرا که از مدیریت و فرماندهی سنتی اصولگرایان به ستوه آمده بودند به میدان آمدند و یک به یک با اظهارات و گلایه‌های خود نشان دادند که آنها هم از به روز نشدن گفتمان اصولگرایی و نادیده گرفتن مطالبات اجتماعی و سیاسی توده‌های اجتماعی اعتراض و گلایه دارند و می‌خواهند که باز هم افکار عمومی آنها را ببینند و بپذیرند و اعتماد کنند. اما این در حالی است که یک سال از 24 خرداد 92 گذشته و اصلاح‌طلبان با نسخه شفابخش «ائتلافی تاریخی» خود توانسته‌اند وضعیتی متفاوت از چند سال گذشته پیدا کنند تا اصولگرایان در میانه آشفتگی‌های جناحی، حالا با رقیبی مواجه باشند که جانی دوباره یافته است. رهبران جناح اصولگرا در روزهایی که افکار عمومی، انتظار بازگشت رسمی اصلاح‌طلبان به عرصه سیاسی را می‌کشند برای ادامه بازی سیاسی و حزبی با بحران‌های دیگری نیز مواجهند؛ کهولت سن رهبران خود و تصلب ایدئولوژیک.
جناح اصولگرا؛ از کهولت سن مدیران تا تصلب رفتاری و عقیدتی
در همین راستا امیر محبیان در یادداشت اخیر خود در روزنامه رسالت در باب ضرورت نوسازی اصولگرایی نوشته است که «ایجاد تحول در جناح‌های موجود به‌گونه‌یی است که هم ساختارها و رفتارها را متحول نمایند و هم پیش‌بینی‌پذیری را از رفتارهای سیاسی نستانند. آن راه سوم، تحول در جناح‌های موجود به گونه‌یی است که انعطاف‌پذیری، مردم‌گرایی و نوگرایی به جای تصلب رفتاری و عقیدتی، شخص‌گرایی و تکرار تجربیات شکست خورده بنشیند.» اگرچه محبیان در این بند از یادداشت خود هر دو جناح را مخاطب قرار داده است اما کاملا مشخص و پرواضح است که طرف اصلی جملات او رهبران و مدیران جناح اصولگراست. «کهولت سن» رهبران اصولگرا نیز پدیده ناشناخته و پر رمز و رازی نیست. نسل اولی‌ها و بزرگان شناخته شده این جناح با مصایب کهولت سن و بیماری‌های مرتبط با آن، دست و پنجه نرم می‌کنند و شاهد مثال این مدعی رحلت مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی و وضعیت سخت آیت‌الله مهدوی‌کنی در بیمارستان است.
نارضایتی نسل دوم از مدیریت نسل اول اصولگرایی
اما اصولگرایان با وجود مشکلات و بحران‌های فوق چه راهکارهایی برای برون رفت از وضعیتی که در آن گرفتار شده‌اند خواهند داشت؟ آیا مدیران این جناح دست از ضربآهنگ یکنواخت و ثابت عقاید سیاسی خود بر خواهند داشت یا آنکه خواهند توانست نسل دومی‌های خسته شده این جناح را متقاعد کنند تا همچون گذشته همان راهی را بروند که تا به امروز رفته‌اند؟ پاسخ به این پرسش‌ها شاید وابسته به گذشت زمان باشد اما مشخص است که نسل دومی‌های اصولگرا ساز عبور از نسل اولی‌های این جناح را به صدا در آورده‌اند. امیر محبیان و دیگر چهره‌های راست‌نشین سیاسی که تمامی دلمشغولی و ذهن مشغولی‌شان تقویت موقعیت تضعیف شده گفتمان جریان اصولگرایی در میان توده‌های اجتماعی است یقینا در غیاب پدرخوانده‌های این جناح (مهدوی کنی و عسگراولادی) حرف جانشین‌های این جناح (موحدی کرمانی و باهنر) را نخواهند پذیرفت چرا که به نظر می‌رسد این نسل از موقعیت فعلی خود در اردوگاه اصولگرایی ناراضی است و می‌خواهد سکان کشتی به گل نشسته اصولگرایی را در اختیار بگیرد و با همین رویکرد اکنون بازسازی یا نوسازی جریان اصولگرایی از جمله مهمترین مساله‌یی است که ذهن تئوریسین‌های این جناح سیاسی را به خود مشغول کرده است.
نوسازی اصولگرایی چگونه و با چه ابزاری
با قبول این واقعیت که اصولگرایی نیازمند نوسازی یا بازسازی است این پرسش معنا می‌یابد که آیا علایمی جهت درک این ضرورت از سوی مدیران ارشد و کادر رهبری فعلی جناح اصولگرا مشاهده می‌شود؟ و اینکه آیا پتانسل موجود در اردوگاه اصولگرایان برای عملیاتی کردن این ضرورت وجود دارد؟روش و مدل نوسازی یا بازسازی گفتمان اصولگرایی چه خواهد بود؟چه فرد یا افرادی مسوولیت این کار را به عهده خواهند داشت آیا افکار عمومی پس از دولت محمود احمدی‌نژاد بار دیگر به گفتمان اصولگرایی حتی اگر تغییراتی را ایجاد کند، اعتماد خواهد کرد؟ اصولگرایان در این نوسازی، چگونه فقر تئوریک خود را که همواره گرفتار آن بوده‌اند حل خواهند کرد؟ در نوسازی اصولگرایی آیا راست‌نشین‌های سیاسی با همان مکانیزم پیشین به دنبال وحدت و یگانگی خواهند بود یا آنکه این جناح از این پس به شکل کنسرسیومی اداره خواهد شد؟ هیات‌مدیره اصولگرایی جدید متشکل از چه کسانی خواهد بود؟
امیر محبیان تلاش کرده تا پاسخ این پرسش‌ها را بدهد. به اعتقاد او برای ایجاد این تحول در جناح راست گذر از چهار مرحله ضروری است؛ 1) ابتدا تحول و تغییر باید هواداران جناح را درگیر خود کند نه آنکه بر آنها تحمیل شود. 2) مسوول تغییرات در این جناح مشخص باشد. 3) روش و مدل ایجاد تغییرات باید تعیین شود. 4) مشخص شود که تغییرات، باورهای اصولگرایانه را نشانه خواهد گرفت یا آنکه تغییرات در این نوع نوسازی تنها ساختاری است. با توجه به این راهکارها و پرسش‌ها به نظر می‌رسد که طراحان نوسازی اصولگرایی جدای از تغییر کادر رهبری و غربالگری مدیریت این جناح تلاش خواهند کرد تا جمود و تصلب رفتاری و عقیدتی این جناح را با نواندیشی مبادله کنند و با پوسته‌شکنی دست از داشته‌ها و نداشته‌های سیاسی امروز خود بردارند و «هیبت و هویتی» مدرن از خود به نمایش بگذارند. نوسازی اصولگرایی با این تفاسیر چیزی نیست جز رجعت اصولگرایان از فقه سنتی به فقه پویا.
1393/5/18
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
سیاسی
پربازدیدترینها